ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ดอกซีไซคลีน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Thomson Walt (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 10,278 ครั้ง
Thomson Walt (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 10,278 ครั้ง
บรรทัด 170: บรรทัด 170:


==การศึกษาวิจัย==
==การศึกษาวิจัย==
[[Image:Tet-ON inducible transgene expression cells.svg|thumbnail|350px|แผนภาพจำลองการศึกษา Tet-ON ที่ใช้ดอกซีไซคลีนเหนี่ยวนำให้เกิด[[การแสดงออกของยีน|การแสดงออก]]ของ[[ทรานส์ยีน]]ใน short hairpin RNA (shRNA)]]
{{โครงส่วน}}
เมื่อใช้ดอกซีไซคลีนในขนาดต่ำว่าขนาดที่มีผลในการต้านจุลชีพ ยานี้จะมีคุณสมบัติในการยับยั้ง[[เอนไซม์]][[เมทริกซ์เมทัลโลโปรติเอส]] (martrix metalloproteinases: MMPs) ทำให้มีการนำดอกซีไซคลีนมาใช้ในระบบการทดลองต่างๆ เพื่อมุ่งหวังผลการยับยั้งดังกล่าว เช่น การใช้เพื่อยับยั้งการเกิด[[กระจกตาถลอกซ้ำซ้อน]] (Recurrent corneal erosion; CRE) เป็นต้น<ref name="pmid11438047">{{cite journal |authors=Dursun D, Kim MC, Solomon A, Pflugfelder SC |title=Treatment of recalcitrant recurrent corneal erosions with inhibitors of matrix metalloproteinase-9, doxycycline and corticosteroids |journal=Am. J. Ophthalmol. |volume=132 |issue=1 |pages=8–13 |year=2001 |pmid=11438047|doi=10.1016/S0002-9394(01)00913-8}}</ref> นอกจากนี้ยังมีรายงานถึงความสำเร็จในการใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษาผู้ป่วย[[โรค LAM]] (lymphangioleiomyomatosis) รายหนึ่ง ซึ่งเป็นโรคที่มีพยากรณ์โรครุนแรงและเสียชีวิตได้ง่าย<ref name="pmid16775248">{{cite journal |authors=Moses MA, Harper J, Folkman J |title=Doxycycline treatment for lymphangioleiomyomatosis with urinary monitoring for MMPs |journal=N. Engl. J. Med. |volume=354 |issue=24 |pages=2621–2 |year=2006 |pmid=16775248 |doi=10.1056/NEJMc053410}}</ref> และการศึกษาในหนูทดลองอีกการศึกษาหนึ่งพบว่าดอกซีไซคลีนสามารถบรรเทาอาการของ[[โรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาตัวผิดปกติ]] ซึ่งเป็นโรคที่เป็นผลเสียจากการที่มี[[ความดันโลหิตสูง]]ต่อเนื่องเป็นระยะเวลานานโดยไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม<ref name="pmid18089841">{{cite journal |authors=Errami M, Galindo CL, Tassa AT, Dimaio JM, Hill JA, Garner HR |title=Doxycycline attenuates isoproterenol- and transverse aortic banding- induced cardiac hypertrophy in mice |journal=J Pharmacol Exp Ther |year=2007 |pmid=18089841 |volume=324 |pages=1196–203 |doi=10.1124/jpet.107.133975 |issue=3}}</ref> ยิ่งไปกว่านี้ บางการศึกษาพบว่าการใช้ดอกซีไซคลีนในผู้ป่วย[[โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง]]ที่มีอาการคงที่แล้ว สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของ[[ปอด]]ได้<ref>{{cite journal |author=Dalvi PS |title=Effect of doxycycline in patients of moderate to severe chronic obstructive pulmonary disease with stable symptoms |journal=Ann Thorac Med |volume=6 |issue=4 |pages=221–6 |year=2011 |doi=10.4103/1817-1737.84777 |url=http://www.thoracicmedicine.org/article.asp?issn=1817-1737;year=2011;volume=6;issue=4;spage=221;epage=226;aulast=Dalvi |author2=Singh A |author3=Trivedi HR |display-authors=3 |last4=Anil |first4=Anil |last5=Ghanchi |first5=Ferozd |last6=Mistry |first6=Sureshd |pmid=21977068 |pmc=3183640 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120322082312/http://www.thoracicmedicine.org/article.asp?issn=1817-1737%3Byear%3D2011%3Bvolume%3D6%3Bissue%3D4%3Bspage%3D221%3Bepage%3D226%3Baulast%3DDalvi |archivedate=22 March 2012}}</ref>

นอกจากที่กล่าวมาดังข้างต้น ดอกซีไซคลีนยังถูกนำมาใช้ในการศึกษา "tet-on" ([[การแสดงออกของยีน]]ทีี่ถูกกระตุ้นโดยดอกซีไซคลีน) และ "tet-off" ([[การแสดงออกของยีน]]ทีี่ถูกยับยั้งไว้โดยดอกซีไซคลีน) ซึ่งเป็นการศึกษา[[การถอดรหัสพันธุกรรมที่ถูกควบคุมโดยเตตราไซคลีน]] (Tetracycline-controlled transcriptional activation) เพื่อควบคุมการแสดงออกของ[[ยีนทรานส์]]ใน[[จุลชีพ]]และ[[เซลล์เพาะเลี้ยง]]<ref name="pmid7792603">{{cite journal | authors=Gossen M, Freundlieb S, Bender G, Müller G, Hillen W, Bujard H | title=Transcriptional activation by tetracyclines in mammalian cells | journal=[[Science (journal)|Science]] | volume=268 | issue=5218 | year=1995 | pages=1766–1769 | pmid=7792603 | doi=10.1126/science.7792603}}</ref> ซึ่งการใช้ดอกซีไซคลีนในการศึกษาทดลองดังกล่าวจะมีความคงตัวมากกว่าการใช้[[เตตราไซคลีน]]<ref name="pmid7792603" />

การศึกษาทดลองอื่นๆที่มีการใช้ดอกซีไซคลีน ได้แก่:
* การรักษา[[โรคจอตาเสื่อม]] (Macular degeneration)<ref>{{cite journal|last1=Leung|first1=E|last2=Landa|first2=G|title=Update on current and future novel therapies for dry age-related macular degeneration.|journal=Expert review of clinical pharmacology|date=September 2013|volume=6|issue=5|pages=565–79|pmid=23971874|doi=10.1586/17512433.2013.829645}}</ref>
* การรักษา[[โรคติดเชื้อ]]ที่เกิดจาก[[เอนเทอโรคอคคัสที่ดื้อต่อแวนโคมัยซิน]]<ref name="pmid9497549">{{cite journal |authors=Saraiva IH, Jones RN, Erwin M, Sader HS |title=[Evaluation of antimicrobial sensitivity of 87 clinical isolates of vancomycin-resistant enterococci] |language=Portuguese |journal=Rev Assoc Med Bras |volume=43 |issue=3 |pages=217–22 |year=1997 |pmid=9497549 |doi=10.1590/S0104-42301997000300009}}</ref>
* การรักษาแผลติดเชื้อที่เกิดจากการกัดของสัตว์ (แผลติดเชื้อ[[แบคทีเรีย]] ''[[Pasteurella multocida]]'' และ ''[[Pasteurella pneumotropica]]'')<ref name="pmid7315339">{{cite journal |authors=Dibb WL, Digranes A |title=Characteristics of 20 human Pasteurella isolates from animal bite wounds |journal=Acta Pathol Microbiol Scand [B] |volume=89 |issue=3 |pages=137–41 |year=1981 |pmid=7315339 |doi=}}</ref>
* การรักษา[[ข้ออักเสบรูมาตอยด์]]ด้วยดอกซีไซคลีนแทน[[มิโนไซคลีน]] (ยาทั้งสองแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพในการรักษาโรคนี้อย่างพอประมาณ)<ref name="pmid21723947">{{cite journal |author=Greenwald RA |title=The road forward: the scientific basis for tetracycline treatment of arthritic disorders |journal=Pharmacol. Res. |volume=64 |issue=6 |pages=610–3 |date=December 2011 |pmid=21723947 |doi=10.1016/j.phrs.2011.06.010 |url=}}</ref>
* การอักเสบเรื้อรังของ[[โรคปอด]] ([[หลอดลมฝอยอักเสบ]], [[โรคหืด|หอบหืด]], [[ซิสติก ไฟโบรซิส]], [[หลอดลมอักเสบ]])<ref name="pmid16809218">{{cite journal |authors=Raza M, Ballering JG, Hayden JM, Robbins RA, Hoyt JC |title=Doxycycline decreases monocyte chemoattractant protein-1 in human lung epithelial cells |journal=Exp. Lung Res. |volume=32 |issue=1–2 |pages=15–26 |year=2006 |pmid=16809218 |doi=10.1080/01902140600691399}}</ref><ref name="pmid3047855">{{cite journal |authors=Chodosh S, Tuck J, Pizzuto D |title=Comparative trials of doxycycline versus amoxicillin, cephalexin and enoxacin in bacterial infections in chronic bronchitis and asthma |journal=Scand J Infect Dis Suppl |volume=53 |issue= |pages=22–8 |year=1988 |pmid=3047855 |doi=}}</ref> ซึ่งทั้งดอกซีไซคลีนและ[[มิโนไซคลีน]]มีประสิทธิภาพในการรักษา[[โรคหืด|โรคหอบหืด]] อันเนื่องมาจาก[[ภูมิต้านทาน]]ใน[[ระบบภูมิคุ้มกัน]]<ref name="pmid21501686">{{cite journal |authors=Joks R, Durkin HG |title=Non-antibiotic properties of tetracyclines as anti-allergy and asthma drugs |journal=Pharmacol. Res. |volume=64 |issue=6 |pages=602–9 |date=December 2011 |pmid=21501686 |doi=10.1016/j.phrs.2011.04.001 |url=}}</ref>
* การรักษา[[ซาร์คอยโดซิส]] (sarcoidosis)<ref name="pmid11176663">{{cite journal |authors=Bachelez H, Senet P, Cadranel J, Kaoukhov A, Dubertret L |title=The use of tetracyclines for the treatment of sarcoidosis |journal=Arch Dermatol |volume=137 |issue=1 |pages=69–73 |year=2001 |pmid=11176663 |doi=10.1001/archderm.137.1.69 |url=http://archderm.ama-assn.org/cgi/content/full/137/1/69 |deadurl=no |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080407195746/http://archderm.ama-assn.org/cgi/content/full/137/1/69 |archivedate=7 April 2008}}</ref><ref name="pmid17044634">{{cite journal |authors=El Sayed F, Dhaybi R, Ammoury A |title=Subcutaneous nodular sarcoidosis and systemic involvement successfully treated with doxycycline |journal=J Med Liban |volume=54 |issue=1 |pages=42–4 |year=2006 |pmid=17044634 |doi=}}</ref>
* การรักษาพังผืดที่ปอดที่ไม่ทราบสาเหตุการเกิด (Idiopathic pulmonary fibrosis; IPF)<ref name="IPF">Mishra GP, Mulani JD. [http://www.ijpbs.net/issue-2/125.pdf "Doxycycline: An Old Drug With A New Role In Idiopathic Pulmonary Fibrosis"] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110723154058/http://www.ijpbs.net/issue-2/125.pdf |date=23 July 2011 }}. ''International Journal of Pharma and Bio Sciences.'' V1(2) 2010. {{ISSN|0975-6299}}.</ref>

==สังคมและวัฒนธรรม==
==สังคมและวัฒนธรรม==
หลังจาก[[สิทธิบัตรยา]]ดอกซีไซคลินของ[[ไซเฟอร์]]สิ้นสุดลง บริษัทยาและเคมีภัณฑ์หลายบริษัทได้ทำการผลิตดอกซีไซคลีนภายใต้ชื่อการค้าที่แตกต่างกันออกสู่ตลาดยาเป็นจำนวนมาก และมีการใช้ยาปฏิชีวนะชนิดนี้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลก<ref>{{cite web|author=drugs.com|url=https://www.drugs.com/international/doxycycline.html|title=Drugs.com international availability for doxycycline|accessdate=April 29, 2015}}{{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150516031523/http://www.drugs.com/international/doxycycline.html |archivedate=16 May 2015 }}</ref> ในปัจจุบัน ดอกซีไซคลีนถูกจัดให้เป็นหนึ่งในยาสำคัญของรายการยาที่จำเป็นของ[[องค์การอนามัยโลก]] (World Health Organization's List of Essential Medicines) ซึ่งเป็นรายการยาที่มีประสิทธิภาพและความปลอดภัยสูงและมีความสำคัญเป็นลำดับแรกของระบบสุขภาพพื้นฐานของประชาชนในประเทศต่างๆ<ref name=WHO19th/> และมีราคาถูก<ref name=AHFS2015/><ref name=Rich2011/> โดยราคาสำหรับ[[การขายส่ง]]ใน[[ประเทศกำลังพัฒนา]]นั้นมีมูลค่าประมาณ 0.01–0.04 [[ดอลลาร์สหรัฐ]]ต่อ[[แคปซูล]]<ref name=Price2014/>
หลังจาก[[สิทธิบัตรยา]]ดอกซีไซคลินของ[[ไซเฟอร์]]สิ้นสุดลง บริษัทยาและเคมีภัณฑ์หลายบริษัทได้ทำการผลิตดอกซีไซคลีนภายใต้ชื่อการค้าที่แตกต่างกันออกสู่ตลาดยาเป็นจำนวนมาก และมีการใช้ยาปฏิชีวนะชนิดนี้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลก<ref>{{cite web|author=drugs.com|url=https://www.drugs.com/international/doxycycline.html|title=Drugs.com international availability for doxycycline|accessdate=April 29, 2015}}{{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150516031523/http://www.drugs.com/international/doxycycline.html |archivedate=16 May 2015 }}</ref> ในปัจจุบัน ดอกซีไซคลีนถูกจัดให้เป็นหนึ่งในยาสำคัญของรายการยาที่จำเป็นของ[[องค์การอนามัยโลก]] (World Health Organization's List of Essential Medicines) ซึ่งเป็นรายการยาที่มีประสิทธิภาพและความปลอดภัยสูงและมีความสำคัญเป็นลำดับแรกของระบบสุขภาพพื้นฐานของประชาชนในประเทศต่างๆ<ref name=WHO19th/> และมีราคาถูก<ref name=AHFS2015/><ref name=Rich2011/> โดยราคาสำหรับ[[การขายส่ง]]ใน[[ประเทศกำลังพัฒนา]]นั้นมีมูลค่าประมาณ 0.01–0.04 [[ดอลลาร์สหรัฐ]]ต่อ[[แคปซูล]]<ref name=Price2014/>

รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:29, 3 มีนาคม 2561

ดอกซีไซคลีน
ข้อมูลทางคลินิก
การอ่านออกเสียง/ˌdɒksiˈsaɪklin/
dox-i-sye-kleen
ชื่อทางการค้าDoryx, Doxyhexal, Doxylin among others
AHFS/Drugs.comโมโนกราฟ
MedlinePlusa682063
ข้อมูลทะเบียนยา
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์
  • AU: D
  • US: D (มีความเสี่ยง)
ช่องทางการรับยารับประทาน, ฉีดเข้าหลอดเลือดดำ[1]
รหัส ATC
กฏหมาย
สถานะตามกฏหมาย
  • AU: S4 (ต้องใช้ใบสั่งยา)
  • UK: POM (Prescription only)
  • US: ℞-only
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์
ชีวประสิทธิผล100%
การจับกับโปรตีน90%
การเปลี่ยนแปลงยาLiver
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ15–25 ชั่วโมง
การขับออกปัสสาวะ (40%)
ตัวบ่งชี้
  • (4S,4aR,5S,5aR,6R,12aS)-4-(Dimethylamino)-3,5,10,12,12a-pentahydroxy-6-methyl-1,11-dioxo-1,4,4a,5,5a,6,11,12a-octahydrotetracene-2-carboxamide
เลขทะเบียน CAS
PubChem CID
DrugBank
ChemSpider
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
ECHA InfoCard100.008.429
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตรC22H24N2O8
มวลต่อโมล444.43 g/mol g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)
  • CN(C)[C@@H]3C(\O)=C(\C(N)=O)C(=O)[C@@]4(O)C(/O)=C2/C(=O)c1c(cccc1O)[C@H](C)[C@H]2[C@H](O)[C@@H]34
  • InChI=1S/C22H24N2O8.H2O/c1-7-8-5-4-6-9(25)11(8)16(26)12-10(7)17(27)14-15(24(2)3)18(28)13(21(23)31)20(30)22(14,32)19(12)29;/h4-7,10,14-15,17,25,27-29,32H,1-3H3,(H2,23,31);1H2/t7-,10+,14+,15-,17-,22-;/m0./s1 checkY
  • Key:XQTWDDCIUJNLTR-CVHRZJFOSA-N checkY
  7checkY (what is this?)  (verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

ดอกซีไซคลีน (อังกฤษ: Doxycycline) เป็นยาปฏิชีวนะชนิดหนึ่งที่มีข้อบ่งใช้สำหรับรักษาโรคติดเชื้อหลายชนิดที่มีสาเหตุมาจากแบคทีเรียและโปรโตซัว[1] ยานี้มีประโยชน์เป็นอย่างมากในการรักษาโรคปอดอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย, สิว, การติดเชื้อคลามัยเดีย, ระยะเริ่มต้นของโรคไลม์, อหิวาตกโรค และซิฟิลิส[1] นอกจากนี้ยังมีการใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษามาลาเรีย ซึ่งเป็นโรคที่เกิดจากการติดเชื้อจำพวกโปรโตซัว โดยให้ยานี้ร่วมกับควินิน และอาจใช้ดอกซีไซคลีนเพื่อเป็นการป้องกันมาลาเรียสำหรับผู้ที่มีความจำเป็นต้องเดินทางเข้าพื้นที่ที่มีการระบาดของโรคได้[1] ดอกซีไซคลีนเป็นยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งที่มีการใช้อย่างแพร่หลายเนื่องจากมีราคาถูกและสามารถบริหารยาโดยการรับประทานได้ ในรายที่มีอาการของโรครุนแรงอาจจำเป็นต้องได้รับการบริหารยาโดยการฉีดเข้าหลอดเลือดดำ[1]

ดอกซีไซคลีนเป็นยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งที่มีขอบเขตการออกฤทธิ์กว้าง (Broad-spectrum antibiotic)[1] โดยยานี้จะฆ่าแบคทีเรียและโปรโตซัวที่ไวต่อยานี้ด้วยการยับยั้งการสังเคราะห์โปรตีนที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตและการขยายพันธุ์ของเซลล์ ทำให้เซลล์จุลชีพเป้าหมายตายไปในที่สุด[1][2] อย่างไรก็ตาม การใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษานี้อาจก่อให้เกิดอาการไม่พึงประสงค์ขึ้นได้เช่นเดียวกันกับยาชนิดอื่นๆ โดยอาการไม่พึงประสงค์ที่เกิดขึ้นได้บ่อยจากการใช้ยานี้ ได้แก่ ท้องเสีย, คลื่นไส้, อาเจียน, ผื่นแดง, และผิวไวต่อแสงมากขึ้น ทำให้มีความเสี่ยงที่จะเกิดผิวไหม้จากแสงแดด (sunburn) เพิ่มขึ้น[1] นอกจากนี้ การใช้ดอกซีไซคลีนในหญิงตั้งครรภ์หรือในเด็กอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนสีของฟันทารกหรือเด็กเป็นสีเทาหรือน้ำตาลอย่างถาวรได้[1] ส่วนการใช้ยานี้ในหญิงที่กำลังให้นมบุตรนั้นค่อนข้างมีความปลอดภัย เนื่องจากดอกซีไซคลีนถูกขับออกทางน้ำนมได้น้อยมาก[1]

ดอกซีไซคลีนได้รับการจดสิทธิบัตรในปี ค.ศ. 1957 และมีการผลิตเชิงพาณิชย์ในปี ค.ศ. 1967[3][4] และถูกจัดว่าเป็นหนึ่งในยาสำคัญของรายการยาที่จำเป็นขององค์การอนามัยโลก (World Health Organization's List of Essential Medicines) ซึ่งเป็นรายการยาที่มีประสิทธิภาพและความปลอดภัยสูงและมีความสำคัญเป็นลำดับแรกของระบบสุขภาพพื้นฐานของประชาชนในประเทศต่างๆ[5] ในปัจจุบัน มีการผลิตดอกซีไซคลีนออกสู่ท้องตลาดยาเป็นจำนวนมากด้วยชื่อการค้าที่แตกต่างกันออกไป ทั่วไปแล้วมักมีราคาที่ค่อนข้างถูก[1][6] โดยราคาสำหรับการขายส่งในประเทศกำลังพัฒนามีมูลค่าประมาณ 0.01 ถึง 0.04 ดอลลาร์สหรัฐต่อแคปซูล[7] สำหรับในสหรัฐอเมริกา ราคาเฉพาะค่ายาสำหรับการรักษาด้วยดอกซีไซคลีนเป็นระยะเวลา 10 วันนั้นมีค่าประมาณ 14 ดอลลาร์สหรัฐ อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลเมื่อปี ค.ศ. 2014 พบว่ามีบางแหล่งที่มีการขายดอกซีไซคลีนเป็นราคาสูงมากถึง 3.00 – 10.00 ดอลลาร์สหรัฐต่อแคปซูล[1][8]

ประวัติและการค้นพบ

หลังจากมีการค้นพบเพนิซิลลิน ยาดังกล่าวได้เข้ามามีส่วนในการปฏิวัติการรักษาโรคที่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นอย่างมาก ในห้วงเวลานั้นบริษัทยาหลายบริษัทได้มุ่งเป้ามายังการคิดค้นพัฒนายาปฏิชีวนะชนิดใหม่โดยใช้กระบวนการการสำรวจทางชีวภาพ (Bioprospecting) เพื่อค้นหาโครงสร้างต้นแบบของยาปฏิชีวนะกันอย่างแพร่หลาย อเมริกันไซยานามิดถือเป็นหนึ่งบริษัทในจำนวนนี้ โดยในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษที่ 1940 นักเคมีของบริษัทดังกล่าวได้ค้นพบคลอร์เตตราไซคลีน ซึ่งเป็นยาปฏิชีวนะชนิดแรกของกลุ่มเตตราซัยคลีนที่ถูกค้นพบ[9] หลังจากนั้นไม่นานนัก นักวิทยาศาสตร์ของไฟเซอร์ได้ค้นพบยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งในกลุ่มเดียวกันและถูกให้ชื่อว่าออกซิเตตราไซคลีน และต่อมาได้มีการผลิตยาดังกล่าวเพื่อการจำหน่ายเชิงพาณิชย์ภายใต้ชื่อการค้า Terramycin ยาปฏิชีวนะทั้งสองชนิดที่ถูกค้นพบนี้ล้วนเป็นผลผลิตที่ได้จากธรรมชาติ เช่นเดียวกันกับเพนิซิลลินที่นักวิทยาศาสตร์ในขณะนั้นล้วนเชื่อว่า ยาปฏิชีวนะที่เป็นผลิตผลที่ได้จากธรรมชาตินี้ล้วนมีประสิทธิภาพในการรักษาที่สมบูรณ์แบบกว่ายาที่ได้จากแหล่งอื่น การปรับเปลี่ยนโครงสร้างของยาเหล่านี้อาจทำให้ประสิทธิภาพของยาลดลงจากเดิมก็เป็นได้ อย่างไรก็ตาม ทีมนักวิทยาศาสตร์ของไซเฟอร์ภายใต้การนำของลอยด์ คอนโอเวอร์ (Lloyd Conover) ได้ทำการดัดแปลงโครงสร้างของยาปฏิชีวนะสองชนิดดังข้างต้น ซึ่งนำไปสู่การค้นพบเตตราซัยคลีน ซึ่งถือเป็นยาปฏิชีวนะกึ่งสังเคราะห์ตัวแรกของกลุ่มนี้ ต่อมาในช่วงต้นของคริสต์ทศวรรษ 1960 ทีมวิจัยของชาร์ลี สตีเฟน (Charlie Stephens) ได้ทำการศึกษาดัดแปลงโครงสร้างของยาดังกล่าวจนได้อนุพันธุ์ของเตตราซัยคลีนที่มีความคงตัวและมีประสิทธิภาพเชิงเภสัชวิทยามากขึ้น โดยยาที่ถูกพัฒนาขึ้นโดยทีมวิจัยข้างต้นก็คือ ดอกซีไซคลีน โดยดอกซีไซคลีนได้รับการรับรองจากองค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกาในปี ค.ศ. 1967[9]

ปฏิกิริยาการสังเคราะห์ดอกซีไซคลีนจากออกซิเตตราไซคลีน โดยใช้โรเดียมเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา[10]

ในขณะที่สิทธิบัตรของดอกซีไซคลีนเริ่มขึ้นใกล้จะหมดอายุลงในช่วงต้นทศวรรษ 1970 สิทธิบัตรของยานี้ได้คดีความฟ้องร้องกันระหว่างไฟเซอร์กับอินเตอร์เนชันแนล เรคติไฟเออร์ (International Rectifier)[11] ซึ่งคดีความดังกล่าวนั้นไม่สามารถหาข้อยุติได้จนถึงปี ค.ศ. 1983 จึงถือได้ว่าคดีการฟ้องร้องดังกล่าวเป็นคดีที่เกี่ยวเนื่องกับสิทธิบัตรที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกาในขณะนั้น[12] โดยศาลตัดสินให้ไฟเซอร์ชนะคดีในครั้งนี้ และอินเตอร์เนชันแนล เรคติไฟเออร์จำเป็นต้องจ่ายค่าปรับสำหรับการละเมิดสิทธิบัตรยานี้ อย่างไรก็ตาม แทนที่ไฟเซอร์จะเรียกร้องค่าเสียหายเป็นเงินค่าปรับ กลับประสงค์ที่จะเข้าไปควบคุมกิจการด้านสัตวแพทย์และวัตถุเจือปนอาหาร (food additive) ของราเชลล์แลบอราทอรีส์ (Rachelle Laboratories) ซึ่งเป็นบริษัทย่อยของบริษัทคู่ความแทน และอินเตอร์เนชันแนล เรคติไฟเออร์ก็ให้ความยินยอมในประเด็นนี้[12]

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2013 องค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกาได้ออกรายงานการขาดแคลนดอกซีไซคลีนในรูปแบบยาฉีดและยาเม็ด เนื่องมาจากความต้องการในการใช้ดอกซีไซคลีนในรูปแบบดังกล่าวมีเพิ่มมากขึ้นและเกิดปัญหาบางอย่างขึ้นในโรงงานที่ผลิตยานี้[13] บริษัทที่เกี่ยวข้องอย่างไมลาน (Mylan), แอคตาวิส (Actavis) และฮิคมะ ฟาร์มาซูติคอลส์ (Hikma Pharmaceuticals) รวมถึงผู้ผลิตหลักหลายรายที่ไม่ระบุชื่อได้หยุดการผลิตยาดังกล่าวในเดือนกุมภาพันธ์ 2013 รวมไปถึงเทวา (Teva Pharmaceutical Industries) ที่หยุดผลิตไปในเดือนพฤษภาคม 2013[14][15] การขาดแคลนดอกซีไซคลีนในครั้งนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ไม่ดีเท่าใดนัก เนื่องจากในขณะนั้นก็มีปัญหาการขาดแคลนยาปฏิชีวนะในกลุ่มเดียวกันอย่างเตตราไซคลีนด้วยเช่นกัน[16] เป็นผลให้ราคาดอกซีไซคลีนในตลาดยาสหรัฐอเมริกาใน ค.ศ. 2013 และตอนต้นของ ค.ศ. 2014 เพิ่มสูงขึ้นจากเดิมเป็นอย่างมาก (จาก $20 เป็น มากกว่า $1800 ต่อกระปุกที่มีขนาดบรรจุ 500 เม็ด),[17][18][19] ก่อนจะลดลงมากลับเข้าสู่ภาวะปกติในภายหลัง[20][21]

เภสัชวิทยา

ดอกซีไซคลีนชนิดแคปซูล ความแรง 100 มิลลิกรัม/แคปซูล ของสถาบันวัตสันฟาร์มาซูติคอลส์ (Watson Pharmaceuticals, Inc.)[22]
ดูเพิ่ม: เตตราไซคลีน (กลุ่มยา) § กลไกการออกฤทธิ์

ดอกซีไซคลีนเป็นยาปฏิชีวนะที่ออกฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย (Bacteriostatic agent) เช่นเดียวกับยาปฏิชีวนะอื่นในกลุ่มเดียวกัน โดยยานี้จะออกฤทธิ์ยับยั้งหรือขัดขวางการสังเคราะห์โปรตีนที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตของแบคทีเรีย[23] ทั้งนี้ ดอกซีไซคลีนจัดเป็นยาปฏิชีวนะที่มีโครงสร้างเป็นสารประกอบเชิงซ้อนของไอออนโลหะที่ไม่มีความคงตัวในสภาวะกรดหรือในสภาวะที่มีค่าพีเอช (pH) สูง ถึงแม้ว่าดอกซีไซคลีนจะมีสัดส่วนของตัวยาที่ผ่านเข้าสู่ดูโอดีนัมและถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือดได้มากกว่ายาปฏิชีวนะกลุ่มเตรตราไซคลีนชนิดอื่นๆที่ถูกค้นพบก่อนหน้าก็ตาม นอกจากนี้ การดูดซึมดอกซีไซคลีนของดูโอดีนัมยังถูกรบกวนจากอาหารได้น้อยกว่ายาปฏิชีวนะอื่นในกลุ่มเตรตราไซคลีนที่ถูกค้นพบก่อนหน้า โดยความเข้มข้นของดอกซีไซคลีนจะลดลงประมาณร้อยละ 20 เมื่อรับประทานยาร่วมกับอาหาร ในขณะที่เตตราไซคลีนนั้นจะลดลงมากถึงร้อยละ 50[24]

ยาปฏิชีวนะกลุ่มเตตราไซคลีนที่หมดอายุหรือที่อยู่ในสภาวะที่มีค่าพีเอชน้อยกว่า 2 นั้นมีรายงานว่าพบการเกิดพิษต่อไตจากแอนไฮโดร-4-อีพิเตเตราไซคลีน (anhydro-4-epitetracycline) ซึ่งผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการเสื่อมสลายของยาดังกล่าว[25][26] และเป็นสาเหตุให้เกิดกลุ่มอาการแฟนโคนิ (Fanconi syndrome) ได้[27] ในกรณีของดอกซีไซคลีนซึ่งไม่มีหมู่ไฮดรอกซิลที่ตำแหน่งที่ 6 ทำให้การเสื่อมสลายของยานี้ไม่ก่อให้เกิดสารประกอบที่เป็นพิษต่อไตเช่นที่พบในยาปฏิชีวนะอื่นในกลุ่มเตตราไซคลีนที่ถูกค้นพบก่อนหน้า[26] อย่างไรก็ตามควรใช้ ยาปฏิชีวนะในเตตราไซคลีน ซึ่งรวมไปถึงดอกซีไซคลีนด้วยความระมัดระวังในผู้ป่วยที่เป็นโรคไตเนื่องจากอาจทำให้ภาวะอะโซทีเมีย (azotemia) ของผู้ป่วยแย่ลงจากพิษของผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการเสื่อมสลายของยาดังกล่าว[27]

การใช้ประโยชน์ทางการแพทย์

นอกเหนือจากข้อบ่งชี้ทั่วไปสำหรับยาปฏิชีวนะทุกชนิดในกลุ่มเตตราไซคลีนแล้ว ดอกซีไซคลีนมักถูกใช้เพื่อรักษาโรคไลม์, ต่อมลูกหมากอักเสบติดเชื้อเรื้อรัง, โพรงอากาศอักเสบ, ภาวะอักเสบในอุ้งเชิงกราน[28][29] สิวที่มีสาเหตุจากการติดเชื้อแบคทีเรีย, โรคโรซาเชีย (Rosacea),[30][31] และการติดเชื้อแบคทีเรียสกุลริคเค็ทเซีย[32]

เมื่อปี ค.ศ. 2004 ในแคนาดา ดอกซีไซคลีนได้ถูกกำหนดให้เป็นยาปฏิชีวนะทางเลือกแรกสำหรับการรักษาท่อปัสสาวะอักเสบที่มีสาเหตุมาจากแบคทีเรียที่ไม่ใช่สกุลโกโนคอคคอลและสกุลคลาไมเดีย โดยใช้ร่วมกับเซฟิกซิมในการรักษาหนองในที่ไม่ซับซ้อน[33]

การใช้เพื่อต้านโปรโตซัว

ดอกซีไซคลีนถูกนำมาใช้เป็นยาสำหรับป้องกันการติดเชื้อมาลาเรียในผู้ที่มีความจำเป็นต้องเดินทางเข้าไปในพื้นที่ที่มีการระบาดของโรคดังกล่าว นอกจากนี้ยังสามารถใช้ยานี้สำหรับการรักษาโรคดังกล่าวได้ด้วย แต่ไม่ควรใช้ดอกซีไซคลีนเดี่ยวๆในการรักษามาลาเรียในระยะแรกของการรักษา ถึงแม้ว่าเชื้อก่อโรคนั้นๆจะยังคงมีความไวต่อดอกซีไซคลีนก็ตาม เนื่องจากฤทธิ์ในการต้านมาลาเรียของดอกซีไซคลีนนั้นไม่อาจมีผลได้ในทันที ซึ่งเป็นผลมาจากกลไกการออกฤทธิ์ของดอกซีไซคลีนที่ต้องใช้เวลาสักระยะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเหนี่ยวนำให้การแบ่งเซลล์ของเชื้อสาเหตุเกิดความผิดปกติ เนื่องจากความผิดปกติของโปรตีนสังเคราะห์ได้ยีนอะพิโคพลาสต์[34] ด้วยเหตุนี้ทำให้การรักษามาลาเรียด้วยดอกซีไซคลีนจึงมักให้ร่วมกับยาต้านมาลาเรียชนิดอื่น เช่น ควินีน เป็นต้น[35]

การใช้เพื่อต้านแบคทีเรีย

โดยส่วนใหญ่แล้ว Moraxella catarrhalis, Brucella melitensis, Chlamydia pneumoniae, และ Mycoplasma pneumoniae นั้นเป็นแบคทีเรียที่มีความไวต่อดอกซีไซคลีน ในขณะที่ Haemophilus spp., Mycoplasma hominis, และ Pseudomonas aeruginosa บางสเตรนได้เกิดการพัฒนาสายพันธุ์ให้ดื้อต่อดอกซีไซคลีน ซึ่งมีความรุนแรงของการดื้อยาในระดับที่แตกต่างกันออกไปในแต่ละพื้นที่[36] นอกจากนี้ ดอกซีไซคลีนยังเป็นยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งที่ถูกนำมาพิจารณาใช้เพื่อการป้องกันและรักษาโรคแอนแทรกซ์และโรคฉี่หนู[37] และยังมีประสิทธิภาพดีในการรักษาโรคที่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียเยอร์ซิเนีย เพสทิส (แบคทีเรียที่ทำให้เกิดการระบาดของกาฬโรคครั้งใหญ่ที่เรียกว่า กาฬมรณะ), โรคไลม์,[38][39][40][41] โรคเออร์ลิชิโอสิส (Ehrlichiosis)[42][43] และโรคไข้พุพองเทือกเขาร็อกกี (Rocky Mountain spotted fever)[44]

ในปัจจุบัน ดอกซีไซคลีนมีข้อบ่งใช้สำหรับการรักษาโรคติดเชื้อแบคทีเรียต่อไปนี้:[44][45]

2

ในกรณีเชื้อก่อโรคเป็นแบคทีเรียแกรมลบ เมื่อการทดสอบถึงความไวของเชื้อก่อโรคแล้วพบว่ายังมีความไวต่อดอกซีไซคลีน อาจพิจารณาใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษาโรคติดเชื้อเหล่านี้ได้:[44][45]

อย่างไรก็ตาม แบคทีเรียแกรมบวกบางสายพันธุ์ได้มีการปรับตัวให้ดื้อต่อดอกซีไซคลีน ตัวอย่างเช่น เชื้อตัวอย่างราวร้อยละ 44 ของสายพันธุ์ Streptococcus pyogenes และมากกว่าร้อยละ 74% ของสายพันธุ์ S. faecalis นั้นได้มีการพัฒนาตนให้ดื้อต่อยาปฏิชีวนะในกลุ่มเตตราไซคลีน ดังนั้น หากจะพิจารณาใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษาโรคที่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียแกรมบวกต่อไปนี้ ควรมีการทดสอบถึงความไวของเชื้อก่อโรคดังกล่าวต่อดอกซีไซคลีนก่อนเสมอ:[44][45]

ในบางกรณีที่ผู้ป่วยมีข้อห้ามใช้ต่อยาปฏิชีวนะกลุ่มเพนิซิลลิน อาจพิจารณาใช้ดอกซีไซคลีนเป็นยาทางเลือกรองได้ สำหรับข้อบ่งใช้ต่อไปนี้:[44][45]

2

นอกจากนี้ ดอกซีไซคลีนยังได้รับการรับรองจากองค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกาให้ใช้เป็นยาปฏิชีวนะทางเลือกรองที่ใช้สำหรับการรักษาสิวอักเสบรุนแรงจากการติดเชื้อแบคทีเรียอีกด้วย[44][45] อย่างไรก็ตาม ในบางข้อบ่งใช้นั้นไม่อาจใช้ดอกซีไซคลีนเดี่ยวๆในการรักษาได้ เนื่องจากจะทำให้ประสิทธิภาพการรักษาไม่ดีเท่าที่ควรและทำให้เกิดความเสี่ยงต่อการดื้อยาของเชื้อสาเหตุได้มากขึ้น จึงมักมีการใช้ดอกซีไซคลีนร่วมกับยาปฏิชีวนะอื่นในข้อบ่งใช้นั้นๆ อาทิ โรคแท้งติดต่อ ซึ่งดอกซีไซคลีนจัดเป็นยาทางเลือกแรกแต่ต้องใช้การรักษาร่วมกับสเตรปโตมัยซิน และเป็นทางเลือกรองเมื่อให้การรักษาร่วมกับไรแฟมพิซิน (ไรแฟมพิน)[49]

การใช้เพื่อต้านปรสิต

ดอกซีไซคลีนมีประสิทธิภาพดีในการฆ่าแบคทีเรียวอลบาเคียที่ดำรงชีวิตแบบพึ่งพาอาศัยกัน (Symbiosis) อยู่ในระบบสืบพันธุ์ของปรสิตจำพวกนีมาโทดาอย่างพยาธิฟิลาเรีย (Filariasis) ทำให้ระบบสืบพันธุ์ของพวกนีมาโทดาปราศจากแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์ และส่งผลกระทบต่อการขยายพันธุ์ของนีมาโทดนั้นๆ จากการออกฤทธิ์ของดอกซีไซคลีนต่อแบคทีเรียในระบบสืบพันธุ์ของนีมาโทดที่กล่าวมาข้างต้นนี้ ทำให้สามารถลดการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อบางชนิดที่เกิดจากปรสิตเหล่านั้นลงได้ อาทิ โรคพยาธิตาบอด และ โรคเท้าช้าง เป็นต้น[50] การศึกษาทางคลินิกในปี ค.ศ. 2005 พบว่า การรักษาด้วยดอกซีไซคลีนเป็นระยะเวลาต่อเนื่อง 8 สัปดาห์สามารถกำจัดตัวอ่อนไมโครฟิลาเรีย (microfilaria) ของหนอนพยาธิฟิลาเรียออกไปได้เกือบทั้งหมด[51]

ความไวของจุลชีพต่อยา

ดอกซีไซคลีนถือเป็นยาปฏิชีวนะอีกชนิดหนึ่งที่มีประสิทธิภาพดีอย่างยิ่งในการรักษาโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์, โรคติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ รวมไปถึงการติดเชื้อในตา ที่มีสาเหตุมาจากแบคทีเรียสกุลChlamydia, Streptococcus, Ureaplasma, Mycoplasma และอื่นๆ การวัดค่าความเข้มข้นยาที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียได้ (MIC susceptibility test) ของดอกซีไซคลีนต่อแบคทีเรียบางชนิด ดังแสดงต่อไปนี้[52]

อาการไม่พึงประสงค์

อาการไม่พึงประสงค์และข้อควรระวังจากดอกซีไซคลีนนั้นมีความคล้ายคลึงกันกับยาปฏิชีวนะชนิดอื่นที่อยู่ในกลุ่มเตตราไซคลีน โดยการเกิดผื่นแบบอีริธีมาหลังจากผิวหนังได้รับการสัมผัสกับแสงแดดโดยตรงนั้นพบการเกิดในผู้ที่ใช้ดอกซีไซคลีนในการป้องกันมาลาเรียได้มากถึงร้อยละ 7.3–21.2 ทั้งนี้มีการศึกษาทางคลินิกซึ่งได้ทำการศึกษาประสิทธิภาพในการรักษาและป้องกันมาลาเรียของยาต้านมาลาเรียหลายชนิด การติดตามอาการไม่พึงประสงค์จากยาที่ใช้ในการศึกษานี้พบว่า ดอกซีไซคลีนไม่ก่อให้เกิดผลข้างเคียงทางผิวหนังมากกว่ายาอื่นที่ใช้ในการศึกษาจนถึงระดับที่มีนัยสำคัญทางสถิติ (ไม่มีการจำแนกชนิดของอาการข้างเคียงทางผิวหนัง) ผื่นที่เกิดขึ้นจากการได้รับดอกซีไซคลีนนั้นสามารถหายเป็นปกติได้เองหลังจากที่มีการหยุดใช้ยาดังกล่าวไประยะหนึ่ง[53] นอกจกานี้แล้ว ดอกซีไซคลีนยังมีข้อดีกว่ายาปฏิชีวนะอื่นในกลุ่มเดียวกันคือ ไม่ก่อให้การทำงานของไตบกพร่องจากผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการเสื่อมสลายของตัวยา[54]

อันตรกิริยา

การรับประทานยาดอกซีไซคลีนร่วมกับอาหาร, ยาลดกรด, อาหารเสริมที่มีส่วนผสมของแคลเซียม, ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีส่วนผสมของธาตุเหล็ก, ยาระบายที่มีส่วนผสมของแมกนีเซียม อาจส่งผลลดประสิทธิภาพในการรักษาของดอกซีไซคลิน เนื่องจากอาหาร, ยา หรือผลิตภัณฑ์เสริมอาหารดังข้างต้นจะทำให้ดอกซีไซคลีนถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือดได้น้อยลง[55]

...อาหารสามารถลดการดูดซึมดอกซีไซคลินลงได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยการดูดซึมยากลุ่มเตตราไซคลีนนั้นจะเกิดขึ้นในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนบน มีรายงานว่าผลิตภัณฑ์จากนม, อะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์, โซเดียมไบคาร์บอเนต, เกลือแคลเซียมและแมกนีเซียม, ยาระบายที่มีส่วนผสมของแมกนีเซียมและธาตุเหล็ก มีกลไกที่มีผลต่อการดูดซึมของยากลุ่มนี้ ผ่านการเกิดคีเลชันและเพิ่มพีเอชในกระเพาะอาหาร ... จากเหตุผลดังกล่าว จึงควรแนะนำให้แนะนำผู้ป่วยที่มีความจำเป็นต้องได้รับการรักษาด้วยดอกซีไซคลีนควรรับประทานในขณะท้องว่าง...[56]

ในอดีตเป็นที่เชื่อกันว่าดอกซีไซคลีนทำให้ประสิทธิภาพในการคุมกำเนิดของฮอร์โมนคุมกำเนิดลดลง เนื่องจากการกระตุ้น CYP450 แต่การศึกษาวิจัยล่าสุดกลับพบว่า ยาปฏิชีวนะในกลุ่มเตตราไซคลีนส่วนใหญ่ (รวมถึงดอกซีไซคลีน) นั้นไม่ได้มีผลรบกวนประสิทธิภาพในการคุมกำเนิดของฮอร์โมนดังกล่าวให้ลดต่ำลงจนถึงระดับที่มีนัยสำคัญทางสถิติแต่อย่างใด อย่างไรก็ตาม แพทย์หลายคนยังคงแนะนำให้ใช้การคุมกำเนิดวิธีอื่นร่วมด้วยสำหรับคนมีความจำเป็นต้องได้รับการรักษาด้วยดอกซีไซคลีนในขณะที่กำลังรับประทานยาเม็ดคุมกำเนิดชนิดฮอร์โมนรวมเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์[57][58][59]

การใช้ในหญิงตั้งครรภ์และให้นมบุตร

ดอกซีไซคลีนได้รับการจัดระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์จากองค์การอาหารและยาของสหรัฐอเมริกาให้อยู่ในระดับ D เช่นเดียวกันกับยาปฏิชีวนะชนิดอื่นๆในกลุ่มเตตราไซคลีน เนื่องจากยาปฏิชีวนะในกลุ่มดังกล่าวมีผลในการขัดขวางการพัฒนาของกระดูกและฟันของตัวอ่อนในครรภ์ รวมไปถึงทารกแรกเกิดและเด็กที่มีอายุน้อยกว่า 8 ปี[60] ดังนั้น ดอกซีไซคลีนจึงมีข้อห้ามใช้ในกลุ่มประชากรดังกล่าว ยกเว้น ในกรณีใช้สำหรับการรักษาโรคแอนแทรกซ์ หรือมีข้อห้ามใช้ที่รุนแรงต่อยาปฏิชีวนะอื่น หรือรักษาด้วยยาปฏิชีวนะอื่นแล้วไม่ได้ผล[44]

ดอกซีไซคลีนเป็นยาปฏิชีวนะที่ไม่ถูกขับออกทางน้ำนมหรือถูกขับออกได้น้อยมาก ทั้งนี้ แม้จะพบการเกิดอาการไม่พึงประสงค์กับฟันและกระดูกของเด็กที่ได้รับการบริหารยาปฏิชีวนะกลุ่มเตตราไซคลีนโดยตรง แต่ผลกระทบเหล่านี้ไม่ได้รับการบันทึกไว้ในทารกที่อาจได้รับยาดังกล่าวผ่านนมแม่ แม้ว่าปริมาณยากลุ่มดังกล่าวที่ถูกขับออกมาในน้ำนมจะมีปริมาณที่น้อยมาก แต่ในทางทฤษฎีแล้ว ทารกที่รับประทานนมแม่ในขณะที่แม่ได้รับการรักษาด้วยยากลุ่มดังกล่าวก็ยังมีความเสี่ยงต่อการเกิดอาการไม่พึงประสงค์ ถึงแม้จะอยู่ในระดับที่เล็กน้อยก็ตาม[61]

การศึกษาวิจัย

แผนภาพจำลองการศึกษา Tet-ON ที่ใช้ดอกซีไซคลีนเหนี่ยวนำให้เกิดการแสดงออกของทรานส์ยีนใน short hairpin RNA (shRNA)

เมื่อใช้ดอกซีไซคลีนในขนาดต่ำว่าขนาดที่มีผลในการต้านจุลชีพ ยานี้จะมีคุณสมบัติในการยับยั้งเอนไซม์เมทริกซ์เมทัลโลโปรติเอส (martrix metalloproteinases: MMPs) ทำให้มีการนำดอกซีไซคลีนมาใช้ในระบบการทดลองต่างๆ เพื่อมุ่งหวังผลการยับยั้งดังกล่าว เช่น การใช้เพื่อยับยั้งการเกิดกระจกตาถลอกซ้ำซ้อน (Recurrent corneal erosion; CRE) เป็นต้น[62] นอกจากนี้ยังมีรายงานถึงความสำเร็จในการใช้ดอกซีไซคลีนในการรักษาผู้ป่วยโรค LAM (lymphangioleiomyomatosis) รายหนึ่ง ซึ่งเป็นโรคที่มีพยากรณ์โรครุนแรงและเสียชีวิตได้ง่าย[63] และการศึกษาในหนูทดลองอีกการศึกษาหนึ่งพบว่าดอกซีไซคลีนสามารถบรรเทาอาการของโรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาตัวผิดปกติ ซึ่งเป็นโรคที่เป็นผลเสียจากการที่มีความดันโลหิตสูงต่อเนื่องเป็นระยะเวลานานโดยไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม[64] ยิ่งไปกว่านี้ บางการศึกษาพบว่าการใช้ดอกซีไซคลีนในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีอาการคงที่แล้ว สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของปอดได้[65]

นอกจากที่กล่าวมาดังข้างต้น ดอกซีไซคลีนยังถูกนำมาใช้ในการศึกษา "tet-on" (การแสดงออกของยีนทีี่ถูกกระตุ้นโดยดอกซีไซคลีน) และ "tet-off" (การแสดงออกของยีนทีี่ถูกยับยั้งไว้โดยดอกซีไซคลีน) ซึ่งเป็นการศึกษาการถอดรหัสพันธุกรรมที่ถูกควบคุมโดยเตตราไซคลีน (Tetracycline-controlled transcriptional activation) เพื่อควบคุมการแสดงออกของยีนทรานส์ในจุลชีพและเซลล์เพาะเลี้ยง[66] ซึ่งการใช้ดอกซีไซคลีนในการศึกษาทดลองดังกล่าวจะมีความคงตัวมากกว่าการใช้เตตราไซคลีน[66]

การศึกษาทดลองอื่นๆที่มีการใช้ดอกซีไซคลีน ได้แก่:

สังคมและวัฒนธรรม

หลังจากสิทธิบัตรยาดอกซีไซคลินของไซเฟอร์สิ้นสุดลง บริษัทยาและเคมีภัณฑ์หลายบริษัทได้ทำการผลิตดอกซีไซคลีนภายใต้ชื่อการค้าที่แตกต่างกันออกสู่ตลาดยาเป็นจำนวนมาก และมีการใช้ยาปฏิชีวนะชนิดนี้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลก[77] ในปัจจุบัน ดอกซีไซคลีนถูกจัดให้เป็นหนึ่งในยาสำคัญของรายการยาที่จำเป็นขององค์การอนามัยโลก (World Health Organization's List of Essential Medicines) ซึ่งเป็นรายการยาที่มีประสิทธิภาพและความปลอดภัยสูงและมีความสำคัญเป็นลำดับแรกของระบบสุขภาพพื้นฐานของประชาชนในประเทศต่างๆ[5] และมีราคาถูก[1][6] โดยราคาสำหรับการขายส่งในประเทศกำลังพัฒนานั้นมีมูลค่าประมาณ 0.01–0.04 ดอลลาร์สหรัฐต่อแคปซูล[7]

อ้างอิง

  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 "Doxycycline calcium". The American Society of Health-System Pharmacists. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 September 2015. สืบค้นเมื่อ Aug 18, 2015. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  2. ↑ Nelson, ML; Levy, SB (December 2011). "The history of the tetracyclines". Annals of the New York Academy of Sciences. 1241: 17–32. doi:10.1111/j.1749-6632.2011.06354.x. PMID 22191524.
  3. ↑ Fischer, Janos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (ภาษาอังกฤษ). John Wiley & Sons. p. 489. ISBN 9783527607495.
  4. ↑ Corey, E.J. (2013). Drug discovery practices, processes, and perspectives. Hoboken, N.J.: John Wiley & Sons. p. 406. ISBN 9781118354469.
  5. ↑ 5.0 5.1 "WHO Model List of Essential Medicines (19th List)" (PDF). World Health Organization. April 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 13 December 2016. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016. {{cite web}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  6. ↑ 6.0 6.1 Hamilton, Richard J. (2011). Tarascon pharmacopoeia (2011 library ed., 2011 ed., 12th ed.). Sudbury, MA: Jones & Bartlett Learning. p. 79. ISBN 9781449600679. {{cite book}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help)
  7. ↑ 7.0 7.1 "Doxycycline". International Medical Products Price Guide. สืบค้นเมื่อ 16 January 2018.
  8. ↑ "Officials Question the Rising Costs of Generic Drugs". New York Times. Oct 7, 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2015. สืบค้นเมื่อ 22 September 2015. {{cite news}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  9. ↑ 9.0 9.1 Nelson ML, Levy SB (Dec 2011). "The history of the tetracyclines". Ann N Y Acad Sci. 1241: 17–32. doi:10.1111/j.1749-6632.2011.06354.x. PMID 22191524.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  10. ↑ Axel Kleemann, Jürgen Engel (1982). Pharmazeutische Wirkstoffe: Synthesen, Patente, Anwendungen (2nd ed.). Stuttgart, New York: Thieme. p. 339–40. ISBN 3-13-558402-X.
  11. ↑ Justima US Law (1980). Pfizer, Inc. v. International Rectifier Corp. Vol. 545 (F. Supp. ed.). C.D. Cal. p. 486. เก็บถาวร 24 กุมภาพันธ์ 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  12. ↑ 12.0 12.1 The Associated Press, 6 July 1983 Pfizer to Get Rachelle Units เก็บถาวร 6 มีนาคม 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน The New York Times.
  13. ↑ CDC Health Alert Network (12 June 2013). "Nationwide Shortage of Doxycycline: Resources for Providers and Recommendations for Patient Care".เก็บถาวร 2015-02-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  14. ↑ American Society of Health-System Pharmacists (12 December 2014). "Doxycycline Capsules and Tablets". เก็บถาวร 2015-01-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  15. ↑ American Society of Health-System Pharmacists (12 November 2014). "Doxycycline Hyclate Injection".เก็บถาวร 2015-01-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  16. ↑ Consumer Reports News (4 February 2013). "FDA reports shortage of doxycycline antibiotic. What are your options?".เก็บถาวร 2015-01-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  17. ↑ "Sudden increase in cost of common drug concerns many".เก็บถาวร 2014-12-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  18. ↑ Rosenthal, Elisabeth,. "Officials Question the Rising Costs of Generic Drugs".{{cite web}}: CS1 maint: extra punctuation (ลิงก์) CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)เก็บถาวร 23 กุมภาพันธ์ 2017(Date mismatch) ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  19. ↑ Eric Palmer for FiercePharmaManufacturing (13 March 2014). "Hikma hits the jackpot with doxycycline shortage". เก็บถาวร 2015-01-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  20. ↑ "Costco Drug Information". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ July 31, 2016. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  21. ↑ "Doxycycline Hyclate Prices and Doxycycline Hyclate Coupons". GoodRx. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 July 2016. สืบค้นเมื่อ July 31, 2016. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  22. ↑ Drug.com. "DAN 5440 DAN 5440 (Doxycycline 100 mg)" (ภาษาEnglish). สืบค้นเมื่อ 2 March, 2018. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
  23. ↑ Flower, R.; Rang, H. P.; Dale, M. M.; Ritter, J. M.; Henderson, G. (2012). Rang & Dale's Pharmacology. Edinburgh: Churchill Livingstone. ISBN 978-0-7020-3471-8.
  24. ↑ Agwuh, KN; MacGowan, A (2006). "Pharmacokinetics and pharmacodynamics of the tetracyclines including glycylcyclines". J. Antimicrob. Chemother. 58 (2): 256–265. doi:10.1093/jac/dkl224. PMID 16816396.
  25. ↑ World Health Organization (WHO) (1991). Environmental health criteria. p. 119. ISBN 92-4-157119-5. ISSN 0250-863X.เก็บถาวร 10 พฤษภาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  26. ↑ 26.0 26.1 David A. Williams, Thomas L. Lemke (2002). Foye's Principles of Medicinal Chemistry (5th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 9781451175721.
  27. ↑ 27.0 27.1 Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics, 12ed, Laurence L. Brunton, Bruce A. Chabner, Björn C. Knollmann
  28. ↑ Sweet RL, Schachter J, Landers DV, Ohm-Smith M, Robbie MO (1988). "Treatment of hospitalized patients with acute pelvic inflammatory disease: comparison of cefotetan plus doxycycline and ana doxycycline". Am. J. Obstet. Gynecol. 158 (3 Pt 2): 736–41. PMID 3162653.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  29. ↑ Gjønnaess H, Holten E (1978). "Doxycycline (Vibramycin) in pelvic inflammatory disease". Acta Obstet Gynecol Scand. 57 (2): 137–9. doi:10.3109/00016347809155893. PMID 345730.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  30. ↑ Määttä M; Kari O; Tervahartiala T; และคณะ (2006). "Tear fluid levels of MMP-8 are elevated in ocular rosacea—treatment effect of oral doxycycline". Graefes Arch. Clin. Exp. Ophthalmol. 244 (8): 957–62. doi:10.1007/s00417-005-0212-3. PMID 16411105.
  31. ↑ Quarterman MJ, Johnson DW, Abele DC, Lesher JL, Hull DS, Davis LS (1997). "Ocular rosacea. Signs, symptoms, and tear studies before and after treatment with doxycycline". Arch Dermatol. 133 (1): 49–54. doi:10.1001/archderm.133.1.49. PMID 9006372.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  32. ↑ Walker DH, Paddock CD, Dumler JS (November 2008). "Emerging and re-emerging tick-transmitted rickettsial and ehrlichial infections". Med. Clin. North Am. 92 (6): 1345–61, x. doi:10.1016/j.mcna.2008.06.002. PMID 19061755.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  33. ↑ Michael L. Rekart, MD, DTM&H, MHSc (December 2014). "Doxycycline: "New" treatment of choice for genital chlamydia infections". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 February 2017. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  34. ↑ Dahl EL, Shock JL, Shenai BR, Gut J, DeRisi JL, Rosenthal PJ (2006). "Tetracyclines specifically target the apicoplast of the malaria parasite Plasmodium falciparum". Antimicrob. Agents Chemother. 50 (9): 3124–31. doi:10.1128/AAC.00394-06. PMC 1563505. PMID 16940111.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  35. ↑ Lalloo DG; Shingadia D; Pasvol G; และคณะ (February 2007). "UK malaria treatment guidelines". J. Infect. 54 (2): 111–21. doi:10.1016/j.jinf.2006.12.003. PMID 17215045.
  36. ↑ "Doxycycline spectrum of bacterial susceptibility and Resistance" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 1 February 2014. สืบค้นเมื่อ 4 May 2012. {{cite web}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  37. ↑ Stoddard, Robyn A.; Galloway, Renee L.; Guerra, Marta A. (July 10, 2015). "Leptospirosis - Chapter 3". wwwnc.cdc.gov (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). Atlanta, GA: Centers for Disease Control and Prevention. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 April 2017. สืบค้นเมื่อ April 16, 2017. {{cite web}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  38. ↑ Nadelman RB, Luger SW, Frank E, Wisniewski M, Collins JJ, Wormser GP (1992). "Comparison of cefuroxime axetil and doxycycline in the treatment of early Lyme disease". Annals of Internal Medicine. 117 (4): 273–80. doi:10.7326/0003-4819-117-4-273. PMID 1637021.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  39. ↑ Luger SW; Paparone P; Wormser GP; และคณะ (March 1995). "Comparison of cefuroxime axetil and doxycycline in treatment of patients with early Lyme disease associated with erythema migrans". Antimicrob. Agents Chemother. 39 (3): 661–7. doi:10.1128/AAC.39.3.661. PMC 162601. PMID 7793869.
  40. ↑ Nadelman RB; Nowakowski J; Fish D; และคณะ (2001). "Prophylaxis with single-dose doxycycline for the prevention of Lyme disease after an Ixodes scapularis tick bite". N. Engl. J. Med. 345 (2): 79–84. doi:10.1056/NEJM200107123450201. PMID 11450675. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 January 2008. {{cite journal}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  41. ↑ Karlsson M, Hammers-Berggren S, Lindquist L, Stiernstedt G, Svenungsson B (1994). "Comparison of intravenous penicillin G and oral doxycycline for treatment of Lyme neuroborreliosis". Neurologe. 44 (7): 1203–7. doi:10.1212/WNL.44.7.1203. PMID 8035916.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  42. ↑ Weinstein RS (1996). "Human ehrlichiosis". Am Fam Physician. 54 (6): 1971–6. PMID 8900357.
  43. ↑ Karlsson U, Bjöersdorff A, Massung RF, Christensson B (2001). "Human granulocytic ehrlichiosis—a clinical case in Scandinavia". Scand. J. Infect. Dis. 33 (1): 73–4. doi:10.1080/003655401750064130. PMID 11234985.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  44. ↑ 44.0 44.1 44.2 44.3 44.4 44.5 44.6 U.S. Food and Drug Administration. 14 December 2012. Doxycycline, ANDA no. 065055 Label. เก็บถาวร 19 เมษายน 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  45. ↑ 45.0 45.1 45.2 45.3 45.4 U.S. Food and Drug Administration. 16 July 2008.Doxycycline, ANDA no. 065454 Label เก็บถาวร 19 ตุลาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  46. ↑ Anderson A, Bijlmer H, Fournier PE, Graves S, Hartzell J, Kersh GJ, Limonard G, Marrie TJ, Massung RF, McQuiston JH, Nicholson WL, Paddock CD, Sexton DJ (2013). "Diagnosis and management of Q fever—United States, 2013: recommendations from CDC and the Q Fever Working Group". MMWR Recomm. Rep. 62: 1–30. PMID 23535757. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 April 2014. {{cite journal}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  47. ↑ Okada T, Morozumi M, Tajima T, Hasegawa M, Sakata H, Ohnari S, Chiba N, Iwata S, Ubukata K (2012). "Rapid effectiveness of minocycline or doxycycline against macrolide-resistant Mycoplasma pneumoniae infection in a 2011 outbreak among Japanese children". Clin Infect Dis. 55 (12): 1642–9. doi:10.1093/cid/cis784. PMID 22972867.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  48. ↑ "Lyme disease. Treatment". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 June 2016. {{cite web}}: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า : |1= (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  49. ↑ William Cameron. "Comparison of doxycycline–streptomycin, doxycycline–rifampin, and ofloxacin–rifampin in the treatment of brucellosis: a randomized clinical trial". สืบค้นเมื่อ 23 August 2014.
  50. ↑ Hoerauf A, Mand S, Fischer K, Kruppa T, Marfo-Debrekyei Y, Debrah AY, Pfarr KM, Adjei O, Büttner DW (2003). "Doxycycline as a novel strategy against bancroftian filariasis-depletion of Wolbachia endosymbionts from Wuchereria bancrofti and stop of microfilaria production". Med. Microbiol. Immunol. 192 (4): 211–6. doi:10.1007/s00430-002-0174-6. PMID 12684759. {{cite journal}}: |display-authors=3 ไม่ถูกต้อง (help)CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  51. ↑ Taylor MJ, Makunde WH, McGarry HF, Turner JD, Mand S, Hoerauf A (2005). "Macrofilaricidal activity after doxycycline treatment of Wuchereria bancrofti: a double-blind, randomised placebo-controlled trial". Lancet. 365 (9477): 2116–21. doi:10.1016/S0140-6736(05)66591-9. PMID 15964448.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  52. ↑ "Doxycycline hyclate Susceptibility and Minimum Inhibitory Concentration (MIC) Data" (PDF). toku-e.com. สืบค้นเมื่อ April 16, 2017.
  53. ↑ Center for Global Health, Centers for Disease Control and Prevention (2011). "Doxycycline for Malaria Chemoprophylaxis and Treatment: Report from the CDC Expert Meeting on Malaria Chemoprophylaxis". The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2012. สืบค้นเมื่อ 17 May 2012. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)[ต้องการตรวจสอบความถูกต้อง]
  54. ↑ Center for Drug Evaluation and Research (November–December 2004). "European recommendations on the use of oral antibiotics for acne". Food and Drug Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 May 2007. สืบค้นเมื่อ 31 January 2008. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)[ต้องการตรวจสอบความถูกต้อง]
  55. ↑ PubMed Health (July 1, 2016). "Doxycycline (By mouth)". U.S. National Library of Medicine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 November 2013. สืบค้นเมื่อ July 16, 2016. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  56. ↑ Kshirsagar Kshirsagar N A, Ankalesaria P S. (1987). "Effect of food on doxycycline absorption". J Postgrad Med (serial online). 33 (3): 117. ISSN 0022-3859. สืบค้นเมื่อ cited 2016 Jul 16. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)เก็บถาวร 2016-08-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  57. ↑ Archer JS, Archer DF (2002). "Oral contraceptive efficacy and antibiotic interaction: a myth debunked". J. Am. Acad. Dermatol. 46 (6): 917–23. doi:10.1067/mjd.2002.120448. PMID 12063491.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  58. ↑ Dréno B, Bettoli V, Ochsendorf F, Layton A, Mobacken H, Degreef H (November–December 2004). "European recommendations on the use of oral antibiotics for acne". Eur J Dermatol. 14 (6): 391–9. PMID 15564203.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  59. ↑ DeRossi SS, Hersh EV (2002). "Antibiotics and oral contraceptives". Dent. Clin. North Am. 46 (4): 653–64. doi:10.1016/S0011-8532(02)00017-4. PMID 12436822.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  60. ↑ Mylonas, I (January 2011). "Antibiotic chemotherapy during pregnancy and lactation period: aspects for consideration". Archives of gynecology and obstetrics. 283 (1): 7–18. doi:10.1007/s00404-010-1646-3. PMID 20814687.
  61. ↑ Chung, AM; Reed, MD; Blumer, JL (2002). "Antibiotics and breast-feeding: a critical review of the literature". Paediatric drugs. 4 (12): 817–37. doi:10.2165/00128072-200204120-00006. PMID 12431134.
  62. ↑ Dursun D, Kim MC, Solomon A, Pflugfelder SC (2001). "Treatment of recalcitrant recurrent corneal erosions with inhibitors of matrix metalloproteinase-9, doxycycline and corticosteroids". Am. J. Ophthalmol. 132 (1): 8–13. doi:10.1016/S0002-9394(01)00913-8. PMID 11438047.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  63. ↑ Moses MA, Harper J, Folkman J (2006). "Doxycycline treatment for lymphangioleiomyomatosis with urinary monitoring for MMPs". N. Engl. J. Med. 354 (24): 2621–2. doi:10.1056/NEJMc053410. PMID 16775248.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  64. ↑ Errami M, Galindo CL, Tassa AT, Dimaio JM, Hill JA, Garner HR (2007). "Doxycycline attenuates isoproterenol- and transverse aortic banding- induced cardiac hypertrophy in mice". J Pharmacol Exp Ther. 324 (3): 1196–203. doi:10.1124/jpet.107.133975. PMID 18089841.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  65. ↑ Dalvi PS; Singh A; Trivedi HR; และคณะ (2011). "Effect of doxycycline in patients of moderate to severe chronic obstructive pulmonary disease with stable symptoms". Ann Thorac Med. 6 (4): 221–6. doi:10.4103/1817-1737.84777. PMC 3183640. PMID 21977068. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 March 2012. {{cite journal}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  66. ↑ 66.0 66.1 Gossen M, Freundlieb S, Bender G, Müller G, Hillen W, Bujard H (1995). "Transcriptional activation by tetracyclines in mammalian cells". Science. 268 (5218): 1766–1769. doi:10.1126/science.7792603. PMID 7792603.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  67. ↑ Leung, E; Landa, G (September 2013). "Update on current and future novel therapies for dry age-related macular degeneration". Expert review of clinical pharmacology. 6 (5): 565–79. doi:10.1586/17512433.2013.829645. PMID 23971874.
  68. ↑ Saraiva IH, Jones RN, Erwin M, Sader HS (1997). "[Evaluation of antimicrobial sensitivity of 87 clinical isolates of vancomycin-resistant enterococci]". Rev Assoc Med Bras (ภาษาPortuguese). 43 (3): 217–22. doi:10.1590/S0104-42301997000300009. PMID 9497549.{{cite journal}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  69. ↑ Dibb WL, Digranes A (1981). "Characteristics of 20 human Pasteurella isolates from animal bite wounds". Acta Pathol Microbiol Scand [B]. 89 (3): 137–41. PMID 7315339.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  70. ↑ Greenwald RA (December 2011). "The road forward: the scientific basis for tetracycline treatment of arthritic disorders". Pharmacol. Res. 64 (6): 610–3. doi:10.1016/j.phrs.2011.06.010. PMID 21723947.
  71. ↑ Raza M, Ballering JG, Hayden JM, Robbins RA, Hoyt JC (2006). "Doxycycline decreases monocyte chemoattractant protein-1 in human lung epithelial cells". Exp. Lung Res. 32 (1–2): 15–26. doi:10.1080/01902140600691399. PMID 16809218.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  72. ↑ Chodosh S, Tuck J, Pizzuto D (1988). "Comparative trials of doxycycline versus amoxicillin, cephalexin and enoxacin in bacterial infections in chronic bronchitis and asthma". Scand J Infect Dis Suppl. 53: 22–8. PMID 3047855.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  73. ↑ Joks R, Durkin HG (December 2011). "Non-antibiotic properties of tetracyclines as anti-allergy and asthma drugs". Pharmacol. Res. 64 (6): 602–9. doi:10.1016/j.phrs.2011.04.001. PMID 21501686.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  74. ↑ Bachelez H, Senet P, Cadranel J, Kaoukhov A, Dubertret L (2001). "The use of tetracyclines for the treatment of sarcoidosis". Arch Dermatol. 137 (1): 69–73. doi:10.1001/archderm.137.1.69. PMID 11176663. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 April 2008. {{cite journal}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  75. ↑ El Sayed F, Dhaybi R, Ammoury A (2006). "Subcutaneous nodular sarcoidosis and systemic involvement successfully treated with doxycycline". J Med Liban. 54 (1): 42–4. PMID 17044634.{{cite journal}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  76. ↑ Mishra GP, Mulani JD. "Doxycycline: An Old Drug With A New Role In Idiopathic Pulmonary Fibrosis" เก็บถาวร 23 กรกฎาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. International Journal of Pharma and Bio Sciences. V1(2) 2010. ISSN 0975-6299.
  77. ↑ drugs.com. "Drugs.com international availability for doxycycline". สืบค้นเมื่อ April 29, 2015.เก็บถาวร 2015-05-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ดอกซีไซคลีน&oldid=7485875"