ผู้เผยพระวจนะใหญ่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ผู้เผยพระวจนะใหญ่[1] (ศัพท์โปรเตสแตนต์) หรือ ประกาศกใหญ่ (ศัพท์โรมันคาทอลิก) (อังกฤษ: major prophet) คือหมวดหนึ่งในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม คำว่า "ใหญ่" ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงความสำคัญของผู้เผยพระวจนะ แต่หมายถึงขนาดของหนังสือซึ่งมีความยาวมากกว่าหนังสือในหมวดผู้เผยพระวจนะน้อย (minor prophet)

หนังสือในหมวดผู้เผยพระวจนะใหญ่ได้แก่

แม้คัมภีร์ฮีบรูจะรวมหนังสือเหล่านี้ไว้ด้วยแต่ก็ไม่จัดเข้าหมวดเดียวกัน และไม่รับหนังสือบารุคซึ่งถือเป็นคัมภีร์อธิกธรรมและคัมภีร์นอกสารบบ

อ้างอิง[แก้]

  1. "สรุปเนื้อหารายวิชา". พระคริสตธรรมเพ็นเทคอสในประเทศไทย. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2556. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

ดูเพิ่ม[แก้]