ไพวรินทร์ ขาวงาม

ไพวรินทร์ ขาวงาม จ.ภ.
เกิด	10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2504 อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด ประเทศไทย
นามปากกา	ไพวรินทร์ ขาวงาม
อาชีพ	กวี นักเขียน คอลัมนิสต์อิสระ
สัญชาติ	ไทย

ไพวรินทร์ ขาวงาม (10 กุมภาพันธ์ 2504 - ) กวี นักเขียน และคอลัมนิสต์ชาวไทย เจ้าของรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2538 จากหนังสือรวมบทกวี ม้าก้านกล้วย และศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ประจำปี พ.ศ. 2558

ประวัติ

ไพวรินทร์ เกิดในครอบครัวชาวนาจังหวัดร้อยเอ็ด เป็นบุตรของนายสมัย และนางดวน ขาวงาม เขาเป็นคนที่ 3 จากพี่น้อง 9 คน จบชั้นประถมศึกษาจากโรงเรียนบ้านตาหยวก และบวชเรียนต่อจนจบมัธยมปลาย ที่มหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตวังน้อย พระนครศรีอยุธยา อยู่ช่วยฝึกสอนวิชาภาษาไทยและวรรณคดี เพื่อตอบแทนคุณสถาบันระยะหนึ่งจึงลาสิกขาบท

จากนั้นมุ่งสู่เชียงใหม่ เป็นพนักงานพิสูจน์อักษร หนังสือพิมพ์ประชากรรายวัน ก่อนเลื่อนฐานะขึ้นเป็นนักข่าว สั่งสมประสบการณ์กับหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเล็กๆ หลายฉบับ จวบปี 2527 ตัดสินใจเข้ากรุง ทำงานฝ่ายศิลป์นิตยสารสปีดเวย์ ต่อสู้ชีวิตทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะทำรูปเคลือบพลาสติกวางขายข้างถนน พนักงานขายไอศกรีม ปี 2528 ช่วยงานนิตยสารสู่ฝัน ปี 2531 ประจำกองบรรณาธิการวารสารปาจารยสาร ต่อมาเป็นบรรณาธิการเฉพาะกิจสำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น ประจำกองบรรณาธิการหนังสือดีเขต เป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการชีวิตต้องสู้ ปัจจุบันเป็นคอลัมนิสต์อิสระ

จาก " สามเณรไพรัช " สู่ " ไพวรินทร์ "

ไพวรินทร์ เดิมชื่อ 'ไพรัช' เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก เคยใช้นามปากกา 'สามเณรไพรัช' ส่งความเรียงไปลงในนิตยสารชัยพฤกษ์การ์ตูน ต่อมาเปลี่ยนใช้นามปากกาว่า 'ไพวรินทร์ วิเชียรฉันท์' ในการเขียนกลอน และเพื่อขจัดความยุ่งยากในการรับค่าเรื่อง เขาได้เปลี่ยนชื่อจริงเป็น 'ไพวรินทร์' จึงเป็นทั้งชื่อจริงและนามปากกาตั้งแต่นั้นมา

ผลงาน

1. ลำนำวเนจร (2528) รวมบทกวี
2. คำใดจะเอ่ยได้ดั่งใจ (2529) รวมบทกวี เข้ารอบซีไรต์ พ.ศ. 2529
3. ไม่ใช่บทกวีจากชายป่าอารยธรรม (2530) รวมบทกวีไร้ฉันทลักษณ์
4. ฤดีกาล (2532) รวมบทกวี เข้ารอบซีไรต์ พ.ศ. 2535
5. คือแรงใจและไฟฝัน (2534) รวมบทกวี
6. ถนนนักฝัน (2535) รวมบทกวีประกอบภาพ
7. ม้าก้านกล้วย (2538) รวมบทกวี ได้รับรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2538
8. เจ้านกกวี (2540) รวมบทกวี
9. ทอดยอด (2542) รวมบทความและเรื่องสั้น
10. เพราะภาพพูดได้ หัวใจจึงขอฟัง (2544)
11. ผมจรรอนแรมจากลุ่มแม่น้ำมูล (2545)
12. ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีรัก (2545)
13. ดวงใจจึงจำนรรจ์ (2547)
14. จิบใจ จอกจ้อย (2547)
15. กลอนกล่อมโลก (2547)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2560 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 4 จตุตถดิเรกคุณาภรณ์ (จ.ภ.)

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บล็อกส่วนตัว
• เฟชบุ๊คส่วนตัว