มิตซูบิชิ เอ5เอ็ม
| เอ5เอ็ม | |
|---|---|
| |
| หน้าที่ | เครื่องบินขับไล่บนเรือบรรทุกเครื่องบิน |
| ประเทศผู้ผลิต |  ญี่ปุ่น
|
| ผู้ผลิต | มิตซูบิชิเฮฟวีอินดัสทรีส์ |
| ผู้ออกแบบ | จิโร โฮริโคชิ |
| เที่ยวบินแรก | 4 กุมภาพันธ์ 1935 |
| เริ่มใช้ | 1936 |
| ปลดระวาง | 1945 |
| ผู้ใช้หลัก |  กองการบินทหารเรือมหาจักรวรรดิญี่ปุ่น ( ไอเจเอ็น)
|
| จำนวนที่ถูกผลิต | 1,094 |
| รุ่น | |
มิตซูบิชิ เอ5เอ็ม (อังกฤษ: Mitsubishi A5M) เป็นเครื่องบินขับไล่บนเรือบรรทุกเครื่องบิน ที่ผลิตโดยมิตซูบิชิแอร์คราฟต์คอมปะนี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของมิตซูบิชิเฮฟวีอินดัสทรีส์ และใช้โดยกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น[1][2] ชื่อรหัสที่ฝ่ายสัมพันธมิตรใช้เรียกเครื่องบินลำนี้คือ คลอด
การออกแบบและการพัฒนา
[แก้]ในปี ค.ศ. 1934 กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นได้เตรียมข้อกำหนดสำหรับเครื่องบินรบขั้นสูง โดยต้องใช้ความเร็วสูงสุด 350 กม./ชม. (220 ไมล์ต่อชั่วโมง) ที่ความสูง 3,000 ม. (9,800 ฟุต) และสามารถไต่ระดับไปถึง 5,000 ม. (16,000 ฟุต) ได้ในเวลา 6.5 นาที[3]
ประวัติการปฏิบัติการ
[แก้]
เครื่องบินลำนี้เข้าประจำการเมื่อต้นปี ค.ศ. 1937 และไม่นานก็ได้เข้าร่วมการรบทางอากาศในช่วงเริ่มต้นของสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง[4] รวมถึงได้เข้าสู้รบทางอากาศกับเครื่องบินโบอิง พี-26ซี ของกองทัพอากาศสาธารณรัฐจีน
ในช่วงหลายเดือนสุดท้ายของสงคราม เครื่องบินเอ5เอ็มที่เหลือส่วนใหญ่ถูกใช้ในการโจมตีแบบคามิกาเซะ
รุ่น
[แก้]- คา-14:
- เอ5เอ็ม1:
- เอ5เอ็ม2/2เอ:
- เอ5เอ็ม2บี:
- เอ5เอ็ม3เอ:
- เอ5เอ็ม4: ต้นแบบที่มีเครื่องยนต์แรงขับ 448 กิโลวัตต์ (601 แรงม้า)
- เอ5เอ็ม1-เอ5เอ็ม4: สร้างโดยมิตซูบิชิจำนวน 780 ลำ, สร้างโดยวาตานาเบะจำนวน 39 ลำ, ผลิตโดยอู่ต่อเรือโอมูระจำนวน 161 ลำ
- เอ5เอ็ม4-เค:
- คิ-18:
- คิ-33:
ประจำการ
[แก้]
คุณลักษณะ (มิตซูบิชิ เอ5เอ็ม4)
[แก้]
- ผู้สร้าง: มิตซูบิชิแอร์คราฟต์คอมปะนี (ประเทศญี่ปุ่น)
- ประเภท: เครื่องบินขับไล่
- เครื่องยนต์: 1 × Nakajima Kotobuki 41
- กางปีก: 11 เมตร
- ยาว: 7.565 เมตร
- สูง: 3.27 เมตร
- พื้นที่ปีก: 17.8 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า: 1,216 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 1,671 กิโลกรัม
- อัตราเร็วสูงสุด: 435 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระดับความสูง 3,000 เมตร
- รัศมีทำการรบ: 1,201 กิโลเมตร
- อาวุธ: ปืนกล Type 97 ขนาด 7.7 มม. 2 กระบอก
- ระเบิด: ระเบิดขนาด 30 กก. 2 ลูก
ดูเพิ่ม
[แก้]- อากาศยานที่เทียบเท่า
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Dmitriy Khazanov, Aleksander Medved, Edward M. Young, Tony Holmes (2019). Air Combat: Dogfights of World War II. Bloomsbury Publishing. p. 102.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ Francillon, René J. (1979). Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam & Company Limited. pp. 342–349. ISBN 0-370-30251-6.
- ↑ Green & Swanborough 1982, p. 27
- ↑ Sakaida 1998, p. 8.