จังหวัดซูลาเวซีใต้
จังหวัดซูลาเวซีใต้ Sulawesi Selatan | |
---|---|
การถอดเสียงอืน | |
• บูกิส | ᨔᨘᨒᨕᨙᨔᨗ ᨒᨕᨘᨈ |
ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย : ค่ำคืนในมากัสซาร์, อ่างเก็บน้ำบีลีบีลี, บ้านเรือนแบบตงโกนันในตานะฮ์โตราจา, ภูเขาหินปูนในมารซ, ทุ่งนาในจังหวัดซูลาเวซีใต้, บ้านลอยน้ำในทะเลสาบเตมเป, หาดตันจุงบีรา | |
คำขวัญ: Toddo' Puli / แม่แบบ:Script/Lontara (Keep the faith) | |
![]() สถานที่ตั้งของจังหวัดซูลาเวซีใต้ในอินโดนีเซีย | |
พิกัดภูมิศาสตร์: 4°20′S 120°15′E / 4.333°S 120.250°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 4°20′S 120°15′E / 4.333°S 120.250°E | |
ประเทศ | ![]() |
ก่อตั้ง | 19 ตุลาคม ค.ศ. 1669 |
ก่อตั้งเป็นจังหวัด | 13 ธันวาคม ค.ศ. 1960 |
เมืองหลัก | ![]() |
การปกครอง | |
• หน่วยงาน | South Sulawesi Regional Government |
• ผู้ว่าราชการจังหวัด | Nurdin Abdullah (PDI-P) |
• Vice Governor | Sudirman Sulaiman |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 46,717.48 ตร.กม. (18,037.72 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | 16 |
ความสูงจุดสูงสุด | 3,478 เมตร (11,411 ฟุต) |
ประชากร (2010)[1] | |
• ทั้งหมด | 8,032,551 คน |
• ความหนาแน่น | 170 คน/ตร.กม. (450 คน/ตร.ไมล์) |
ด้านประชากร | |
• กลุ่มชาติพันธุ์ | บูกิส (41.9%), มากัซซาร์ (25.43%), โตราจา (9.02%), มันดาร์ (6.1%) |
• ศาสนา | อิสลาม (89.62%), โปรเตสแตนต์ (7.62%), โรมันคาทอลิก (1.54%), ศาสนาพุทธ (0.24%), ศาสนาฮินดู (0.72%), ลัทธิขงจื๊อ (0.004)[2] |
• ภาษา | อินโดนีเซีย (ทางการ) บูกิส (ท้องถิ่น) มากัซซาร์ (ท้องถิ่น) โตราจา (ท้องถิ่น) มันดาร์ (ท้องถิ่น) |
เขตเวลา | UTC+08 (Indonesia Central Time) |
รหัสไปรษณีย์ | 90xxx, 91xxx, 92xxx |
รหัสโทรศัพท์ | (+62) 4xx |
รหัสไอเอสโอ 3166 | ID-SN |
Vehicle sign | DD, DP, DW |
HDI | ![]() |
อันดับ HDI | 14 (2014) |
เมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดตามสัดส่วนของขนาด | Palopo - 247.52 ตารางกิโลเมตร (95.57 ตารางไมล์) |
เมืองที่ขนาดใหญ่ที่สุดตามสัดส่วนประชากร | Makassar - (1,339,374 - 2010) |
Largest regency by area | North Luwu Regency - 7,502.58 ตารางกิโลเมตร (2,896.76 ตารางไมล์) |
Largest regency by population | Bone Regency - (717,268 - 2010) |
เว็บไซต์ | sulselprov.go.id |
จังหวัดซูลาเวซีใต้ (อินโดนีเซีย: Sulawesi Selatan; บูกิส: ᨔᨘᨒᨓᨙᨔᨗ ᨒᨕᨘᨈ ) เป็นจังหวัดในคาบสมุทรใต้ของเกาะซูลาเวซี หมู่เกาะเซลายาร์ซึ่งอยู่ทางใต้ของซูลาเวซีก็เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดนี้ด้วย จังหวัดนี้ติดกับจังหวัดซูลาเวซีกลางและจังหวัดซูลาเวซีตะวันตกทางทิศเหนือ ติดกับอ่าวโบเนและจังหวัดซูลาเวซีตะวันออกเฉียงใต้ทางทิศตะวันออก ติดกับช่องแคบมากัซซาร์ทางทิศตะวันตก และติดกับทะเลโฟลเร็ซทางทิศใต้
จากข้อมูลสำมะโนประชากรปี ค.ศ. 2010 มีประชากร 8,032,551 คน ทำให้จังหวัดนี้เป็นจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดบนเกาะ (ร้อยละ 46 ของจำนวนประชากรของเกาะซูลาเวซี) และเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากสุดอันดับ 6 ของอินโดนีเซีย จากการคาดคะเตประชากรในปี 2015 คาดว่ามีประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 8.52 คน กลุ่มชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ของจังหวัดซูลาเวซีใต้คือ ชาวบูกิส ชาวมากัซซาร์ ชาวโตราจา และชาวมันดาร์ เศรษฐกิจของจังหวัดขึ้นอยู่กับเกษตรกรรม การจับปลา และเหมืองทอง แมกนีเซียม เหล็ก และแร่อื่น ๆ เป็นหลัก เรือปีนีซียังคงใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่ชาวบูกิสและมากัซซาร์ โดยส่วนใหญ่ใช้สำหรับการคมนาคมสั้น ๆ บรรทุกของ และจับปลาในหมู่เกาะของอินโดนีเซีย
ในยุคทองของการค้าเครื่องเทศระหว่างศตวรรษที่ 15 ถึง 19 จังหวัดซูลาเวซีใต้ถือเป็นประตูทางเข้าสู่หมู่เกาะโมลุกกะ ยังมีอาณาจักรเล็ก ๆ รวมถึงสองอาณาจักรที่โดดเด่นอย่าง อาณาจักรโกวา ใกล้กับมากัซซาร์ และอาณาจักรบูกิสที่ตั้งอยู่ในโบเน เมื่อบริษัทอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ (VOC) เริ่มดำเนินงานในภูมิภาคนี้ในศตวรรษที่ 15 ต่อมาบริษัทได้มีความสัมพันธ์กับเจ้าชายบูกิส พระนาม อารุง ปาลักกา พวกเขามีชัยเหนืออาณาจักรโกวา กษัตริย์แห่งโกวา สุลต่านฮาซานุดดิน ให้เซ็นสนธิสัญญาเพื่อเป็นการลดอำนาจของบุนกายา โกวา
อ้างอิง[แก้]
- ↑
"Number of Population, Sex Ratio, Member of Household and Average Household Member by Regency/City in Sulawesi Selatan, 2005". Statistics of Sulawesi Selatan (Press release). BPS Provinsi Sulawesi Selatan. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2 กันยายน ค.ศ. 2007. สืบค้นเมื่อ 28 August 2007. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (help); Check date values in:|archivedate=
(help) - ↑ Indonesia Official Census http://sp2010.bps.go.id/index.php/site/tabel?tid=321