โกเสียง
โกเสียง (เกา เสียง) | |
|---|---|
| 高翔 / 高詳 | |
| มหาขุนพล (大將軍 ต้าเจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | เล่าเสี้ยน |
| ขุนพลทัพขวา (右將軍 โย่วเจียงจวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 229 – ค.ศ. 232 | |
| กษัตริย์ | เล่าเสี้ยน |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ นครจิงโจว มณฑลหูเป่ย์ |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| อาชีพ | ขุนพล |
| บรรดาศักดิ์ | เสฺวียนเซียงโหว (玄鄉侯) |
โกเสียง (มีบทบาทในช่วง ค.ศ. 217-ทศวรรษ 240) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่าเกา เสียง (จีนตัวย่อ: 高翔 / 高详; จีนตัวเต็ม: 高翔 / 高詳; พินอิน: Gāo Xiáng; เวด-ไจลส์: Kao Hsiang) เป็นขุนพลของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีนซึ่งมีส่วนร่วมในการบุกขึ้นเหนือของจูกัดเหลียง มีตำแหน่งเป็นขุนพลทัพขวา (右將軍 โย่วเจียงจวิน) และมีบรรดาศักดิ์เป็นเสฺวียนเซียงโหว (玄鄉侯)[1]
ประวัติ[แก้]
โกเสียงเป็นชาวเมืองลำกุ๋น (南郡 หนานจวิ้น; ปัจจุบันอยู่ในนครจิงโจว มณฑลหูเป่ย์) ในมณฑลเกงจิ๋ว[2]
ระหว่างปี ค.ศ. 217 ถึง ค.ศ. 219 โกเสียงติดตามเล่าปี่ไปร่วมรบในยุทธการที่ฮันต๋ง โกเสียงและตันเซ็กตั่งค่ายอยู่ที่ด่านเองเปงก๋วน (陽平 หยางผิง) แต่ถูกซิหลงขุนพลของโจโฉตีแตกพ่าย[3]
ในปี ค.ศ. 228 โกเสียงติดตามจูกัดเหลียงไปร่วมรบในการบุกขึ้นเหนือโดยรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยของม้าเจ๊ก ไปประจำการที่หลิวเซีย (柳城 หลิ่วเฉิง) เมื่อม้าเจ๊กถูกตีแตกพ่าย และเมืองหลิวเซียถูกกุยห้วยขุนพลของวุยก๊กยึดได้ โกเสียงจึงถอยทัพ[4]
ในปี ค.ศ. 231 โกเสียงได้รับการแต่งตั้งเป็นแม่ทัพหน้า (前部督 เฉียนปู้ตู) นำทหารพร้อมด้วยอุยเอี๋ยนและงอปั้น โจมตีได้ชัยแก่สุมาอี้แม่ทัพวุยก๊ก สามารถตัดศีรษะทหารวุยก๊กได้ 3,000 หัว เก็บชุดเกราะได้ 5,000 ชุด เก็บหน้าไม้ได้ 3,100 คัน[5] เมื่อลิเงียมซึ่งรับผิดชอบการส่งเสบียงได้ทำงานผิดพลาด โกเสียงและจูกัดเหลียงได้เสนอว่าควรปลดลิเงียมออกจากราชการ[1]
ในนิยายสามก๊ก[แก้]
โกเสียงปรากฏเป็นตัวละครในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก ตอนที่ 9[a] ในฐานะขุนพลทัพขวาของกองทัพหลวงซึ่งติดตามจูกัดเหลียงไปร่วมรบในการบุกขึ้นเหนือ[6][7]
ในสามก๊ก ตอนที่ 95[b] จูกัดเหลียงให้โกเสียงนำทหารไปรักษาเมืองหลิวเซียเพื่อคอยช่วยเหลือม้าเจ๊กที่รักษาตำบลเกเต๋ง ภายหลังโกเสียงร่วมกับอุยเอี๋ยนและอองเป๋งพยายามตีตำบลเกเต๋งที่ม้าเจ๊กเสียให้กับสุมาอี้คืนมา แต่ไม่สำเร็จ ส่วนม้าเจ๊กที่มีความผิดฐานเสียตำบลเกเต๋งก็ถูกจูกัดเหลียงสั่งประหารในเวลาต่อมา [8][9]
ภายหลังใน สามก๊ก ตอนที่ 102[c] โกเสียงได้ปรากฏบทบาทในศึกบุกวุยก๊กของจูกัดเหลียงอีกครั้ง โดยจูกัดเหลียงสั่งให้โกเสียงนำทหารคุมขบวนโคยนตร์ลำเลียงเสบียงจากด่านเกียมโก๊ะไปค่ายของจ๊กก๊กที่เขากิสาน สุมาอี้รู้ข่าวจึงให้เตียวฮอและงักหลิมไปตีชิงเอาโคยนตร์มาได้จำนวนหนึ่ง สุมาอี้ให้ช่างสร้างโคยนตร์เลียนแบบโคยนตร์ของจ๊กก๊กได้สองพันกว่าตัว ภายหลังจูกัดเหลียงได้ใช้ให้อองเป๋งชิงโคยนตร์ที่สุมาอี้ให้สร้างเลียนแบบนี้มาได้ [10][11]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ ตรงกับในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 70
- ↑ ตรงกับในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 72
- ↑ ตรงกับในสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 77
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 (平为大臣，受恩过量，不思忠报，横造无端，危耻不办，迷罔上下，论狱弃科，导人为姧，狭情志狂，若无天地。自度姧露，嫌心遂生，闻军临至，西向托疾还沮、漳，军临至沮，复还江阳，平参军狐忠勤谏乃止。今篡贼未灭，社稷多难，国事惟和，可以克捷，不可苞含，以危大业。輙与行中军师车骑将军都乡侯臣刘琰，使持节前军师征西大将军领凉州刺史南郑侯臣魏延、…督前部右将军玄乡侯臣高翔、…领从事中郎武略中郎将臣樊岐等议，輙解平任，免官禄、节传、印绶、符策，削其爵土。) อรรถาธิบายจากกงเหวินช่างช่างชูในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 40.
- ↑ (南郡高翔至大將軍，綝征西將軍。) หฺวาหยางกั๋วจื้อ เล่มที่ 7.
- ↑ (是時，夏侯淵沒於陽平，太祖憂之。以真為征蜀護軍，督徐晃等破劉備別將高詳於陽平。。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (太和二年，蜀相諸葛亮出祁山，遣將軍馬謖至街亭，高詳屯列柳城。張郃擊謖，淮攻詳營，皆破之。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 26.
- ↑ (亮使魏延、高翔、吳班赴拒，大破之，獲甲首三千級，玄鎧五千領，角弩三千一百張，宣王還保營。) อรรถาธิบายจากฮั่นจิ้นชุนชิวในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 35.
- ↑ สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 91
- ↑ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 70
- ↑ สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 95
- ↑ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 72
- ↑ สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 102
- ↑ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 77
บรรณานกุรม[แก้]
- ตันซิ่ว. จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- ล่อกวนตง. สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้).
- เผย์ ซงจือ. อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ซือหม่า กวาง. จือจื้อทงเจียน
- เจ้าพระยาพระคลัง (หน). สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน)