วอลเลย์บอลชายชิงแชมป์ยุโรป
การแข่งหรือฤดูกาลปัจจุบัน: วอลเลย์บอลชายชิงแชมป์ยุโรป 2023 | |
กีฬา | วอลเลย์บอล |
---|---|
ก่อตั้ง | 1948 |
จำนวนทีม | 16 (รอบสุดท้าย) |
ทวีป | ยุโรป (ซีอีวี) |
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน | โปแลนด์ (2 สมัย) |
ทีมชนะเลิศสูงสุด | รัสเซีย (14 สมัย) |
วอลเลย์บอลชายชิงแชมป์ยุโรป (อังกฤษ: Men's European Volleyball Championship) เป็นการแข่งขันวอลเลย์บอลชายสำหรับทีมชาติในทวีปยุโรป จัดขึ้นโดยสมาพันธ์วอลเลย์บอลยุโรป (ซีอีวี) การแข่งขันครั้งแรกจัดขึ้นในปี ค.ศ. 1948 ซึ่งในช่วงแรกของการแข่งขันได้การจัดการแข่งขันแตกต่างกันไป ตั้งแต่ในปี ค.ศ. 1975 การแข่งขันได้รับการจัดขึ้นทุกๆ 2 ปี
ในการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรป 30 ครั้ง มีชาติที่ชนะในการแข่งขัน 9 ชาติ ทีมชาติรัสเซีย ชนะ 14 ครั้ง (12 ครั้ง ในฐานะสหภาพโซเวียต) และทีมชาติอื่นที่ชนะการแข่งขันคือทีมชาติอิตาลี ชนะ 2 ครั้ง; ทีมชาติเช็กเกีย (ในฐานะทีมชาติเชโกสโลวาเกีย) ชนะ 3 ครั้ง; ทีมชาติเซอร์เบีย ชนะ 2 ครั้ง (1 ครั้ง ในฐานะทีมชาติยูโกสลาเวีย) และ ทีมชาติฝรั่งเศส ทีมชาติเนเธอร์แลนด์ ทีมชาติโปแลนด์ ทีมชาติโรมาเนีย และทีมชาติสเปน ชนะ 1 ครั้ง
การแข่งขันชิงแชมป์ยุโรป 2019 จัดขึ้นที่ประเทศเบลเยียม ประเทศฝรั่งเศส ประเทศเนเธอร์แลนด์ และประเทศสโลวีเนียซึ่งเป็นเจ้าภาพร่วม และการแข่งขันชิงแชมป์ยุโรปครั้งต่อไปจะจัดขึ้นในประเทศเช็กเกีย ประเทศฟินแลนด์ ประเทศเอสโตเนีย และประเทศโปแลนด์ ในปี ค.ศ. 2021 ซึ่งเป็นเจ้าภาพร่วม
สรุปการแข่งขัน
[แก้]จำนวนครั้งที่เป็นเจ้าภาพ
[แก้]จำนวน | ประเทศ (ปี) |
---|---|
5 | อิตาลี (1948, 1971, 2005*, 2015*, 2023*) |
4 | บัลแกเรีย (1950, 1981, 2015*, 2023*) |
3 | เช็กเกีย (2001, 2011*, 2021*) ฟินแลนด์ (1977, 1993, 2021*) ฝรั่งเศส (1951, 1979, 2019*) เนเธอร์แลนด์ (1985, 1997, 2019*) โปแลนด์ (2013*, 2017, 2021*) |
2 | ออสเตรีย (1999, 2011*) เบลเยียม (1987, 2019*) เยอรมนี (1991, 2003) โรมาเนีย (1955, 1963) ตุรกี (1967, 2009) |
1 | เชโกสโลวาเกีย (1958) เดนมาร์ก (2013*) เยอรมนีตะวันออก (1983) เอสโตเนีย (2021*) กรีซ (1995) มาซิโดเนียเหนือ (2023*) รัสเซีย (2007) เซอร์เบียและมอนเตเนโกร (2005*) สโลวีเนีย (2019*) สวีเดน (1989) ยูเครน (2023*) ยูโกสลาเวีย (1975) |
- * = เจ้าภาพร่วม
ตารางเหรียญการแข่งขัน
[แก้]ลำดับที่ | ประเทศ | ทอง | เงิน | ทองแดง | รวม |
---|---|---|---|---|---|
1 | สหภาพโซเวียต | 12 | 0 | 2 | 14 |
2 | อิตาลี | 7 | 5 | 3 | 15 |
3 | เชโกสโลวาเกีย | 3 | 4 | 0 | 7 |
4 | โปแลนด์ | 2 | 5 | 4 | 11 |
5 | รัสเซีย | 2 | 3 | 3 | 8 |
6 | เซอร์เบีย | 2 | 0 | 3 | 5 |
7 | ฝรั่งเศส | 1 | 4 | 2 | 7 |
8 | เนเธอร์แลนด์ | 1 | 2 | 2 | 5 |
โรมาเนีย | 1 | 2 | 2 | 5 | |
10 | ยูโกสลาเวีย เซอร์เบียและมอนเตเนโกร | 1 | 1 | 3 | 5 |
11 | สเปน | 1 | 0 | 0 | 1 |
12 | สโลวีเนีย | 0 | 3 | 1 | 4 |
13 | บัลแกเรีย | 0 | 1 | 4 | 5 |
14 | ฮังการี | 0 | 1 | 1 | 2 |
15 | สวีเดน | 0 | 1 | 0 | 1 |
เยอรมนี | 0 | 1 | 0 | 1 | |
17 | ยูโกสลาเวีย | 0 | 0 | 2 | 2 |
18 | กรีซ | 0 | 0 | 1 | 1 |
รวม (18 ประเทศ) | 33 | 33 | 33 | 99 |
ผู้เล่นทรงคุณค่า
[แก้]
|
|
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Croatia complete pool of EuroVolley 2021 men host countries". cev.eu. 20 December 2019. สืบค้นเมื่อ 22 December 2019.
- ↑ "ME siatkarzy w 2023 roku w czterech krajach". siatka.org. 4 January 2022. สืบค้นเมื่อ 5 July 2022.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- CEV เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน