เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012)
| เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012) | |||
|---|---|---|---|
_Poster.jpg) โปสเตอร์โปรโมท เอ็กซ์ตรีมรูลส์ 2012 โดยมี บร็อก เลสเนอร์ และ จอห์น ซีนา เป็นนายแบบ | |||
| สมาคม | ดับเบิลยูดับเบิลยูอี | ||
| ค่าย | รอว์ สแมคดาวน์ | ||
| วันที่ |  29 เมษายน ค.ศ. 2012 ทรูวิชั่นส์ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2012 | ||
| เมือง | โรสมอนท์, รัฐอิลลินอย | ||
| สถานที่ | ออลล์สเตท อารีนา | ||
| ผู้ชม | 14,817 คน[1] | ||
| ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
| ลำดับเหตุการณ์เอ็กซ์ตรีมรูลส์ | |||
| |||
เอ็กซ์ตรีมรูลส์ 2012 (อังกฤษ: Extreme Rules 2012) เป็นรายการเพย์-เพอร์-วิว มวยปล้ำอาชีพของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ที่จัดหลังศึกใหญ่ เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 จัดเมื่อวันที่ 29 เมษายน ค.ศ. 2012 ณ สนาม ออลล์สเตท อารีนา ในเมือง โรสมอนท์, รัฐอิลลินอย สหรัฐ โดยแสดงนักมวยปล้ำจาก รอว์ และ สแมคดาวน์ โดยจะเป็นแมตช์การปล้ำประเภทเอกซ์ตรีมรูลส์
เบื้องหลัง/ก่อนจะถึง เอ็กซ์ตรีมรูลส์
[แก้]เรื่องราวของ จอห์น ซีนา กับ บร็อก เลสเนอร์
[แก้]
หลังจากศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 ซึ่ง จอห์น ซีนา แพ้ให้กับ เดอะ ร็อก ในรอว์คืนต่อมา ซีนาออกมาพูด ยอมรับว่าเขาไม่คิดมาก่อนว่าจะแพ้ แต่ก็แพ้จนได้ เขาไม่ได้ออกมาเพื่อจะขอสู้กันอีกครั้ง เพราะด่ากันไปมาปีกว่าแล้ว และก็ได้ตัดสินกันไปแล้วเมื่อคืนนี้ จอห์น ซีนา บอกว่าเขาขอยอมรับว่า เดอะ ร็อก คือสตาร์ WWE ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในวงการ และเรียกให้ เดอะ ร็อก ออกมา แต่กลับเป็น บร็อก เลสเนอร์ ที่ออกมา และขึ้นมาประจันหน้ากับ จอห์น ซีนา เพื่อขอจับมือ ที่ไหนได้ บร็อก เลสเนอร์ จับ จอห์น ซีนา ใส่ท่าไม้ตาย F-5 ในรอว์ 9 เมษายน ซีนาออกมาขัดจังหวะ แล้วก็เดินมาตบหน้าเลสเนอร์ เลยโดนเลสเนอร์คร่อมต่อยเป็นชุดจนเลือดกบปาก ร้อนถึงสตาร์ WWE คนอื่นๆ ต้องออกมาช่วยกันจับแยก ในคืนเดียวกัน หลังจากแมตช์ของซีนา เลสเนอร์โผล่มาเตะผ่าหมากซีนาแล้วต่อด้วย F-5 ก่อนจะเดินจากไป ในรอว์ 23 เมษายน ซีนาและเลสเนอร์จะต้องเซ็นสัญญาเพื่อที่จะเจอกันในศึก เอ็กซ์ตรีมรูลส์ ในช่วงต้นรายการ ทีโอดอร์ ลอง ประกาศแนะนำตัว จอห์น ซีนา ออกมาก่อนจากนั้นก็ประกาศเรียก บร็อก เลสเนอร์ คนที่ออกมากลายเป็นจอห์น โลรีนายติส บอกว่าเลสเนอร์ยังมาไม่ถึงและสั่งให้ซีนากลับไปก่อน ในช่วงท้ายรายการ จอห์น โลรีนายติส ก็ได้ออกมาเตรียมการเซ็นสัญญาระหว่าง จอห์น ซีนา และ บร็อก เลสเนอร์ ในศึก เอกซ์ตรีมรูลส์ และ บร็อก เลสเนอร์ ออกมาก่อน แต่พอถึงคิว จอห์น ซีนา กลายเป็นว่ามีแต่เพลงแต่ไม่ออกมา บร็อก เลสเนอร์ นำเอาสัญญาฉบับใหม่ที่เขาต้องการแก้ไข และบอกว่าเขาไม่ใช่เด็กบ้านนอกเหมือนเมื่อ 8 ปีก่อนแล้ว ชั้นเป็นสตาร์ดังสมาคมนี้ต้องการตัวชั้นและชั้นต้องยิ่งใหญ่กว่าสมาคม ข้อแรก ชั้นต้องการเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของวินซ์ แม็กแมน ในการรับส่งชั้นจากบ้านไปที่สนาม ข้อ 2 ชั้นไม่ชอบถูกสัมภาษณ์ ชั้นเกลียดการพบปะผู้คน ข้อ 3 ชั้นจะมาร่วมรายการรอว์ เมื่อไหร่ก็ตามแต่ต้องการ ชั้นจะไม่เป็นเครื่องมือของแกเหมือนกับที่คนอื่น ๆ เป็น ข้อ 4 นายปรับเงินคนอื่นไปทั่ว อย่างเช่น เชมัส แต่นั่นจะไม่เกิดขึ้นกับชั้น มีแต่แกจะต้องจ่ายเงินชั้นมากขึ้นจนกว่านายจะยอมรับข้อเสนอนี้ชั้นจะไม่เซ็นสัญญาปล้ำแมตช์ในวันอาทิตย์นี้ ชั้นไม่สนใจหรอกว่าคนดูจะคิดยังไง และดูที่บรรทัดสุดท้ายให้ดี ๆ ถ้าชั้นกลายเป็นสัญลักษณ์ของรายการนี้เมื่อไหร่จะต้องเปลี่ยนชื่อรายการเป็น มันเดย์ ไนท์ รอว์ นำแสดงโดย บร็อก เลสเนอร์ ด้วย จอห์น โลรีนายติส ตอบตกลง และจับมือกับ บร็อก เลสเนอร์ ก่อนที่จะเซ็นสัญญากัน จอห์น ซีนา ออกมาโดยใส่โซ่คล้องคอมาด้วยจากนั้นก็ถอดโซ่ออกมากำไว้ในมือแต่ บร็อก เลสเนอร์ ก็ไม่กลัว บร็อก เลสเนอร์ บอกให้ จอห์น ซีนา เซ็นสัญญา บร็อก เลสเนอร์ บอกว่าแกกำลังกลัวอยู่ใช่มั้ยล่ะฉันสัมผัสได้ถึงกระแสจิตที่ออกมาจากตัวแกว่าแกกำลังกลัว จอห์น ซีนา เซ็นเสร็จแล้วก็โยนใส่เลสเนอร์ เลยทำท่าเหมือนจะต่อยกัน เลสเนอร์แค่ล้มโต๊ะ ซีนาก็สะดุ้งและถอยเล็กน้อย เลสเนอร์หัวเราะเยาะก่อนจะเดินกลับไป
ผลการปล้ำ
[แก้]| # | แมทช์การปล้ำ | กำหนดการปล้ำ | เวลา |
|---|---|---|---|
| ก่อนเริ่มรายการ | ซานติโน มาเรลลา (c) ชนะ เดอะมิซ | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์ WWE United States Championship[3] | 04:40 |
| 1 | แรนดี ออร์ตัน ชนะ เคน | แมทช์การปล้ำจับกดที่ไหนก็ได้[4] | 16:45 |
| 2 | โบรดัส เคลย์ (พร้อมด้วย ฮอร์นสวอเกอร์, คาเมรอน และ เนโอมี) ชนะ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ (พร้อมด้วย วิคกี เกอร์เรโร และ แจ็ก สแวกเกอร์) | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 04:20 |
| 3 | โคดี โรดส์ ชนะ บิ๊กโชว์ (c) | แมทช์การปล้ำจับฟาดใส่โต๊ะอ้างอิงผิดพลาด: พารามิเตอร์ในป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง เพื่อชิงแชมป์ WWE Intercontinental Championship[5]
|
04:35 |
| 4 | เชมัส (c) ชนะ แดเนียล ไบรอัน | แมทช์การปล้ำจับกด 2 ใน 3 ยก เพื่อชิงแชมป์ World Heavyweight Championship[6] | 22:55 |
| 5 | ไรแบ็ก ชนะ แอรอน เรลิค & เจย์ แฮ็ตตัน | แมทช์การปล้ำ 2 รุม 1 แฮนดิแคป | 1:50 |
| 6 | ซีเอ็ม พังก์ (c) ชนะ คริส เจอริโค | แมทช์การปล้ำ Chicago Street Fight เพื่อชิงแชมป์ WWE Championship[7] | 25:10 |
| 7 | เลย์ลา ชนะ นิกกี เบลลา (c) | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์ WWE Divas Championship[8] | 2:26 |
| 8 | จอห์น ซีนา ชนะ บร็อก เลสเนอร์ | แมทช์การปล้ำ Extreme Rules match[9] | 17:46 |
(c) – หมายถึง ยังคงเป็นแชมป์อยู่ก่อนเริ่มแข่งขัน
| |||
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Martin, Adam (3 May 2012). "Recent WWE attendance figures (4/29 and 4/30)". Wrestleview. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-21. สืบค้นเมื่อ 5 May 2012.
- ↑ "Extreme Rules' Official Theme". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-11. สืบค้นเมื่อ 11 April 2012.
FUELED BY 'ADRENALINE' Shinedown's "Adrenaline" is the official theme of WWE's Extreme Rules 2012. The song is off the band's brand new album, "Amaryllis, " which is available everywhere now!
- ↑ "United States Champion Santino Marella vs. The Miz". WWE. April 23, 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-04-23.
- ↑ Giannini, Alex. "Randy Orton vs. Kane - Falls Count Anywhere Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-04-21.
- ↑ Michael Burdick (April 23, 2012). "Intercontinental Champion Big Show vs. Cody Rhodes". WWE.
- ↑ Alex Giannini (April 9, 2012). "World Heavyweight Champion Sheamus vs. Daniel Bryan - 2-out-of-3 Falls Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-04-11.
- ↑ "WWE Champion CM Punk vs. Chris Jericho (Chicago Street Fight)". WWE. April 16, 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-04-17.
- ↑ "Divas Champion Nikki Bella vs. Beth Phoenix". WWE. April 26, 2012.
- ↑ Tom Herrera (April 9, 2012). "Brock Lesnar vs. John Cena - Extreme Rules Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-04-10.