ฉบับร่าง:โชกุน (นวนิยาย)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก โชกุน (นวนิยาย))
โชกุน  
ผู้ประพันธ์เจมส์ คลาเวลล์
ศิลปินปกเอ็ด เวเบลล์ (ฉบับภาพประกอบเท่านั้น)
ประเทศสหราชอาณาจักร, สหรัฐอเมริกา
ชุดเทพนิยาย
ประเภทอิงประวัติศาสตร์
สำนักพิมพ์Delacorte Press (สหรัฐอเมริกา)
Hodder & Stoughton (สหราชอาณาจักร)
วันที่พิมพ์1975
ชนิดสื่อพิมพ์ (ปกแข็งและปกอ่อน)
หน้า1152 หน้า (พิมพ์ครั้งแรก, หนังสือปกอ่อน)
ISBN0-440-08721-X (สหรัฐ) – ISBN 0-340-20316-1 (สหราชอาณาจักร)
OCLC9326267
823/.914 19
LC ClassPS3553.L365 S5 1975
เรื่องถัดไปTai-Pan 

โชกุน เป็นนวนิยายปี 1975 โดยเจมส์ คลาเวลล์ สมมติเหตุการณ์และตัวละครในระบบศักดินาของญี่ปุ่นในศตวรรษที่ 17 ซึ่งส่งผลต่อการมาถึงของยุคเอโดะ เป็นหนังสือเรียงตามลำดับเวลาเล่มแรกจากทั้งหมด 6 เล่มในชุด Asian Saga ของคลาเวลล์ ภายในปี 1980 มียอดขาย 6 ล้านเล่มทั่วโลก และถูกสร้างเป็นมินิซีรีส์ทางโทรทัศน์ 2 ครั้ง (1980 และ 2024) ละครเพลง เกมกระดาน 1 ครั้ง และวิดีโอเกม 3 ครั้ง

คำนำ[แก้]

โชกุน พรรณนาถึงระบบศักดินาของญี่ปุ่นที่แตกแยกในปี 1600 โดยไม่มีโชกุน (ผู้ปกครองกลาง) เป็นเวลาเกือบ 3 ทศวรรษในขณะที่เกิดการปะทะกันของราชวงศ์ เช่นเดียวกับการแข่งขันระหว่างกองกำลังทหารและศาสนา

ตัวละคร[แก้]

โชกุนเป็นผลงานนิยายอิงประวัติศาสตร์สร้างจากการต่อสู้แย่งชิงอำนาจระหว่างผู้สืบทอดของโทโยโตมิ ฮิเดโยชิซึ่งนำไปสู่การสถาปนารัฐบาลโชกุน ผู้เขียนได้สร้างตัวละครแต่ละตัวจากบุคคลในประวัติศาสตร์ แต่เปลี่ยนชื่อเพื่อเพิ่มความน่าสนใจให้กับเรื่องราวมากยิ่งขึ้น[1]

ความถูกต้องทางประวัติศาสตร์[แก้]

การปฏิสัมพันธ์ระหว่าง แบล็คธอร์น กับ โทรานางะ ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยใช้บันทึกจากไดอารี่ของโทรานางะเป็นแนวทางสำคัญในการสร้างตัวละครในนวนิยายเรื่องนี้[2] อย่างไรก็ตาม ขณะที่แอดัมส์รับราชการในกองทัพของโทกูงาวะที่เซกิงาฮาระ เขาไม่ได้เป็นข้ารับใช้หรือซามูไรจนกระทั่งหลังการสู้รบ

อย่างไรก็ตามในเรื่องโชกุน ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวความรักระหว่างแบล็คธอร์นกับมาริโกะ แต่ในประวัติศาสตร์จริง วิลเลียม แอดัมส์ไม่เคยเจอกับโฮโซกาวะ กราเชียแต่อย่างใด[1]

นวนิยายเรื่องนี้มีข้อผิดพลาดในการใช้ภาษาญี่ปุ่นหลายประการ รวมถึงการเลือกใช้คำผิดพลาดที่ไม่เหมาะสมในบรรยาย นอกจากนี้ยังมีความผิดพลาดในการอธิบายประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่นโดยที่ไม่ถูกต้อง[3]นอกจากนี้ คาเรียร์ปีกแข็ง ได้ถูกใช้อย่างแพร่หลายโดยโทรานางะ ซึ่งเป็นนกที่ไม่มีใครไม่รู้จักในประเทศญี่ปุ่นในช่วงเวลานั้น[4]

ธีมเรื่อง[แก้]

ธีมหลักของนิยายคือความสงบสุขของญี่ปุ่นในปี 1600 ประเทศที่ต้องเผชิญกับสงครามกลางและการเคลื่อนไหวทางการเมืองอยู่ตลอดเวลา

สังคมญี่ปุ่นถูกมองว่าเป็นชาติที่โดดเดี่ยวและเกลียดชาวต่างชาติ โดยชาวต่างชาติถูกเรียกว่า "คนป่าเถื่อน" และรังเกียจเพราะความเย่อหยิ่ง นิสัยการกิน ขาดความคล่องในการใช้ภาษาญี่ปุ่น และไม่สามารถเคารพประเพณีทางสังคมของญี่ปุ่นได้ เป็นผลให้เกิดความขัดแย้งภายระหว่างวัฒนธรรม ตะวันออก และ ตะวันตก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องหน้าที่ เกียรติยศ เพศ ความสะอาด อาหาร ภาระผูกพัน ลำดับชั้น ความภักดี และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และแก่นแท้ของ ตัวตน

การเลี้ยงนกคาเรียร์ปีกแข็ง และเปรียบเทียบนกต่างๆ ของเขากับข้าราชบริพารของเขาตรงข้ามกับค่านิยมของมนุษย์ของค่านิยมตะวันออก ซึ่งตรงข้ามกับค่านิยมของตะวันตก เป็นต้น อีกประการหนึ่งคือการให้เกียรติ และความโปรดปรานแก่ผู้ที่แสดงความภักดี รวมถึงการแลกเปลี่ยนความลับกับแม่ของเขาทำให้โยชิ โทรานางะได้เปรียบในอำนาจของเขาเพื่อเป็นโชกุน

การดัดแปลง[แก้]

ละครโทรทัศน์ 1976[แก้]

ละครโทรทัศน์ในปี 1976 คลาเวลล์ได้จ้าง โรเบิร์ต โบลต์ และเขาไดัเลือกเอริก เบอร์โควิซีซึ่งเคยเขียนเรื่องลอเรนซ์แห่งอาราเบีย[2] และมีผู้กำกับอย่างริชาร์ด แอทเทนบอโร และฌอน คอนเนอรีแต่ก็ได้ยุติลงในเวลาต่อมาและต่อมาโครงการฮอลลีวูดทำให้โชกุนกลับพบชีวิตใหม่ในฐานะมินิซีรีส์ที่สร้างขึ้นสำหรับโทรทัศน์หลังจากที่Roots ของนักเขียนแอเล็กซ์ เฮลีย์ซึ่งได้รับเสียงชื่นชมอย่างมาก เวอร์ชันนี้เขียนบทโดยเอริก เบอร์โควิชี และ เจอร์รี ลอนดอน โดยมีนักแสดงนำอย่าง ริชาร์ด เชมเบอร์เลน, โยโกะ ชิมาดะ, จอห์น รีส์-เดวีส์, โทชิโระ มิฟูเนะ และอากิระ คุโรซาวะ มินิซีรีส์เรื่องนี้มีความยาวทั้งหมด 9 ชั่วโมงเรื่องนี้ถ่ายทำทั้งหมดในญี่ปุ่นซึ่งถ่ายทำในสถานที่จริงอากาศทางช่อง เอ็นบีซี

ละครเวที[แก้]

ไม่นานหลังจากซีรีส์ทางโทรทัศน์เริ่มออกฉายตอนแรกโชกุนได้ขึ้นแสดงบนเวทีบรอดเวย์ซึ่งได้รับการดัดแปลงเป็นละครเพลงชึ่งได้ถูกผลิตโดยKennedy Centera และ Broadwayเนื้อเพลงโดยจอห์น ไดร์เวอร์ และดนตรีโดยพอล ชิฮารา เวอร์ชันแรกเปิดตัวที่ศูนย์วัฒนธรรม เคนนีดี เซ็นเตอร์ ใน กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ในปี 1990 แต่ผู้ชมส่วนใหญ่พบว่ามีเนื้อหาหนาแน่นเกินไปจนกลายเป็นละครเวททีที่ฮิตเป็นอย่างมาก[1]

ละครโทรทัศน์ 2024[แก้]

จอห์น ลันด์กราฟ ซีอีโอของเอฟเอ็กซ์ ได้ประกาศการดัดแปลงในงานSummer Press Tour ของสมาคมนักวิจารณ์โทรทัศน์ในปี 2018 รายงานจากต้นฉบับระบุว่าแม้จะมีการประกาศการดัดแปลงซีรีส์นี้ แต่ เอฟเอ็กซ์ ก็ต้องใช้เวลา มากกว่าเจ็ดเดือน และมีความล่าช้าเพิ่มเติมในการถ่ายทำเกิดขึ้นในปี 2019 หลังจากที่ เอฟเอ็กซ์ รู้สึกว่าโปรเจ็กต์ที่มีอยู่นั้น ไม่อยู่ในสภาพที่ดีพอ ที่จะเดินหน้าต่อไป แม้ว่า ลันด์กราฟ จะเน้นย้ำว่าเวอร์ชันใหม่จะขยายขอบเขตของซีรีส์โดยรวมของ มุมมองของญี่ปุ่นโดยเฉพาะ ก่อนเกิดโรคระบาดในปี 2020 ดาราดังอย่างฮิโรยูกิ ซานาดะ ซึ่งได้ถ่ายทำช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อให้แน่ใจว่า เอฟเอ็กซ์ จะสามารถรักษาคำมั่นสัญญาในขณะที่พวกเขากำลังจะปรับปรุงใหม่ภายใต้การแนะนำของนักเขียนและผู้อำนวยการสร้างจัสติน มาร์คส์ และเรเชล คอนโด ในที่สุดซีรีส์นี้ก็ได้ถ่ายทำในเดือนกันยายน 2021 และปิดท้ายในปลายเดือนมิถุนายน 2022[5]

เกมส์[แก้]

มีเกมคอมพิวเตอร์ที่สร้างขึ้นจากนวนิยาย โชกุน ทั้งหมด 3 เกม โดยมีเกมแนวผจญภัยแบบข้อความสองเกมและใชักราฟิกน้อยอีกหนึ่งเกม ซึ่งผลิตในระบบปฏิบัติการ เอมิกา พีซี และอีกหนึ่งเกมชื่อ James Clavell's Shōgun ซึ่งผลิตโดยบริษัท Infocom และบริษัทMastertronic เป็นผู้เผยแพร่และจัดจำหน่าย และถูกผลิตในระบบปฏิบัติการต่าง ๆ เช่น Commodore 64, Amstrad CPC และ IBM PC โดย Lee & Mathias และวางจำหน่ายโดย Virgin Entertainment ในปี 1986

นอกจากนี้ผู้จัดจำหน่ายเกมบนโต๊ะFASA ได้เผยแพร่เกมชื่อ James Clavell's Shogunเมื่อปี ค.ศ. 1983 ซึ่งเป็นเกมที่สามของสี่เกมบนกระดานที่มีชื่อเรื่องจากนวนิยายของเจมส์ คลาเวลล์[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 Nedd, Alexis (2024-02-28). "The Real History Behind FX's 'Shōgun'". IndieWire (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2024-03-11. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ ":0" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
  2. 2.0 2.1 "Why This Historian Is Looking Forward to the New 'Shogun'". TIME (ภาษาอังกฤษ). 2024-02-27. สืบค้นเมื่อ 2024-03-11.
  3. Bakkalian, Nyri (2021-12-17). "Is James Clavell's Shogun Accurate History - Or Pure Fiction?". Unseen Japan (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2024-03-11.
  4. "MAKING OF A LITERARY SHOGUN". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 1981-09-13. ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2024-03-11.
  5. "FX's Shōgun Is Based on an Epic, Must-Read Novel". Men's Health (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2024-02-27.
  6. "New Adaptation of James Clavell's epic 'Shogun'" (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). 2024-01-10.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]