ปลาตะเพียนทอง
| ปลาตะเพียนทอง | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | ปลาที่มีก้านครีบ Actinopterygii |
| อันดับ: | ปลาตะเพียน Cypriniformes |
| วงศ์: | วงศ์ปลาตะเพียน Cyprinidae |
| วงศ์ย่อย: | Cyprininae Cyprininae |
| สกุล: | สกุลบาร์โบนีมัส Barbonymus (Günther, 1868) |
| สปีชีส์: | Barbonymus altus |
| ชื่อทวินาม | |
| Barbonymus altus (Günther, 1868) | |
| ชื่อพ้อง | |
ปลาตะเพียนทอง เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Barbonymus altus อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) มีรูปร่างลักษณะคล้ายปลากระแห (B. schwanenfeldi) ซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกัน กล่าวคือ มีเกล็ดตามลำตัวแวววาวสีเหลืองทองเหลือบแดงหรือส้ม ครีบหางเป็นสีส้มหรือสีแดงสด แต่ปลาตะเพียนทองมีเกล็ดขนาดใหญ่กว่า ครีบหลังและครีบหางไม่มีแถบสีดำ มีขนาดโตเต็มที่ประมาณไม่เกิน 30 เซนติเมตร
ปลาตะเพียนทองพบอยู่ทั่วไปตามห้วยหนองคลองบึงและแหล่งน้ำขนาดใหญ่ของภาคกลาง ภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย โดยมักจะอยู่ปะปนกับปลากระแหและปลาตะเพียนขาว (B. gonionotus) ด้วยกันเสมอ ๆ สำหรับต่างประเทศพบในลาว กัมพูชา และภาคใต้ของเวียดนาม
ปลาตะเพียนทองเป็นปลาที่คนไทยรู้จักกันดี โดยนิยมบริโภคเป็นอาหารมายาวนานและใช้สานเป็นปลาตะเพียนใบลาน นอกจากนี้ยังเป็นปลาชนิดหนึ่งที่นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม[2] ชื่อเรียกอื่น ๆ เช่น "ปลาตะเพียนหางแดง", "ปลาลำปำ" หรือ "ปลาเลียนไฟ" ในภาษาปักษ์ใต้ ซึ่งเป็นชื่อเรียกซ้ำซ้อนกับปลากระแห และในท้องถิ่นในภาคกลาง ยังเรียกปลาชนิดนี้ว่า ปลากระแหทองอีกด้วย
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Allen, D.J. (2011). "Barbonymus altus". The IUCN Red List of Threatened Species. 2011: e.T181084A7658510. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T181084A7658510.en.
- ↑ ปลาตะเพียนทองจากเว็บไซต์กรมประมง
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Froese, Rainer and Pauly, Daniel, eds. (2006). "Barbonymus altus" in FishBase. April 2006 version.