ศาสนาในประเทศมาเลเซีย
เขียวเข้ม: มุสลิมเป็นชนกลุ่มใหญ่ > 50%
เขียวอ่อน: มุสลิมส่วนใหญ่ < 50%
น้ำเงิน: คริสต์เป็นชนกลุ่มใหญ่ > 50%
ประเทศมาเลเซียถือเป็นดินแดนพหุวัฒนธรรม โดยมีศาสนาอิสลามเป็นศาสนาประจำชาติ จากการสำรวจสำมะโนครัวประชากร พ.ศ. 2563 พบว่าประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลามร้อยละ 63.5 ศาสนาพุทธร้อยละ 18.7 ศาสนาคริสต์ร้อยละ 9.1 ศาสนาฮินดู 6.1 และศาสนาอื่น ๆ กับไม่ให้ข้อมูลร้อยละ 2.7 กลุ่มศาสนาอื่น ๆ ได้แก่ วิญญาณนิยม, ศาสนาพื้นเมือง, ศาสนาซิกข์, ศาสนาบาไฮ และระบบความเชื่ออื่น ๆ[2][3] รัฐซาราวัก รัฐปีนัง และดินแดนสหพันธ์กัวลาลัมเปอร์มีประชากรส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่มุสลิม[4][5] มีประชากรจำนวนไม่มากที่ไม่เชื่อในพระเจ้า รัฐถูกวิพากษ์วิจารณ์จากองค์กรสิทธิมนุษยชนเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติต่อผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า คณะรัฐมนตรีคนบางกล่าวไว้ว่า "เราจะไม่ถูกกฎเกณฑ์ศาสนาอื่น ๆ มาบังคับเราได้ตราบใดที่เราไม่ได้นับถือศาสนานั้น" (the freedom of religion is not the freedom from religion)[6][7]
ศาสนาอิสลามในประเทศมาเลเซียนับถือนิกายซุนนีสำนักชาฟีอีเป็นหลัก ส่วนนิกายอื่นโดยเฉพาะนิกายชีอะฮ์จะถูกรัฐบาลจำกัดอย่างเข้มงวด[8][9] รัฐธรรมนูญมาเลเซียระบุว่าเป็นรัฐโลกวิสัยและให้เสรีภาพในการนับถือศาสนา แต่ในขณะเดียวกันก็ไว้บัญญัติว่าศาสนาอิสลามเป็น "ศาสนาของสหพันธรัฐ" เป็นอัตลักษณ์ของสังคมมาเลเซีย[8][9]
ชาวมาเลเซียเชื้อสายจีนโดยมากนับถือศาสนาพุทธนิกายมหายานและศาสนาพื้นบ้านจีน (รวมถึงลัทธิเต๋าและลัทธิขงจื๊อ) ขณะที่ชาวมาเลเซียเชื้อสายสยามแถบรัฐทางเหนือนับถือนิกายเถรวาท และชาวมาเลเซียเชื้อสายอินเดียโดยมากนับถือศาสนาฮินดู ส่วนศาสนาคริสต์มีอิทธิพลมากแถบมาเลเซียตะวันออกโดยไม่ยึดติดกับชาติพันธุ์ใด ๆ อย่างไรก็ตามแม้ชาติพันธุ์จะต่างกัน แต่การยอมรับความต่างทางศาสนานั้นมีอยู่ระดับหนึ่ง[10]
ประชากรศาสตร์[แก้]
ประเทศมาเลเซียเป็นแหล่งรวมศาสนาหลักของโลกเอาไว้[13] ข้อมูลต่อไปนี้เป็นข้อมูลการสำรวจสำมะโนครัวประชากรรายปี:[2]
| ปี | อิสลาม | พุทธ | คริสต์ | ฮินดู | ลัทธิขงจื๊อ, ลัทธิเต๋า และศาสนาพื้นเมืองจีนอื่น ๆ | ศาสนาอื่น ๆ | ไม่มีศาสนาหรือไม่มีข้อมูล |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2543 | 60.4% | 19.2% | 9.1% | 6.3% | 2.6% | 2.4% | |
| 2553 | 61.3% | 19.8% | 9.2% | 6.3% | 1.7% | 1.7% | |
| 2563 | 63.5% | 18.7% | 9.0% | 6.1% | 0.9% | 1.8% |
ชาวมาเลเซียเชื้อสายมลายูทุกคนจะต้องนับถือศาสนาอิสลามตามกฎหมาย ขณะที่ชาวมาเลเซียเชื้อสายจีนนับถือศาสนาพุทธนิกายมหายานหรือศาสนาพื้นบ้านจีน (เช่น ลัทธิเต๋า ลัทธิขงจื๊อ การบูชาบรรพบุรุษ หรือศาสนาเกิดใหม่อื่น ๆ) เป็นส่วนใหญ่[13] จากการสำรวจสำมะโนครัวประชากร พ.ศ. 2553 พบว่า ชาวมาเลเซียเชื้อสายจีนส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธร้อยละ 83.6 ศาสนาพื้นบ้านจีนร้อยละ 3.4 และศาสนาคริสต์ร้อยละ 11.1[2] อย่างไรก็ตามจำนวนผู้นับถือศาสนาพุทธและพื้นบ้านจีนอาจจะสูงกว่านี้เพราะชาวจีนส่วนใหญ่นับถือศาสนาทั้งสองปะปนกัน
กลุ่มชนภูมิบุตรที่ไม่ใช่ชาวมลายูนับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 46.5 นอกนั้นนับถือศาสนาอิสลามร้อยละ 40.4[2] ชนพื้นเมืองหลายเผ่าในมาเลเซียตะวันออกเข้ารีตศาสนาคริสต์มากขึ้น แต่ศาสนาคริสต์เผยแผ่ไปในคาบสมุทรมลายูได้ยากยิ่ง[13]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Department of Statistics Malaysia Official Portal".
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Taburan Penduduk dan Ciri-ciri Asas Demografi" (PDF). Jabatan Perangkaan Malaysia. p. 82. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2013. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2013.
- ↑ "Population Distribution and Basic Demographic Characteristic Report 2010 (Updated: 05/08/2011)". Department of Statistics, Malaysia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-13. สืบค้นเมื่อ 11 March 2017.
- ↑ "Department of Statistics Malaysia Official Portal".
- ↑ "Malaysia Christians pray for peace, equality, freedom - UCA News".
- ↑ "Putrajaya: Freedom of religion does not equal freedom from religion". 2017-11-23. สืบค้นเมื่อ 2018-03-10.
- ↑ Robert Evans (9 December 2013). "Atheists face death in 13 countries, global discrimination: study". Reuters.
- ↑ 8.0 8.1 Ambiga Sreenevasan (18 July 2007). "PRESS STATEMENT: Malaysia a secular State". The Malaysian Bar. สืบค้นเมื่อ 11 March 2017.
- ↑ 9.0 9.1 Wu & Hickling, p. 35.
- ↑ "Racism has poisoned Malaysian politics for far too long". The National (ภาษาอังกฤษ). 26 November 2018. สืบค้นเมื่อ 21 April 2019.
- ↑ "Taburan Penduduk dan Ciri-ciri Asas Demografi" (PDF). Jabatan Perangkaan Malaysia. p. 82. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2013. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2019.
- ↑ "TABURAN PENDUDUK MENGIKUT PBT & MUKIM 2010". Department of Statistics, Malaysia. สืบค้นเมื่อ 15 December 2017.
- ↑ 13.0 13.1 13.2 "Religion". Tourism Malaysia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 เมษายน 2011. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2011.
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Lee, Raymond L. M.; Ackerman, Susan Ellen (1997). Sacred Tensions: Modernity and Religious Transformation in Malaysia. University of South Carolina Press. ISBN 978-1-57003-167-0.