มณฑลเจ้อเจียง

มณฑลเจ้อเจียง 浙江省
มณฑล
การถอดเสียงชื่อมณฑล
• ภาษาจีน	เจ้อเจียงเฉิ่ง (浙江省 Zhèjiāng Shěng)
• อักษรย่อ	ZJ / เจ้อ (浙 Zhè)
• ภาษาอู๋	Tsehkaon San
ทิวทัศน์ภูเขายั่นตั้ง
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลเจ้อเจียง
พิกัด: 29°12′N 120°30′E
ก่อตั้งมณฑลเจ้อเจียง	ค.ศ. 1368
ตั้งชื่อจาก	ชื่อเดิมของแม่น้ำเฉียงถาง
เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด)	หางโจว
จำนวนเขตการปกครอง	11 จังหวัด, 90 อำเภอ, 1,570 ตำบล
การปกครอง
• เลขาธิการพรรค	เชอ จฺวิ้น (车俊)
• ผู้ว่าราชการ	ยฺเหวียน เจียจฺวิน (袁家军)
พื้นที่
• ทั้งหมด	101,800 ตร.กม. (39,300 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับที่ 26
ความสูงจุดสูงสุด	1,929 เมตร (6,329 ฟุต)
ประชากร  (ค.ศ. 2018)
• ทั้งหมด	57,370,000 คน
• อันดับ	อันดับที่ 10
• ความหนาแน่น	560 คน/ตร.กม. (1,500 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	อันดับที่ 8
ประชากรศาสตร์
• องค์ประกอบทางชาติพันธุ์	ฮั่น: 99.2% เชอ: 0.4%
• ภาษาและภาษาถิ่น	ภาษาอู๋, Huizhou, Jianghuai Mandarin, ภาษาหมิ่นใต้
รหัส ISO 3166	CN-ZJ
GDP (ค.ศ. 2018)	5.62 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 849.23 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 4)
• ต่อหัว	98,643 เหรินหมินปี้ 14,907 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 5)
HDI (ค.ศ. 2018)	0.789 สูง · อันดับที่ 6
เว็บไซต์	zj.gov.cn

มณฑลเจ้อเจียง (จีน: 浙江省; พินอิน: Zhèjiāng shěng เจ้อเจียงเฉิ่ง) ชื่อย่อ ‘เจ้อ’（浙）ในหลักฐานไทยแต่เดิมเรียก มณฑลเจ๊เกี๋ยง (ตามสำเนียงแต้จิ๋ว) มีเมืองหลวงชื่อเมืองหางโจว

ที่ตั้งและอาณาเขต

มณฑลเจ้อเจียงมีพื้นที่ติดต่อดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับมณฑลอานฮุย มณฑลเจียงซู และนครเซี่ยงไฮ้
• ทิศใต้ ติดต่อกับมณฑลฝูเจี้ยน (ฮกเกี้ยน)
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับทะเลจีนตะวันออก
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับมณฑลอานฮุยและมณฑลเจียงซี

ภูมิประเทศ

พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงใต้สูงกว่าและลาดเอียงไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ ลักษณะเป็นขั้นบันได ทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นเขตภูเขามีความสูงเหนือระดับ น้ำทะเลเฉลี่ย 800 เมตร ยอดเขาที่มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเลมากกว่า 1,500 เมตรรวมอยู่หนาแน่นบริเวณนี้ด้วย ยอดเขาที่สูงที่สุดคือยอด หวงเหมาเจียน(黄茅尖) ในอำเภอหลงเฉวียน สูงเหนือระดับน้ำทะเล 1,929 เมตร

ทรัพยากร

เจ้อเจียงเป็นแหล่งทรัพยากรสินแร่สำคัญประเภทแร่อโลหะ มีถึง 12 ชนิดที่มีปริมาณสำรองมากเป็นอันดับต้นของประเทศ เช่น ถ่านหิน สารส้ม เถ้าภูเขาไฟใช้ในงานก่อสร้างและงานปูน แร่ฟลูโอไร ดินสาหร่ายเปลือกแข็ง เป็นต้น

ภูมิอากาศ

การปลูกชาในเมืองหางโจว

เจ้อเจียงทอดตัวพาดเขตโซนร้อน มีสภาพอากาศแบบมรสุม มีช่วงแดดสดใสที่ยาวนาน และ 4 ฤดูกาลที่ชัดเจน

กลุ่มเชื้อชาติ เจ้อเจียงเป็นดินแดนหลากหลายเชื้อชาติ มีชนกลุ่มน้อยทั้งหมด 49 กลุ่ม รวมประชากรเกือบ 400,000 คน นับเป็นสัดส่วนประมาณ 0.7% ของประชากรทั้งหมดในมณฑล ในจำนวนนี้ เป็นเซอ 200,000 คน และมุสลิม (หุย) 20,000 คน ในเจ้อเจียงมีเขตปกครองตนเองของชนชาติเซอ (ในระดับอำเภอ) แห่งเดียวในประเทศจีนด้วย

เศรษฐกิจ

ตึกระฟ้าของเมืองหางโจว

ปี พ.ศ. 2547 มูลค่าการเติบโตของอุตสาหกรรมทั้งสามภาค เป็นดังนี้

• ภาคการเกษตรมีมูลค่าเพิ่ม 81,600 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 3.7%
• ภาคอุตสาหกรรม 604,500 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 16.2%
• การบริการและอื่น ๆ 438,200 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 13.9%

เกษตรกรรม

เรือทางน้ำของ Shaoxing หนึ่งในเรือศูนย์กลางของเมืองหางโจว

ธัญพืชจำพวกข้าวเมล็ดพันธุ์พืชต่าง ๆ และน้ำมันที่กินได้ เป็นสินค้าหลักของมณฑล

อุตสาหกรรม

เจ้อเจียงเป็นแดนอุตสาหกรรมชั้นนำระดับประเทศ ประกอบด้วยภาคธุรกิจหลาก หลายประเภทได้แก่ เครื่องจักรกล เครื่องใช้ไฟฟ้าและโทรคมนาคม ยาสมุนไพร

การค้าระหว่างประเทศ

มูลค่ารวมการส่งออกและนำเข้าปี 2004 เท่ากับ 85,230 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้า 38.8% เป็นมูลค่าส่งออกรวม 58,160 ล้านเหรียญฯ นำเข้ารวม 27,070 ล้านเหรียญฯ เพิ่มขึ้น 39.8% และ 36.6% ตามลำดับ

การคมนาคม

ทางรถไฟ

เจ้อเจียงมีชุมทางคมนาคมอยู่ที่เมืองหางโจว เมืองหลวงของมณฑล โดยมีเส้นทางรถไฟสายสำคัญ 3 สาย เชื่อมต่อหังโจวกับ 3 เขตใหญ่ เซี่ยงไฮ้ เจียงซี และหนิงปอ นอกจากนี้ยังมีเส้นทางย่อยอีก 2 สาย คือ หังโจว - เซวียนเฉิง และจินหัว - เวินโจว รวมระยะทาง 1,185 กิโลเมตร

ทางหลวง

เส้นทางหลวงในเจ้อเจียง ประกอบด้วยทางหลวง 6 สาย และทางหลวงของมณฑล 66 สาย รวมระยะทาง 42,000 กิโลเมตร ทั้งนี้เป็นทางด่วน 770 กิโลเมตร ซึ่งเชื่อมต่อเมืองสำคัญในเขตเศรษฐกิจแยงซี อาทิ เซี่ยงไฮ้ หังโจว หนิงปอ ไถโจว เวินโจว จินหัว หนันจิง (นานกิง) เป็นต้น

ทางทะเล

เนื่องจากเป็นมณฑลติดชายฝั่งทะเล ซึ่งมีระยะทางยาวกว่า 300 กิโลเมตร จึงประกอบด้วยท่าเรือเล็กใหญ่ถึง 34 แห่ง ที่สำคัญเป็นท่าเรือใน 5 เมือง คือ ท่าเรือหนิงปอ โจวซัน จ้าพู่ ไห่เหมิน และเวินโจว มีท่าเทียบเรือที่สามารถรองรับการขนถ่ายสินค้าน้ำหนัก 1 หมื่นตันขึ้นไปถึง 44 จุด สามารถขนถ่ายสินค้าได้ถึง 270 ล้านตัน / ปี

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์มณฑลเจ้อเจียง