การขนส่งระบบรางในประเทศกัมพูชา
กัมพูชา มีเครือข่ายรถไฟเป็นระยะทาง 612 km (380 mi) จำนวน 2 เส้นทาง ซึ่งก่อสร้างในยุคอาณานิคมฝรั่งเศส เนื่องจากความยากลำบากของประชาชนในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 20 ทำให้การรถไฟอยู่ในสภาพทรุดโทรมค่อนข้างมาก
การพัฒนาที่ผ่านมา
[แก้]การรถไฟในกัมพูชาได้รับการฟื้นฟูโดยรัฐบาลกัมพูชา ซึ่งใช้เงินทุนจากธนาคารพัฒนาเอเชีย บริษัทใหญ่ของออสเตรเลีย 2 แห่ง ได้มีส่วนร่วมในการฟื้นฟูทางรถไฟ เพื่อทำให้เส้นทางรถไฟสายทรานส์อาเซียนนั้นเสร็จสมบูรณ์ให้เร็วที่สุด เส้นทางแรกที่ได้รับการเปิดใหม่ ซึ่งมีระยะทาง 117 km (73 mi) ระหว่างกรุงพนมเปญและจังหวัดกำปอตในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2010 ซึ่งเสร็จสมบูรณ์ไปถึงเมืองเมืองพระสีหนุ และเปิดให้บริการเมื่อพฤษภาคม ค.ศ. 2011[1]
สายตะวันตกเชื่อมต่อกับชายแดนไทยที่เมืองปอยเปตซึ่งกำลังฟื้นฟู และมีทางรถไฟสายใหม่เชื่อมระหว่างกรุงพนมเปญกับนครโฮจิมินห์ ซึ่งกำลังวางแผน และเมื่อแล้วเสร็จ ทางรถไฟจะเชื่อมต่อจากสิงคโปร์ไปยังเมืองคุนหมิงได้สะดวก[2]
บริษัทรถไฟจีนแห่งหนึ่ง วางแผนที่จะสร้างทางรถไฟตัดผ่านกัมพูชา[3]
ประวัติ
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ยุคล่าอาณานิคม
[แก้]ในช่วงที่กัมพูชาถูกล่าอาณานิคมโดยฝรั่งเศส ได้มีการสร้างทางรถไฟสายแรกขึ้นมาโดยวิ่งจากพนมเปญ–ปอยเปต ซึ่งเริ่มเปิดเดินรถในปี 2475 แต่ในช่วงปี 2484–2489 ไทยได้ดินแดนจากกัมพูชาส่วนในจากสนธิสัญญาโตเกียวเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2484 ส่งผลทำให้ไทยได้เมืองพระตะบอง, ศรีโสภณ, มงคลบุรี และเสียมราฐ (ยกเว้นนครวัดและนครธม) กรมรถไฟหลวงของประเทศไทยจึงเปิดให้บริการจากกรุงเทพ–พระตะบอง แต่หลังจากญี่ปุ่นประกาศยอมแพ้สงครามในปี พ.ศ. 2489 รัฐบาลไทยจึงต้องคืนดินแดน รวมทั้งเส้นทางรถไฟให้แก่กัมพูชา ส่งผลให้ทางรถไฟสายกรุงเทพ - พระตะบอง ถูกระงับลง
ปลายศตวรรษที่ 20
[แก้]ภายหลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 กัมพูชามีความพยายามที่จะสร้างทางรถไฟสายพนมเปญ–เมืองพระสีหนุ เพื่อลดการพึ่งพาจากท่าเรือไซง่อนในประเทศเวียดนาม และท่าเรือคลองเตยในประเทศไทย โดยในปี 2498 ออสเตรเลียได้บริจาคล้อเลื่อนรถไฟให้แก่กัมพูชา อีกทั้งได้จัดหาตู้รถไฟชั้น 3 ให้แก่กัมพูชาในปี 2503 ภายใต้แผนการโคลัมโบ และยังได้รับความช่วยเหลือจากประเทศฝรั่งเศส, เยอรมนีตะวันตก และจีน ในช่วงระหว่างปี 2503–2512 ต่อมาในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1970 ได้เกิดเหตุการณ์สงครามกลางเมืองกัมพูชา ส่งผลให้ต้องหยุดการพัฒนา การเดินรถไปและปล่อยทิ้งร้าง โดยทางรถไฟบางส่วนได้ถูกชาวบ้านรื้อถอนนำไปขาย
ศตวรรษที่ 21
[แก้]ต่อมาเมื่อประเทศกัมพูชาได้สงบลง รัฐบาลกัมพูชาจึงมีแผนบูรณะเส้นทางรถไฟในประเทศ โดยได้รับการความช่วยเหลือจากมาเลเซียที่บริจาครางรถไฟให้แก่กัมพูชา และธนาคารพัฒนาเอเชียได้ให้กัมพูชากู้ยืมเงินสำหรับบูรณะเส้นทางรถไฟด้วยระยะทาง 641 กิโลเมตร โดยมี 2 สายหลักคือสายเหนือ พนมเปญ–ปอยเปต และ สายใต้ พนมเปญ–เมืองพระสีหนุ
ต่อมาในเดือนตุลาคม 2553 จึงสามารถเปิดเดินรถจากพนมเปญ–กำปอต ในปี 2559 กัมพูชาได้เปิดเดินรถจากพนมเปญ–เมืองพระสีหนุ และเมื่อปี 2561 จึงได้เปิดบริการเดินรถจากปอยเปต–ศรีโสภณ พร้อมกับเชื่อมต่อทางรถไฟระหว่างประเทศไทยกับประเทศกัมพูชา จากสถานีรถไฟด่านพรมแดนบ้านคลองลึก–ปอยเปต[4]
สถิติ
[แก้]ในประวัติศาสตร์
[แก้]- การรถไฟหลวงกัมพูชา[5]
- วันที่: ค.ศ. 1956
- เส้นทาง: เชื่อมต่อกับไทย-เวียดนาม
- ขนาดความกว้างรางรถไฟ: 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in)
- ระยะทาง: 242 ไมล์
- หัวรถจักร: 23 คัน แต่ใช้งานได้ 19 คัน[6]
หัวรถจักร
[แก้]บริษัท CSR Qishuyan ของประเทศจีน[7] ได้นำเข้ารถจักรดีเซลไฟฟ้ารุ่น CKD6D มาให้กับการรถไฟหลวงกัมพูชา เป็นหัวรถจักร 880 kW Bo-Bo พร้อมเครื่องยนต์ Caterpillar CAT3508B[8]
การเชื่อมต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน
[แก้]- ไทย - มี - เปิดใช้บริการ - ขนาดความกว้างราง 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in)
- ลาว - ไม่มี - ขนาดความกว้างราง 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in) - ผ่านทางประเทศไทย
- เวียดนาม - ไม่มี - กำลังก่อสร้าง - ขนาดความกว้างราง 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in)
ดูเพิ่ม
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Railway map - Vietnam, Laos, Cambodia
- Photos of Battambang railway station
- Photos of Kampot railway station
- Photo of Pursat railway station เก็บถาวร 2012-11-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Photos of Sihanoukville railway station
- Photo of Sisophon railway station เก็บถาวร 2015-10-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Photo of Takéo railway station
- การระแทะเพลิงในกรุงกัมพูชาธิบดีเริ่มการบูรณะทางรถไฟเสียที
- ภาพรถไฟหลวงกรุงกัมพูชาธิบดี โดยบีบีซี
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Toll Royal Railway opens Phase One of the Cambodian Railway". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-01. สืบค้นเมื่อ 2013-08-18.
- ↑ "Cambodia Takes First Step in Connecting Regional Railways". Voice of America.
- ↑ "Railway planned to link steel plant and port". Railway Gazette International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-09. สืบค้นเมื่อ 7 January 2013.
- ↑ https://www.matichon.co.th/region/news_1563421
- ↑ Sampson, H. (General Editor), The Dumpy Book of Railways of the World, Sampson Low, London, c. 1956, page 171
- ↑ http://www.steamlocomotive.info/country.cfm?which=cambodia
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-28. สืบค้นเมื่อ 2013-08-18.
- ↑ http://biz.everychina.com/qscn-r/z25ac062-ckd6d_meter_gauge_diesel_locomotive.html
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Rail transport in Cambodia