ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วันดี สิงห์วังชา"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Saeng Petchchai (คุย | ส่วนร่วม)
Saeng Petchchai (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 25: บรรทัด 25:


==ประวัติ==
==ประวัติ==
วันดี มีศักดิ์เป็นหลานชายของ[[วันวิน จ.เจริญ]] (วันวินเป็นน้า) ซึ่งเคยเป็นนักมวยชิงแชมป์โลกในรุ่นมินิฟลายเวท ของ[[สหพันธ์มวยโลก]] (WBF) เมื่อปี พ.ศ. 2537 ที่จังหวัดสมุทรปราการ ที่ถือว่าเป็นการจัดรายการชิงแชมป์ครั้งแรกในประเทศไทยของสถาบัน WBF
วันดี มีศักดิ์เป็นหลานชายของ[[วันวิน จ.เจริญ]] (วันวินเป็นน้า) ซึ่งเคยชิงแชมป์โลกในรุ่นมินิฟลายเวท ของ[[สหพันธ์มวยโลก]] (WBF) เมื่อปี พ.ศ. 2537 ที่จังหวัดสมุทรปราการ ที่ถือว่าเป็นการจัดรายการชิงแชมป์ครั้งแรกในประเทศไทยของสถาบัน WBF


เมื่อได้แชมป์โลก วันดี ถือว่าเป็นนักมวยไทยที่ได้แชมป์โลกขณะอายุน้อยที่สุด คือ 18 ปี (ในปี พ.ศ. 2558 [[แสตมป์ กระทิงแดงยิม]] ได้แชมป์ในรุ่น[[ฟลายเวท]]ขณะที่อายุ 17 ปี 6 เดือน แต่เป็นเพียง[[แชมป์เฉพาะกาล]]<ref>หน้า 19 ต่อจากหน้า 17 กีฬา, ''แสตมป์แชมป์โลก''. '''เดลินิวส์'''ฉบับที่ 24,031: วันพฤหัสบดีที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8-8 ปีมะแม</ref>)
วันดีเริ่มชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2537 ชนะน็อค สันติชัย ช.ศรีประวิทย์ ยก 4 จากนั้น ชกชนะมาเป็นส่วนใหญ่จนได้รับการสนับสนุนให้ชิงแชมป์เงารุ่นมินิฟลายเวท IBF ชนะคะแนน โรแลนโด ทูยูกอน เมื่อ พ.ศ. 2539 ได้แชมป์มาครอง ก่อนจะไปเสียแชมป์ที่อินโดนีเซียเมื่อ พ.ศ. 2540 หลังจาก[[รัตนพล ส.วรพิน]]เสียแชมป์โลก วันดีได้ไปอยู่ภายใต้การสร้างสรรค์ของ[[สหสมภพ ศรีสมวงศ์]] จนได้ชิงแชมป์โลกเฉพาะกาลรุ่นมินิมัมเวท WBC เมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2541 ชนะคะแนน ร็อกกี้ หลิน ที่ ญี่ปุ่น และได้เป็นแชมป์ตัวจริงหลัง [[ริคาร์โด โลเปซ]]สละตำแหน่ง เมื่อได้แชมป์โลก วันดี ถือว่าเป็นนักมวยไทยที่ได้แชมป์โลกขณะอายุน้อยที่สุด คือ 18 ปี (ในปี พ.ศ. 2558 [[แสตมป์ กระทิงแดงยิม]] ได้แชมป์ในรุ่น[[ฟลายเวท]]ขณะที่อายุ 17 ปี 6 เดือน แต่เป็นเพียง[[แชมป์เฉพาะกาล]]<ref>หน้า 19 ต่อจากหน้า 17 กีฬา, ''แสตมป์แชมป์โลก''. '''เดลินิวส์'''ฉบับที่ 24,031: วันพฤหัสบดีที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8-8 ปีมะแม</ref>)

วันดีชกป้องกันแชมป์โลกได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ก็เสียแชมป์โลกให้กับโฮเซ่ อันโตนีโอ อคิวเร จากเม็กซิโกไปเมื่อ พ.ศ. 2543 รวมทั้งเจ้าตัวมีปัญหาเจ็บเข่าเรื้อรังจนต้องผ่าตัด วันดียังคงชกมวยสากลเรื่อยมาโดยมีนริศ สิงหวังชาเป็นผู้สนับสนุน จน พ.ศ. 2549 จึงได้ชิงแชมป์โลกเฉพาะกาลรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และคว้าแชมป์มาครองได้ แต่พอได้รับการสถาปนาเป็นแชมป์จริง และไปป้องกันแชมป์ครั้งแรกที่ญี่ปุ่น วันดีก็ถูกปลดเพราะทำน้ำหนักไม่ได้ แต่ยังขึ้นชกนอกรอบ ชนะคะแนน มูเน็ตสึกุ คาโยะ ผู้ท้าชิงชาวญี่ปุ่นไปได้

หลังจากเสียแชมป์โลกไปแล้ว วันดียังคงชกมวยสากลมาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่มีโอกาสได้ชิงแชมปฺ์โลกอีกเลย ได้ครองแชมป์ WBC รุ่นฟลายเวท เมื่อ พ.ศ. 2551 และแชมป์ WBO เอเชียรุ่นฟลายเวทเมื่อ พ.ศ. 2552 แต่ก็เป็นการครองแชมป์ในช่วงสั้นๆ และยังชกแพ้คะแนน [[เพชรบางบอน ก่อเกียรติยิม]] นักมวยสากลรุ่นน้องอีกด้วย วันดีขึ้นชกมวยสากลครั้งสุดท้ายเมื่อ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 แพ้น็อค เร็กซ์ โช ยก 4 ที่ ฮ่องกงในการชิงแชมป์ WBC เอเชียรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท จากนั้น วันดีก็แขวนนวมไป


== เกียรติประวัติ ==
== เกียรติประวัติ ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:42, 2 มิถุนายน 2562

วันดี สิงห์วังชา
วันดี ในวันชนะ คาโย แต่ต้องเสียเข็มขัด
ชื่อจริงอ้อน ดูวิเศษ
รุ่นสตอร์วเวท
ไลท์ฟลายเวท
ฟลายเวท
ซูเปอร์ฟลายเวท
เกิด5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2523 (44 ปี)
อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี
ชกทั้งหมด85
ชนะ67
ชนะน็อก18
แพ้17 ( แพ้น็อก 9 )
เสมอ1
ผู้จัดการนริส สิงหวังชา
เป๋ โปสเตอร์
สหสมภพ ศรีสมวงศ์ (ผู้จัดการร่วม)
ค่ายมวยจ.เจริญ
สิงห์วังชา
เทรนเนอร์วิรัตน์ มะลิเลิศ

วันดี สิงห์วังชา มีชื่อจริงว่า อ้อน ดูวิเศษ เกิดเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2523 ที่จังหวัดอุดรธานี มีสถิติการชกทั้งหมด 62 ครั้ง ชนะ 53 (น็อค 11) เสมอ 1 แพ้ 8

ประวัติ

วันดี มีศักดิ์เป็นหลานชายของวันวิน จ.เจริญ (วันวินเป็นน้า) ซึ่งเคยชิงแชมป์โลกในรุ่นมินิฟลายเวท ของสหพันธ์มวยโลก (WBF) เมื่อปี พ.ศ. 2537 ที่จังหวัดสมุทรปราการ ที่ถือว่าเป็นการจัดรายการชิงแชมป์ครั้งแรกในประเทศไทยของสถาบัน WBF

วันดีเริ่มชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2537 ชนะน็อค สันติชัย ช.ศรีประวิทย์ ยก 4 จากนั้น ชกชนะมาเป็นส่วนใหญ่จนได้รับการสนับสนุนให้ชิงแชมป์เงารุ่นมินิฟลายเวท IBF ชนะคะแนน โรแลนโด ทูยูกอน เมื่อ พ.ศ. 2539 ได้แชมป์มาครอง ก่อนจะไปเสียแชมป์ที่อินโดนีเซียเมื่อ พ.ศ. 2540 หลังจากรัตนพล ส.วรพินเสียแชมป์โลก วันดีได้ไปอยู่ภายใต้การสร้างสรรค์ของสหสมภพ ศรีสมวงศ์ จนได้ชิงแชมป์โลกเฉพาะกาลรุ่นมินิมัมเวท WBC เมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2541 ชนะคะแนน ร็อกกี้ หลิน ที่ ญี่ปุ่น และได้เป็นแชมป์ตัวจริงหลัง ริคาร์โด โลเปซสละตำแหน่ง เมื่อได้แชมป์โลก วันดี ถือว่าเป็นนักมวยไทยที่ได้แชมป์โลกขณะอายุน้อยที่สุด คือ 18 ปี (ในปี พ.ศ. 2558 แสตมป์ กระทิงแดงยิม ได้แชมป์ในรุ่นฟลายเวทขณะที่อายุ 17 ปี 6 เดือน แต่เป็นเพียงแชมป์เฉพาะกาล[1])

วันดีชกป้องกันแชมป์โลกได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ก็เสียแชมป์โลกให้กับโฮเซ่ อันโตนีโอ อคิวเร จากเม็กซิโกไปเมื่อ พ.ศ. 2543 รวมทั้งเจ้าตัวมีปัญหาเจ็บเข่าเรื้อรังจนต้องผ่าตัด วันดียังคงชกมวยสากลเรื่อยมาโดยมีนริศ สิงหวังชาเป็นผู้สนับสนุน จน พ.ศ. 2549 จึงได้ชิงแชมป์โลกเฉพาะกาลรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และคว้าแชมป์มาครองได้ แต่พอได้รับการสถาปนาเป็นแชมป์จริง และไปป้องกันแชมป์ครั้งแรกที่ญี่ปุ่น วันดีก็ถูกปลดเพราะทำน้ำหนักไม่ได้ แต่ยังขึ้นชกนอกรอบ ชนะคะแนน มูเน็ตสึกุ คาโยะ ผู้ท้าชิงชาวญี่ปุ่นไปได้

หลังจากเสียแชมป์โลกไปแล้ว วันดียังคงชกมวยสากลมาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่มีโอกาสได้ชิงแชมปฺ์โลกอีกเลย ได้ครองแชมป์ WBC รุ่นฟลายเวท เมื่อ พ.ศ. 2551 และแชมป์ WBO เอเชียรุ่นฟลายเวทเมื่อ พ.ศ. 2552 แต่ก็เป็นการครองแชมป์ในช่วงสั้นๆ และยังชกแพ้คะแนน เพชรบางบอน ก่อเกียรติยิม นักมวยสากลรุ่นน้องอีกด้วย วันดีขึ้นชกมวยสากลครั้งสุดท้ายเมื่อ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 แพ้น็อค เร็กซ์ โช ยก 4 ที่ ฮ่องกงในการชิงแชมป์ WBC เอเชียรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท จากนั้น วันดีก็แขวนนวมไป

เกียรติประวัติ

ชื่อในการชกมวยชื่ออื่น

  • วันดี จ.เจริญ

อ้างอิง

  1. หน้า 19 ต่อจากหน้า 17 กีฬา, แสตมป์แชมป์โลก. เดลินิวส์ฉบับที่ 24,031: วันพฤหัสบดีที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8-8 ปีมะแม

ดูเพิ่ม