ข้ามไปเนื้อหา

วอลเลย์บอลหญิงแชลเลนเจอร์คัพ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วอลเลย์บอลหญิงแชลเลนเจอร์คัพ
การแข่งขันหรือฤดูกาลครั้งต่อไป:
เหตุการณ์กีฬาปัจจุบัน วอลเลย์บอลหญิงแชลเลนเจอร์คัพ 2025
กีฬาวอลเลย์บอล
ก่อตั้ง2017; 8 ปีที่แล้ว (2017)
ฤดูกาลแรก2018
ยุบ2024
ซีอีโอประเทศบราซิล อารี กราซา
จำนวนทีม8
ทวีประหว่างประเทศ (FIVB)
ทีมชนะเลิศล่าสุด เช็กเกีย (สมัยที่ 1)
ทีมชนะเลิศสูงสุด บัลแกเรีย
 แคนาดา
 โครเอเชีย
 เช็กเกีย
 ฝรั่งเศส (1 สมัย)
หุ้นส่วนสตรีมมิงVolleyball TV
ขึ้นชั้นสู่เนชันส์ลีก
เว็บไซต์แชลเลนเจอร์คัพ

วอลเลย์บอลหญิงแชลเลนเจอร์คัพ (อังกฤษ: FIVB Volleyball Women's Challenger Cup) เป็นการแข่งขันวอลเลย์บอลระหว่างประเทศโดยมีทีมชาติหญิงชุดใหญ่ร่วมเข้าแข่งในกลุ่มสมาชิกสหพันธ์วอลเลย์บอลระหว่างประเทศ (Fédération Internationale de Volleyball; FIVB) ซึ่งเป็นองค์กรกีฬาระหว่างประเทศ การแข่งขันครั้งแรกเริ่มขึ้นในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2018

การแข่งขันแชลเลนเจอร์คัพ จะจัดขึ้นหลังจากการแข่งขันเนชันส์ลีกรอบสุดท้าย ทีมที่ชนะจากแชลเลนเจอร์คัพจะได้สิทธิเข้าร่วมแข่งขันเนชันส์ลีกในปีถัดไปแทนที่ทีมที่ได้อันดับสุดท้ายของทีมท้าทาย (Challenger)[1]

การแข่งขันที่คล้ายกันสำหรับประเภททีมชายคือ วอลเลย์บอลชายแชลเลนเจอร์คัพ

รูปแบบการแข่งขัน

[แก้]

การแข่งขันแชลเลนเจอร์คัพประกอบไปด้วย 6 ทีม ซึ่งจะแข่งขันกัน 2 กลุ่ม กลุ่มละ 3 ทีม โดยจะต้องทำการแข่งขันแบบพบกันหมด เมื่อจบการแข่งขัน 2 อันดับแรกของแต่ละกลุ่มจะผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศ ในรอบรองชนะเลิศทีมที่ชนะจะผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศเพื่อหาแชมป์แชลเลนเจอร์คัพ ทีมที่ชนะจะได้สิทธิเข้าร่วมแข่งขันเนชันส์ลีกในปีถัดไป[2]

เจ้าภาพ

[แก้]

รายชื่อเจ้าภาพเรียงตามจำนวนครั้งที่จัดแข่งขัน

จำนวนครั้ง เจ้าภาพ ปี
2 เปรู2018, 2019
1 โครเอเชีย2022
 ฝรั่งเศส2023
 ฟิลิปปินส์2024

สรุปผลการแข่งขัน

[แก้]
ปี เจ้าภาพ รอบชิงชนะเลิศ รอบชิงอันดับที่ 3 จำนวนทีม
ชนะเลิศ คะแนน รองชนะเลิศ อันดับที่ 3 คะแนน อันดับที่ 4
2018
รายละเอียด
ประเทศเปรู
ลิมา

บัลแกเรีย
3–1
โคลอมเบีย

ปวยร์โตรีโก
3–2
เปรู
6
2019
รายละเอียด
ประเทศเปรู
ลิมา

แคนาดา
3–2
เช็กเกีย

อาร์เจนตินา
3–0
โครเอเชีย
6
2020 ยกเลิกเนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19
2021
2022
รายละเอียด
ประเทศโครเอเชีย
ซาดาร์

โครเอเชีย
3–1
เบลเยียม

ปวยร์โตรีโก
3–1
โคลอมเบีย
8
2023
รายละเอียด
ประเทศฝรั่งเศส
ลาวาล

ฝรั่งเศส
3–1
สวีเดน

โคลอมเบีย
3–1
ยูเครน
8
2024
รายละเอียด
ประเทศฟิลิปปินส์
มะนิลา

เช็กเกีย
3–1
ปวยร์โตรีโก

เวียดนาม
3–1
เบลเยียม
8

สรุปเหรียญรางวัล

[แก้]
ลำดับที่ประเทศทองเงินทองแดงรวม
1 เช็กเกีย1102
2 บัลแกเรีย1001
 ฝรั่งเศส1001
 แคนาดา1001
 โครเอเชีย1001
6 ปวยร์โตรีโก0123
7 โคลอมเบีย0112
8 สวีเดน0101
 เบลเยียม0101
10 อาร์เจนตินา0011
 เวียดนาม0011
รวม (11 ประเทศ)55515

ประเทศที่เข้าร่วมการแข่งขัน

[แก้]
ทีม ประเทศเปรู
2018
(6)
ประเทศเปรู
2019
(6)
ประเทศโครเอเชีย
2022
(8)
ประเทศฝรั่งเศส
2023
(8)
ประเทศฟิลิปปินส์
2024
(8)
รวม
 อาร์เจนตินา3rd8th2
 ออสเตรเลีย5th1
 เบลเยียม2nd4th2
 บัลแกเรีย1st1
 แคเมอรูน8th 1
 แคนาดา1st1
 จีนไทเป6th1
 โคลอมเบีย2nd4th3rd3
 โครเอเชีย4th1st7th3
 เช็กเกีย2nd6th1st3
 ฝรั่งเศส5th1st2
 ฮังการี5th1
 คาซัคสถาน7th1
 เคนยา6th5th2
 เม็กซิโก5th1
 เปรู4th5th2
 ฟิลิปปินส์7th1
 ปวยร์โตรีโก3rd3rd2nd3
 สวีเดน2nd6th2
 ยูเครน4th1
 เวียดนาม8th3rd2
สัญลักษณ์
  •  1st  – ชนะเลิศ
  •  2nd  – รองชนะเลิศ
  •  3rd  – อันดับที่ 3
  •  4th  – อันดับที่ 4
  •    – ไม่ได้เข้าแข่งขัน / ไม่ได้ผ่านการคัดเลือก
  •    – เจ้าภาพ
  • Q – ผ่านการคัดเลือกการแข่งขันที่กำลังจะมาถึง

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "ALL SET FOR FINAL SIX AS WOMEN'S VNL POOL PLAY CONCLUDES". FIVB. 15 June 2018. สืบค้นเมื่อ 17 June 2018.
  2. "FORMULA – FIVB Volleyball Challenger Cup 2018". FIVB. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-21. สืบค้นเมื่อ 23 June 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]