ข้ามไปเนื้อหา

1 พงศ์กษัตริย์ 12

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
1 พงศ์กษัตริย์ 12
หน้าของหนังสือพงศ์กษัตริย์ (1 และ 2 พงศ์กษัตริย์) ใน Leningrad Codex (ค.ศ. 1008)
หนังสือหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1
ภาคในคัมภีร์ฮีบรูเนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู4
หมวดหมู่ผู้เผยพระวจนะยุคต้น
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์11

1 พงศ์กษัตริย์ 12 (อังกฤษ: 1 Kings 12) เป็นบทที่ 12 ของหนังสือพงศ์กษัตริย์ในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1][2] หนังสือพงศ์กษัตริย์เป็นการรวบรวมจดหมายเหตุต่าง ๆ ที่บันทึกถึงพระราชกิจของกษัตริย์แห่งอิสราเอลและยูดาห์โดยผู้เรียบเรียงประวัติศาสตร์สายเฉลยธรรมบัญญัติในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล โดยมีส่วนผนวกเพิ่มเข้ามาในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล[3] 1 พงศ์กษัตริย์ 12:1 ถึง 16:14 บันทึกถึงการแบ่งแยกเป็นราชอาณาจักรอิสราเอลทางเหนือและยูดาห์ทางใต้:[4] บทที่ 12 เน้นไปที่รัชสมัยของเรโหโบอัมและเยโรโบอัม[5]

ต้นฉบับ

[แก้]

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 33 วรรคตั้งแต่ศตวรรษที่ 16

พยานต้นฉบับ

[แก้]

บางต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูเป็น Masoretic Text ได้แก่ Codex Cairensis (ค.ศ. 895), Aleppo Codex (ศตวรรษที่ 10) and Codex Leningradensis (ค.ศ. 1008)[6] ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี ได้แก่ 6Q4 (6QpapKgs; 150–75 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งมีวรรคที่หลงเหลือคือ 28–31[7][8][9][10]

ต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ Codex Vaticanus (B; B; ศตวรรษที่ 4) และ Codex Alexandrinus (A; A; ศตวรรษที่ 5)[11][a]

การอ้างอิงในพันธสัญญาเดิม

[แก้]
  • 1 พงศ์กษัตริย์ 12:41–43: 2 พงศาวดาร 9:29–31[13]

การเจรจาที่เชเคม (12:1–20)

[แก้]

เลี่ยงสงครามกลางเมือง (12:21–24)

[แก้]

การบูชาในเบธเอลและดาน (12:25–33)

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]
  • ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: เลวีนิติ 23, เฉลยธรรมบัญญัติ 12, ผู้วินิจฉัย 17, ผู้วินิจฉัย 18, 1 ซามูเอล 15, 2 ซามูเอล 11, 1 พงศ์กษัตริย์ 5, 1 พงศ์กษัตริย์ 6, 1 พงศ์กษัตริย์ 7, 1 พงศ์กษัตริย์ 9, 2 พงศ์กษัตริย์ 17, 2 พงศาวดาร 9
  • หมายเหตุ

    [แก้]
    1. หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 ทั้งเล่มขาดหายไปจาก Codex Sinaiticus ที่หลงเหลืออยู่[12]

    อ้างอิง

    [แก้]
    1. Halley 1965, p. 190.
    2. Collins 2014, p. 288.
    3. McKane 1993, p. 324.
    4. Dietrich 2007, p. 241.
    5. Dietrich 2007, pp. 241–242.
    6. Würthwein 1995, pp. 35–37.
    7. Ulrich 2010, p. 328.
    8. Dead sea scrolls - 1 Kings
    9. Fitzmyer 2008, pp. 104, 106.
    10. 6Q4 at the Leon Levy Dead Sea Scrolls Digital Library
    11. Würthwein 1995, pp. 73–74.
    12. This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
    13. 1 Kings 12, Berean Study Bible

    บรรณานุกรม

    [แก้]

    แหล่งข้อมูลอื่น

    [แก้]