อีเกิล เด่น จุลพันธ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เด่น จุลพันธ์)
อีเกิล เด่น จุลพันธ์
ชื่อจริงเด่น จุลพันธ์
รุ่นสตอร์วเวท
ส่วนสูง161 เซนติเมตร
เกิด4 ธันวาคม พ.ศ. 2521 (45 ปี)
อำเภอบางมูลนาก จังหวัดพิจิตร
ชกทั้งหมด20
ชนะ18
ชนะน็อก6
แพ้2
เสมอ0
ผู้จัดการชิงโงะ ซูซูกิ

อีเกิล เด่น จุลพันธ์ หรือในชื่ออื่น ๆ ได้แก่ อีเกิล อากากูระ, อีเกิล เคียววะ (ญี่ปุ่น: イーグル京和) หรืออีเกิล เด่น มีชื่อจริงว่าเด่น จุลพันธ์ เกิดเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่อำเภอบางมูลนาก จังหวัดพิจิตร มีสถิติการชก 20 ครั้ง ชนะ 18 (น็อค 6) แพ้ 2

ประวัติ[แก้]

เด่นเดิมใช้ชื่อ เด่น ส.จาตุรงค์ ชกมวยอยู่ในเครือของ สหสมภพ ศรีสมวงศ์ ตัวแทนของสถาบัน WBC ในประเทศไทย ต่อมาในปี พ.ศ. 2543 สหสมภพได้ถึงแก่กรรมไปอย่างกะทันหันทำให้เด่นต้องระหกระเหินไปใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นกับ ทากาโกะ ภรรยาที่เป็นนักมวยไทยชาวญี่ปุ่น ที่พบเมื่อครั้งที่ทากาโกะมาฝึกมวยที่ค่ายของเด่นในเมืองไทย แรกทีเดียวเด่นต้องไปทำงานที่ร้านซักรีดเสื้อผ้า ในขณะที่ทากาโกะทำงานเป็นพนักงานขายอาหารทะเลในซูเปอร์มาร์เก็ต ในที่สุดเด่นก็ได้ปรึกษากับภรรยาว่าอยากจะขึ้นชกมวยอีกครั้งจึงเดินทางไปขอซ้อมที่ค่าย "คาโดเอบิ ยิม" โดยแลกกับการเป็นพนักงานทำความสะอาดไปด้วย ก่อนที่จะค่อย ๆ พัฒนาฝีมือการชกขึ้นมาจนเป็นมวยเอกของค่ายในที่สุด โดยใช้ชื่อว่า "อีเกิล เคียววะ" หรือ "อีเกิล อากากูระ" เด่นขึ้นชกชนะมารวดจนกระทั่งผู้สนับสนุนลงทุนให้ชิงแชมป์มินิมั่มเวต WBC กับเจ้าของตำแหน่งชาวเม็กซิกัน โฮเซ อันโตนิโอ อากีร์เร ผู้ที่ได้ตำแหน่งมาจากการเอาชนะคะแนน วันดี สิงห์วังชา แชมป์คนเก่าชาวไทยได้ถึงเมืองไทย ที่โตเกียว เด่นไม่ทำให้ผู้สนับสนุนและชาวไทยผิดหวัง สามารถอาชนะคะแนนไปขาดลอยคว้าแชมป์โลกไปครองอย่างสุดสวย เด่นป้องกันตำแหน่งครั้งแรกไปได้ด้วยการสอนเชิงผู้ท้าชิงชาวญี่ปุ่น แล้วชนะคะแนนทางเทคนิคขาดลอย แต่ไฟต์ต่อมากลับพลาดท่ากระดูกไหล่ขวาหักชกต่อไปไม่ไหว ต้องขอยอมแพ้ ไอแซ็ก บุสโตส ผู้ท้าชิงชาวเม็กซิกันเสียแชมป์ไปในยกที่ 4 อย่างน่าเจ็บใจ

เด่นได้โอกาสขึ้นชิงแชมป์คืนจากแชมป์คนใหม่ชาวญี่ปุ่น คัตสึนาริ ทากายามะ ที่ชนะคะแนนแย่งแชมป์ไปได้จากบุสโตส เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2548 และเด่นก็สอนเชิงเอาชนะคะแนนไปขาดลอย ได้เป็นแชมป์โลกสมัยที่ 2 อีกครั้ง และยังสามารถป้องกันแชมป์ครั้งแรกชนะที.เค.โอ.ยก 7 เค็ง นากาจิมะ ไปอย่างสวยงาม ก่อนที่จะป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2 เอาชนะคะแนนนักมวยกำปั้นหนัก โรเดล มายอล จากฟิลิปปินส์ไปอย่างสวยงาม

เด่นขึ้นชกป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 กับ โลเรนโซ เทรโฮ อดีตแชมป์ NABF ชาวเม็กซิกัน เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 แม้ว่าเด่นจะได้นับก่อนในยกที่ 3 แต่ในยกที่ 6 เด่นเกือบไม่รอดเมื่อพลาดโดน 2 นับ ก่อนจะหลับมาฮึดทำคะแนนชนะไปเอกฉันท์ฉิวเฉียด ล่าสุด เด่นป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 เอาไว้ได้งดงามด้วยการถลุงอากิระ ยาเองาชิ ผู้ท้าชิงชาวญี่ปุ่นแตกเละและได้นับในยกที่ 10 ก่อนจะชนะคะแนนไปขาดลอย

ต่อมาเด่นต้องเปลี่ยนชื่อในการขึ้นชกจาก อีเกิล เคียววะ เป็น อีเกิล เด่น เนื่องจากสัญญากับสปอนเซอร์เดิมนั้นหมดอายุลง ต่อมา เด่นขึ้นชกป้องกันแชมป์ไฟต์บังคับกับ โอเล่ห์ดง กระทิงแดงยิม นักมวยรุ่นน้องผู้ไม่เคยแพ้ใครชาวไทย และเป็นฝ่ายแพ้คะแนน เสียแชมป์โลกไปในการชกป้องกันตำแหน่งที่กรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ บางเขน ที่ประเทศไทย และนับแต่นั้นมาเด่นก็ยังมิได้ขึ้นชกอีกเลย เหตุเพราะขาดผู้สนับสนุน ประกอบกับเจ้าตัวก็เกิดความเบื่อหน่าย

ปัจจุบัน เด่นได้โอนสัญชาติเป็นญี่ปุ่น และมีลูกกับภรรยา 2 คน เป็นชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง ต่อมาได้เลิกกับ ทากาโกะ ภรรยาคนเดิม และแต่งงานกับภรรยาชาวญี่ปุ่นคนใหม่ชื่อ เฮียวโงะ และย้ายที่อยู่จากไซตามะไปยังโอซากะ โดยมีค่ายมวยเป็นของตนเอง โดยรับเป็นคู่ซ้อมของนักมวยสากลชาวญี่ปุ่นคนอื่น ๆ บ้างเป็นบางครั้ง มีฐานะความเป็นอยู่สุขสบายดีตามอัตภาพ[1]

ไฟล์:โอเล่ห์ดง1.jpg
อีเกิล เคียววะ (ซ้าย) ถูก โอเล่ห์ดง กระทิงแดงยิม ชกด้วยซ้ายตรง ในการป้องกันตำแหน่งแชมป์ครั้งที่ 5 สมัยที่ 2 ซึ่งอีเกิลแพ้คะแนน เสียแชมป์โลก

ชื่อนักมวยอื่นๆ[แก้]

  • เด่น ส.จาตุรงค์
  • อีเกิล เคียววะ (イーグル京和)
  • อีเกิล อากากูระ
  • อีเกิล เด่น จุลพันธ์

เกียรติประวัติ[แก้]

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]