เจ้าจอมมารดาพึ่ง ในรัชกาลที่ 4

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าจอมมารดาพึ่ง
เกิดพ.ศ. 2375
เสียชีวิตพ.ศ. 2433 (58 ปี)
คู่สมรสพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
บุตรพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทักษิณาวัฏ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงพิชิตปรีชากร
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์
บุพการีพระยาราชสงคราม (อิน อินทรวิมล)

เจ้าจอมมารดาพึ่ง (ชื่อเดิม เต่า อินทรวิมล;พ.ศ. 2375 - พ.ศ. 2433) เป็นพระสนมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นเจ้าจอมมารดาของ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทักษิณาวัฏ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงพิชิตปรีชากร และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์

ประวัติ[แก้]

เจ้าจอมมารดาพึ่ง หรือ ผึ้ง เกิดเมื่อ พ.ศ. 2375 เป็นธิดาของ พระยาราชสงคราม (อิน อินทรวิมล) ในสมัยรัชกาลที่ 3 ขณะอายุได้ 9 ปี บิดานำถวายตัวเข้ารับราชการพระราชทานเบี้ยหวัดปีละ 5 ตำลึง

ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้เป็นเจ้าจอม เจ้าจอมมารดาพึ่งให้พระประสูติการพระราชโอรส ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว 3 พระองค์คือ[1]

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเรียกเจ้าจอมมารดาพึ่งว่า “เต่าของข้า” เหตุการณ์ที่ว่านั้นปรากฏในพระราชหัตถเลขาวีรกรรมของเจ้าจอมมารดาน้อย ทรงเขียนในพลับพลาป้อมเพ็ชร กรุงเก่า ถึงเจ้าจอมมารดาพึ่ง เนื้อความทรงเล่าถึงการเสด็จพระราชดำเนินมากรุงเก่า มีใจความตอนหนึ่งว่า

“ขึ้นมาถึงวัดเขมาตลาดแก้วเวลาเช้าโมงหนึ่ง กับ 4 บาท มีเรือเก๋งลําหนึ่งพายตามขึ้นมาแข่งเรือที่นั่งของข้า เกินหน้าเรือตํารวจเรือที่นั่งรองทุกลํา แข่งจนเก๋งเคียงกันยาเรือที่นั่ง... ได้ความว่าเป็นเรือมารดากรมหมื่นมเหศวรศิววิลาศ มาทําหน้าเปนเล่นตัว ล้อข้าต่อหน้าทารกํานัน น่าชังนักหนา... ข้าได้ยินว่าคนพวกเจ้าตลับ เจ้าครอกหอไปด้วย พวกนั้นเป็นพวกใกล้เคียงกับยายน้อยป้าของเต่า เต่าอย่าไปไถ่ถามว่ากล่าวอะไรวุ่นวาย มันจะด่าให้อายเขา”[2]

เจ้าจอมมารดาพึ่ง ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อ พ.ศ. 2433

อ้างอิง[แก้]