ปลาหลดจุด
| ปลาหลดจุด | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | ปลาที่มีก้านครีบ Actinopterygii |
| อันดับ: | อันดับปลาไหลนา Synbranchiformes |
| วงศ์: | วงศ์ปลากระทิง Mastacembelidae |
| สกุล: | ปลาหลด Macrognathus (Günther, 1861) |
| สปีชีส์: | Macrognathus siamensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Macrognathus siamensis (Günther, 1861) | |
| ชื่อพ้อง[2] | |
| |
ปลาหลดจุด เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Macrognathus siamensis ในวงศ์ปลากระทิง (Mastacembelidae) มีรูปร่างเรียวยาว ลำตัวแบนข้างเล็กน้อย จะงอยปากยื่นแหลมยาว ครีบหางเล็กปลายมนแยกจากครีบหลังและครีบก้นที่ยาว ครีบอกเล็กกลม ตัวมีสีเทาอ่อน ด้านบนมีสีคล้ำ ด้านท้องสีจาง ครีบหลังคล้ำมีจุดเล็กสีจางประและมีดวงสีดำขอบขาวแบบดวงตา 4–5 ดวงเรียงตามยาว โคนครีบหางมีอีก 1 ดวง มีความยาวประมาณ 12–15 เซนติเมตร ใหญ่สุดพบ 25 เซนติเมตร
ปลาหลดจุดอาศัยอยู่ในแหล่งน้ำนิ่งทั่วไป และแม่น้ำลำคลองของทุกภาค รวมถึงพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ในภาคอีสาน[3] บริโภคโดยปรุงสด ทำปลาแห้ง และรมควัน นอกจากนี้ยังจับขายเป็นปลาสวยงามด้วย[4]
ปลาหลดงวงช้าง
[แก้]ปลาหลดงวงช้างหรือปลาหลดจมูกยาวเป็นปลาที่เพิ่งได้รับการเผยแพร่เมื่อกลางปี พ.ศ. 2554 นี้[5] เป็นปลาที่ถูกค้นพบและศึกษาโดยวอลเตอร์ เรนโบธ นักมีนวิทยาชาวอเมริกันในปี พ.ศ. 2539 ที่ออกสำรวจปลาในลุ่มแม่น้ำโขงที่ประเทศกัมพูชา สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นปลาหลดชนิดใหม่เพราะมีความแตกต่างในเชิงอนุกรมวิธานจากปลาหลดจุดอยู่พอสมควร จากนั้น ไอ.จี. แบร์ด ได้ทำการสำรวจพบปลาชนิดนี้จากบริเวณน้ำตกคอนพะเพ็ง ทางตอนใต้ของแขวงจำปาศักดิ์ในประเทศลาว ในปี พ.ศ. 2542 ได้บรรยายลักษณะตรงกับของเรนโบธ หลังจากนั้นในปี พ.ศ. 2544 มอริส ก็อตลา ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ Fishes of Laos ได้อ้างถึงปลาชนิดนี้ตามรายงานของเรนโบธ และลงตีพิมพ์ภาพ และสรุปว่าปลาชนิดนี้มีการกระจายพันธุ์บริเวณตอนใต้ของน้ำตกคอนพะเพ็งในพื้นที่ประเทศลาวและกัมพูชา
ในทัศนะของชัยวุฒิ กรุดพันธ์ นักมีนวิทยาแห่งคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ซึ่งได้ทำการวิจัยโดยการลงพื้นที่สำรวจและรายงานสถานะความหลากหลายของปลาในลุ่มแม่น้ำโขงและลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาร่วมกับคณะทำงานต่างชาติอีก 4 ประเทศ เห็นว่าปลาชนิดนี้เป็นปลาพื้นเมืองของลุ่มแม่น้ำโขงชนิดหนึ่ง มีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากปลาหลดจุดซึ่งเป็นชนิดที่พบได้ง่ายและแพร่กระจายพันธุ์กว้างขวาง และอาจถือเป็นลักษณะเฉพาะทางนิเวศวิทยาประการหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ยังมีปลาในสกุลปลาหลดอีกหลายชนิดที่มีลักษณะของจมูกหรือส่วนหน้าที่ยื่นยาวออกมาเช่นนี้เหมือนกัน ปัจจุบัน ปลาหลดงวงช้างหรือปลาหลดจมูกงวงยังมิได้มีการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการทางวิทยาศาสตร์แต่อย่างใด จึงอาจใช้ชื่อว่า Macrognathus aff. siamensis ไปก่อน[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Vidthayanon, C. (2012). "Macrognathus siamensis". IUCN Red List of Threatened Species. 2012: e.T180869A1672138. doi:10.2305/IUCN.UK.2012-1.RLTS.T180869A1672138.en. สืบค้นเมื่อ 20 November 2021.
- ↑ Froese, Rainer and Pauly, Daniel, eds. (2019). "Macrognathus siamensis" in FishBase. August 2019 version.
- ↑ หน้า 7, ทุ่งกุลาฯร้างปลาหลด โดย ไชยรัตน์ ส้มฉุน. ไทยรัฐปีที่ 68 ฉบับที่ 21668: วันศุกร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 แรม 6 ค่ำ เดือน 6 ปีระกา
- ↑ หนังสือปลาน้ำจืดไทย โดย ดร.ชวลิต วิทยานนท์ (กรุงเทพ พ.ศ. 2544) ISBN 974-475-655-5
- ↑ "พบ"ปลาหลดงวงช้าง"แม่น้ำโขงชนิดใหม่ของโลก". กรุงเทพธุรกิจ. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-07. สืบค้นเมื่อ 2011-09-28.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ ชัยวุฒิ กรุดพันธ์, ปลาหลดจุดจมูกยาว (ปลาหลดงวงช้าง) ปลาไทยชนิดใหม่ของโลก ?. คอลัมน์ Wild Ambition หน้า 42-45 นิตยสาร Aquarium Biz ฉบับที่ 13 ปีที่ 2: กรกฎาคม 2011