ชำนาญ ยุวบูรณ์
ชำนาญ ยุวบูรณ์ | |
---|---|
![]() | |
ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร คนที่ 1 | |
ดำรงตำแหน่ง 1 มกราคม พ.ศ. 2516 – 22 ตุลาคม พ.ศ. 2516 (0 ปี 295 วัน) | |
ถัดไป | อรรถ วิสูตรโยธาภิบาล |
หัวหน้าพรรคท้องถิ่นก้าวหน้า | |
ดำรงตำแหน่ง 15 มกราคม 2514 – 17 พฤศจิกายน 2514 | |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 20 ตุลาคม พ.ศ. 2457 จังหวัดอ่างทอง ประเทศสยาม |
เสียชีวิต | 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 (100 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย |
ศาสนา | พุทธ |
พรรคการเมือง | พรรคท้องถิ่นก้าวหน้า (2514) |
คู่สมรส | วลี ยุวบูรณ์ |
บุตร | 8 คน |
ชำนาญ ยุวบูรณ์ (20 ตุลาคม พ.ศ. 2457 - 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558) เป็นอดีตผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครคนแรก (ขณะนั้นใช้ชื่อว่า นายกเทศมนตรีนครกรุงเทพ[1]) ซึ่งมาจากการแต่งตั้งโดยกระทรวงมหาดไทย[2] ก่อนเกิดเหตุการณ์ 14 ตุลา ก่อนที่จะมีการเปลี่ยนแปลงมาใช้ระบบการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชนในปีพ.ศ. 2518
ประวัติ[แก้]
ชำนาญ ยุวบูรณ์ เกิดวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2457 ที่อำเภอสามโก้ จังหวัดอ่างทอง[3] เข้าศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาที่โรงเรียนวัดราชาธิวาสและโรงเรียนวัดสุทธิวราราม เคยดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมการปกครอง นายกสมาคมธรรมศาสตร์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ และประธานบริหารบรษัท สามพราน ริเวอร์ไซด์ (สวนสามพราน) จำกัด รวมถึงเคยตั้งพรรคการเมืองขึ้นในปีพ.ศ. 2514 ชื่อว่าพรรคท้องถิ่นก้าวหน้า
ชีวิตครอบครัวสมรสกับ คุณหญิงวลี ยุวบูรณ์ มีบุตรธิดา 8 คน
ชำนาญ ยุวบูรณ์ ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ด้วยโรคชรา สิริอายุได้ 100 ปี 8 เดือน[4] มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ณ วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
- พ.ศ. 2510 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[5]
- พ.ศ. 2507 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[6]
- พ.ศ. 2508 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้า (ท.จ.) (ฝ่ายหน้า)[7]
- พ.ศ. 2513 –
เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 2 ประเภทที่ 2 (ส.ช.)[8]
- พ.ศ. 2501 –
เหรียญราชการชายแดน (ช.ด.)[9]
- พ.ศ. 2502 –
เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)[10]
- พ.ศ. 2510 –
เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1[11]
- พ.ศ. 2499 –
เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 3 (ภ.ป.ร.3)[12]
- พ.ศ. 2511 –
เหรียญราชรุจิทอง รัชกาลที่ 9 (ร.จ.ท.9)[13]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ[แก้]
อาร์เจนตินา :
- พ.ศ. 2505 –
เครื่องอิสริยาภรณ์นายพลซาน มาร์ติน ผู้ปลดปล่อย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์[14]
- พ.ศ. 2505 –
เยอรมนีตะวันตก :
- พ.ศ. 2506 –
เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรมแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ชั้นที่ 2[15]
- พ.ศ. 2506 –
เบลเยียม :
- พ.ศ. 2507 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงกุฎเบลเยียม ชั้นที่ 2[16]
- พ.ศ. 2507 –
มาเลเซีย :
- พ.ศ. 2507 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ปัง กวน เนการา ชั้นที่ 3[17]
- พ.ศ. 2507 –
เกาหลีใต้ :
- พ.ศ. 2509 –
เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณด้านการบริการ ชั้นที่ 1[18]
- พ.ศ. 2509 –
สวีเดน :
- พ.ศ. 2509 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาวขั้วโลก ชั้นทวีตริตาภรณ์[18]
- พ.ศ. 2509 –
นอร์เวย์ :
- พ.ศ. 2509 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญโอลาฟ ชั้นทวีติยาภรณ์[18]
- พ.ศ. 2509 –
ออสเตรีย :
- พ.ศ. 2510 –
เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณแห่งสาธารณรัฐออสเตรีย ชั้นที่ 1 มหาอิสริยาภรณ์เงิน[19]
- พ.ศ. 2510 –
อ้างอิง[แก้]
- ↑ คนสนิทป๋าเปรมปัดข่าวลือ ยังแข็งแรงดี-มีภารกิจปกติ
- ↑ การแต่งตั้งโดยกระทรวงมหาดไทย
- ↑ "หนังสือประวัติ ชำนาญ ยุวบูรณ์". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2017-03-01.
- ↑ ปิดตำนาน ไทยรัฐ สืบค้นเมื่อ 4 กรกฎาคม 2558
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2015-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๘๔ ตอนที่ ๑๒๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๘, ๓๐ ธันวาคม ๒๕๑๐
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๑ ตอนที่ ๑๑๘ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๓, ๑๗ ธันวาคม ๒๕๐๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๒ ตอนที่ ๓๙ ง หน้า ๑๔๐๒, ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๐๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๘๗ ตอนที่ ๙๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๖, ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา. แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชการชายแดน, เล่ม ๗๕ ตอนที่ ๕๐ ง หน้า ๑๘๗๔, ๑ กรกฎาคม ๒๕๐๑
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๗๖ ตอนที่ ๑๑๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๓๗, ๑๖ ธันวาคม ๒๕๐๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง พระราชทานเหรียญลูกเสือสดุดี, เล่ม ๘๔ ตอนที่ ๘๐ ง หน้า ๒๔๔๗, ๒๙ สิงหาคม ๒๕๑๐
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๗๔ ตอนที่ ๕ ง หน้า ๑๒๑, ๘ มกราคม ๒๕๐๐
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชรุจิ, เล่ม ๘๕ ตอนที่ ๒๕ ง หน้า ๘๙๔, ๑๙ มีนาคม ๒๕๑๑
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 79 ตอนที่ 109 หน้า 2630, 11 ธันวาคม 2505
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชาทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 80 ตอนที่ 41 หน้า 1323, 30 เมษายน 2506
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 81 ตอนที่ 29 ฉบับพิเศษ หน้า 965, 31 มีนาคม 2507
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 81 ตอนที่ 88 หน้า 2400, 15 กันยายน 2507
- ↑ 18.0 18.1 18.2 ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 83 ตอนที่ 87 ฉบับพิเศษ หน้า 25, 1 ตุลาคม 2509
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 84 ตอนที่ 80 หน้า 2445, 29 สิงหาคม 2510
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2457
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2558
- ชาวไทยที่มีอายุเกิน 100 ปี
- บุคคลจากจังหวัดอ่างทอง
- บุคคลจากโรงเรียนวัดสุทธิวราราม
- ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร
- ผู้ว่าราชการจังหวัดนครพนม
- ข้าราชการพลเรือนชาวไทย
- บุคคลจากคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
- พรรคท้องถิ่นก้าวหน้า (พ.ศ. 2514)
- นักการเมืองไทย
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ท.จ. (ฝ่ายหน้า)
- ผู้ได้รับเหรียญรัตนาภรณ์ ภ.ป.ร.3
- ผู้ได้รับเหรียญจักรพรรดิมาลา