จังหวัดมาลูกูเหนือ
จังหวัดมาลูกูเหนือ Provinsi Maluku Utara (อินโดนีเซีย) | |
---|---|
ตามเข็มนาฬิกา จากซ้ายบน: มุมมองบนเกาะตีโดเร, ชายหาดในฮัลมาเฮรา, อ่าวเวดา, ท่าเรือกาลามาตา | |
คำขวัญ: Marimoi Ngone Futuru (Ternate language: United we are strong) | |
ที่ตั้งจังหวัดมาลูกูเหนือในประเทศอินโดนีเซีย | |
พิกัด: 0°47′N 127°22′E / 0.783°N 127.367°E | |
ประเทศ | อินโดนีเซีย |
เมืองหลัก | โซฟีฟี |
Largest city | เตอร์นาเต |
การปกครอง | |
• Governor | Abdul Ghani Kasuba (PKS) |
• Vice Governor | Muhammad Natsir Thaib |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 31,982.50 ตร.กม. (12,348.51 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2014)[1] | |
• ทั้งหมด | 1,141,561 คน |
• ความหนาแน่น | 36 คน/ตร.กม. (92 คน/ตร.ไมล์) |
Demographics | |
• ศาสนา | อิสลาม (74.28%), โปรเตสแตนต์ (24.9%), โรมันคาทอลิก (0.52%) |
• ภาษา | อินโดนีเซีย, เตอร์นาเต |
เขตเวลา | WIT (UTC+9) |
ทะเบียนพาหนะ | DG |
HDI | 0.659 (Medium) |
HDI rank | 27th (2015) |
เว็บไซต์ | www |
มาลูกูเหนือ[2] หรือ มาลูกูอูตารา[2] (อินโดนีเซีย: Maluku Utara) เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศอินโดนีเซีย ครอบคลุมพื้นที่ส่วนเหนือของหมู่เกาะโมลุกกะ เมืองหลักของจังหวัดคือเมืองโซฟีฟีบนเกาะฮัลมาเฮรา และเป็นศูนย์กลางประชากรที่ใหญ่ที่สุดของเกาะเตอร์นาเต หมู่เกาะโมลุกกะเดิมทีเป็นจังหวัด อย่างไรก็ดีใน ค.ศ. 1999 ได้แยกออกมาเป็น 2 จังหวัด โดยจังหวัดมาลูกูเหนือได้แยกออกมาจากจังหวัดมาลูกู
ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ 17 หมู่เกาะของจังหวัดมาลูกูเหนือเป็นที่รู้จักในชื่อ "หมู่เกาะเครื่องเทศ" ณ เวลานั้นภูมิภาคนี้เป็นแหล่งของกานพลู ชาวดัตช์ โปรตุเกส สเปน และสุลต่านท้องถิ่นรวมถึงชาวเตอร์นาเตและตีโดเรได้ต่อสู้กันเพื่อเป็นผู้ควบคุมผลประโยชน์ทางการค้าจากเครื่องเทศเหล่านี้ ต่อมาต้นกานพลูได้ถูกขนส่งและนำไปปลูกในส่วนต่าง ๆ ของโลก และความต้องการกานพลูก็ได้ลดลง ได้ลดความสำคัญของมาลูกูเหนือไป
ประชากรในจังหวัดมาลูกูเหนือมี 1,038,087 คน จากข้อมูลสำรวจสำมะโนประชากร ค.ศ. 2010[1] เป็นจังหวัดที่มีประชากรน้อยที่สุดของอินโดนีเซีย จากข้อมูลทางการล่าสุดในเดือนมกราคม ค.ศ. 2014 มีประชากรเพิ่มเป็น 1,141,561 คน
หน่วยการบริหาร
[แก้]พื้นที่จังหวัดมาลูกูเหนือแบ่งออกเป็น 8 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 2 นครหรือโกตา และ 116 ตำบลหรือเกอจามาตัน[3][4]
- อำเภอ
- อำเภอเกอปูเลาวันซูลา (Kabupaten Kepulauan Sula)
- อำเภอปูเลาโมโรไต (Kabupaten Pulau Morotai)
- อำเภอปูเลาตาลียาบู (Kabupaten Pulau Taliabu)
- อำเภอฮัลมาเฮรากลาง (Kabupaten Halmahera Tengah)
- อำเภอฮัลมาเฮราตะวันตก (Kabupaten Halmahera Barat)
- อำเภอฮัลมาเฮราตะวันออก (Kabupaten Halmahera Timur)
- อำเภอฮัลมาเฮราใต้ (Kabupaten Halmahera Selatan)
- อำเภอฮัลมาเฮราเหนือ (Kabupaten Halmahera Utara)
- นคร
เมืองหลักของจังหวัดมาลูกูเหนือได้แก่เมืองโซฟีฟี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนครตีโดเร
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Central Bureau of Statistics: Census 2010 เก็บถาวร 2010-11-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, retrieved 17 January 2011 (อินโดนีเซีย)
- ↑ 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
- ↑ Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
- ↑ "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.