ข้ามไปเนื้อหา

กลุ่มภาษาบอร์เนียว-ฟิลิปปินส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(G) กลุ่มภาษาบาริโต
(L) กลุ่มภาษาแลนด์ไดยัก
(M) กลุ่มภาษามาเลย์อิก
(N) กลุ่มภาษาเกรตเทอร์บอร์เนียวเหนือ
(S) กลุ่มภาษาซูลาเวซีใต้

กลุ่มภาษาบอร์เนียว-ฟิลิปปินส์ (อังกฤษ: Borneo-Philippines languages) หรือกลุ่มภาษาเอสเปโรนีเซีย หรือกลุ่มภาษามาลาโย-โพลีเนเซียตะวันตกนอก เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียนที่รวมภาษาของฟิลิปปินส์ เกาะบอร์เนียว คาบสมุทรทางเหนือของเกาะซูลาเวซี และเกาะมาดากัสการ์ (Wouk and Ross 2002) ภายในกลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซียตะวันตกแบ่งได้เป็นสองกลุ่มคือกลุ่มนอก (บอร์เนียว-ฟิลิปปินส์) และกลุ่มใน (ซุนดา-ซูลาเวซี) การแบ่งแบบนี้ถือเป็นการแบ่งตามภูมิศาสตร์

การจัดแบ่ง

[แก้]

ภาษาในกลุ่มนี้มีจำนวนมาก แบ่งเป็นกลุ่มเล็ก ๆ มากมาย แต่ความสัมพันธ์ระหว่างกันยังไม่แน่นอน

กลุ่มฟิลิปปินส์เหนือ

[แก้]

กลุ่มภาษาวิซายัสและลูซอนใต้

[แก้]

กลุ่มมินดาเนา

[แก้]
  • กลุ่มภาษาฟิลิปปินส์ใต้ ได้แก่
    • กลุ่มภาษามาโนโบ มี 15 ภาษาในมินดาเนากลาง รวมภาษาตาซาดาย
    • กลุ่มภาษาดาเนา มี 3 ภาษาในมินดาเนาตะวันออก รวมทั้งภาษามากินดาเนา และภาษามาราเนา
    • กลุ่มภาษาซูบานุน มี 5 ภาษาในคาบสมุทรทางตะวันตกของมินดาเนา
  • กลุ่มภาษามินดาเนาใต้ มี 5 ภาษาทางชายฝั่งตอนใต้รวมทั้งภาษาตโบลี
  • กลุ่มภาษาซามา-บาเจา มี 10 ภาษา ในเกาะซูลูและบีลีรัน

กลุ่มบอร์เนียว

[แก้]

กลุ่มภาษาซูลาเวซีเหนือ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  • Fay Wouk and Malcolm Ross (ed.), The history and typology of western Austronesian voice systems. Australian National University, 2002.