โบอิง 767

โบอิง 767

โบอิง 767-300 ของเดลตาแอร์ไลน์ ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุด
บทบาท	อากาศยานไอพ่นลำตัวกว้าง
ชาติกำเนิด	สหรัฐ
บริษัทผู้ผลิต	เครื่องบินพาณิชย์โบอิง
บินครั้งแรก	26 กันยายน ค.ศ. 1981 (1981-09-26)
เริ่มใช้	8 กันยายน ค.ศ. 1982 โดยยูไนเต็ดแอร์ไลน์
สถานะ	ในประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก	เดลตาแอร์ไลน์ เฟดเอกซ์เอ็กซ์เพรส ยูพีเอสแอร์ไลน์ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
ช่วงการผลิต	ค.ศ. 1981–ปัจจุบัน
จำนวนที่ผลิต	1,306 ลำ (มีนาคม ค.ศ. 2024)
แบบอื่น	โบอิง อี-767 โบอิง เคซี-46 เพกาซัส โบอิง เคซี-767 นอร์ทธรอป กรัมแมน อี-10 เอ็มซี2เอ

โบอิง 767 (อังกฤษ: Boeing 767) เป็นรุ่นของอากาศยานขนาดกลางแบบลำตัวกว้าง ที่ผลิตและออกแบบโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ 181 ถึง 245 คน เมื่อจัดที่นั่งแบบ 3 ชั้นบิน และมีพิสัยบิน 9,400 ถึง 12,200 กิโลเมตร (5,200 ถึง 6,600 ไมล์ทะเล)

ส่วนควบคุมการบินของ 767 มีความคล้ายคลึงกับ 757 ซึ่งเป็นเครื่องบินลำคัวแคบ ที่เริ่มผลิตในช่วงเดียว ทำให้นักบินที่ได้รับใบอนุญาตให้ชับเครื่อง 757 ได้ ก็สามารถขับเครื่อง 767 ได้โดยปริยาย

ลักษณะ

ภาพรวม

ภาพมุมล่างของโบอิง 767 โดยมีความยาวปีก 156 ฟุต 1 นิ้ว (47.57 เมตร) และพื้นที่ปีก 3,050 ฟุต² (283.3 เมตร²) และทำมุม 31.5° จากลำตัวเครื่อง

โบอิง 767 เป็นอากาศยานไอพ่นลำตัวกว้าง ที่มีระบบครีบและหางเสือเดียว โดยปีกทำมุม 31.5 จากลำตัวเครื่องและมีความเร็วขณะบินปกติอยู่ที่ มัค 0.8 (553 ไมล์/ชม. หรือ 858 กม./ชม.) แต่ละปีกมีแผ่นแสลทหกแผง, แฟลปแบบหนึ่งและสองชั้น, เอละรอนภายในและภายนอก และสปอยเลอร์หกแผง นอกจากนี้แล้วโบอิง 767 ยังมีพื้นผิวปีกที่มีส่วนประกอบของวัสดุผสมชนิดพอลิเมอร์เสริมคาร์บอนไฟเบอร์ แฟริ่งปีกและแผงอุปกรณ์จากวัสดุเคฟลาร์ และการใช้อลูมิเนียมอัลลอยด์ ซึ่งทั้งหมดนี้จะสามารถลดน้ำหนักเครื่องบินได้ถึง 1,900 ปอนด์ (860 กิโลกรัม) เมื่อเปรียบเทียบกับเครื่องบินรุ่นก่อนหน้า

เพื่อกระจายน้ำหนักของเครื่องบินบนพื้นดิน บนโบอิง 767 จะมีการจัดเรียงล้อลงจอดแบบรถสามล้อ โดยล้อลงจอดหลักจะมีสี่ล้อและล้องลงจอดส่วนหัวจะมีสองล้อ ปีกในรูปแบบแรกสามารถรองรับความยาวลำตัวเครื่องได้ถึงรุ่น -300 เท่านั้น ในรุ่น -400อีอาร์ จึงมีการปรับปรุงรูปแบบปีกและล้อลงจอดใหม่ โดยล้อลงจอดหลัก จะจัดให้อยู่ห่างกันมากขึ้น และจะเปลี่ยนล้อ ยาง และระบบเบรกเป็นชนิดเดียวกันกับบนโบอิง 777 เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ส่วนหางชนกับพื้นเมื่อขึ้นบิน บนรุ่น -300 และ -400อีอาร์จะมีการติดตั้งระบบเทลสกิด

บนโบอิง 767 รุ่นโดยสารทุกลำจะมีการติดตั้งทางออกฉุกเฉินบริเวณด้าหน้าและด้านหลังของเครื่องบิน โดยรุ่น -200 และ -200อีอาร์ จะมีประตูทางออกฉุกเฉินเหนือปีก และมีตัวเลือกสำหรับประตูบานที่สองหากต้องการเพื่อความจุจาก 255 ที่นั่งเป็น 290 ที่นั่งตามกฎการบิน รุ่น -300 และ -300อีอาร์จะมีประตูทางออกฉุกเฉินสองบาน และตัวเลือกที่จะไม่ติดตั้งเลย หรือประตูทางออกสามประตูพร้อมประตูขนาดเล็กหนึ่งบานบริเวณหลังปีก และยังสามารถติดตั้งประตูทางออกสามบานและประตูทางออกฉุกเฉินเหนือปีกอีกหนึ่งบานเพื่อเพิ่มความจุจาก 290 ที่นั่งเป็น 351ที่นั่งได้ บนรุ่น -400อีอาร์ทุกลำจะมีประตูทางออกสามบานและประตูขนาดเล็กอีกหนึ่งบานบริเวณหลังปีก รุ่น -300F จะมีประตูทางออกเพียงหนึ่งบานบริเวณด้านหน้าฝั่งซ้ายของเครื่องบิน

นอกจากจะใช้ระบบการบินที่คล้ายกันแล้ว โบอิง 767 ยังใช้ระบบยังใช้หน่วยพลังงานเสริมระบบพลังงานไฟฟ้าและชิ้นส่วนไฮดรอลิกเดียวกับโบอิง 757 นอกจากนี้แล้วห้องนักบินยังมีลักษณะเดียว นักบินที่มีใบอนุญาตสำหรับการบินโบอิง 767 แล้ว ยังสามารถบินเครื่องบินโบอิง 757 ได้ สิ่งนี้จะช่วยลดค่าใช้จ่ายสำหรับสายการบินมีเครื่องบินทั้งสองประจำการในฝูงบิน

ผู้ให้บริการ

บทความหลัก: รายชื่อผู้ให้บริการโบอิง 767

โบอิง 767-300อีอาร์ของลันแอร์ไลน์ที่ท่าอากาศยานมาดริด-บาราฆัสในปี 2009

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2018 มีอากาศยานใช้งานถึง 742 ลำ: รุ่น 73 -200s, 632 -300 และ 37 -400 โดยรุ่น 65 -300F ยังอยู่ในระยะสั่งซื้อon order ผู้ที่ใช้งานมากที่สุดคือเดลตาแอร์ไลน์ (77), เฟดเอกซ์เอกซ์เพรส (60; ผู้ส่งสินค้ามากที่สุด), ยูพีเอสแอร์ไลน์ (59), ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (51), เจแปนแอร์ไลน์ (35), ออล นิปปอน แอร์เวย์ (34)

ผู้ซื้อโบอิง 767 มากที่สุดตามลำดับคือเดลตาแอร์ไลน์ที่ 117 ลำ, เฟดเอกซ์เอกซ์เพรส (148), ออล นิปปอน แอร์เวย์ (96), อเมริกันแอร์ไลน์ (88) และยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (82) เฉพาะเดลตาและยูไนเต็ดเท่านั้นที่ซื้อรุ่น -200, -300 และ -400 ทั้งหมด

คำสั่งซื้อและการส่งมอบ

ปี	รวม	2022	2021	2020	2019	2018	2017	2016	2015	2014	2013	2012	2011	2010	2009	2008	2007	2006	2005	2004	2003	2002	2001
สั่งซื้อ	1,346	0	65	11	26	40	15	26	49	4	2	22	42	3	7	24	36	10	19	8	11	8	40
จัดส่ง	1,240	2	32	30	43	27	10	13	16	6	21	26	20	12	13	10	12	12	10	9	24	35	40

ปี	2000	1999	1998	1997	1996	1995	1994	1993	1992	1991	1990	1989	1988	1987	1986	1985	1984	1983	1982	1981	1980	1979	1978
สั่งซื้อ	9	30	38	79	43	22	17	54	21	65	52	100	83	57	23	38	15	20	2	5	11	45	49
จัดส่ง	44	44	47	42	43	37	41	51	63	62	60	37	53	37	27	25	29	55	20	0	0	0	0

การสั่งซื้อและจัดส่งโบอิง 767 (สะสม, ต่อปี):

 สั่งซื้อ

 จัดส่ง

• ข้อมูลเมื่อ มกราคม 2022.

ยอดรวม

โบอิง 767-300อีอาร์ของยูเครนอินเตอร์แนชนัลแอร์ไลน์ที่ติดตั้งปลายปีกแบบวิงเล็ต

รุ่นโมเดล	รหัสICAO	สั่งซื้อ	จัดส่ง	สั่งซื้อยังไม่ครบ
767-200	B762	128	128	—
767-200อีอาร์	B762	121	121	—
767-2C (เคซ-46)	B762	102	59	43
767-300	B763	104	104	—
767-300อีอาร์	B763	583	583	—
767-300F	B763	270	207	63
767-400อีอาร์	B764	38	38	—
รวม		1,346	1,240	106

• ข้อมูลเมื่อ มกราคม 2022.

ข้อมูลจำเพาะ

ข้อมูล	767-200	767-200ER	767-300	767-300ER	767-300F ขนส่ง	767-400ER
ความยาว	48.5 เมตร (159 ฟุต 2 นิ้ว)		54.9 เมตร (180 ฟุต 3 นิ้ว)			61.4 เมตร (201 ฟุต 4 นิ้ว)
ความกว้างของปีก	47.6 เมตร (156 ฟุต 1 นิ้ว)					51.9 เมตร (170 ฟุต 4 นิ้ว)
ความจุผู้โดยสาร	181 (3 ชั้นบิน) 224 (2 ชั้นบิน) 255 (ชั้นประหยัด)		218 (3 ชั้นบิน) 269 (2 ชั้นบิน) 351 (ชั้นประหยัด)		-	245 (3 ชั้นบิน) 304 (2 ชั้นบิน) 375 (ชั้นประหยัด)
ความจุห้องสินค้า	81.4 ตารางเมตร (2,875 ตารางฟุต) 22 LD2s		106.8 ตารางเมตร (3,770 ตารางฟุต) 30 LD2s		454 ตารางเมตร (16,034 ตารางฟุต) 30 LD2s + 24 pallets	129.6 ตารางเมตร (4,580 ตารางฟุต) 38 LD2s
น้ำหนักบรรทุกเปล่า	80,127 กิโลกรัม (176,650 ปอนด์)	82,377 กิโลกรัม (181,610 ปอนด์)	86,069 กิโลกรัม (189,750 ปอนด์)	90,011 กิโลกรัม (198,440 ปอนด์)	86,183 กิโลกรัม (190,000 ปอนด์)	103,872 กิโลกรัม (229,000 ปอนด์)
น้ำหนักสูงสุดขณะนำเครื่องขึ้น	142,882 กิโลกรัม (315,000 ปอนด์)	179,169 กิโลกรัม (395,000 ปอนด์)	158}758 กิโลกรัม (350,000 ปอนด์)	186,880 กิโลกรัม (412,000 ปอนด์)		204,116 กิโลกรัม (450,000 ปอนด์)
พิสัยบิน	9,400 กิโลเมตร (5,200 ไมล์ทะเล)	12,200 กิโลเมตร (6,600 ไมล์ทะเล)	9,700 กิโลเมตร (5,230 ไมล์ทะเล)	11,305 กิโลเมตร (6,105 ไมล์ทะเล)	6,050 กิโลเมตร (3,270 ไมล์ทะเล)	10,450 กิโลเมตร (5,650 ไมล์ทะเล)
ความเร็วปกติ	0.80 มัก ที่ระดับความสูง 35,000 ฟุต
ความเร็วสูงสุด	0.86 มัก ที่ระดับความสูง 35,000 ฟุต
เครื่องยนต์ (x2)	P&W JT9D-7R4 P&W PW4000-94 GE CF6-80A GE CF6-80C2	P&W PW4000-94 GE CF6-80C2	P&W JT9D-7R4 P&W PW4000-94 GE CF6-80A GE CF6-80C2	P&W PW4000-94 GE CF6-80C2 RR RB211-524H		P&W PW4000-94 GE CF6-80C2
แรงผลักดัน (x2)	GE: 222 กิโลนิวตัน	PW: 281.6 กิโลนิวตัน GE: 276.2 กิโลนิวตัน	PW: 222 กิโลนิวตัน	PW: 281.6 กิโลนิวตัน GE: 276.2 กิโลนิวตัน RR: 264.7 กิโลนิวตัน		PW: 281.6 กิโลนิวตัน GE: 282.5 กิโลนิวตัน

ดูเพิ่ม

โบอิง 767-300 ของค็อนดอร์

รุ่นที่ใกล้เคียงกัน

• โบอิง 757
• โบอิง 777
• โบอิง 787 ดรีมไลเนอร์

เครื่องบินที่คล้ายกัน

• แอร์บัส เอ300
• แอร์บัส เอ310
• แอร์บัส เอ330-200

อ้างอิง

บรรณานุกรม

• Becher, Thomas (1999). Boeing 757 and 767. Marlborough, Wiltshire: Crowood Press. ISBN 1-86126-197-7.
• Birtles, Philip (1999). Modern Civil Aircraft: 6, Boeing 757/767/777. 3rd ed.. London: Ian Allan Publishing. ISBN 0-7110-2665-3.
• Davies, R.E.G. (2000). TWA: an airline and its aircraft. McLean, Virginia: Paladwr Press. ISBN 1-888962-16-X.
• Donald, David, บ.ก. (1997). The Complete Encyclopedia of World Aircraft. New York, NY: Barnes & Noble Books. ISBN 0-7607-0592-5.
• Eden, Paul, บ.ก. (2008). Civil Aircraft Today: The World's Most Successful Commercial Aircraft. Silverdale, Washington: Amber Books Ltd. ISBN 978-1-84509-324-2.
• Frawley, Gerard (2001). The International Directory of Civil Aircraft. Weston Creek, Australian Capital Territory: Aerospace Publications. ISBN 1-875671-52-8.
• Haenggi, Michael (2003). 767 Transatlantic Titan. "Boeing Widebodies" series. Osceola, Wisconsin: Motorbooks International. ISBN 0-7603-0842-X.
• Kane, Robert M. (2003). Air Transportation 1903–2003. 14th ed.. Dubuque, Iowa: Kendall Hunt Publishing. ISBN 978-0-7872-8881-5.
• Norris, Guy; Wagner, Mark (1996). Boeing Jetliners. Osceola, Wisconsin: MBI Publishing. ISBN 0-7603-0034-8.
• Norris, Guy; Wagner, Mark (1998). Boeing. Osceola, Wisconsin: MBI Publishing. ISBN 0-7603-0497-1.
• Norris, Guy; Wagner, Mark (1999). "767: Stretching and Growing". Modern Boeing Jetliners. Osceola, Wisconsin: Zenith Imprint. ISBN 0-7603-0717-2.
• Norris, Guy; Wagner, Mark (2001). Boeing 777, The Technological Marvel. Osceola, Wisconsin: Zenith Press. ISBN 0-7603-0890-X.
• Norris, Guy; Wagner, Mark (2009). Boeing 787 Dreamliner. Osceola, Wisconsin: Zenith Press. ISBN 978-0-7603-2815-6.
• Shaw, Robbie (1999). Boeing 757 & 767, Medium Twins. Reading, Pennsylvania: Osprey Publishing. ISBN 1-85532-903-4.
• Smil, Vaclav (1998). Transforming the Twentieth Century: Technical Innovations and Their Consequences. Oxford, Oxfordshire: Oxford University Press. ISBN 0-19-516875-5.
• Sutter, Joe (2006). 747: Creating the World's First Jumbo Jet and Other Adventures from a Life in Aviation. Washington, D.C.: Smithsonian Books. ISBN 0-06-088241-7.
• Taylor, John W.R., บ.ก. (1989). Jane's All the World's Aircraft 1989–90. London: Jane's Yearbooks. ISBN 0-7106-0896-9.
• Wells, Alexander T.; Rodrigues, Clarence C. (2004). Commercial Aviation Safety. New York, NY: McGraw-Hill Professional. ISBN 0-07-141742-7.
• Wilson, Stewart (2002). Ansett: The Story of the Rise and Fall of Ansett, 1936–2002. Weston Creek, Australian Capital Territory: Aerospace Publications. ISBN 978-1-875671-57-1.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ
• "Introducing the 767-400ER". Aero Magazine. Boeing. July 1998.
• "Strategic stretch". Flight International. 25 August 1999.
• "767-300BCF converted freighter" (PDF). Boeing. 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ กรกฎาคม 5, 2016.