ข้ามไปเนื้อหา

นายกรัฐมนตรีปากีสถาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นายกรัฐมนตรี
แห่งสาธารณรัฐอิสลามปากีสถาน
وزِیرِ اعظم پاکستان
ธงประจำตำแหน่ง
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน
เชห์บาซ ชารีฟ
ตั้งแต่ 4 มีนาคม ค.ศ. 2024
รัฐบาลปากีสถาน
การเรียกขาน
สมาชิกของ
รายงานต่อ
จวนสำนักนายกรัฐมนตรี, เขตแดง อิสลามาบาด[n 1]
ที่ว่าการเขตนครหลวงอิสลามาบาด
ผู้แต่งตั้งคณะกรรมการเลือกตั้งปากีสถาน ผ่านทาง การเลือกตั้งทั่วไป:
โดยคอนเวนชั่นซึ่งจัดในรัฐสภา โดยความสามารถของผู้เข้ารับตำแหน่งในการได้รับการไว้วางใจโดยเสียงส่วนใหญ่ของสมาชิก
วาระ5 ปี, ซ้ำได้
ตราสารจัดตั้งรัฐธรรมนูญปากีสถาน
ผู้ประเดิมตำแหน่งลีอากูยัต อะลี ข่าน
(1947–1951)
สถาปนา14 สิงหาคม 1947; 77 ปีก่อน (1947-08-14)
รองรองนายกรัฐมนตรีปากีสถาน
เงินตอบแทนแม่แบบ:PKRConvert, รายปี[n 2]
เว็บไซต์pmo.gov.pk

นายกรัฐมนตรีปากีสถาน (อูรดู: وزِیرِ اعظم پاکستان , แปลว่าขุนนางใหญ่, เสียงอ่านภาษาอูรดู: [ʋəˈziːr-ˌeː ˈɑː.zəm]) หรือเรียกอย่างเป็นทางการว่า นายกรัฐมนตรีแห่งสาธารณรัฐอิสลามปากีสถาน เป็นหัวหน้ารัฐบาลของสาธารณรัฐอิสลามปากีสถานตามรัฐธรรมนูญ ผู้นำฝ่ายบริหารของรัฐบาลกลาง กำกับควบคุมเศรษฐกิจของรัฐ, นำรัฐสภา, นำสภาเพื่อหระโยชน์ร่วม และคณะรัฐมนตรี และมีหน้าที่ในการควบคุมดูแลคณะกรรมการกองบังคับการแห่งชาติต่อคลังอาวุธนิวเคลียร์ของปากีสถาน[15][16][17] ตำแหน่งของนายกรัฐมนตรีมีหน้าที่เป็นผู้นำนโยบายในประเทศ และ นโยบายการต่างประเทศ[18]

นายกรัฐมนตรีได้รับเลือกตั้งโดยสมาชิกรัฐสภา ฉะนั้นส่วนใหญ่จึงเป็นหัวหน้าของพรรคที่มีที่นั่งมากสุดในสภา รัฐธรรมนูญปากีสถานจัดสรรอำนาจบริหารให้นายกรัฐมนตรีในการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรีและบริหารราชการแผ่นดินปากีสถาน[19]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. หลังข่านชนะการเลือกตั้ง เขาได้ปราศรัยแก่ประชาชนเกี่ยวกับ "มาตรการความสมถะ" (austerity measures) ทั้งสำหรับรัฐบาลและตัวเขาเอง และประกาศว่าเขาจะอาศัยในห้องพักระดับรองของเสนาบดีแคว้นปัญจาบในบ้านปัญจาบ แทนที่การพักอาศัยในบ้านของนายกรัฐมนตรี อย่างไรก็ตามในภายหลัง เนื่องด้วยเหตุผลเรื่องความปลอดภัย ทั้งเขาและ Naeem-ul-Haq[2][3][4] ถูกย้ายมาพักอาศัยในบ้านเสนาบดีกลาโหมหมายเลขหนึ่ง ในเขตนายกรัฐมนตรี (PM enclaves) ของพื้นที่จัดสรรที่อยูอาศัยนายกรัฐมนตรี (PM housing colony) ในอิสลามาบาด[5][6][7][8] นอกจากนี้ข่านยังมีแผนจะเปลี่ยนพื้นที่บ้านพักนายกรัฐมนตรีเดิมเป็นมหาวิทยาลัยวิจัยของรัฐ[9][10][11]
  2. เงินเดือนของนายกรัฐมนตรีปากีสถานอยู่ที่ 2 ลัค (Lakhs) และ 1 พัน ต่อเดือน (9,50,574/ราว US$1,323) ซึ่งจำนวนนี้รวมค่าใช้จ่ายและการยกเว้นภาษี และเขาไม่ได้รับเงินจากรัฐบาล รัฐมนตรีกลาง สมาชิกสภาสูง ผู้พิภากษาศาลสูง และประธานาธิบดี ล้วนมีเงินเดือนมากกว่านายกรัฐมนตรี[12][13][14]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Heads of State, Government and Ministers for Foreign Affairs" (PDF). UN. United Nations Foreign and Protocol Service.
  2. "Will live in military secretary's residence, not in PM House, says Pakistan Prime Minister Imran Khan". The Financial Express. 20 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  3. "PM-elect to stay in a residence near PM House: Naeemul Haq". Pakistan Today. 17 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  4. "Imran Khan to live in PM House colony, says Naeemul Haq". Daily Times. 18 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  5. Azeem, Munawer (1 August 2018). "Imran Khan to move into Ministers' Enclave". Dawn News. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  6. "PM Imran shifts to military secretary's residence". The Nation. 20 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  7. "PM Imran moves to military secretary's residence". Geo News. 26 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  8. Idrees, Mahmood (20 August 2018). "Imran Khan leaves palatial PM House forever to stay at military secretary's residence". Daily Pakistan Global. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-23. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  9. "The austerity prime minister Imran Khan leads by example". The National. 21 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  10. Amjad Khan, Ameen (27 July 2018). "Imran Khan vows to convert PM House into a university". University World News. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  11. "Change will begin from PM House, says Imran Khan". Khaleej Times. 19 August 2018. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  12. "No pay raise for Imran, says PM office". Dawn. 31 January 2020. สืบค้นเมื่อ 1 September 2018.
  13. "Prime Minister's monthly income less than parliamentarians, ministers and judges – Pakistan". Dunya News. 17 September 2018. สืบค้นเมื่อ 1 September 2018.
  14. "The salary that we are not paying the PM". Dawn News. 10 September 2017. สืบค้นเมื่อ 1 September 2017.
  15. Article 91(1) in Chapter 3: The Federal Government, Part III: The Federation of Pakistan in the Constitution of Pakistan.
  16. Article 153(2a)-153(2c) in Chapter 3: Special Provisions, Part V: Relations between Federation and Provinces in the Constitution of Pakistan.
  17. Govt. of Pakistan (3 March 2010). "The National Command Authority Act, 2010" (PDF). Islamabad: National Assembly press. National Assembly press. สืบค้นเมื่อ 6 May 2015.
  18. Pakistan Country Study Guide Strategic Information and Developments. Intl Business Pubns USA. 2012. ISBN 978-1438775258.
  19. "Prime minister". BBC News. 16 October 2008. สืบค้นเมื่อ 8 September 2012.