เทียนจิน

เทียนจิน 天津市 เทียนสิน
นครปกครองโดยตรง
ที่ตั้งของเทศบาลนครเทียนจินภายในประเทศจีน
พิกัด (Tianjin Century Clock Plaza): 39°08′01″N 117°12′19″E
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
ตั้งถิ่นฐาน	ประมาณ 340 ปีก่อนคริสตกาล
ที่ตั้งที่ทำการ	เขตเหอซี
เขตการปกครอง	- ระดับอำเภอ: 16 เขต  - ระดับตำบล: 240 เมืองและตำบล
การปกครอง
• ประเภท	นครปกครองโดยตรง
• เลขาธิการพรรค	หลี่ หงจง (李鸿忠)
• นายกเทศมนตรี	จาง กั๋วชิง (张国清)
พื้นที่
• เทศบาลนคร	11,946 ตร.กม. (4,612 ตร.ไมล์)
• พื้นดิน	11,609.91 ตร.กม. (4,482.61 ตร.ไมล์)
• พื้นน้ำ	186 ตร.กม. (72 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	11,609.91 ตร.กม. (4,482.61 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	5,609.9 ตร.กม. (2,166.0 ตร.ไมล์)
ประชากร  (ประมาณการ ค.ศ. 2016)
• เทศบาลนคร	15,621,200 คน
• ความหนาแน่น	1,300 คน/ตร.กม. (3,400 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง (ค.ศ. 2018)	15,621,200 คน
• รวมปริมณฑล	12,491,300 คน
เขตเวลา	UTC+8 (CST)
รหัสไปรษณีย์	300000 – 301900
รหัสพื้นที่	22
รหัส ISO 3166	CN-TJ
GDP	ค.ศ. 2019
- ทั้งหมด	1.41 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 204.45 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 23)
- ต่อหัว	112,823 เหรินหมินปี้ 16,355 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 3)
HDI (ค.ศ. 2018)	0.850 (อันดับที่ 3) – สูงมาก
รหัสป้ายทะเบียนรถ	津A, B, C, D, F, G, H, J, K, L, M 津E (แท็กซี่)
อักษรย่อ	TJ / จิน (津; jīn)
ดอกไม้ประจำนคร	Chinese rose (Rosa chinensis)
เว็บไซต์	www.tj.gov.cn

เทียนจิน หรือ เทียนสิน (จีน: 天津; พินอิน: Tiānjīn; พินอินระบบไปรษณีย์: Tientsin) เป็นหนึ่งในสี่นครปกครองโดยตรงของประเทศจีน ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศ ติดชายฝั่งทะเลปั๋วไห่ เป็นหนึ่งในนครศูนย์กลางแห่งชาติทั้งเก้าแห่งของประเทศจีน มีประชากรในปี ค.ศ. 2016 ประมาณ 15,621,200 คน ใจกลางเมืองของเทียนจินมีผู้อาศัยในปี ค.ศ. 2016 อยู่ราว 12,491,300 คน เป็นกลุ่มประชากรที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 29 ของโลก (อยู่ระหว่างเฉิงตูและรีโอเดจาเนโร) และเป็นนครที่มีประชากรมากเป็นอันดับที่ 11 ของโลก

เทียนจินปกครองแบบนครที่อยู่ภายใต้การบริหารโดยตรงของรัฐบาลกลางสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งเทศบาลนครเป็นเขตการปกครองที่มีระดับเทียบเท่ากับมณฑล อาณาเขตของเทียนจินถูกล้อมรอบโดยมณฑลเหอเป่ย์ทั้งทางทิศเหนือ ทิศตะวันตก และทิศใต้ ติดต่อกับปักกิ่งทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และติดต่อกับทะเลปั๋วไห่ทางทิศตะวันออก ในแง่ของจำนวนประชากรเฉพาะในเขตเมือง เทียนจินเป็นนครที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของประเทศจีน รองจากเซี่ยงไฮ้ ปักกิ่ง และกว่างโจว ส่วนในแง่จำนวนประชากรตามเขตเทศบาลนคร จะอยู่ในอันดับที่ 5 ของประเทศ เทียนจินเป็นส่วนหนึ่งของขอบเศรษฐกิจปั๋วไห่ (Bohai Economic Rim)

เมืองเทียนจินและกำแพงเมืองสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1404 ต่อมาหลังจากที่เปิดให้มีการค้าต่างประเทศในปี ค.ศ. 1860 เทียนจินได้กลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญและเป็นประตูสู่ปักกิ่ง ในเวลานั้น มีการก่อสร้างอาคารและคฤหาสน์ที่มีสถาปัตยกรรมแบบยุโรปจำนวนมาก ซึ่งหลายแห่งก็ได้รับการบำรุงรักษามาจนถึงปัจจุบัน หลังจากก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน เทียนจินประสบกับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำอันเนื่องมาจากนโยบายของรัฐบาลกลาง อีกทั้งมาจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวในถังชาน ซึ่งเป็นเมืองทางตะวันออกเฉียงเหนือของเทียนจิน แต่ก็ได้รับการฟื้นฟูในทศวรรษ 1990 ปัจจุบัน เทียนจินเป็นนครที่มีศูนย์กลางสองแห่ง ได้แก่ ศูนย์กลางแห่งที่หนึ่งอยู่ในเขตเมือง (รวมถึงเมืองเก่าด้วย) ตั้งอยู่ริมแม่น้ำไห่ ซึ่งเป็นแม่น้ำที่เชื่อมต่อกับแม่น้ำหวงและแม่น้ำแยงซีผ่านทางคลองใหญ่ และศูนย์กลางแห่งที่สองคือ เขตปินไห่ เป็นพื้นที่เมืองใหม่ที่ตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลปั๋วไห่ ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของเมืองเก่า ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 ย่านการเงินยฺหวีเจียพู่ของเทียนจินกลายเป็นที่รู้จักในนาม แมนฮัตตันของจีน

ภูมิศาสตร์

เทียนจิน ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือติดกับปักกิ่ง ด้านตะวันออกติดกับอ่าวป๋อไห่ (Bohai Bay) มีสถานภาพเป็น "เทศบาลเมือง" (Special Municipality) ซึ่งการปกครองขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลาง ห่างจากเมืองปักกิ่งซึ่งเป็นเมืองหลวง ประมาณ 120 กิโลเมตร

พื้นที่เมืองของเทียนจินตั้งอยู่ตามแม่น้ำไห่เหอ (Hai He River) ท่าเรือที่อยู่ห่างไกลตั้งอยู่บนอ่าวป๋อไห่ (Bohai Gulf) บนมหาสมุทรแปซิฟิก เทศบาลนครเมียนจินมีพรมแดนติดต่อกับเหอเป่ย ไปทางเหนือ ใต้ และ ตะวันตก ติดต่อกับเทศบาลนครปักกิ่งในส่วนเล็ก ๆ ทางตะวันตกเฉียงเหนือ และติดต่อกับอ่าวป๋อไห่ไปทางตะวันออก

เศรษฐกิจ

เทียนจิน นอกจากจัดเป็นเมืองท่าที่ใหญ่เป็นอันดับ 3 ของประเทศจีนท่าเรือเทียนจินมีสินค้าเข้าออกราว 160 ล้านตัน โดยสินค้าที่ผ่านท่าเรือแห่งนี้กว่า 80% เป็นถ่านหิน แร่ธาตุ และผลิตภัณฑ์น้ำมัน จึงนับเป็นศูนย์ท่าเรือใหญ่ริมทะเลป๋อไห่ทางภาคเหนือของประเทศ ยังเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่สำคัญและเป็นศูนย์กลางทางการค้า การขนส่งการสื่อสารที่สำคัญของจีนตอนเหนือ มีชายฝั่งทะเลยาว 133 กม.ทางฝั่งตะวันออก อุดมด้วยทรัพยากรทางทะเล และยังเป็นเขตเมืองท่าและฐานอุตสาหกรรมทางทะเลที่สำคัญของประเทศ โดยเฉพาะอุตสาหกรรมปิโตรเคมีในมหาสมุทร

วัฒนธรรม

สภาพภายในเมืองยังมีสถาปัตยกรรมแบบตะวันตกปรากฏให้เห็นอยู่ทั่วไป ซึ่งตกค้างมาตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 19 ในยุคล่าอาณานิคม

• 
  นครเทียนจิน
• 
  เขตHexi Qu ของเทียนจิน
• 
  Le premier tram en 1906
• 
  Rue de Tianjin, Heping lu.
• 
  La tour du tambour
• 
  Paifang (Gate Monument)
• 
  L'université des langues étrangères
• 
  Une banque

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการเทศบาลนครเทียนจิน