ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สโมสรฟุตบอลอินแตร์นาซีโอนาเลมีลาโน"

อินเตอร์นาซีโอนาเล
ชื่อเต็ม	สโมสรฟุตบอลอินแตร์นาซีโอนาเลมีลาโน
ฉายา	I Nerazzurri (ดำ-น้ำเงิน) ; La Beneamata (หัวแก้วหัวแหวน) ; Il Biscione (งูเขียวใหญ่) ; งูใหญ่ (ภาษาไทย)
ก่อตั้ง	9 มีนาคม ค.ศ.1908
สนาม	สตาดีโอจูเซ็ปเปเมียซซ่า
ความจุ	82,964
ประธาน	เอริก โตฮีร์
ผู้จัดการทีม	อันโตนีโอ คอนเต
ลีก	เซเรียอา
2020–21	อันดับที่ 1
เว็บไซต์	เว็บไซต์สโมสร
สีชุดทีมเหย้า	สีชุดทีมเยือน
	ฤดูกาลปัจจุบัน

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:30, 7 พฤษภาคม 2564

สโมสรฟุตบอลอินแตร์นาซีโอนาเลมีลาโน (อิตาลี: Football Club Internazionale Milano S.p.A.) หรือที่เรียกย่อว่า อินเตอร์นาซีโอนาเล หรือ อินเตอร์ หรือ อินเตอร์มิลาน ซึ่งนิยมเรียกกันนอกอิตาลี^[2]^[3] เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพอิตาลี ตั้งอยู่ที่มิลานในแคว้นลอมบาร์เดีย โดยอินเตอร์เป็นเพียงสโมสรเดียวที่ไม่เคยตกชั้นจากลีกสูงสุดของฟุตบอลอิตาลี

สโมสรถือกำเนิดขึ้นจากการแตกแยกกันของสโมสรคริกเก็ตมิลานและสโมสรฟุตบอล (ปัจจุบันคือเอซี มิลาน) โดยอินเตอร์ได้ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1908 และชนะเลิศลีกสมัยแรกใน ค.ศ. 1910 นับตั้งแต่ก่อตั้งสโมสรจนถึงปัจจุบัน สโมสรชนะเลิศการแข่งขันในประเทศถึง 31 ครั้ง แบ่งเป็นลีก 19 สมัย, โกปปาอีตาเลีย 7 สมัย และซูแปร์โกปปาอีตาเลียนา 5 สมัย โดยระหว่าง ค.ศ. 2006 ถึง 2010 สโมสรชนะเลิศลีก 5 สมัยติดต่อกัน ถือเป็นสถิติร่วมของการชนะเลิศลีกติดต่อมากที่สุดในเวลานั้น^[4] สโมสรชนะเลิศแชมเปียนส์ลีก 3 สมัยในปี 1964, 1965 และ 2010 ซึ่งในปี 2010 สโมสรก็ชนะเลิศโกปปาอีตาเลียและสกูเดตโต ทำให้พวกเขาคว้าทริปเปิลแชมป์อย่างยิ่งใหญ่ในฤดูกาลนั้น^[5] นอกจากนี้ สโมสรยังชนะเลิศยูฟ่าคัพ 3 สมัย, อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ 2 สมัย และฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก 1 สมัย

สนามเหย้าของอินเตอร์คือสนามกีฬาซานซีโร ซึ่งพวกเขาใช้งานร่วมกับคู่ปรับร่วมเมืองอย่างเอซี มิลาน สนามแห่งนี้เป็นสนามฟุตบอลที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในอิตาลี โดยมีความจุ 75,923 ที่นั่ง^[6] สโมสรมีคู่ปรับที่สำคัญ ได้แก่ เอซี มิลาน ซึ่งการพบกันของทั้งคู่มีชื่อเรียกว่าแดร์บีเดลลามาดอนนีนา นับเป็นการแข่งขันฟุตบอลดาร์บีที่ได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก^[7] และยูเวนตุส ซึ่งการพบกันของทั้งคู่เรียกว่าแดร์บีดีตาเลีย อินเตอร์เป็นสโมสรฟุตบอลที่มีผู้ชมนัดเหย้ามากที่สุดในอิตาลีและมากเป็นอันดับที่ 6 ในยุโรปในปี 2019^[8] นอกจากนี้ ยังเป็นหนึ่งในสโมสรฟุตบอลที่มีมูลค่าสูงที่สุดในอิตาลีและในโลก^[9]

ประวัติ

อินเตอร์มิลาน ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 1908 โดยใช้ชื่อ ฟุตบอล คลับ อินแตร์นาซีโอนาเล ซึ่งมีสมาชิกที่บางส่วนที่แยกตัวมาจากสโมสร มีลาโนตคริกเกร็ตแอนด์ฟุตบอลคลับ (มีทั้งหมด 44 คน) และได้ร่วมตัวกันเป็นกลุ่มอิตาลีและสวิส (จอร์โจ มักกีอานี เป็นจิตรกรที่ได้ออกแบบตราสัญลักษณ์ของสโมสร) ในวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ.1908 กลุ่มสมาชิก สโมสรมิลานโนตคริกเกร็ตแอนด์ฟุตบอลคลับ ที่มีทั้งหมด 44 คน ได้มีสมาชิกจำนวนหนึ่งได้แยกตัวออกก่อตั้งสโมสรแห่งใหม่ด้วยเหตุผลที่ว่า ต้องการนักฟุตบอลหรือนักเตะ ที่ไม่ใช่ชาวอิตาเลียลงสนาม นั้นก็หมายถึงชาวต่างชาติก็สามารถลงสนามให้กับทีมได้ จึงได้รวมตัวกันของชาวอิตาลีและสวิส ก่อตั้งสโมสรขึ้นมา สโมสรแห่งนี้จึงได้เป็นสโมสรอีกสโมสรหนึ่งแห่งเมือง มิลาน ที่ได้ขึ้นชื่อว่าก่อตั้งจากชนชั้นแรงงาน นั้นก็คือ สโมสร อินเตอร์ มิลาน นั้นเอง

Inter Milan FC หรือชื่อเต็มว่า อินแตร์นาซีโอนาเลมีลาโน ในภาษา อิตาลี (Football Club Internazionale Milano S.p.A.) ตั้งอยู่ในเมืองมิลาน เขตลอมบาร์ดี ประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นสมาชิกของกลุ่มฟุตบอล จี-14 และยังคงเป็นสโมสรเดียวในอิตาลี ที่ยังไม่เคยตกชั้นไปจากซีเรียอานับตั้งแต่มีการก่อตั้งลีกสูงสุดตั้งแต่ปี 1929 สนามเหย้าของสโมสร อินเตอร์ มิลาน มีชื่อว่า “สตาดีโอจูเซปเปเมอัซซา” สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1925 และเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการเมื่อ กันยายน ค.ศ.1926 โดยมีความจุ 82,955 ที่นั่ง ซึ่งสนามแห่งนี้ ก็เป็นสนามของ เอซี มิลาน เช่นเดียวกัน แต่หาก เอซี มิลาน ใช้งานเป็นเจ้าบ้าน จะมีชื่อว่า “ซานซีโร” ซึ่ง “สตาดีโอจูเซปเปเมอัซซา” หรือ “ซานซีโร” เคยถูกใช้เป็นสนามสังเวียนนัดชิงชนะเลิศ ยูฟ่าแชมป์เปี้ยนลีก ปี 2016 โดย รีล มาดริด สามารถคว้าแชมป์ด้วยการเอาชนะจุดโทษ อัตเลติโกเดมาดริด ไปได้

สโมสร อินเตอร์ มิลาน มีฉายาว่า I Nerazzurri (เนรัซซูรี) หรือ ดำ-น้ำเงิน และมีฉายาว่า Il Biscione งูใหญ่ ในส่วนของฉายางูใหญ่นั้นมีที่มาจาก ตราประจำตระกูล Visconti ซึ่งเป็นเจ้าเมืองมิลานเก่า ที่เคยเป็นประธานสโมสรในช่วงสั้นๆ นั้นเอง ในช่วงแรกๆ สโมสรจะใช่ตราโลโก้เป็นรูปงู และได้เปลี่ยนมาเป็นโลโก้ที่เป็นตัวอักษร I M และ C เป็นสัญลักษณ์สโมสร จากการออกแบบโดยนำตัวอักษรมาใช้เป็นโลโก้นั้น ทำให้หลายๆสโมสรได้นำแนวคิดนี้มาเป็นตราสโมสรเช่นเดียวกัน ซึ่งศิลปินชาวอิตาลี ที่ชื่อ “จอร์โจ มักกีอานี” เป็นคนออกแบบตราสโมสรในยุคแรก

ยุคสมัยของสโมสร

ช่วงยุคแรก

1908 ในช่วงต้นศตวรรษ ยังไม่มีมิลานดาร์บี้ มีเพียง"มิลานคริกเก็ตและฟุตบอลคลับ" (เวลานี้คือ เอซีมิลาน) และในวันที่ 9 มีนาคม 1908 กบถกลุ่มหนึ่งจัดตั้ง "ฟุตบอลคลับอินเตอร์นาซิอองนาล มิลาโน" ชื่อของสโมสรได้มาจากเจตจำนงของสมาชิกผู้ก่อตั้งที่ให้ยอมรับนักเตะต่างชาติเช่นเดียวกับผู้เล่นอิตาเลี่ยน ด้วยเหตุนี้จึงได้ชื่อว่าอินเตอร์นาซิอองนาล กัปตันทีมคนแรกเป็นนักเตะชาวสวิสชื่อเฮิร์นต์ แมงตี สีของสโมสรคือสีทอง ดำ และน้ำเงิน เป็นประเพณีซึ่งรักษาติดต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้

1910 เป็นครั้งแรกที่อินเตอร์ชนะเลิศถ้วยอิตาเลี่ยนลีก กัปตันของทีมแชมเปี้ยนคือ เวอร์จิริโอ้ ฟอสซาติ ชึ่งเขาเสียชีวิตในสมัยสงครามโลกครั้งที่1 แต่ถึงแม้ว่าจะไม่มีฟอสซาติ อินเตอร์ก็ได้ครองแชมป์ครั้งที่ 2 ในปี 1920

ยุค30S

1930 ในช่วงยุคฟาสซิสต์ทางสโมสรถูกบังคับให้รวมตัวกับมิลานีสยูเนี่ยน สปอร์ติวา และทีมก็ชนะเลิศเป็นครั้งที่ 3 ภายใต้ชื่อ อัมบรอสเซียน่าอินเตอร์

1934 เนราซซูร์รี่ อัลเลมันดี , คาสเตลาซซี่ , เดมาเรีย และตำนานลูกหนัง กุยเซปเป เมียซซา ช่วยทีมชาติอิตาลี่ครองแชมป์ลูกหนังโลกในปี1934 อีก 2 ปีต่อมา ฟรอสซี่ และ โลคาเตลลี่ ช่วยพาทีมคว้าเหรียญทองในกีฬาโอลิมปิคเบอร์ลิน

1938 นักเตะอินเตอร์ประกอบด้วย เฟอร์ราริสที่ 2 , เฟอร์รารี่ , โลคาเตลลี่และเมียซซา มีส่วนร่วมทีมอัซซูรี่ ที่ก่อตั้งขึ้นคว้าแชมป์ลูกหนังโลกปี 1938 ที่กรุงปารีส ในปีเดียวกัน อินเตอร์ ชนะเลิศลูกหนังสโมสรอิตาลี่เป็นครั้งที่ 4 ขณะที่ทางสโมสรประสบความสำเร็จคว้าแชมป์ คอปปาอิตาเลียครั้งแรกในปี 1939

ยุค40S

และคว้าแชมป์ลีกได้อีกในปี 1940 ชื่อที่ใช้ในขณะนั้นคือ อัมบรอสเซียน่า และถูกสลัดทิ้งในเดือนตุลาคม 1945 โดยกลับมาใช้ชื่อสโมสรอินเตอร์เหมือนเดิม 1947 กรุยเซปเป้ เมียซซา ลงเล่นครั้งสุดท้ายเป็นการฟาดแข้งอย่างเป็นทางการนัดที่ 408 ในสีเสื้ออินเตอร์ ดาวซันโวอินเตอร์ ชึ่งสร้างตำนานด้วยการยิงได้ 287 ประตูให้กับสโมสร เขาเสียชีวิตในปี1979 และในปีถัดมาก็มีการตั้งชื่อสนามซานซีโร่เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา

ยุค50S

1953 ทีมของเนราซซูรี่ คว้าแชมป์ครั้งที่ 6 ในปี 1953 และย้ำความสำเร็จได้ในปีต่อมา ต้องขอขอบคุณ 4 นักเตะดาวเด่น คือ เบนีโต "เวเลโน" ลอเรนซี แห่งอิตาลี่, สคอกลุนด์ จากสวีเดน นักเตะดัทช์ วิลเกส และไนเออร์ ชึ่งไม่ได้ระบุสัญชาติ

ยุค60S-ยุค70S

1963 เริ่มยุค "เกรทอินเตอร์" ประธานสโมสรคือ แองเจโล่ โมรอตติ โค้ชคือ เฮเลนิโอ เฮอร์เรร่า และบรรดานักเตะที่ไม่อาจลืมเลือนได้คือ ซาร์ติ ,เบิร์กนิค , ฟาคเชตติ , เบดิน , กวาร์เนรี่ , พิคชี , แจร์ , มาซโซล่า , มิลานี่(โดเมงกินี) , ซัวเรซ และคอร์โซ่ เกรทอินเตอร์ชนะเลิศซีรี่ เอ 3 สมัย (ในปี 1964, 1965 และ1966 ในปีหลังสุดเป็นการครองแชมป์สคัดเดตโต้ครั้งที่ 10 ซึ่งยอมให้สโมสรสวมเสื้อตราดาวทอง) ,คว้าถ้วยยุโรป 2ครั้ง(ในปี1964 พบกับกับเรอัล แมดริด และ1965 ปะทะกับเบนฟิกา) และคว้าถ้วยอินเตอร์คอนติเนนตัล 2สมัย (ในปี1964และ1965, โดยหวดกับอินดีเพนเดนเต้ทีมหินจากอาเจนตินาทั้ง 2ครั้ง) ในปี1964 ซัวเรซ ช่วยให้ทีมชาติสเปนคว้าแชมป์ยุโรป 1968 เบิร์กนิช, โดเมนกีนี่, ฟัคเชตติ, กวาร์เนรี่ และมาสโซล่า มีส่วนช่วยให้ทีมชาติอิตาลี่ประสบความสำเร็จในศึกลูกหนังชิงแชมป์ยุโรปที่กรุงโรมในปี 1968 อีก 3 ปีต่อมา, เนราซซูร์รี่ ครองแชมป์ สคัดเดดโต้ ครั้งที่ 11 ภายใต้การนำของโค้ช จิอานนี่ อินเวอร์นิซซี่

ยุค80S

1982 หลังจากครองแชมป์ซีรีส์ อา ครั้งที่12 ในปี 1980, อัลโตเบลลี่, เบอร์โกมี่, บอร์ดอน, มารินี่ และ โอเรียลี่ ช่วยให้ทีมอิตาลีคว้าถ้วยเวิลด์คับที่กรุงแมดริดในปี 1982 1989 อินเตอร์ชนะถ้วยสคัดเดดโต้ครั้งที่ 13 ในปี 1989 เก็บแต้มได้ 58 คะแนนจาก 34 นัด (ทีมชนะได้ 2คะแนน) ปีต่อมา ในศึกอิตาเลีย 90, สามดาวเตะเยอรมันของอินเตอร์ คือ เบรห์เม่ ครินส์มันน์ และแมทเธอุส ช่วยให้ทีมเยอรมันคว้าถ้วยเวิลด์คับที่กรุงโรม ในปีเดียวกัน โลธ่า เมทเธอุส เป็นผู้เล่นอินเตอร์คนแรกที่ได้รับรางวัลอันทรงเกียรติ ในฐานะนักเตะยอดเยี่ยมประปีของยุโรป

ยุค90S

1991 วันที่ 22 พฤษภาคม 1991, 26 ปีหลังจากประสบความสำเร็จระดับชาติ, อินเตอร์เฉือนโรมา ด้วยประตูรวม 2-1 ในศึกยูฟ่าคัพ นัดชิงชนะเลิศ แมทเธอุส และเบอร์ติ ยิงประตูให้เนราซซูรี่ ในการเตะนัดแรกที่เมซซา อินเตอร์ชนะซัลซ์เบิร์ก ในนัดชิงชนะเลิศ 3 ปีถัดมาคว้าแชมป์ยูฟ่าคัพครั้งที่ 2 1998 โรนัลโด้ เป็นนักเตะอินเตอร์คนแรกที่ได้รับรางวัล นักฟุตบอลยอดเยี่ยมของฟีฟ่า และเป็นคนที่ 2 ที่ได้รับเครื่องราชบอลลอน อินเตอร์ชวดแชมป์หลังจากเปิดศึกดวลแข้งกับยูเวนตุสคู่แข่งสำคัญ, แต่ชนะลาซิโอ 3-0 ที่ปารีสคว้าถ้วยยูฟ่าคัพเป็นครั้งที่ 3 จอร์เกฟฟ์ดาวเตะฝรั่งเศสสามารถดับรัศมีโรนัลโด้ดาวเตะบาซิลในศึกลูกหนังเวิลด์คัพนัดชิงชนะเลิศที่กรุงปารีสในปี 1998

ยุค2000S

2000 เมื่อวันที่ 12 เมษายน , แฟนลูกหนังทั่วโลกพาติดตรึงกับข่าวอาการบาดเจ็บของโรนัลโด้ในระหว่างทำศึกคอปป้าอิตาเลียนัดชิงชนะเลิศกับลาซิโอ้ โรนัลโด้กลับมาลงสนามและยิงประตูได้อีกในฤดูกาล2001/2002 ในขณะเดียวกันโลรองต์ บรอง กองหลังของเนราซซูร์รี่ก็มีส่วนช่วยให้ฝรั่งเศส พิชิตอิตาลีในนัดชิงชนะเลิศฟุตบอลยูโร 2000 2001 ฤดูกาลสิ้นสุดลงโดยอินเตอร์ทำแต้มเหนือ เอซี มิลาน ขึ้นมาอยู่อันดับที่ 5 ในศึกชิงแชมป์ซีรีส์ อา ในช่วงฤดูร้อน, มีการจัดงาน"วันโรนัลโด้" เพื่อฉลองการกับมาฟาดแข้งของฟีโนมีน่อน ในเดือนพฤศจิกายน, นักเตะตำนานของอินเตอร์คนหนึ่ง ฟูลแบ็คที่ไม่อาจลืมเลือนได้คือ เกียซินโต้ ฟาคเชตติ ได้เป็นรองประธานสโมสร โชคร้ายในเดือนธันวาคม กรุยเซปเป้ พริสโก้ รองประธานเบเนียมาตา เอฟฟ์ และแฟนลูกหนังชั้นดีของอินเตอร์ถึงแก่กรรมหลังจากครบรอบวันเกิดปีที่ 80 ได้ 2 วัน 2002 อินเตอร์ใกล้ที่จะคว้าแชมป์ครั้งที่ 14 ทีมนำกำลังจะเตะนัดสุดท้ายของฤดูกาลและมีแต้มนำยูเวนตุสอยู่ 1คะแนน พวกเขาแพ้ลาซิโอ้ในนัดเยือนที่สนามโอลิมปิคของกรุงโรมด้วยสกอร์ 2-4 ถ้วยชนะเลิศตกเป็นของยูเวนตุสขณะที่โรมาเฉือนอินเตอร์ขึ้นมาอยู่อันดับ 2 เช่นเดียวกับเมื่อปี 1967 การเตะนัดสุดท้ายของศึกชิงแชมป์นับเป็นความเป็นความย่ำแย่ของเดอะเนราซซูร์รี่

เกียรติประวัติ

ระดับประเทศ

เซเรียอา
- ชนะเลิศ (19): 1909–10, 1919–20, 1929–30, 1937–38, 1939–40, 1952–53, 1953–54, 1962–63, 1964–65, 1965–66, 1970–71, 1979–80, 1988–89, 2005–06, 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2009–10, 2020–21

โกปปาอีตาเลีย
- ชนะเลิศ (7): 1938–39, 1977–78, 1981–82, 2004–05, 2005–06, 2009–10, 2010–11

ซูแปร์โกปปาอีตาเลียนา
- ชนะเลิศ (5): 1989, 2005, 2006, 2008, 2010

ระดับทวีปยุโรป

ยูโรเปียนคัพ/ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก
- ชนะเลิศ (3): 1963–64, 1964–65, 2009–10

ยูฟ่าคัพ/ยูฟ่ายูโรปาลีก
- ชนะเลิศ (3): 1990–91, 1993–94, 1997–98

ยูฟ่าซูเปอร์คัพ
- รองชนะเลิศ (1): 2010

ระดับโลก

อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ
- ชนะเลิศ (2): 1964, 1965

ฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพ
- ชนะเลิศ (1): 2010

ผู้เล่นชุดปัจจุบัน

ณ วันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2020^[10]^[11]^[12]

^[13] หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ


เลข	ตำแหน่ง	ผู้เล่น
1	GK	ซามีร์ ฮันดานอวิช (กัปตันทีม)
2	DF	อัชร็อฟ ฮะกีมี
5	MF	โรแบร์โต กากลีอาร์ดินี
6	DF	สเตฟัน เดอ ไฟร
7	FW	อาเลกซิส ซันเชซ
8	MF	Matías Vecino
9	FW	โรเมลู ลูกากู
10	FW	เลาตาโร มาร์ติเนซ
11	DF	อาเล็กซานดาร์ คอลาร็อฟ
12	FW	ซามูเอเล ลอนโก
13	DF	อันเดรอา ราน็อกเกีย
14	MF	อีวาน เพรีชิช
15	MF	แอชลีย์ ยัง
22	MF	อาร์ตูโร บิดัล
23	FW	เอแดร์


เลข	ตำแหน่ง	ผู้เล่น
24	DF	แยย์ซอน มูรีโย
25	DF	มีรังดา (รองกัปตันทีม)
27	GK	ดานีเอเล ปาเดลลี
33	DF	ดานีโล ดี'อัมโบรซีโอ
36	DF	มัตเตโอ ดาร์มีอัน (ยืมตัวมาจาก ปาร์มา)
37	DF	มิลาน สครีนีอาร์
46	GK	ตอมมาโซ แบร์นี
55	DF	ยูโตะ นะงะโตะโมะ
74	MF	สตีเฟน ดานโซ
77	MF	มาร์ตเซลอ บรอซอวิช
87	MF	อันโตนีโอ คันเดรวา
89	GK	มาร์โก ปิสซาร์โด
96	FW	กาเบรียล
99	FW	อันเดรอา ปีนามอนติ
—	MF	นิคโคโล เบลโลนี ^[11]

บุคลากร

ตำแหน่ง	ชื่อ
ผู้ฝึกสอน	อันโตนิโอ คอนเต้
ผู้ช่วยทางเทคนิค	จูเซปเป บาเรซี
ผู้ช่วยทางเทคนิค	ลูกา วีจานี
ผู้ฝึกสอนฟิตเนส	จูเซปเป ปอนเดรลลี
ผู้ฝึกสอนผู้รักษาประตู	นุนซีโอ ปาเปเล
นักวิเคราะห์เกม	มีเกเล ซัลซารูโล
หัวหน้าเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์	ปีเอโร วอลปี
แพทย์	ดานีเอเล กาซาลีนี

แบรนด์ชุดแข่งและสปอนเซอร์

ปีที่ใช้	แบรนด์เสื้อ	สปอนเซอร์
1979–1981	Puma
1981/1982	Puma	Inno-Hit
1982–1986	Mecsport	Misura
1986–1988	Le Coq Sportif
1988–1991	Uhlsport
1991/1992	Umbro	FitGar
1992–1995		Fiorucci
1995–1998		Pirelli
1998–2018	Nike	Pirelli

อ้างอิง

↑ http://www.inter.it/en/biglietti/ssiro.html
↑ "Inter Milan arrives in Jakarta to prepare for two friendlies". The Jakarta Post. 24 May 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 September 2013. สืบค้นเมื่อ 25 July 2013.
↑ Grove, Daryl (22 December 2014). "10 Soccer Things You Might Be Saying Incorrectly". Paste. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 July 2017. สืบค้นเมื่อ 21 June 2017.
↑ "Italy – List of Champions". RSSSF.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ "Inter join exclusive treble club". uefa.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 November 2012. สืบค้นเมื่อ 9 August 2012.
↑ "Struttura". sansirostadium.com (ภาษาอิตาลี). San Siro. สืบค้นเมื่อ 22 January 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
↑ "Is this the greatest derby in world sports?". Theroar.com.au. 26 January 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 October 2011. สืบค้นเมื่อ 28 September 2011.
↑ "Best supported clubs who attract more than a million fans every season". talkSPORT. 31 March 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2019. สืบค้นเมื่อ 29 May 2019.
↑ "The World's Most Valuable Soccer Teams". Forbes. 17 April 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2013. สืบค้นเมื่อ 13 July 2013.
↑ "F.C. Internazionale squad".
↑ ^11.0 ^11.1 "25-MAN SQUAD FOR START OF PRE-SEASON TRAINING" (Press release). F.C. Internazionale Milano. 5 July 2017. สืบค้นเมื่อ 5 July 2017.
↑ "Eleven Inter players arrive in Brunico" (Press release). F.C. Internazionale Milano. 10 July 2017. สืบค้นเมื่อ 10 July 2017.
↑ http://www.inter.it/en/news/58869/inter-v-wsg-wattens-line-ups

แหล่งข้อมูลอื่น

บทความกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] ttp://www.inter.it/en/biglietti/ssiro.html

[2] "Inter Milan arrives in Jakarta to prepare for two friendlies". The Jakarta Post. 24 May 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 September 2013. สืบค้นเมื่อ 25 July 2013.

[3] Grove, Daryl (22 December 2014). "10 Soccer Things You Might Be Saying Incorrectly". Paste. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 July 2017. สืบค้นเมื่อ 21 June 2017.

[Italy_–_List_of_Champions-4] "Italy – List of Champions". RSSSF.^{[ลิงก์เสีย]}

[treble-5] "Inter join exclusive treble club". uefa.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 November 2012. สืบค้นเมื่อ 9 August 2012.

[sansirosize-6] "Struttura". sansirostadium.com (ภาษาอิตาลี). San Siro. สืบค้นเมื่อ 22 January 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)

[7] "Is this the greatest derby in world sports?". Theroar.com.au. 26 January 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 October 2011. สืบค้นเมื่อ 28 September 2011.

[8] "Best supported clubs who attract more than a million fans every season". talkSPORT. 31 March 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2019. สืบค้นเมื่อ 29 May 2019.

[Football_Team_Valuations-9] "The World's Most Valuable Soccer Teams". Forbes. 17 April 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2013. สืบค้นเมื่อ 13 July 2013.

[rosa-10] "F.C. Internazionale squad".

[callup-11] 11.0 ^11.1 "25-MAN SQUAD FOR START OF PRE-SEASON TRAINING" (Press release). F.C. Internazionale Milano. 5 July 2017. สืบค้นเมื่อ 5 July 2017.

[callup1-12] "Eleven Inter players arrive in Brunico" (Press release). F.C. Internazionale Milano. 10 July 2017. สืบค้นเมื่อ 10 July 2017.

[13] ttp://www.inter.it/en/news/58869/inter-v-wsg-wattens-line-ups

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

@@ บรรทัด 47: / บรรทัด 47: @@
 | website = http://www.inter.it
 }}
-'''สโมสรฟุตบอลอินแตร์นาซีโอนาเลมีลาโน''' ({{lang-it|Football Club Internazionale Milano S.p.A.}}) หรือที่เรียกย่อว่า '''อินเตอร์นาซีโอนาเล''' หรือ '''อินเตอร์มิลาน''' ก่อตั้งในปี [[ค.ศ. 1908]] ตั้งอยู่ในเมือง[[มิลาน]]เขต[[ลอมบาร์ดี]] [[ประเทศอิตาลี]] โดยเป็นสโมสรเดียวที่ไม่เคยตกชั้นจาก [[เซเรียอา]] นับตั้งแต่ก่อตั้งลีกสูงสุดในปี ค.ศ. 1929 และปัจจุบันเป็นสมาชิกในกลุ่มฟุตบอล [[จี-14]] สีเสื้อประจำสโมสรคือ[[สีน้ำเงิน]]และ[[สีดำ]]ลายทาง
+'''สโมสรฟุตบอลอินแตร์นาซีโอนาเลมีลาโน''' ({{lang-it|Football Club Internazionale Milano S.p.A.}}) หรือที่เรียกย่อว่า '''อินเตอร์นาซีโอนาเล''' หรือ '''อินเตอร์''' หรือ '''อินเตอร์มิลาน''' ซึ่งนิยมเรียกกันนอกอิตาลี<ref>{{cite news |url=http://www.thejakartapost.com/news/2012/05/24/inter-milan-arrives-jakarta-prepare-two-friendlies.html |title=Inter Milan arrives in Jakarta to prepare for two friendlies |work=The Jakarta Post |access-date=25 July 2013 |date=24 May 2012 |archive-url=https://web.archive.org/web/20130928143528/http://www.thejakartapost.com/news/2012/05/24/inter-milan-arrives-jakarta-prepare-two-friendlies.html |archive-date=28 September 2013 |url-status=live }}</ref><ref>{{cite web|last1=Grove|first1=Daryl|title=10 Soccer Things You Might Be Saying Incorrectly|date=22 December 2014|url=http://www.pastemagazine.com/articles/2014/11/10-soccer-things-you-might-be-saying-wrong.html|work=[[Paste (magazine)|Paste]]|access-date=21 June 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170730161714/https://www.pastemagazine.com/articles/2014/11/10-soccer-things-you-might-be-saying-wrong.html|archive-date=30 July 2017|url-status=live}}</ref> เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพอิตาลี ตั้งอยู่ที่[[มิลาน]]ใน[[แคว้นลอมบาร์เดีย]] โดยอินเตอร์เป็นเพียงสโมสรเดียวที่ไม่เคยตกชั้นจากลีกสูงสุดของฟุตบอลอิตาลี
+สโมสรถือกำเนิดขึ้นจากการแตกแยกกันของสโมสรคริกเก็ตมิลานและสโมสรฟุตบอล (ปัจจุบันคือ[[เอซี มิลาน]]) โดยอินเตอร์ได้ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1908 และชนะเลิศลีกสมัยแรกใน ค.ศ. 1910 นับตั้งแต่ก่อตั้งสโมสรจนถึงปัจจุบัน สโมสรชนะเลิศการแข่งขันในประเทศถึง 31 ครั้ง แบ่งเป็น[[เซเรียอา|ลีก]] 19  สมัย, [[โกปปาอีตาเลีย]] 7 สมัย และ[[ซูแปร์โกปปาอีตาเลียนา]] 5 สมัย โดยระหว่าง ค.ศ. 2006 ถึง 2010 สโมสรชนะเลิศลีก 5 สมัยติดต่อกัน ถือเป็นสถิติร่วมของการชนะเลิศลีกติดต่อมากที่สุดในเวลานั้น<ref name="Italy&nbsp;– List of Champions">{{cite web|url=http://www.rsssf.com/tablesi/italchamp.html%7Cpublisher=RSSSF|publisher=RSSSF|title=Italy&nbsp;– List of Champions}}{{dead link|date=March 2018 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}</ref> สโมสรชนะเลิศ[[ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก|แชมเปียนส์ลีก]] 3 สมัยในปี [[ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1964|1964]], [[ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1965|1965]] และ [[ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 2010|2010]] ซึ่งในปี 2010 สโมสรก็ชนะเลิศโกปปาอีตาเลียและ''สกูเดตโต'' ทำให้พวกเขาคว้าทริปเปิลแชมป์อย่างยิ่งใหญ่ในฤดูกาลนั้น<ref name="treble">{{cite web | url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1490968.html | title=Inter join exclusive treble club | work=uefa.com | access-date=9 August 2012 | archive-url=https://web.archive.org/web/20121111175751/http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1490968.html | archive-date=11 November 2012 | url-status=live }}</ref> นอกจากนี้ สโมสรยังชนะเลิศ[[ยูฟ่ายูโรปาลีก|ยูฟ่าคัพ]] 3 สมัย, [[อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ]] 2 สมัย และ[[ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก]] 1 สมัย
+สนามเหย้าของอินเตอร์คือสนามกีฬา[[ซานซีโร]] ซึ่งพวกเขาใช้งานร่วมกับคู่ปรับร่วมเมืองอย่างเอซี มิลาน สนามแห่งนี้เป็นสนามฟุตบอลที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในอิตาลี โดยมีความจุ 75,923 ที่นั่ง<ref name="sansirosize">{{cite web |title=Struttura |url=https://www.sansirostadium.com/stadium/Struttura |work=sansirostadium.com |publisher=[[San Siro]] |access-date=22 January 2021 |language=it |url-status=live |archive-url= |archive-date=}}</ref> สโมสรมีคู่ปรับที่สำคัญ ได้แก่ เอซี มิลาน ซึ่งการพบกันของทั้งคู่มีชื่อเรียกว่า[[แดร์บีเดลลามาดอนนีนา]] นับเป็นการแข่งขันฟุตบอลดาร์บีที่ได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก<ref>{{cite web |url=http://www.theroar.com.au/2010/01/26/is-this-the-greatest-derby-in-the-world/ |title=Is this the greatest derby in world sports? |publisher=Theroar.com.au |date=26 January 2010 |access-date=28 September 2011 |archive-url=https://web.archive.org/web/20111020204305/http://www.theroar.com.au/2010/01/26/is-this-the-greatest-derby-in-the-world/ |archive-date=20 October 2011 |url-status=live }}</ref> และ[[สโมสรฟุตบอลยูเวนตุส|ยูเวนตุส]] ซึ่งการพบกันของทั้งคู่เรียกว่า[[แดร์บีดีตาเลีย]] อินเตอร์เป็นสโมสรฟุตบอลที่มีผู้ชมนัดเหย้ามากที่สุดในอิตาลีและมากเป็นอันดับที่ 6 ในยุโรปในปี 2019<ref>{{cite web|url=https://talksport.com/football/477635/best-supported-clubs-aggregate-attendance-celtic-liverpool-manchester-united/|title=Best supported clubs who attract more than a million fans every season|date=31 March 2019|website=talkSPORT|access-date=29 May 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190629131419/https://talksport.com/football/477635/best-supported-clubs-aggregate-attendance-celtic-liverpool-manchester-united/|archive-date=29 June 2019|url-status=live}}</ref> นอกจากนี้ ยังเป็นหนึ่งในสโมสรฟุตบอลที่มีมูลค่าสูงที่สุดในอิตาลีและในโลก<ref name="Football Team Valuations">{{cite news |title=The World's Most Valuable Soccer Teams |url=https://www.forbes.com/pictures/mlm45eigjk/14-inter-milan/ |work=Forbes |date=17 April 2013 |access-date=13 July 2013 |archive-url=https://web.archive.org/web/20130704152116/http://www.forbes.com/pictures/mlm45eigjk/14-inter-milan/ |archive-date=4 July 2013 |url-status=live }}</ref>
 == ประวัติ ==

ด ค ก แชมเปียนฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก
แชมป์ 5 สมัย	เรอัลมาดริด (2014, 2016, 2017, 2018, 2022)
แชมป์ 3 สมัย	บาร์เซโลนา (2009, 2011, 2015)
แชมป์ 2 สมัย	คอรินเทียนส์ (2000, 2012) ไบเอิร์นมิวนิก (2013, 2020)
แชมป์สมัยเดียว	เซาเปาลู (2005) อิงเตร์นาซีโยนัล (2006) เอซี มิลาน (2007) แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (2008) อินเตอร์มิลาน (2010) ลิเวอร์พูล (2019) เชลซี (2021) แมนเชสเตอร์ซิตี (2023)

ด ค ก แชมเปียนฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้
แชมป์ 3 สมัย	เรอัลมาดริด (1960, 1998, 2002) • เอซี มิลาน (1969, 1989, 1990) • เปญญาโรล (1961, 1966, 1982) • โบกายูนิออร์ส (1977, 2000, 2003) • นาซิโอนัล (1971, 1980, 1988)
แชมป์ 2 สมัย	อินเดเปนดิเอนเต (1973, 1984) • ยูเวนตุส (1985, 1996) • ซังตุส (1962, 1963) • อินเตอร์มิลาน (1964, 1965) • เซาเปาลู (1992, 1993) • อายักซ์ (1972, 1995) • ไบเอิร์นมิวนิก (1976, 2001) • โปร์ตู (1987, 2004)
แชมป์สมัยเดียว	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (1999) • โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ (1997) • ริเบร์เปลต (1986) • เอสตูเดียนเตส (1968) • ราซิน (1967) • ไฟเยอโนร์ด (1970) • อัตเลติโกเดมาดริด (1974) • ฟลาเม็งกู (1981) • เรดสตาร์ เบลเกรด (1991) • เบเลซ ซาร์สฟิลด์ (1994) • โอลิมเปีย (1979) • เกรมียู (1983)

ด ค ก แชมเปียนยูโรเปียนคัพและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก
แชมป์ 14 สมัย	เรอัลมาดริด (1955-56, 1956-57, 1957-58, 1958-59, 1959-60, 1965-66, 1997-98, 1999-2000, 2001-02, 2013-14, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2021-22)
แชมป์ 7 สมัย	เอซี มิลาน (1962-63, 1968-69, 1988-89, 1989-90, 1993-94, 2002-03, 2006-07)
แชมป์ 6 สมัย	ลิเวอร์พูล (1976-77, 1977-78, 1980-81, 1983-84, 2004-05, 2018-19) • ไบเอิร์นมิวนิก (1973-74, 1974-75, 1975-76, 2000-01, 2012-13, 2019-20)
แชมป์ 5 สมัย	บาร์เซโลนา (1991-92, 2005-06, 2008-09, 2010-11, 2014-15)
แชมป์ 4 สมัย	อายักซ์ (1970-71, 1971-72, 1972-73, 1994-95)
แชมป์ 3 สมัย	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (1967-68, 1998-99, 2007-08) • อินเตอร์มิลาน (1963-64, 1964-65, 2009-10)
แชมป์ 2 สมัย	เชลซี (2011-12, 2020-21) • ยูเวนตุส (1984-85, 1995-96) • ไบฟีกา (1960-61, 1961-62) • นอตทิงแฮมฟอเรสต์ (1978-79, 1979-80) • โปร์ตู (1986-87, 2003-04)
แชมป์สมัยเดียว	แมนเชสเตอร์ซิตี (2022-23) • โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ (1996-97) • ออแล็งปิกเดอมาร์แซย์ (1992-93) • ฮัมบวร์ค (1982-83) • ไฟเยอโนร์ด (1969-70) • แอสตันวิลลา (1981-82) • ไอนด์โฮเฟิน (1987-88) • เซลติก (1966-67) • สเตวาบูกูเรชต์ (1985-86) • เรดสตาร์เบลเกรด (1990-91)

ด ค ก แชมเปียนเซเรียอา
แชมป์ 36 สมัย	ยูเวนตุส (1905, 1925-26, 1930-31, 1931-32, 1932-33, 1933-34, 1934-35, 1949-50, 1951-52, 1957-58, 1959-60, 1960-61, 1966-67, 1971-72, 1972-73, 1974-75, 1976-77, 1977-78, 1980-81, 1981-82, 1983-84, 1985-86, 1994-95, 1996-97, 1997-98, 2001-02, 2002-03, 2011-12, 2012-13, 2013-14, 2014-15, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2018-19, 2019-20)
แชมป์ 20 สมัย	อินเตอร์มิลาน (1909-10, 1919-20, 1929-30, 1937-38, 1939-40, 1952-53, 1953-54, 1962-63, 1964-65, 1965-66, 1970-71, 1979-80, 1988-89, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2009-10, 2020-21, 2023-24)
แชมป์ 19 สมัย	เอซี มิลาน (1901, 1906, 1907, 1950-51, 1954-55, 1956-57, 1958-59, 1961-62, 1967-68, 1978-79, 1987-88, 1991-92, 1992-93, 1993-94, 1995-96, 1998-99, 2003-04, 2010-11, 2021-22)
แชมป์ 9 สมัย	เจนัว (1898, 1899, 1900, 1902, 1903, 1904, 1914-15, 1922-23, 1923-24)
แชมป์ 7 สมัย	โตรีโน (1927-28, 1942-43, 1945-46, 1946-47, 1947-48, 1948-49, 1975-76) • โบโลญญา (1924-25, 1928-29, 1935-36, 1936-37, 1938-39, 1940-41, 1963-64) • โปรแวร์เชลลี (1908, 1909, 1910-11, 1911-12, 1912-13, 1920-21, 1921-22)
แชมป์ 3 สมัย	โรมา (1941-42, 1982-83, 2000-01) • นาโปลี (1986-87, 1989-90, 2022-23)
แชมป์ 2 สมัย	ลาซีโอ (1973-74, 1999-2000) • ฟีออเรนตีนา (1955-56, 1968-69)
แชมป์สมัยเดียว	เวโรนา (1984-85) • ซัมป์โดเรีย (1990-91) • คัลยารี (1969-70) • กาซาเล (1913-14) • โนเวเซ (1921-22) • สเปเซีย (1944)