การระบาดทั่วของโควิด-19 ในทวีปแอฟริกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การระบาดทั่วของโควิด-19 ในทวีปแอฟริกา
แผนที่การระบาดทั่วของโควิด-19 ในทวีปแอฟริกาในวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2021
  ผู้ติดเชื้อยืนยันมากกว่า 1,000,000 คน
  ผู้ติดเชื้อยืนยัน 100,000–999,999 คน
  ผู้ติดเชื้อยืนยัน 10,000–99,999 คน
  ผู้ติดเชื้อยืนยัน 1,000–9,999 คน
  ผู้ติดเชื้อยืนยัน 0–999 คน
  ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือข้อมูลไม่เพียงพอ
โรคโควิด-19
สายพันธุ์ไวรัสSARS-CoV-2
สถานที่ทวีปแอฟริกา
การระบาดครั้งแรกอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน
ผู้ป่วยต้นปัญหาไคโร ประเทศอียิปต์
ผู้ป่วยยืนยันสะสม8,270,873 (ในวันที่ 23 กันยายน)[1]
ผู้ป่วยปัจจุบัน507,462 (ในวันที่ 23 กันยายน)[1]
หาย7,555,632 (ในวันที่ 23 กันยายน)[1]
เสียชีวิต207,779 (ในวันที่ 23 กันยายน)[1]
ดินแดน58[1]

มีการยืนยันว่าโควิด-19เริ่มเข้าทวีปแอฟริกาในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020 โดยมีผู้ติดเชื้อรายแรกที่ประเทศอียิปต์[2][3] ผู้ติดเชื้อรายแรกในแอฟริกาใต้สะฮาราอยู่ที่ประเทศไนจีเรียเมื่อช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020[4] ไวรัสกระจายไปทั่วทวีปภายในสามเดือน โดยประเทศเลโซโทเป็นประเทศสุดท้ายที่มีรายงานผู้ติดเชื้อในวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2020[5][6] ในวันที่ 26 พฤษภาคม ประเทศในทวีปแอฟริกาส่วนใหญ่ประสบกับการแพร่เชื้อในชุมชน ถึงแม้ว่าจะมีสมรรถภาพในการตรวจสอบอย่างจำกัดก็ตาม[7] ผู้ติดเชื้อที่เข้ามาในประเทศส่วนใหญ่มาจากทวีปยุโรปและสหรัฐมากกว่าประเทศจีน[8]

ในช่วงต้นเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2021 ทวีปแอฟริกาประสบกับคลื่นโควิดระลอกที่สาม ทำให้มีคนติดเชื้อในประเทศที่มีผู้ติดเชื้ออยู่แล้วเพิ่มขึ้น 14 ประเทศ[9] ในวันที่ 4 กรกฎาคม ทวีปนี้มีผู้ติดเชื้อรายใหม่มากกว่า 251,000 คน ซึ่งเพิ่มขึ้นจากสัปดาห์ที่แล้วร้อยละ 20 และเพิ่มขึ้นร้อยละ 12 จากยอดสูงสุดในเดือนมกราคม ประเทศในแอฟริกามากกว่า 16 ประเทศ ซึ่งรวมถึงมาลาวีและเซเนกัล ติดเชื้อจนทำลายสถิติใหม่[10] องค์การอนามัยโลกกล่าวถึงสัปดาห์นั้นว่าเป็น'สัปดาห์โรคระบาดที่เลวร้ายที่สุด'เท่าที่แอฟริกาเคยเจอมา[11]

มีความเชื่อกันอย่างแพร่หลายว่ามีการรายงานต่ำกว่าความเป็นจริง (under-reporting) ในหลายประเทศที่ระบบบริการสุขภาพไม่ค่อยได้รับการพัฒนา[12] ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ค.ศ. 2020 การวิจัยความชุกของโรค (seroprevalence) ที่จูบา ประเทศซูดานใต้ มีการรายงานผู้ติดเชื้อน้อยกว่าร้อยละ 1 ของผู้ติดเชื้อทั้งหมด[13]

มีความกังวลต่อการค้นพบไวรัสสายพันธุ์ใหม่ในทวีปแอฟริกา: ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020 มีการพบสายพันธุ์เบตาในประเทศแอฟริกาใต้[14] และในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2020 มีการพบสายพันธุ์อีตาในประเทศไนจีเรีย[15][16]

ในวันที่ 13 มกราคม ค.ศ. 2021 มีการประกาศจากสหภาพแอฟริกาว่าได้สั่งจองวัคซีนมากเกือบ 300 ล้านโดส ซึ่งมีจุดประสงค์ในการแจกจ่ายวัคซีนโควิด-19 ไปยังประเทศที่มีรายได้น้อย[17] อย่างไรก็ตาม ประเทศในทวีปแอฟริกาต้องซื้อวัคซีนบางชนิดด้วยเงินมากกว่าประเทศในทวีปยุโรปมากกว่า 2 เท่า[18] ในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2021 กลุ่ม 7 (G-7) สัญญาว่าจะกระจายวัคซีนอย่างเท่าเทียมกัน แม้ว่าจะมีการให้ข้อมูลเพียงเล็กน้อยก็ตาม[19] สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ยังเป็นผู้ให้วัคซีนในทวีปนี้ด้วย[20][21]

แม้ว่าจะมีความก้าวหน้าถึงขนาดนี้ ทวีปแอฟริกาเป็นทวีปที่มีผู้ได้รับวัคซีนน้อยที่สุดในโลก[22] โดยในช่วงต้นเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2021 องค์การอนามัยโลกรายงานว่าการจัดส่งวัคซีนโควิด-19 ในทวีปแอฟริกาลดลงจนถึงขั้น"เกือบหยุด"[23] ในวันที่ 8 มิถุนายน โม อิบรอฮีม เศรษฐีพันล้านใจบุญ วิจารณ์ประชาคมระหว่างประเทศอย่างหนักว่าประสบความล้มเหลวในการกระจายวัคซีนอย่างเท่าเทียมกันทั่วโลก[24] จนถึงวันที่ 8 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 มีแค่ร้อยละ 2 ของทวีปเท่านั้นที่ได้รับการฉีดวัคซีนแล้ว[10]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Coronavirus update (live)". สืบค้นเมื่อ 23 September 2021.
  2. ↑ "Beijing orders 14-day quarantine for all returnees". BBC News. 15 February 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2020. สืบค้นเมื่อ 24 March 2020.
  3. ↑ "Egypt announces first Coronavirus infection". Egypt Today. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2020. สืบค้นเมื่อ 24 March 2020.
  4. ↑ "Nigeria confirms first coronavirus case". BBC News. 28 February 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 March 2020. สืบค้นเมื่อ 24 March 2020.
  5. ↑ "Remote Lesotho becomes last country in Africa to record COVID-19 case". Reuters (ภาษาอังกฤษ). 13 May 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 May 2020. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
  6. ↑ "Coronavirus live updates: Lesotho becomes last African nation to report a coronavirus case". Los Angeles Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 May 2020. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
  7. ↑ Akinwotu E (26 May 2020). "Experts sound alarm over lack of Covid-19 test kits in Africa". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 May 2020. สืบค้นเมื่อ 29 May 2020.
  8. ↑ Maclean R (17 March 2020). "Africa Braces for Coronavirus, but Slowly". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 March 2020. สืบค้นเมื่อ 25 March 2020.
  9. ↑ "Third wave sweeps across Africa as Covid vaccine imports dry up". The Guardian (ภาษาอังกฤษ). 7 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 June 2021.
  10. ↑ 10.0 10.1 Mendez R (2021-07-08). "Africa suffers worst surge in Covid cases as delta variant spurs third wave of pandemic". CNBC (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-07-09.
  11. ↑ Dahir AL (2021-07-08). "Africa marks its 'worst pandemic week' yet, with cases surging and vaccine scarce, the W.H.O. says". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-07-09.
  12. ↑ Burke J, Mumin AA (2 May 2020). "Somali medics report rapid rise in deaths as Covid-19 fears grow". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 May 2020. สืบค้นเมื่อ 2 May 2020.
  13. ↑ Wiens KE, Mawien PN, Rumunu J, Slater D, Jones FK, Moheed S, และคณะ (June 2021). "Seroprevalence of Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 IgG in Juba, South Sudan, 20201". Emerging Infectious Diseases. 27 (6): 1598–1606. doi:10.3201/eid2706.210568. PMC 8153877. PMID 34013872.
  14. ↑ Latif AA, Mullen JL, Alkuzweny M, Tsueng G, Cano M, Haag E, และคณะ. "B.1.351 Lineage Report". outbreak.info. สืบค้นเมื่อ 6 June 2021.
  15. ↑ "Lineage B.1.525". cov-lineages.org. Pango team. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-06. สืบค้นเมื่อ 6 June 2021.
  16. ↑ "Another new COVID strain found in Nigeria, says Africa CDC" (ภาษาอังกฤษ). Al Jazeera. 24 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2020. สืบค้นเมื่อ 24 December 2020.
  17. ↑ "Africa secures 300 million COVID-19 vaccine doses in deal with manufacturers". Africanews (ภาษาอังกฤษ). 13 January 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 January 2021. สืบค้นเมื่อ 13 January 2021.
  18. ↑ "'Deeply Alarming': AstraZeneca Charging South Africa More Than Double What Europeans Pay for Covid-19 Vaccine". Common Dreams (ภาษาอังกฤษ). 22 January 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 March 2021. สืบค้นเมื่อ 22 January 2021.
  19. ↑ Lawless J (19 February 2021). "G-7 vows 'equitable' world vaccine access, but details scant". AP News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 February 2021. สืบค้นเมื่อ 19 February 2021.
  20. ↑ "Vaccine Diplomacy: COVID and the Return of Soft Power". The Globalist (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 30 April 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  21. ↑ "Covid-19 Africa: What is happening with vaccines?". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 3 June 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  22. ↑ "Rapidly Spreading Variants Compound Africa's Coronavirus Woes" (ภาษาอังกฤษ). Bloomberg L.P. 5 May 2021. สืบค้นเมื่อ 5 May 2021.
  23. ↑ "Alarm in Africa: Virus surges, vaccines grind to 'near halt'". AP NEWS. 3 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 June 2021.
  24. ↑ "Billionaire philanthropist: vaccine hoarding hurts Africa". AP NEWS. 9 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 June 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การระบาดทั่วของโควิด-19_ในทวีปแอฟริกา&oldid=10706821"