กล้านรงค์ จันทิก

กล้านรงค์ จันทิก ม.ป.ช., ม.ว.ม., ต.จ.ว.
สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 – 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2562
เลขาธิการคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ
ดำรงตำแหน่ง 22 มิถุนายน พ.ศ. 2542 – 24 ตุลาคม พ.ศ. 2546
ถัดไป	ศราวุธ เมนะเศวต
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	18 กันยายน พ.ศ. 2486
คู่สมรส	พันทิพา จันทิก

กล้านรงค์ จันทิก เป็น สมาชิกวุฒิสภาไทย ชุดที่ 12 สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ อดีตกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ อดีตเลขาธิการคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) เกิดเมื่อวันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2486 เป็นบุตรของนายยนต์ และนางศรีสว่าง จันทิก สมรสกับนางพันทิพา จันทิก มีบุตรธิดา 3 คน

นายกล้านรงค์ ได้รับการแต่งตั้งเป็น กรรมการ ป.ป.ช. จากประกาศคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ฉบับที่ 19 เมื่อวันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2549 และได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2550

การศึกษา

กล้านรงค์ จันทิก จบการศึกษาจากโรงเรียนเซนต์คาเบรียล ต่อจากนั้นได้เข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา และเข้าศึกษาระดับปริญญาตรีที่คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภายหลังจึงได้เข้าศึกษาจนสำเร็จเป็นเนติบัณฑิตไทย และผ่านการศึกษาอบรมจากวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร (วปอ.) รุ่นที่ 36

การทำงาน

กล้านรงค์ จันทิก เริ่มทำงานในขณะที่ยังศึกษาอยู่ในระดับปริญญาตรีชั้นปีสุดท้าย ในตำแหน่งลูกจ้าง ต่อมาในปี พ.ศ. 2512 จึงสามารถสอบเข้ารับราชการได้ในตำแหน่งวิทยากร สังกัดสำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบท (รพช.) ต่อมาได้สอบเข้ารับราชการเป็นข้าราชการฝ่ายอัยการ แต่ไม่ผ่านการสอบสัมภาษณ์ ภายหลังจึงมารับตำแหน่งนิติกร ระดับ 4 งานบริการทรัพย์สิน กองธุรกิจเศรษฐกิจ สำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบท ในปี พ.ศ. 2518 และในปีเดียวกันจึงได้โอนย้ายไปอยู่สำนักนายกรัฐมนตรี ทำหน้าที่เลขานุการส่วนตัว หม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช นายกรัฐมนตรี กระทั่งในปี พ.ศ. 2520 ได้โอนมาเป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนสอบสวน ระดับ 4 กองสืบสวนสอบสวน 1 คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตและประพฤติมิชอบในวงราชการ (ป.ป.ป.) ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการกองสืบสวนสอบสวน 1 ในปี พ.ศ. 2524 เป็นผู้อำนวยการกองสืบสวนสอบสวน 2 พ.ศ. 2529 และเป็นเลขาธิการคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตและประพฤติมิชอบในวงราชการ (ป.ป.ป.) ในปี พ.ศ. 2540

ต่อมาได้มีการจัดตั้งสำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ขึ้นแทนสำนักงาน ป.ป.ป. นายกล้านรงค์ จึงได้โอนย้ายมาสังกัดสำนักงาน ป.ป.ช. และได้รับแต่งตั้งเป็นเลขาธิการคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) (6 มิ.ย.2542 - 24 ต.ค.2546) ภายหลังพ้นจากตำแหน่งแล้วได้สมัครเข้าเป็นกรรมการ ป.ป.ช. แต่ไม่ได้รับเลือกจากวุฒิสภา โดยได้รับหน้าที่เป็นที่ปรึกษาคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติแทน

ในปี พ.ศ. 2549 กล้านรงค์ ได้ร่วมลงนามทูลเกล้าฯ ถวายฎีกาขอนายกรัฐมนตรีพระราชทาน เมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2549 โดยอ้างอิงความตามมาตรา 7 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 ต่อมาได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา กรุงเทพมหานคร และเป็นกรรมาธิการสามัญพิจารณาสอบสวนและศึกษาเกี่ยวกับทุจริต วุฒิสภา จนกระทั่งภายหลังการรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2549 จึงได้รับแต่งตั้งจากคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (คปค.) ให้ทำหน้าที่กรรมการ ป.ป.ช. จนกระทั่งครบวาระการดำรงตำแหน่งในกรณีมีอายุครบ 70 ปี เมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556

หลังรัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2557 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติและเป็นกรรมการในคณะกรรมการปฏิรูปประเทศด้านการป้องกันและปราบปรามการทุจริตและประพฤติมิชอบ

ในปี พ.ศ. 2562 ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา

ผลงาน

• เป็นผู้แถลงฟ้องร้อง พล.ต.สนั่น ขจรประศาสน์ อดีต รมว.มหาดไทย จากคดีเงินกู้ 45 ล้านบาท ในปี พ.ศ. 2543
• เป็นผู้แถลงเปิดคดีแจ้งทรัพย์สินอันเป็นเท็จของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ต่อศาลรัฐธรรมนูญ เมื่อ 3 เม.ย. 2544

เกียรติคุณ

คณะกรรมการ "มูลนิธิศาสตราจารย์สัญญา ธรรมศักดิ์" ได้มีมติมอบรางวัล "นักกฎหมายที่สมควรได้รับการยกย่อง ประจำปี 2546" ให้แก่ นายกล้านรงค์ จันทิก เมื่อวันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2546

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2543 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2546 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 3 ตติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ต.จ.ว.)
• พ.ศ. 2550 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 4 จตุตถดิเรกคุณาภรณ์ (จ.ภ.)
• พ.ศ. 2537 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)