ท้าวศรีสัจจา (เจ้าจอมมารดาอิ่ม ในรัชกาลที่ 4)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ท้าวศรีสัจจา (เจ้าจอมมารดาอิ่ม ในรัชกาลที่ 4)
เกิดไม่ทราบ
เสียชีวิตไม่ทราบ
คู่สมรสพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
บุตรพระองค์เจ้าหญิงไม่ปราฏพระนาม
บุพการีพระยาสวัสดินิกร (มิ่ง)

ท้าวศรีสัจจา หรือ เจ้าจอมมารดาอิ่ม เป็นบาทบริจาริกาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ประวัติ[แก้]

ท้าวศรีสัจจา (เจ้าจอมมารดาอิ่ม ในรัชกาลที่ 4) ท่านเป็นธิดาพระยาสวัสดินิกร (มิ่ง) แต่ไม่ทราบนามมารดา ต่อมาได้ถวายตัวเป็นบาทบริจาริกาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และให้ประสูติพระราชธิดา 1 พระองค์ คือ พระองค์เจ้าหญิงไม่ปราฏพระนาม ซึ่งสิ้นพระชนม์ในวันประสูติ [1]

ต่อมารัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้สถาปนาท่านขึ้นเป็น ท้าวโสภานิเวศน์ เป็นตำแหน่งคุณท้าวว่าการทั่วไป ช่วยราชการในกองบัญชาการของท้าววรจันทร ต่อมาเลื่อนเป็น ท้าวศรีสัจจา ดำรงตำแหน่งคุณท้าวว่าว่าการโขลน ควบคุมประตูวัง และการอารักขาทั้งปวง[2]

ท้าวศรีสัจจา (เจ้าจอมมารดาอิ่ม ในรัชกาลที่ 4) ถึงแก่อสัญกรรม เมื่อใดไม่ทราบ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุปูนวัดสระเกศ โดยมีกำหนดการในวันที่ 28 ถึง 30 มกราคม 2450 พร้อมกันกับศพหม่อมเจ้าพระธรรมุณหิศธาดา และหม่อมเจ้าเจียก[3]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ส.พลายน้อย. พระบรมราชินีและเจ้าจอมมารดาแห่งราชสำนักสยาม. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ:ฐานบุ๊คส์. 2554, หน้า 320
  2. "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-10-02. สืบค้นเมื่อ 2020-01-27.
  3. พระราชทานเพลิงศพหม่อมเจ้าพระธรรมุณหิศธาดา หม่อมเจ้าเจียก และท้าวศรีสัจจา
  4. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๐, ตอน ๓๕, ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๓๖, หน้า ๓๗๔
  5. ราชกิจจานุเบกษา,พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ ฝ่ายใน เก็บถาวร 2015-10-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม 21, ตอน 32, 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2447, หน้า 570