แครช ฮอลลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Crash Holly)
ไมค์ ล็อกวูด
เกิด25 สิงหาคม ค.ศ. 1971(1971-08-25)
Anaheim, California
เสียชีวิต6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2003(2003-11-06) (32 ปี)
Navarre, Florida
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนแครช ฮอลลี
แครช
เอิร์น โอเกรย์
เดอะกรีนโกสต์
จอห์นนี แพร์สัน
แมด ไมกีย์
ส่วนสูง5 ft 10 in (1.78 m)
น้ำหนัก212 lb (96 kg)
มาจากSalisbury, North Carolina
ฝึกหัดโดยJerry Monti
Michael Modest
Ric Thompson
เปิดตัว1989

ไมเคิล จอห์น "ไมค์" ล็อกวูด (อังกฤษ: Michael John "Mike" Lockwood)[1] (25 สิงหาคม ค.ศ. 1971 - 6 พฤศจิกายน 2003) เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน ในชื่อวงการมวยปล้ำว่า แครช ฮอลลี สังกัดสมาคม WWF/E ปัจจุบันได้เสียชีวิตลงด้วยวัย 32 ปี

แครช ฮอลลี ถึงแม้เค้าจะเป็นนักมวยปล้ำตัวเล็กแต่ใจใหญ่มาก แครชจะมีจุดเด่นหรือเสน่ห์ดึงดูดแฟนๆมวยปล้ำยุคนั้นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว เช่น เปิดตัวมาพร้อมกับการแบกตาชั่งแล้วโม้ว่าตัวเองเนี่ยมีน้ำหนักถึง 400 ปอนด์เลยทีเดียว อันที่จริงน้ำหนักแค่ 212 ปอนด์เพียงเท่านั้น เสน่ห์อีกอย่างคือความห้าวของเค้าเองโดยการเปิดโอกาศให้ผู้ท้าชิงสามารถชิงแชมป์ได้ทุกที่ทุกเวลา จนได้รับการขนานนามว่า 24/7 คือ7วัน 24ชั่วโมง เค้าพร้อมที่จะป้องกันแชมป์

ประวัติในวงการมวยปล้ำ[แก้]

ในปี 1996 แครช ฮอลลี หรือ ไมเคิล ล็อกวูด เคยปล้ำใน APW (All Pro Wrestling) ในขณะนั้นใช้ชื่อว่า The Leprechaun ซึ่งชื่อก็ไปซ้ำกับสตาร์ที่อยู่ใน WCW ด้วย ในปี 1998 Lockwood ใช้ชื่อ Erin O’Grady ปล้ำในสมาคม ECW ด้วยการปล้ำที่โดดเด่น ทำให้ WWF/E สนใจเข้ามาปล้ำด้วย โดยในวันที่ 19 มกราคม 1998 Erin ถูกให้มาทดลองปล้ำ โดยเจอกับ Vic Grimes ก่อนจะเซ็นสัญญาเป็นนักมวยปล้ำ WWF/E หลังจากนั้น

WWF/E ส่ง Lockwood ไปปล้ำที่ MPW ( Memphis Power Pro Wrestling เป็นลีกล่างในเครือของ WWF/E) เพื่อพัฒนาทักษะการปล้ำ และเคยถูกส่งไปปล้ำที่ เม็กซิโก โดยการสวมหน้ากาก ภายใต้ชื่อ The Green Ghost (ในขณะนั้นยังอยู่ในสัญญา WWF)

ในปี 1999 เขาได้เปิดตัวครั้งแรกที่ WWF/E ในนามของ แครช ฮอลลี ซึ่งเปิดตัวในฐานะลูกพี่ลูกน้องของ บ็อบ (ฮาร์ดคอร์) ฮอลลี พี่ชายในบทของเขา ในตอนเดบิวใหม่ๆ เปิดตัวมาในกิมมิค เด็กมีปัญหา ชอบก่อเรื่องไปทั่ว สร้างความละเหี่ยใจให้ ฮาร์ดคอร์ ฮอลลี บ่อยๆ

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองก็ได้ครองแชมป์แทกทีม ในวันที่ 19 ตุลาคม 1999 โดยเอาชนะ Rock 'n' Sock Connection (ดเวย์น จอห์นสัน กับ แมนไคด์) โดยที่ ตอนนั้น Mankind มีปัญหากับ The Rock และไม่ยอมแท็กเข้ามาปล้ำ หนีลงเวทีไปซะดื้อๆ ในแมตช์นั้นมี HHH มายุ่งเกี่ยวด้วย

แต่สองอาทิตย์ถัดมา แมนไคด์ ก็ได้จับคู่ปล้ำกับ อัล สโนว์ และชิงแชมป์แทกทีม คืนกลับไปได้ หลังจากนั้นเขาเริ่มเบนหาเข็มขัดที่จ๊อบเบอร์สมัยนั้น ต้องการอย่างมาก คือ แชมป์ฮาร์ดคอร์ ทำให้ บ็อบ และแครช ได้แยกทีมกันชั่วคราวเพื่อไปไล่ล่าแชมป์ฮาร์ดคอร์ กันทั้งคู่ โดยแครชได้แชมป์ครั้งแรกใน สแมคดาวน์ ปี 2000 โดยเอาชนะ เทสต์ ไปได้ และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของแชมป์ 22 สมัย ทั้งสองได้มาเจอกัน ในการชิงแชมป์ Hardcore แบบ Battle Royal ใน เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 16 และแยกทีมกัน หลังจากที่ฟอร์มทีมกันมานานร่วม 6 เดือน

และช่วงนั้นเองที่ Crash ได้ลงไปเล่นในลีก Hardcore อย่างเต็มตัว หลังจากที่เขาได้ประกาศกฎใหม่ขึ้นมา นั่นก็คือ 24/7 คือชิงแชมป์ที่ไหนก็ได้ กดที่ไหนก็ได้ตลอด 24 ชั่วโมงนั่นเอง ทำให้เขาเป็นเป้าหมายที่ทุกคนต้องการ โดยแมทช์ 24/7 ที่เด่นๆ นั่นก็คือการเจอกับทั้ง เดอะ มีน สตรีต พอซซี, เดอะเฮดแบงเกอร์ส และอื่นๆอีกมากมาย แล้วสถานที่แต่ละอย่างนั้น มันไม่น่าที่จะมีการปล้ำเลย เช่น สนามบิน,สวนสนุก และในห้องในโรงแรม จนได้ฉายาว่า "the Houdini of Hardcore" แต่สุดท้าย Crash ก็เสียแชมป์ให้กับแขกของ Godfather ในที่สุด

ในเดือนตุลาคม ปี 2000 Crash ได้มีเนื้อเรื่องกับ T&A (Test และ Albert) โดยในขณะนั้นมี ทริส สตราตัส เป็นผู้จัดการของ T&A และ Molly Holly ก็ถูกเดบิวขึ้นมาในกิมมิค สาวโลกสวย โดยมาจัดการกับ Trish และร่วมกันกับ Bob ตั้งกลุ่ม The Holly Cousin มีเนื้อเรื่องกับ T&A with Trish Stratus ในตอนนั้น

เดือนธันวาคม ปี 2000 ในศึก Rebelion Crash ได้แชมป์ European จาก วิลเลียม รีกัล โดยการช่วยเหลือบางส่วนจาก Molly Holly ที่เป็น Manager ให้ Crash ในขณะนั้น แต่ถัดมาสองวัน ก็เสียแชมป์คืนให้ Regal เหมือนเดิม

แม้ The Holly Cousin จะมีทั้งประสบการณ์ที่เคยได้ครองแชมป์ Hardcore และ แชมป์แทกทีม แต่พวกเขาก็ไม่เคยได้รับโอกาศได้ชิงแชมป์เหล่านั้นอีกเลยในช่วงหนึ่ง เช่นเดียวกับ มอลลี ฮอลลี ที่มีโอกาศชิงแชมป์หญิงบ่อยครั้ง เกือบชนะหลายครั้ง แต่ก็พลาดตลอด

The Holly Cousin กลับมามีบทบาทอีกครั้งในเนื้อเรื่องหลักกับ Dudley Boyz โดยที่ Molly Holly ได้ไปตกหลุมรัก Spike Dudley ในแบบฉบับรักน้ำเน่า ทีมของพี่ไม่ลงรอยกัน ทั้งสองทีมเจอกันบ่อยๆ ก่อนที่ Dudley จะจับ Molly ทุ่มลงกับโต๊ะ แต่ Spike เอาตัวไปบัง ความสัมพันธ์ระหว่าง Molly กับ Spike ชัดเจนขึ้นหลังจากนั้น ส่งผลให้ ทีมต้องค่อยๆ แยกกันในที่สุด

เดือนมีนาคม ปี 2001 ในรายการ Heat Crash ได้มีโอกาศ ชิงแชมป์ Ligth Heavyweight กับ ดีน มาเลนโก และเอาชนะไปได้ ป้องกันได้สองสมัย ก่อนจะเสียให้กับ Jerry Lynn ในเวลาต่อมา ในเดือนเมษายนปี 2001 Bob กับ Crash ได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง แต่ก็เป็นได้แค่ Lower-card team ที่เอามาดันรุ่นน้อง และไม่มีบทอะไรเท่าไหร่นักก่อนที่ Bob จะบาดเจ็บอีกครั้งหลังจากกลับมาในช่วงเดือนกันยายน ปี 2001

ืในปี 2002 WWE ได้มีการแยกแบรนด์เป็น รอว์ และ สแมคดาวน์ Crash ถูกดราฟมาที่ Raw ในเดือนกันยายนปี 2002 เขาก็ไปโผล่ใน Smackdown จากแผนการที่ Eric Bischoff จะยกพวกจาก Raw ไปที่ Smackdown และ Crash ก็ วางแผนที่จะกำจัด เจฟฟ์ ฮาร์ดี โดยการไปร่วมมือกับ แมทท์ ฮาร์ดี แต่ก็ไม่สำเร็จ หลังจากนั้น เขาก็เป็นสตาร์ของ Smackdown ไปโดยปริยาย Crash ประเดิมการปล้ำแมตช์แรกที่ Smackdown ในวันที่ 5 กันยายน โดยการเอาชนะ The Hurricane ในการชิงแชมป์ Cruiserweight แต่หลังจากนั้น ก็มาเสียให้กับ เจมี โนเบิล ในวันที่ 3 ตุลาคม

ในเดือน ธันวาคม วันที่ 19 Crash ได้ฟอร์มทีมกับ Bill Demot เอาชนะ Nunzio และ Jamie Noble แต่หลังจบแมตซ์ Demot ก็จัดการ Crash ไปด้วย ทั้งสองมาเจอกันในวีคถัดมา ก่อนที่ Crash จะแพ้ไปแบบหมดสภาพ และก็หายยาวไป หลังจากไม่มีบทมานาน ในวันที่ 24 เมษายนปี 2003 Crash ได้เปิดตัวมาเป็นลูกน้องของ Matt Hardy กับ Shanon moore ในนามทีม Mattitude ได้ปล้ำแทกทีมกับ Shanon Moore บ้าง และแมตซ์สุดท้ายของ Crash Holly กับ WWE คือการปล้ำจับคู่กับ Shanon Moore รุมสกำ Orlando Jordan ใน House Show จนในวันที่ 30 มิถุนายน 2003 แครชได้ถูกปล่อยตัวออกจาก WWE ในที่สุด[2]

เขาได้ย้ายไปอยู่ TNA โดยใช้ชื่อว่า แมด ไมกีย์[3] ปล้ำได้พักหนึ่ง แล้วก็ออกจากสมาคมไป[4] แล้วเขาได้ทำสมาคมของเขาเอง ภายใต้ชื่อ Heartland Wrestling Association

การเสียชีวิต[แก้]

ในวันที่ 6 พฤศจิกายน 2003 สตีวี ริชาร์ด ได้ไปพบศพของเขาในบ้านของริชาร์ดเอง โดยอยู่ในสภาพหน้าคว่ำในอ่างอาบน้ำ[5] ศพของเขาถูกฝังไว้ที่ Rowan County, North Carolina[6]

ผลงาน[แก้]

  • Supreme Pro Wrestling
    • SPW Tag Team Championship (1 time) – with Hook Bomberry[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 "Crash Holly Profile". Online World Of Wrestling. สืบค้นเมื่อ March 6, 2008.
  2. "SmackDown! results". Online World of Wrestling. April 24, 2003. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  3. "NWA:TNA PPV results". Online World of Wrestling. July 23, 2003. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  4. Lockwood's 2003 NWA-TNA matches, from WrestlingData.com
  5. "Wrestling Deaths – Crash Holly". WrestleView. สืบค้นเมื่อ September 26, 2008.
  6. "Michael "Crash Holly" Lockwood". FinadAGrave. November 7, 2003. สืบค้นเมื่อ September 28, 2008.
  7. Oliver, Earl (March 22, 1997). "APW – Junior Heavyweight Title History". Solie's Title Histories. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  8. González, Manuel O.; Palma, Richard (July 21, 2001). "IWA Junior Heavyweight/World Cruiserweight Title History". Solie's Title Histories. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  9. Westcott, Brian (July 13, 2003). "MEWF Cruiserweight Title History". Solie's Title Histories. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  10. Westcott, Brian (March 20, 1999). "MPPW Tag Team Title History". Solie's Title Histories. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  11. Westcott, Brian (March 7, 1998). "PPW Young Guns Title History". Solie's Title Histories. สืบค้นเมื่อ May 24, 2008.
  12. "PWI 500 2000". The Turnbuckle Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-26. สืบค้นเมื่อ August 22, 2012.
  13. "History of the European Championship – Crash Holly". World Wrestling Entertainment. December 2, 2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-16. สืบค้นเมื่อ March 6, 2008.
  14. "History of the Hardcore Championship". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ March 6, 2008.
  15. "History of the Light heavyweight Championship – Crash Holly". World Wrestling Entertainment. March 15, 2001. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-16. สืบค้นเมื่อ March 6, 2008.
  16. "History of the World Tag Team Championship – Crash & Hardcore Holly". World Wrestling Entertainment. October 18, 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-22. สืบค้นเมื่อ March 6, 2008.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]