ข้ามไปเนื้อหา

ชาวซิกข์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาวซิกข์
มหาราชา รณชีต สิงห์ ทรงฟังผู้อ่านคุรุครันถสาหิพที่หริมันทิรสาหิบ
ประชากรทั้งหมด
ป. 25 ล้านคน[1]
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
 อินเดีย22,000,000-28,000,000[2][3][4]
 สหรัฐ700,000[5] [6][7]
 สหราชอาณาจักร698,000[8][9][10]
 แคนาดา427,890[11]
 ออสเตรเลีย125,000[12]
 มาเลเซีย120,000[13]
 ไทย100,000[14]
 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์52,000[15]
 ฟิลิปปินส์50,000[16][17]
 ปากีสถาน50,000[18]
 นิวซีแลนด์61,000[19]
 เยอรมนี10,000-20,000[20]
 อิตาลี10,000-30,000[21]
 สิงคโปร์15,000[22]
 อินโดนีเซีย10,000[23]
 ฮ่องกง10,000[24]
 เคนยา7,000[25]
 นอร์เวย์5,000[26]
 ฟีจี2,577[27]
 อัฟกานิสถาน1,300[28][29]
ภาษา
หลัก -ปัญจาบและสำเนียงปัญจาบ  ·

รอง -

อังกฤษ · สินธี · ฮินดี · อูรดู · ปาทาน · มาเลเซีย · อาหรับ · กวางตุ้ง · อินโดนีเซีย · ไทย · อิตาลี · สวาฮีลี
ศาสนา
ซิกข์

ซิกข์ (ปัญจาบ: ਸਿੱਖ, sikkh, [sɪkkʰ]) เป็นบุคคลที่นับถือศาสนาซิกข์ ศาสนาเอกเทวนิยมที่มีต้นกำเนิดในภูมิภาคปัญจาบช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 ตามคำสอนของคุรุนานัก[30] ศัพท์ ซิกข์ มีต้นกำเนิดจากคำว่า śiṣya (शिष्य) หมายถึง 'สาวก' หรือ 'ลูกศิษย์'[31][32]

โดยทั่วไปชายชาวซิกข์มักมีชื่อกลางหรือนามสกุลเป็น สิงห์ ('สิงโต/กษัตริย์') แม้ว่าผู้ที่มีชื่อสิงห์ทั้งหมดไม่จำเป็นต้องนับถือศาสนาซิกข์เสมอไป เช่นเดียวกันกับหญิงชาวซิกข์มักมีชื่อกลางหรือนามสกุลเป็น Kaur ('เจ้าหญิง') ชาวซิกข์ที่ได้รับอมฤตสัญจาร ('การชำระล้างบาปด้วยขัณฑา') จะมีชื่อเรียกเป็นชาวซิกข์ขาลสาอมฤทธิ์ธารี (Khalsa Amritdhari Sikhs) และจะต้องมี ก 5 ประการ ติดตัวตลอดเวลา:

  1. เกศ ผมที่ไม่ถูกตัด ซึ่งมักเก็บไว้ในทัสตาร์หรือผ้าโพกหัว
  2. กรา กำไลโลหะหรือเหล็กกล้า
  3. กิรปาน ดาบสั้นหรือมีดสั้นที่ใส่ในสายรัด gatra หรือเข็มขัด kamal kasar
  4. กฉา กางเกงชั้นในทำจากฝ้าย และ
  5. กังฆา หวีไม้ขนาดเล็ก

ภูมิภาคปัญจาบในอนุทวีปอินเดียถือเป็นจุดกำเนิดของศาสนาซิกข์ เคยถูกปกครองโดยชาวซิกข์ในคริสต์ศตวรรษที่ 18 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 19 ปัจจุบัน รัฐปัญจาบในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศอินเดียมีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวซิกข์ และมีสังคมซิกข์จำนวนมากทั่วโลก มีหลายประเทศที่ยอมรับศาสนาซิกข์เป็นศาสนาที่กำหนดตามสำมะโน เช่นสหราชอาณาจักร[33] และใน ค.ศ. 2020 ชาวซิกข์ถือเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ต่างหากในสหรัฐ[34]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Sikhism". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 7 August 2018.
  2. "Office of the Registrar General & Census Commissioner, India". สืบค้นเมื่อ 4 April 2008.
  3. "The source state: Out of approximately 30 million Sikhs in the world, the majority of them, 22 million, live in India. Half a million Sikhs have made Canada their home, and even though they constitute just 1.4 % of the total population". Times of India. 23 November 2019.
  4. "The source state that Sikh population in India is close to 2.8 crore". Indian Express. 10 November 2019.
  5. "Sikhs Express Shock After Shootings at Wisconsin Temple". BBC News. 6 August 2012. สืบค้นเมื่อ 6 August 2012.
  6. Khyati Y. Joshi (2006). The Racialization of Hinduism, Islam, and Sikhism in the United States.
  7. "Learn About Sikhs". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-04. สืบค้นเมื่อ 2022-01-11.
  8. "Table QS210EW 2011 Census: Religion (Detailed), local authorities in England and Wales". Office for National Statistics. 11 December 2012. สืบค้นเมื่อ 8 April 2017.
  9. "Religion (detailed): All people" (PDF). National Records of Scotland. สืบค้นเมื่อ 8 April 2017.
  10. "Religion - Full Detail: QS218NI". Northern Ireland Statistics and Research Agency. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-09-16. สืบค้นเมื่อ 8 April 2017.
  11. "2011 National Household Survey". Statistics Canada. 8 May 2013. สืบค้นเมื่อ 12 May 2013.
  12. "2071.0 - Census of Population and Housing: Reflecting Australia - Stories from the Census, 2016". Australian Bureau of Statistics. 28 June 2017. สืบค้นเมื่อ 14 August 2021.
  13. "Malaysia - Religion". Michigan State University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 August 2011. สืบค้นเมื่อ 24 November 2018.
  14. "2006 Sikh Population". สืบค้นเมื่อ 26 September 2012.
  15. "Dubai's Sikh Temple Feeds the Masses". The National. Abu Dhabi. 9 April 2014. สืบค้นเมื่อ 21 March 2015.
  16. "Punjabi Community Involved in Money Lending in Philippines Braces for 'Crackdown' by New President". 18 May 2016.
  17. "2011 Gurdwara Philippines: Sikh Population of the Philippines". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 December 2011. สืบค้นเมื่อ 11 June 2011.
  18. Rana, Yudhvir. "Pak NGO to Resolve Issues of Sikh Community". The Times of India. สืบค้นเมื่อ 29 January 2011.
  19. "Losing our religion | Stats NZ".
  20. "Mitgliederzahlen: Sonstige", in: Religionswissenschaftlicher Medien- und Informationsdienst|Religionswissenschaftliche Medien- und Informationsdienst e. V. (Abbreviation: REMID), Retrieved 17 May 2017
  21. "NRI Sikhs in Italy". www.nriinternet.com.
  22. Iyer, Raman. "Sikhs in Singapore: Turbanators with Rich Tradition of Donning Uniform". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-17. สืบค้นเมื่อ 9 March 2011.
  23. "Orang-orang Sikh di Indonesia". kumparan (ภาษาอินโดนีเซีย).
  24. Singh, Dhruv. "Sikhs in Hong Kong". yp.scmp.com.
  25. Adam, Michel (1 September 2013). "A diversity with several levels: Kenyan politics of integration and the Kenyan minorities of Indian origin". Les Cahiers d'Afrique de l'Est / The East African Review (ภาษาอังกฤษ) (47): 23–32. ISSN 2071-7245. สืบค้นเมื่อ 4 September 2020.
  26. Jacobsen, Knut A.; Kværne, Per; Kristiansen, Knut (2018-02-20). "sikhisme". snl.no. Store norske leksikon. สืบค้นเมื่อ 2019-04-13. I Norge bor det rundt 5000 sikher.
  27. "Population by Religion - 2007 Census of Population". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 September 2008.
  28. "Afghan Sikhs are targeted by the Taliban and unable to even bury their dead". The Week.
  29. "Little reason to migrate to India, say Afghan Sikhs". www.aa.com.tr.
  30. Nikky-Guninder Kaur Singh (22 February 2011). Sikhism: An Introduction. I.B. Tauris. pp. 61–. ISBN 978-0-85773-549-2.
  31. Singh, Khushwant (2006). The Illustrated History of the Sikhs. India: Oxford University Press. p. 15. ISBN 0-19-567747-1.
  32. Nabha, Kahan Singh (1930). ਗੁਰ ਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼ [Gur Shabad Ratnakar Mahan Kosh] (ภาษาปัญจาบ). p. 720. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มีนาคม 2005. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม 2006.
  33. ONS (11 December 2012). "Religion in England and Wales 2011". Office for National Statistics. UK Statistics Authority. สืบค้นเมื่อ 24 November 2018.
  34. Press Trust of India (15 January 2020). "Sikhs to be counted as separate ethnic group in 2020 US Census; community hails recognition of distinct language, culture". Firstpost.

ข้อมูล

[แก้]
  • Fair, C. Christine (2005). "Diaspora Involvement in Insurgencies: Insights from the Khalistan and Tamil Eelam Movements". Nationalism and Ethnic Politics. 11: 125–156. doi:10.1080/13537110590927845. S2CID 145552863.
  • Van Dyke, Virginia (2009). "The Khalistan Movement in Punjab, India, and the Post-Militancy Era: Structural Change and New Political Compulsions". Asian Survey. 49 (6): 975–997. doi:10.1525/as.2009.49.6.975.

อ่านเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]