กิจการของอัครทูต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กิจการของอัครทูต (อังกฤษ: Acts of the Apostles) เป็นเอกสารฉบับที่ 5 ของคัมภีร์ไบเบิล ภาคพันธสัญญาใหม่ เรียกย่อว่า กิจการ (Acts)

ชื่อมาจากภาษากรีก “Praxeis Apostolon” ใช้เป็นครั้งแรกโดยนักบุญอิเรเนียส (Irenaeus) เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 2 อาจมีนัยความหมายว่า “กิจการของพระจิต” หรือเป็น “กิจการของพระเยซู” ก็เป็นได้ เพราะ กิจการ เขียนขึ้นเพื่อบันทึกแนวทางปฏิบัติที่พระเยซูทรงสอน และทรงมีบทบาทหลัก [1]

แม้ว่าผู้เขียนจะไม่ได้บ่งบอกชื่อของตนเองไว้ แต่หลักฐานทั้งจากภายนอกและเนื้อหาในพระธรรมเอง เชื่อได้ว่าผู้เขียนน่าจะเป็น ลูกาผู้ประกาศข่าวประเสริฐ อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญยังสรุปยืนยันไม่ได้[2] แต่มั่นใจว่าผู้ที่เขียนพระธรรม กิจการ และ พระวรสารนักบุญลูกา เป็นบุคคลเดียวกัน สังเกตได้จากบทเริ่มต้นของพระธรรมเล่มนี้ ซึ่งเป็นจดหมายเขียนถึงเธโอฟิลัส โดยอ้างถึงหนังสือเรื่องแรกที่ได้เขียนให้อ่านไปแล้วนั้น ตรงกันกับบทเริ่มต้นของพระวรสารนักบุญลูกา ดังนั้น พระธรรม กิจการ จึงเขียนขึ้นทีหลัง ซึ่งน่าจะอยู่ในช่วงปี ค.ศ. 63 - 65

ในพระธรรม กิจการของอัครทูต นักบุญลูกาได้บันทึกประวัติศาสตร์การประกาศข่าวประเสริฐในช่วง 30 ปีแรก ซึ่งเริ่มต้นขึ้นทันทีหลังจากที่พระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ พระธรรมเล่มนี้จึงเป็นเหมือนจุดเชื่อมต่อระหว่างพระวรสารและจดหมายของนักบุญเปาโลและจดหมายอื่นได้เป็นอย่างดี เป็นพระธรรมที่มีความยาวมาก เกือบจะมากเท่ากับพระวรสารนักบุญลูกา ที่มีความยาวที่สุดในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่

พระธรรม กิจการของอัครทูต พอจะแบ่งออกเป็นตอนใหญ่ ๆ ได้ 2 ตอน คือ ตอนแรกเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มและปริมณฑล[3] ซึ่งบุคคลสำคัญในตอนนี้ คือ นักบุญเปโตร มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นหลายเหตุการณ์ เช่น นักบุญเปโตรปราศรัยในวันสมโภชพระจิตเจ้า[4] นักบุญเปโตรกล่าวกับชาวอิสราเอล ณ เฉลียงซาโลมอน[5] อัครทูตถูกข่มเหง[6] สเทเฟนเสียชีวิตเพราะยืนยันในความเชื่อ[7] การกลับใจของนักบุญเปาโล[8] พวกชนต่างชาติได้รับพระวิญญาณ[9] เป็นต้น

ตอนที่สองเป็นเหตุการณ์เกี่ยวกับการประกาศข่าวประเสริฐออกไปนอกกรุงเยรูซาเล็ม[10] ซึ่งบุคคลสำคัญในตอนนี้ คือ นักบุญเปาโล เหตุการณ์ในตอนที่สองนี้ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการเดินทางไปประกาศข่าวประเสริฐในสถานที่ต่าง ๆ ซึ่งอยู่ห่างไกลออกไปและเต็มไปด้วยความยากลำบาก ทั้งจากการเดินทางและการต่อต้านจากชาวยิวในหลาย ๆ เมือง ส่งผลให้นักบุญเปาโลถูกตามล่าเอาชีวิตและติดคุกอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็เป็นโอกาสที่ทำให้นักบุญเปาโลได้แก้คดีต่อหน้าชาวยิวและชาวโรมัน

วัตถุประสงค์ในการเขียนพระธรรม กิจการของอัครทูต มีอยู่ 4 ประการ คือ ประการแรก นักบุญลูกาต้องการเล่าถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากที่พระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเป็นไปของการประกาศข่าวประเสริฐ

ประการที่สอง คือ นักบุญลูกาต้องการให้เธโอฟิลัส ซึ่งเป็นทั้งผู้อ่านจดหมายฉบับนี้และเป็นเจ้าหน้าที่โรมันทราบว่า คริสเตียนไม่ได้ทำอะไรผิด แม้ว่าจะมีปัญหาขัดแย้งเกิดขึ้นกับผู้ที่ไม่เชื่อ แต่คริสเตียนดำเนินชีวิตภายใต้กฎหมาย ดังที่เฟสทัส ซึ่งเป็นผู้ว่าราชการเมืองในขณะนั้น หลังจากฟังคำฟ้องของชาวยิวต่อนักบุญเปาโลแล้วกล่าวว่า "เมื่อพวกโจทก์ยืนขึ้น เขามิได้กล่าวหาจำเลยเหมือนที่ข้าพเจ้าคาดไว้นั้น เป็นแต่เพียงปัญหาเถียงกันด้วยเรื่องลัทธิศาสนาของเขาเอง และด้วยเรื่องคนหนึ่งที่ชื่อเยซูซึ่งตายแล้ว แต่เปาโลยืนยันว่ายังเป็นอยู่"[11]

ประการที่สาม คือ นักบุญลูกาต้องการให้ทราบว่า ผู้ประกาศข่าวประเสริฐทั้งสองคนของคริสตจักร คือ นักบุญเปโตร และ นักบุญเปาโล มีทัศนคติและแนวทางในการปฏิบัติงานรับใช้พระเจ้าอย่างไร อันเป็นแบบอย่างให้แก่ผู้รับใช้รุ่นต่อ ๆ มาได้

ประการสุดท้ายคือ นักบุญลูกาต้องการเขียนแผนผังแสดงการเดินทางเผยแพร่ข่าวประเสริฐ จากกรุงเยรูซาเล็มไปเอเซียไมเนอร์ ไปมาซิโดเนียและกรีก สุดท้ายจนถึงกรุงโรม ระหว่างทางจะผ่านสถานที่ทางภูมิศาสตร์ต่าง ๆ ซึ่งท่านได้บันทึกไว้หมด

โครงร่าง[แก้]

  1. ยุคแรกของคริสตจักร 1:1 - 2:47
  2. พระวรสารในเยรูซาเล็ม 3:1 - 7:60
  3. การเผยแพร่ข่าวประเสริฐไปยังสะมาเรีย ยัฟฟา ซีซารียา และอันติโอก 8:1 - 12:25
  4. การเดินทางประกาศพระวรสารของนักบุญเปาโล 13:1 - 21:16
  5. นักบุญเปาโลถูกจับและเดินทางไปกรุงโรม 21:17 - 28:31

อ้างอิง[แก้]

  • Thai Holy Bible, Thailand Bible Society, 1998
  • Walter A. Elwell, The Pocket Bible Handbook, Harold Shaw Publisher, 1997
  1. อ้างถึง กิจการ 1: 1 โดย Carson, D. A., Moo, Douglas J. and Morris, Leon An Introduction to the New Testament (Leicester: Apollos, 1999), 181.
  2. Brown, Raymond E. (1997). Introduction to the New Testament. New York: Anchor Bible. pp. 267–8. ISBN 0-385-24767-2.
  3. กิจการของอัครทูต 1:1 - 12:25
  4. กิจการของอัครทูต 2:14 - 36
  5. กิจการของอัครทูต 3:11 - 26
  6. กิจการของอัครทูต 5:17 - 42
  7. กิจการของอัครทูต 7:51 - 60
  8. กิจการของอัครทูต 9:1 - 19
  9. กิจการของอัครทูต 10:44 - 48
  10. กิจการของอัครทูต 13:1 - 28:31
  11. กิจการของอัครทูต 25:18 - 19

ดูเพิ่ม[แก้]