ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เดลตาแอร์ไลน์"

เดลตาแอร์ไลน์
ก่อตั้ง	30 พฤษภาคม พ.ศ. 2467 (99 ปี) (ในชื่อ เดลตาแอร์เซอร์วิส)
ท่าหลัก	ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ทสฟิลด์-แจ็คสัน แอตแลนตา ; ท่าอากาศยานนานาชาติซอลต์เลกซิตี ; ท่าอากาศยานนานาชาติซินซินแนติ/นอร์เทิร์นเคนตักกี ; ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี
ท่ารอง	ท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส
เมืองสำคัญ	ท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน ; ท่าอากาศยานนานาชาติออร์แลนโด ; ท่าอากาศยานลากวาเดีย
สะสมไมล์	สกายไมล์
พันธมิตรการบิน	สกายทีม
บริษัทลูก	คอมแอร์ ; เดลตาชัตเทิล ; เดลตา แอร์อีลีท
ขนาดฝูงบิน	442 (สั่งซื้อ 86 รายการ)
จุดหมาย	311
บริษัทแม่	เดลตาแอร์ไลน์อินคอร์ปปอเรชั่น
สำนักงานใหญ่	แอตแลนตา รัฐจอร์เจีย สหรัฐอเมริกา
บุคลากรหลัก	John F. Smith, Jr. (ประธาน) ; Gerald Grinstein (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร) ; Jim Whitehurst (ประธานเจ้าหน้าที่ดำเนินการ) ; Edward Bastian (ประธานเจ้าหน้าที่การเงิน)
เว็บไซต์	www.delta.com

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:55, 23 ธันวาคม 2562

เดลตาแอร์ไลน์ (อังกฤษ: Delta Air Lines) เป็นสายการบินสัญชาติอเมริกัน มีท่าอากาศยานหลักอยู่ที่ซอลต์เลกซิตี, ซินซินแนติ, นิวยอร์ก-เจเอฟเค และแอตแลนตา ให้บริการ 308 จุดหมายปลายทางไปยัง 52 ประเทศ ใน 5 ทวีปทั่วโลก

ในปีพ.ศ. 2548 เดลตาแอร์ไลน์ให้บริการผู้โดยสารกว่า 86 ล้านคน^[1] มากเป็นอันดับสองของโลกรองจากอเมริกันแอร์ไลน์

ประวัติ

อุบัติเหตุ

ฝูงบิน

ฝูงบินของเดลตาแอร์ไลน์ เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2548^[2]

ฝูงบินของสายการบินเดลตาแอร์ไลน์
เครื่องบิน	จำนวน	ชั้นบิน (ชั้นหนึ่ง/ประหยัด)	เส้นทาง	หมายเหตุ
โบอิง 737-700	(สั่งซื้อ 10 รายการ)	124	ภายในประเทศ และเม็กซิโก	เส้นทางบินระยะสั้น
โบอิง 737-800	84 (สั่งซื้อ 48 รายการ)	150 (16/134)	ภายในประเทศ และแคริบเบียน	เส้นทางบินระยะสั้น
โบอิง 757-200	121 (สั่งซื้อ 13 รายการ)	183 (24/159) 184 (26/158)	แคริบเบียน, เปอร์โตริโก, ลาตินอเมริกา, แอตแลนตา-ฟลอริดา และเที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก	เส้นทางบินระยะกลาง เครื่องบินทั้ง 13 ลำ ซื้อต่อจากทรานเวิลด์แอร์ไลน์และอเมริกันแอร์ไลน์
โบอิง 767-300	28	250 (24/226)	เปอร์โตริโก, ลาตินอเมริกา, แอตแลนตา-ฟลอริดา และเที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก	เส้นทางบินระยะกลาง
โบอิง 767-300ER	53	214 (36/178)	อเมริกาใต้ และเที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก	เส้นทางบินระยะกลาง
โบอิง 767-400ER	21	285 (36/249) 241 (41/200)	ฮาวาย, แอตแลนตา-ฟลอริดา, เที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก, เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก	เส้นทางบินระยะกลาง
โบอิง 777-200ER	8	268 (50/218)	เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก และมหาสมุทรแอตแลนติก	เส้นทางบินระยะไกล
โบอิง 777-200LR	(สั่งซื้อ 6 รายการ)			เริ่มให้บริการ พ.ศ. 2551 เส้นทางบินระยะไกล
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-88	120	142 (14/128) 134 (0/134) เดลตา ชัตเทิล	ภายในประเทศ	เส้นทางบินระยะสั้น
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-90	16	150 (12/138)	ภายในประเทศ	เส้นทางบินระยะสั้น

ณ กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 อายุการใช้งานเฉลี่ยของฝูงบินของเดลตาแอร์ไลน์ คือ 13 ปี

เครื่องบินโบอิง 767-300
เครื่องบินโบอิง 757-200
เครื่องบินซีอาร์เจ 700 ให้บริการโดย คอมแอร์

อ้างอิง

↑ [1] (อังกฤษ) ^{[ลิงก์เสีย]}
↑ [2] (อังกฤษ) ^{[ลิงก์เสีย]}

ดูเพิ่ม

เดลตาคอนเนคชั่น

แหล่งข้อมูลอื่น

เดลตาแอร์ไลน์ (อังกฤษ)

บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] [1] (อังกฤษ) ^{[ลิงก์เสีย]}

[2] [2] (อังกฤษ) ^{[ลิงก์เสีย]}

[1]

[2]

@@ บรรทัด 25: / บรรทัด 25: @@
 [[ไฟล์:DeltaAirLinesHQAtlantaGA.jpg|thumb|Delta Air Lines building]]
-'''เดลตาแอร์ไลน์''' ({{lang-en|Delta Air Lines}}) เป็นสายการบินสัญชาติอเมริกัน มีท่าอากาศยานหลักอยู่ที่[[ท่าอากาศยานนานาชาติซอิลต์เลกซิตี|ซอลต์เลกซิตี]], [[ท่าอากาศยานนานาชาติซินซินแนติ/นอร์เทิร์นเคนตักกี|ซินซินแนติ]], [[ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี|นิวยอร์ก-เจเอฟเค]] และ[[ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ทสฟิลด์-แจ็คสัน แอตแลนตา|แอตแลนตา]] ให้บริการ 308 จุดหมายปลายทางไปยัง 52 ประเทศ ใน 5 ทวีปทั่วโลก
+'''เดลตาแอร์ไลน์''' ({{lang-en|Delta Air Lines}}) เป็นสายการบินสัญชาติอเมริกัน มีท่าอากาศยานหลักอยู่ที่[[ท่าอากาศยานนานาชาติซอลต์เลกซิตี|ซอลต์เลกซิตี]], [[ท่าอากาศยานนานาชาติซินซินแนติ/นอร์เทิร์นเคนตักกี|ซินซินแนติ]], [[ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี|นิวยอร์ก-เจเอฟเค]] และ[[ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ทสฟิลด์-แจ็คสัน แอตแลนตา|แอตแลนตา]] ให้บริการ 308 จุดหมายปลายทางไปยัง 52 ประเทศ ใน 5 ทวีปทั่วโลก
 ในปีพ.ศ. 2548 เดลตาแอร์ไลน์ให้บริการผู้โดยสารกว่า 86 ล้านคน<ref>[http://www.iata.org/pressroom/wats/wats_passengers_carried.htm] {{en}} {{ลิงก์เสีย}}</ref> มากเป็นอันดับสองของโลกรองจาก[[อเมริกันแอร์ไลน์]]