ข้ามไปเนื้อหา

เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2010)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2010)
Promotional poster featuring Wade Barrett
สมาคมเวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์
วันที่21 พฤศจิกายน 2010
เมืองไมอามี, ฟลอริดา
สถานที่American Airlines Arena
ผู้ชม8,000[1]
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view
← ก่อนหน้า
แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010)
ถัดไป →
ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2010)
ลำดับเหตุการณ์{{{event}}}
← ก่อนหน้า
เซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ (2009)
ถัดไป →
เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2011)

เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2010) เป็นรายการ เพย์-เพอร์-วิว ของ WWE จัดในวันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 ณ American Airlines Arena Miami, Florida สหรัฐอเมริกา โดยมีจำนวนผู้เข้าชมในสนามทั้งสิ้น 8,000 คน เป็นการปล้ำทั้ง 2 ค่าย ได้แก่ รอว์ และ สแมคดาวน์

เบื้องหลัง

[แก้]

ด้านของจอห์น ซีนาและเวด บาร์เร็ตต์ ซึ่งในเฮลอินเอเซล (2010) ซีนาได้แพ้ให้บาร์เร็ตต์ ทำให้ซีนาต้องเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกกลุ่มเดอะเน็กซัส โดยในระหว่างปล้ำก็ถูกแมคกิลลิคัตตีและแฮร์ริสเข้ามาเล่นงานซีนา ต่อมาในแบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) บาร์เร็ตต์ได้ชิงแชมป์ WWEกับแรนดี ออร์ตัน โดยมีซีนายืนอยู่ข้างเวที โดยบาร์เร็ตต์ถูกซีนาใส่ Attitude Adjustment ทำให้บาร์เร็ตต์ชนะฟาล์ว ออร์ตันยังเป็นแชมป์ต่อไป และในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ บาร์เร็ตต์ได้ขอท้าชิงแชมป์กับออร์ตันอีกครั้ง และมีซีนาเป็นกรรมการพิเศษ โดยถ้าบาร์เร็ตต์ชนะก็จะได้เป็นแชมป์ WWE และซีนาก็จะได้ออกจากการเป็นสมาชิกกลุ่มเน็กซัสอย่างถาวรแต่ถ้าบาร์เร็ตต์แพ้ ซีนาก็ต้องออกจาก WWE ในทางด้านของ เรย์ มิสเตริโอ และอัลเบร์โต เดล รีโอ ซึ่งจะต้องเจอกันในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ โดยเป็นแมตช์การปล้ำแทกทีม 10 คน ใครโดนกดนับ 3 หรือโดนทำให้ยอมแพ้จะต้องออกจากการปล้ำ โดยมีทีมของ เดล รีโอ นำโดย เดล รีโอ, ดรูว์ แม็กอินไทร์, โคดี โรดส์, ไทเลอร์ เร็กส์ และแจ็ก สแวกเกอร์ ปะทะกับ ทีมของ เรย์ ที่มีทั้ง บิ๊กโชว์, โคฟี คิงส์ตัน, เอ็มวีพี และคริส มาสเตอส์ ในทางด้านของแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ และคาวาล ซึ่งในสแมคดาวน์ คาวาลได้ชนะซิกก์เลอร์ จากนั้นได้ประกาศขอท้าชิงแชมป์ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ และซิกก์เลอร์ได้รับคำท้า

ผล

[แก้]
ลำดับ [3] กำหนด เวลา[3]
1D R-Truth (with Eve Torres) ชนะ Zack Ryder[4] Singles match Unknown
2 Daniel Bryan (c) ชนะ Ted DiBiase (with Maryse) ซับมิสชั่น[5] Singles match for the WWE United States Championship 09:58
3 John Morrison ชนะ Sheamus[6] Singles match 11:11
4 Dolph Ziggler (c) (with Vickie Guerrero) ชนะ Kaval[7] Singles match for the WWE Intercontinental Championship 09:32
5 Team Mysterio (Big Show, Chris Masters, Kofi Kingston, Montel Vontavious Porter and Rey Mysterio) ชนะ Team Del Rio (Alberto Del Rio, Cody Rhodes, Drew McIntyre, Jack Swagger and Tyler Reks)[8] 5-on-5 Survivor Series elimination match 18:12
6 Natalya ชนะ LayCool (Layla and Michelle McCool) (c)[9] Handicap match for the WWE Divas Championship 03:38
7 Kane (c) vs. Edge จบด้วยการเสมอ[10] Singles match for the World Heavyweight Championship 12:50
8 The Nexus (Heath Slater and Justin Gabriel) (c) (with David Otunga, Husky Harris and Michael McGillicutty) ชนะ Santino Marella and Vladimir Kozlov[11] Tag team match for the WWE Tag Team Championship 05:11
9 Randy Orton (c) ชนะ Wade Barrett[12] Singles match for the WWE Championship โดย John Cena เป็นกรรมการพิเศษ
ถ้า Orton ชนะ, Cena ต้องถูกไล่ออก
ถ้า Barrett ชนะ, Cena จะออกจาก Nexus อย่างอิสระ
15:10
  • (c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
  • D – หมายถึงเป็นแมทช์การปล้ำก่อนรายการ
ผลแมตช์เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์
Elimination Wrestler Team Eliminated by Elimination move Time[3]
1 MVP Team Mysterio Drew McIntyre Aided Pin with Del Rio 05:36
2 Chris Masters Team Mysterio Alberto Del Rio Cross Armbreaker 06:36
3 Alberto Del Rio Team Del Rio Big Show Knock-out Punch 09:53
4 Cody Rhodes Team Del Rio Big Show Knock-out Punch 10:57
5 Tyler Reks Team Del Rio Kofi Kingston Schoolboy Pin 15:08
6 Kofi Kingston Team Mysterio Jack Swagger Ankle Lock 15:55
7 Jack Swagger Team Del Rio Rey Mysterio 619, followed by Aided Splash with Big Show 17:35
8 Drew McIntyre Team Del Rio Big Show 619 by Mysterio, followed by a Chokeslam 18:12
Survivor(s): Big Show and Rey Mysterio (Team Mysterio)

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Martin, Adam (2010-11-25). "Recent WWE attendance figures (11/21 to 11/23)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 2010-11-30.
  2. "Hail the Villain's "Runaway" Named The Official Theme Song For WWE's Survivor Series". Roadrunner Records. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-08. สืบค้นเมื่อ 9 November 2010.
  3. 3.0 3.1 3.2 Caldwell, James (2010-11-21). "Caldwell's WWE Survivor Series PPV Results 11/21: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Cena's decision, six title matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-12-20.
  4. Tucker, Benjamin (2010-11-21). "WWE News: Dark Match result from Survivor Series prior to the PPV – R-Truth kicks off the live show". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-12-20.
  5. "Results:Bittersweet Miz-ery". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  6. "Results:Bully beatdown". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  7. "Results:Warrior falters". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  8. "Results:Biggest little victory". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  9. "Results:Not so flawless after all". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  10. "Results:Shoulder blocked". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  11. "Results:Strength in numbers". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.
  12. "Results:Farewell, John?". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2010-11-21.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]