จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก

Provinsi Nusa Tenggara Timur (อินโดนีเซีย)
จังหวัด
Kelimutu Banner.jpg
Nature in Florès.jpg
Boa Beach, Rote Ndao Regency, East Nusa Tenggara - panoramio.jpg
Labuan bajo.jpg
Komodo Flores Schiffsübernachtung.jpg
BilanSina1.jpg
Pulau Kukusan flores.jpg
จากข้างบน แบบซ้ายไปขวา : เขาเกอลีมูตู, ธรรมชาติของเกาะโฟลเร็ซ, หาดโบอาที่อำเภอโรเตอึนดาโอ, ชุมชนประมงลาบูวันบาโจ, ทัศนียภาพของเกาะโกโมโด, นักเต้นรำที่วาตุบลาปีในเครื่องแต่งกายดั้งเดิม, เกาะกูกูซันในกลุ่มเกาะโฟลเร็ซ
ธงของจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก
ตรา
ที่ตั้งจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกในประเทศอินโดนีเซีย
ที่ตั้งจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 10°11′S 123°35′E / 10.183°S 123.583°E / -10.183; 123.583พิกัดภูมิศาสตร์: 10°11′S 123°35′E / 10.183°S 123.583°E / -10.183; 123.583
ประเทศ อินโดนีเซีย
ก่อตั้ง17 ธันวาคม พ.ศ. 2501
เมืองหลัก
(และเมืองที่ใหญ่ที่สุด)		กูปัง
การปกครอง
 • ผู้ว่าการจังหวัดฟิกโตร์ ไลซ์โกดัต (นัซเด็ม)
 • รองผู้ว่าการจังหวัดโยเซ็ฟ ซาเอ โนย
พื้นที่
 • ทั้งหมด47,245.82 ตร.กม. (18,241.71 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 13
ความสูงจุดสูงสุด2,458 เมตร (8,064 ฟุต)
ประชากร
 (สำมะโน พ.ศ. 2557)[1]
 • ทั้งหมด5,070,746 คน
 • อันดับอันดับที่ 12
 • ความหนาแน่น110 คน/ตร.กม. (280 คน/ตร.ไมล์)
ประชากรศาสตร์
 • ชาติพันธุ์อาโตนี (22%)
มังกาไร (15%)
ซุมบา (12%)
เบลู (9%)
ลามาโฮลต (8%)
โรเต (5%)
ลีโอ (4%)[2]
 • ศาสนาโรมันคาทอลิก (51.83%)
โปรเตสแตนต์ (38.68%)
อิสลาม (9.28%)
ฮินดู (0.19%)
พุทธ (0.01%)[3]
 • ภาษาอินโดนีเซีย, มลายูกูปัง, ลามาโฮลต, อูวับเมโต, บูนัก, เตตุน
เขตเวลาUTC+8 (เวลากลางอินโดนีเซีย)
รหัสไปรษณีย์80xxx, 81xxx, 82xxx
รหัสโทรศัพท์(62)3xx
รหัส ISO 3166ID-NT
ป้ายทะเบียนรถDH (ติมอร์), EB (โฟลเร็ซ, อาโลร์, เลิมบาตา), ED (ซุมบา)
ดัชนีการพัฒนามนุษย์เพิ่มขึ้น 0.631 (กลาง)
อันดับดัชนีการพัฒนามนุษย์อันดับที่ 32 (พ.ศ. 2559)
เว็บไซต์nttprov.go.id

นูซาเติงการาตะวันออก หรือ นูซาเติงการาตีมูร์[4] (อินโดนีเซีย: Nusa Tenggara Timur, NTT) เป็นจังหวัดที่อยู่ทางใต้สุดของประเทศอินโดนีเซีย โดยตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่เกาะซุนดาน้อย อยู่ทางใต้ของมหาสมุทรอินเดีย และอยู่ทางเหนือของทะเลโฟลเร็ซ ในอาณาเขตมีเกาะทั้งหมด 500 เกาะ โดยมีเกาะที่ใหญ่ที่สุดภายในอาณาเขต เช่น เกาะซุมบา, เกาะโฟลเร็ซ, พื้นที่ทางตะวันตกของเกาะติมอร์ (พื้นที่นี้มีพรมแดนร่วมกับประเทศติมอร์-เลสเต) ในจังหวัดมีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 21 อำเภอ กับนครระดับอำเภอ คือ กูปัง ถือว่าเป็นเมืองหลักและเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในจังหวัดนี้

ในฐานะที่เป็นดินแดนที่มีประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกเป็นจังหวัดเดียวในอินโดนีเซียที่ซึ่งโรมันคาทอลิกเป็นลัทธิความเชื่อหลัก จังหวัดแห่งนี้มีพื้นที่รวมทั้งหมด 47,245.82 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรรวม 4,683,827 คน จากสำมะโนประชากร พ.ศ. 2554 ส่วนจำนวนประชากรประมาณการล่าสุดในเดือนมกราคม พ.ศ. 2557 คือ 5,070,746 คน เศรษฐกิจของจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกถือว่าอยู่ในหนึ่งจังหวัดที่ยังในระดับด้อยพัฒนาของประเทศอินโดนีเซีย ในขณะนี้ได้เน้นไปสนใจในภาคการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ โดยสถานที่ท่องเที่ยวที่รู้จักกันมากที่สุด ได้แก่ ชุมชนประมงลาบูวันบาโจ, อุทยานแห่งชาติโกโมโด และเขาเกอลีมูตู

หน่วยการบริหาร[แก้]

พื้นที่จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกแบ่งออกเป็น 21 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 1 นครหรือโกตา และ 309 ตำบลหรือเกอจามาตัน[5][6]

อำเภอ
นคร

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Central Bureau of Statistics: Census 2010 เก็บถาวร พฤศจิกายน 13, 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, retrieved 17 January 2011 (อินโดนีเซีย)
  2. ↑ Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape, Institute of Southeast Asian Studies, 2003
  3. ↑ 2017 estimate
  4. ↑ ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)
  5. ↑ Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
  6. ↑ "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก&oldid=10773226"