ดับเบิลยูดับเบิลยูอี โนเวย์เอาท์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี โนเวย์เอาท์
No Way Out logo in 2012
No Way Out logo in 2012
ข้อมูล
สร้างสรรค์โดยVince McMahon
สมาคมWWE
ค่ายRaw (2003; 2008–2009)
SmackDown (2003–2009)
ECW (2008–2009)
จัดครั้งแรกNo Way Out of Texas: In Your House
จัดครั้งสุดท้ายNo Way Out (2012)
ประเภท แมทช์การปล้ำElimination Chamber match
โลโก้โน เวย์ เอาท์ ในช่วงปี 2003 - 2009
กรงเหล็ก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์

โน เวย์ เอาท์ เป็นศึกใหญ่เพย์-เพอร์-วิวมวยปล้ำอาชีพของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำเดือนกุมภาพันธ์ ที่จัดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1998 ในชื่อของ โน เวย์ เอาท์ ออฟ เทกซัส: อิน ยัวร์ เฮาส์ และในปี ค.ศ. 2000-ค.ศ. 2009 โดยมีรูปแบบการปล้ำในกรงเหล็กอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ในปี ค.ศ. 2010รายการที่มาแทนคืออิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ ในปี ค.ศ. 2012 ทาง ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ได้ประกาศว่า ดับเบิลยูดับเบิลยูอี โน เวย์ เอาท์ จะกลับมาในเดือนมิถุนายน

ประวัติ[แก้]

วันที่และสถานที่ของโนเวย์เอาท์[แก้]

SmackDown-branded event
# รายการ วันที่จัด เมืองที่จัด สถานที่จัด เมนอีเวนท์(คู่เอก)
1
โน เวย์ เอาท์ ออฟ เท็กซัส: อิน ยัวร์ เฮาส์
กุมภาพันธ์ 15, 1998[1]
ฮิวสตัน, รัฐเทกซัส[2][3]
คอมพาค เซ็นเตอร์[2][3]
 สตีฟ ออสติน, โอเว่น ฮาร์ท, แคคทัส แจ็ค, และ เชนซอล ชาลิ ปะทะ ทริปเปิล เอช, ซาวิโอ เวกา, และ เดอะ นิว เอจ เอาท์ลอวส์ (บิลลี่ กันน์ และ โรส ด็อคค์)ในแมทช์ไม่มีกฎกตีกา [2][4]
2
โน เวย์ เอาท์ (2000)
กุมภาพันธ์ 27, 2000[1]
ฮาร์ทฟอร์ด, รัฐคอนเนคติคัท[5]
ฮาร์ทฟอร์ด ซิวิค เซ็นเตอร์[5]
 ทริปเปิล เอช (c) ปะทะ แคคทัส แจ็ค ในเฮลล์อินเอเซลล์ แมทช์ เพื่อชิงแชมป์ WWF.[6][7]
3
โน เวย์ เอาท์ (2001)
กุมภาพันธ์ 25, 2001[1]
ลาสเวกัส, รัฐเนวาดา[8]
โทมัส แอนด์ แมค เซ็นเตอร์[8][9]
 เคิร์ต แองเกิล (c) ปะทะ เดอะ ร็อก เพื่อชิงแชมป์ WWF[8][10]
4
โน เวย์ เอาท์ (2002)
กุมภาพันธ์ 17, 2002[11]
มิลวอกี, รัฐวิสคอนซิน[11]
บาร์ดลี่ เซ็นเตอร์[11][12]
 คริส เจอริโก้ (c) ปะทะ สตีฟ ออสติน เพื่อชิงแชมป์โลกอันดิสพิวเด็ด[11][13]
5
โน เวย์ เอาท์ (2003)
กุมภาพันธ์ 23, 2003[14]
มอนทรีออล, รัฐควิเบก[15]
เบล เซ็นทรี[15]
 เดอะ ร็อก ปะทะ ฮัลก์ โฮแกน[14]
6
โน เวย์ เอาท์ (2004)
กุมภาพันธ์ 15, 2004[16]
เดลี ซิตี้, รัฐแคลิฟอร์เนีย[17]
เคาว์ พาเลด[16][17]
 บร็อก เลสเนอร์ (c) ปะทะ เอ็ดดี เกอร์เรโร เพื่อชิงแชมป์ WWE[16][18]
7
โน เวย์ เอาท์ (2005)
กุมภาพันธ์ 20, 2005[19]
พิตต์สเบิร์ก, รัฐเพนซิลเวเนีย[20]
เมลลอน อารีนา[20]
 จอห์น "แบรดชอว์" เลย์ฟิลด์ (c) ปะทะ บิ๊กโชว์ ในbarbed wired Steel Cage match เพื่อชิงแชมป์ WWE Championship[21][22]
8
โน เวย์ เอาท์ (2006)
กุมภาพันธ์ 19, 2006[23]
บอลทิมอร์, รัฐแมริแลนด์[24]
เฟิส มาริเนอร์ อารีนา[25]
 เคิร์ต แองเกิล (c) ปะทะ ดิ อันเดอร์เทคเกอร์ เพื่อชิงแชมป์แชมป์โลกเฮฟวี่เวท[26][27]
9
โน เวย์ เอาท์ (2007)
 กุมภาพันธ์ 18, 2007[28]
ลอส แอนเจลิส, รัฐแคลิฟอร์เนีย[29]
สเตเปิลส์ เซ็นเตอร์[29]
 จอห์น ซีนา และ ชอว์น ไมเคิลส์ ปะทะ บาติสตา และ ดิ อันเดอร์เทคเกอร์[30][31]
10
โน เวย์ เอาท์ (2008)
 กุมภาพันธ์ 17, 2008[32]
ลาส เวกัส, รัฐเนวาดา[33]
โทมัส แอนด์ แมค เซ็นเตอร์[33]
 ทริปเปิ้ล เอช ปะทะ ชอว์น ไมเคิลส์ ปะทะ จอห์น "แบรดชอว์" เลย์ฟิลด์ ปะทะ อูมาก้า ปะทะ คริส เจอริโก้ ปะทะ เจฟฟ์ ฮาร์ดี้ ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ แมทช์ match
11
โน เวย์ เอาท์ (2009)
 กุมภาพันธ์ 15, 2009[34]
ซีแอตเทิล, รัฐวอชิงตัน[34]
คีย์ อารีนา[35]
 จอห์น ซีนา (c) ปะทะ คริส เจอริโก้ ปะทะ เอดจ์ ปะทะ เรย์ มิสเตริโอ ปะทะ ไมค์ นอค ปะทะ เคน ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ แมทช์ เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท
11
โน เวย์ เอาท์ (2012)
 มิถุนายน 17, 2012[36]
รูทเธอร์ฟอร์ด, รัฐนิวเจอร์ซีย์[36]
ไอซอด เซ็นเตอร์[36]
 จอห์น ซีนา (พ้อมด้วย วินซ์ แมคแมน) ปะทะ บิ๊กโชว์ (พร้อมด้วย จอห์น โลรีนายติส) ในสติล เคจ แมทช์ ถ้าซีนาชนะ จอห์น โลรีนายติส จะโดนไล่ออก แต่ถ้าบิ๊กโชว์ชนะ ซีนาจะโดนไล่ออก
(c) - refers to the champion prior to the match

แมตท์การปล้ำ[แก้]

แมตต์การปล้ำในกรงเหล็ก (No Way Out) เป็นการปล้ำแบบอิลีมิเนชั่น แชมเบอร์ จะมีนักมวยปล้ำในกรงอยู่ 6 คน โดยจะมี 2 คนแรกออกมาปล้ำก่อนแล้วจะมีอีก 4 คนอยู่ในตู้กระจกโดย 5 นาทีจะมีคนออกมาทีละคน โดยนักมวยปล้ำ ที่ถูกจับกดก็อจะต้องออกไปจนเหลือคนสุดท้าย

ดูเพิ่ม[แก้]

สถิติและเกร็ดน่ารู้[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 "SLAM! Wrestling Pay-Per-View events". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Powell, John. "Austin stuns Chyna". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  3. ↑ 3.0 3.1 "No Way Out (1998) Venue". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  4. ↑ "No Way Out of Texas Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  5. ↑ 5.0 5.1 "No Way Out (2000) Venue". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  6. ↑ "No Way Out (2000) Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  7. ↑ Powell, John. "No Way Out for Cactus Jack?". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 Powell, John. "Triple H & The Rock winners at No Way Out". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  9. ↑ "No Way Out (2001) Venue". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  10. ↑ "No Way Out (2002) Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 Martin, Adam. "No Way Out (2002) Results". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  12. ↑ "No Way Out (2002) Venue". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  13. ↑ "No Way Out (2002) Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  14. ↑ 14.0 14.1 Droste, Ryan (2003-02-23). "No Way Out (2003) Results". WrestleView.com. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  15. ↑ 15.0 15.1 "No Way Out (2003) Venue". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 Sowers, Kevin. "2/15 WWE No Way Out PPV review: Sowers's "Alt Perspective" detailed rundown". PW Torch. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  17. ↑ 17.0 17.1 "No Way Out (2004) Venue". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  18. ↑ "No Way Out (2003) Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  19. ↑ Martin, Adam. "No Way Out (2005) Results". WrestleView.com. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  20. ↑ 20.0 20.1 "No Way Out (2005) Venue". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  21. ↑ "No Way Out (2005) Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  22. ↑ Keller, Wade (2005-02-20). "KELLER'S 2/20 WWE No Way Out PPV: Ongoing "virtual time" coverage of live event". PW Torch. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  23. ↑ "No Way Out (2006) History Page". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  24. ↑ Martin, Adam (2006-02-19). "No Way Out (2006) Results". WrestleView.com. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  25. ↑ "1st Mariner Arena Profile". A Cheap Seat. On February 19, 2006, the 1st Mariner Arena hosted the WWE No Way Out Pay-Per-View event.
  26. ↑ "World Heavyweight Champion Kurt Angle def. Undertaker". World Wrestling Entertainment. 2006-02-19. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  27. ↑ Keller, Wade (2006-02-19). "KELLER'S WWE NO WAY OUT PPV REPORT 2/19: Ongoing "virtual time" analysis". PW Torch. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  28. ↑ "No Way Out (2007) History Page". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  29. ↑ 29.0 29.1 Hunt, Jen (2008-02-18). "Celebs at No Way Out". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  30. ↑ Hoffman, Brett (2007-02-18). "Payback". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
  31. ↑ Powell, John. "No Way Out an excercise in monotory". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  32. ↑ Martin, Adam (2008-02-17). "No Way Out (2008) Results". WrestleView.com. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  33. ↑ 33.0 33.1 Caldwell, James (2008-02-17). "Caldwell's WWE No Way Out report 2/17: Ongoing "virtual time" coverage of PPV". PW Torch. สืบค้นเมื่อ 2008-07-13.
  34. ↑ 34.0 34.1 "WWE Presents No Way Out". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-10-08.
  35. ↑ "Seattle Center Events: WWE No Way Out". seattlecenter.com. สืบค้นเมื่อ 2008-10-08.
  36. ↑ 36.0 36.1 36.2 Empty citation (help)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ดับเบิลยูดับเบิลยูอี_โนเวย์เอาท์&oldid=7336138"