ตัวเลขอารบิก

ระบบเลขตามพัฒนาการ
ตัวเลขฮินดู-อารบิก
อารบิกตะวันตก อารบิกตะวันออก เขมร มอญ	อินเดีย พราหฺมี ไทย
ตัวเลขเอเชียตะวันออก
จีน ญี่ปุ่น	เกาหลี
ตัวเลขที่ใช้ตัวอักษร
แอ็บยัด อาร์มีเนีย ซีริลลิก กีเอส	ฮีบรู ไอโอเนียน/กรีก สันสกฤต
ตัวเลขระบบอื่น ๆ
แอตติก อีทรัสคัน โรมัน	บาบิโลเนีย อียิปต์ มายา
รายชื่อระบบเลข
ระบบเลขตามฐาน
เลขฐานสิบ (10)
2, 4, 8, 16, 32, 64
3, 9, 12, 24, 30, 36, 60, อื่น...

เลขอารบิก เป็นสัญลักษณ์ตัวเลขที่นิยมใช้กันมากที่สุดในโลก^{[ต้องการอ้างอิง]} และนับว่าเป็นส่วนสำคัญในชีวิตประจำวัน มีหลักฐานพอที่จะสืบประวัติไปได้ ว่า เกิดริเริ่มเป็นกำหนดนับแพร่หลายมาถึงปัจจุบัน จากนักปราชญ์แห่งอาหรับ ชาวแบกแดด (อิรัก) ชื่อ มุฮัมมัด อิบน์ มูซา อัลคอวาริซมีย์ ซึ่งมีช่วงชีวิตในประวัติศาสตร์ราว ปี ค.ศ. 780 ถึง 840 (เฉพาะเลข 0 ว่าดั้งเดิมเกิดจาก นักปราชญ์อารยธรรมอินเดีย)^{[ต้องการอ้างอิง]} เขาเป็นนักปราชญ์วิทยาการที่ชอบแปลหนังสือภาษากรีก และสนใจด้านคณิตศาสตร์ สิ่งที่เขาทำคือ การอธิบายคณิตศาสตร์และตัวเลขให้เข้าใจง่าย เพื่อประโยชน์และความจำเป็นทั่วไป สำหรับคนทั่วไปในงานช่างและการคำนวณ การแบ่งทรัพย์สิน การจัดการมรดกและมอบทรัพย์สินให้ตามพินัยกรรม การฟ้องร้อง การค้าขาย การวัดที่ดิน และตลอดถึงการทำบัญชี. เพื่อบรรลุเป้าหมายดังกล่าว อัลควาราซมีย์ เสนอสมการที่แก้ไขได้ ด้วยมาตรการและมาตรฐานทางตัวเลข เขากำหนดให้มีเลข 0 และตัวเลขอารบิก

ตัวเลขอารบิกประกอบไปด้วย 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

ตารางแบ่งตามอักษร

ค่า	0	1	2	3	4	5	6	7	8	9
อาระบิกตะวันตก	٠	١	٢	٣	٤	٥	٦	٧	٨	٩
อาระบิกตะวันออก	۰	۱	۲	۳	۴	۵	۶	۷	۸	۹
เทวนาครี	०	१	२	३	४	५	६	७	८	९
คุชราต	૦	૧	૨	૩	૪	૫	૬	૭	૮	૯
คุรมุขี	੦	੧	੨	੩	੪	੫	੬	੭	੮	੯
ลิมบู	᥆	᥇	᥈	᥉	᥊	᥋	᥌	᥍	᥎	᥏
เบงกาลี	০	১	২	৩	৪	৫	৬	৭	৮	৯
โอริยา	୦	୧	୨	୩	୪	୫	୬	୭	୮	୯
เตลูกู	౦	౧	౨	౩	౪	౫	౬	౭	౮	౯
กันนาดา	೦	೧	೨	೩	೪	೫	೬	೭	೮	೯
มาลายาลัม	൦	൧	൨	൩	൪	൫	൬	൭	൮	൯
ทมิฬ	೦	௧	௨	௩	௪	௫	௬	௭	௮	௯
ทิเบต	༠	༡	༢	༣	༤	༥	༦	༧	༨	༩
พม่า	၀	၁	၂	၃	၄	၅	၆	၇	၈	၉
ไทย	๐	๑	๒	๓	๔	๕	๖	๗	๘	๙
เขมร	០	១	២	៣	៤	៥	៦	៧	៨	៩
ลาว	໐	໑	໒	໓	໔	໕	໖	໗	໘	໙

อ้างอิง

• Ore, Oystein (1988), "1", Number theory and its history, Dover, pp. 19–24, ISBN 0486656209
• Burnett, Charles (2006), "The Semantics of Indian Numerals in Arabic, Greek and Latin", Journal of Indian Philosophy, Springer-Netherlands, 34 (1–2): 15–30, doi:10.1007/s10781-005-8153-z.
• Encyclopaedia Britannica (Kim Plofker) (2007), "mathematics, South Asian", Encyclopædia Britannica Online: 1–12, สืบค้นเมื่อ May 18, 2007.
• Hayashi, Takao (1995), The Bakhshali Manuscript, An ancient Indian mathematical treatise, Groningen: Egbert Forsten, ISBN 906980087X.
• Ifrah, Georges (2000), A Universal History of Numbers: From Prehistory to Computers, New York: Wiley, ISBN 0471393401.
• Katz, Victor J. (ed.) (July 20, 2007), The Mathematics of Egypt, Mesopotamia, China, India, and Islam: A Sourcebook, Princeton, NJ: Princeton University Press, ISBN 0691114854CS1 maint: Extra text: authors list (link) .

แหล่งข้อมูลอื่น

• History of Counting Systems and Numerals. Retrieved 11 December 2005.
• The Evolution of Numbers. 16 April 2005.
• O'Connor, J. J. and Robertson, E. F. Indian numerals. November 2000.
• History of the Numerals
  • Arabic numerals:
  • Hindu-Arabic numerals:
  • Numeral & Numbers' history and curiosities:
  • Gerbert d'Aurillac's early use of Hindu-Arabic numerals at Convergence