พระสิขีพุทธเจ้า
พระสิขีพุทธเจ้า | |
---|---|
ภาษาสันสกฤต | शिखिन् |
ภาษาบาลี | सिखी |
ภาษาพม่า | သိခီဘုရား |
ภาษาจีน | 尸棄佛 |
ภาษาญี่ปุ่น | 尸棄仏 |
ภาษาเกาหลี | 시기불 |
ภาษาทิเบต | གཙུག་ཏོར་ཅན་ |
ภาษาเวียดนาม | Phật Thi Khí |
ข้อมูล | |
นับถือใน | เถรวาท |
![]() |
พระสิขีพุทธเจ้า เป็นพระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้เมื่อ 31 กัปที่แล้ว[1] นับเป็นพระองค์ที่ 20 ในพุทธวงศ์ของพระโคตมพุทธเจ้า[2]
พระประวัติ[แก้]
คัมภีร์มธุรัตถวิลาสินีระบุว่า หลังจากที่พระสิขีโพธิสัตว์จุติจากการเป็นท้าวสันดุสิตแล้ว ได้ทรงปฏิสนธิในครรภ์ของพระนางปภาวดี พระอัครมเหสีในพระเจ้าอรุณแห่งกรุงอรุณวดี ได้รับพระนามว่าเจ้าชายสิขี เมื่อเจริญพระชนม์ขึ้นได้เสกสมรสกับพระนางสัพพกามา มีพระโอรสด้วยกันพระองค์หนึ่งชื่อเจ้าชายอตุละ
เมื่อพระชนมายุได้ 7,000 พรรษา ได้ทอดพระเนตรเห็นเทวทูต 4 จึงตัดสินพระทัยทรงช้างต้นออกผนวช ข้าราขบริพาร 137,000 คน ตามเสด็จออกบวชด้วย บำเพ็ญอยู่ 8 เดือนจึงตรัสรู้ แล้วออกประกาศพระศาสนา ทรงตั้งพระอภิภูและพระสัมภวะเป็นพระอัครสาวก พระเขมังกรเป็นพระพุทธอุปัฏฐาก พระสขิลาและพระปทุมาเป็นคู่พระอัครสาวิกา
พระสิขีพุทธเจ้า เสด็จดับขันธปรินิพพานที่วัดอัสสารามวิหาร กรุงสีลวตี สิริพระชนมายุได้ 70,000 พรรษา[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 มธุรัตถวิลาสินี, สิขีพุทธวงศ์, อรรถกถา ขุททกนิกาย พุทธวงศ์
- ↑ พุทธวงศ์, พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก