โบอิง 717

โบอิง 717

เครื่องบินโบอิง 717-200 ของเดลต้า แอร์ไลน์
บทบาท	อากาศยานลำตัวแคบ
ชาติกำเนิด	สหรัฐอเมริกา
บริษัทผู้ผลิต	เครื่องบินพาณิชย์โบอิง
ผู้ออกแบบ	แมคดอนเนลล์ดักลาส
บินครั้งแรก	2 กันยายน พ.ศ. 2541
เริ่มใช้	12 ตุลาคม พ.ศ. 2542 โดยแอร์ทรานแอร์เวย์
สถานะ	ในประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก	เดลต้า แอร์ไลน์ โวโลเทีย ฮาวาเอียนแอร์ไลน์ ควอนตัสลิงค์
ช่วงการผลิต	พ.ศ. 2541–2549
จำนวนที่ผลิต	156 ลำ
พัฒนามาจาก	แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9

โบอิง 717 (Boeing 717) เป็นเครื่องบินโดยสารแบบลำตัวแคบ ใช้เครื่องยนต์ 2 ตัว ติดตั้งอยู่บริเวณตอนท้ายของลำดัวเครื่องบิน ผลิตโดยฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์ ออกแบบโดย แมคดอนเนลล์ดักลาส สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ ถึง 134 คน และมีพิสัยบิน 3,815 กิโลเมตร (2,060 ไมล์ทะเล)

แมคดอนเนลล์ดักลาส และ โบอิง ควบกิจการกันในปี พ.ศ. 2540 ก่อนที่จะมีการผลิต โบอิง 717 เข้าประจำการเมื่อปี พ.ศ. 2542 เป็นโบอิ้ง 717 การผลิตสิ้นสุดลงในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2549 หลังจากสร้าง 156 ลำ มีเครื่องบินโบอิ้ง 717 จำนวน 148 ลำในประจำการในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2561

ข้อมูลจำเพาะ

มีดังต่อไปนี้

• ผู้สร้าง บริษัท โบอิง คอมเมอร์เชียล แอร์เพลน (สหรัฐอเมริกา)
• ประเภท เจ๊ตโดยสารแบบลำตัวแคบ เจ้าหน้าที่ 2 นาย
• เครื่องยนต์ (2x) โรลส์-รอยซ์ บีอาร์ 700
• กางปีก 28.4 เมตร
• ยาว 37.8 เมตร
• สูง 9 เมตร
• พื้นที่ปีก 93 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า 30,617 กิโลกรัม
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 45,586 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 54,884 กิโลกรัม
• เพดานบินใช้งาน 11,000 เมตร
• พิสัยบินเมื่อภารกรรมบรรทุกสูงสุด 3,815 กิโลเมตร