ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล
Cajal-Restored.jpg
ภาพถ่ายของซานเตียโก รามอน อี กาฆัล
เกิด1 พฤษภาคม ค.ศ. 1852
เปติยาเดอารากอน แคว้นนาวาร์ ประเทศสเปน
เสียชีวิต17 ตุลาคม ค.ศ. 1934 (76 ปี)
มาดริด ประเทศสเปน
สัญชาติสเปน
การศึกษามหาวิทยาลัยซาราโกซา มหาวิทยาลัยกอมปลูเตนเซแห่งมาดริด
อาชีพแพทย์

ซานเตียโก เฟลิเป รามอน อี กาฆัล (สเปน: Santiago Felipe Ramón y Cajal) ForMemRS[1][2] (ออกเสียง: [sanˈtjaɣo raˈmon i kaˈxal]; 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1852 – 18 ตุลาคม ค.ศ. 1934)[3] เป็นแพทย์ อาจารย์ พยาธิแพทย์ นักมิญชวิทยา และนักประสาทวิทยาศาสตร์ชาวสเปน ได้รับรางวัลรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี ค.ศ. 1906[4] จากการศึกษาระบบประสาทด้วยการย้อมสี เป็นบุตรของฆุสโต รามอน กาซาซุส กับอันโตเนีย กาฆัล

การสำรวจรุ่นบุกเบิกของเขาเกี่ยวกับโครงสร้างจุลทรรศน์ของสมอง เป็นงานต้นฉบับในประสาทวิทยาศาสตร์ จึงได้รับการพิจารณาว่าเป็นบิดาของประสาทวิทยาศาสตร์ เขามีความชำนาญในการวาดรูปและภาพวาดเซลล์สมองเป็นร้อย ๆ ของเขาก็ยังถูกใช้ในการศึกษาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้[5]

ประวัติ[แก้]

ซานเตียโกมีชีวิตวัยเด็กที่ต้องย้ายที่อยู่บ่อยเนื่องจากต้องติดตามบิดาที่เป็นศัลยแพทย์ เริ่มเข้าเรียนประถมศึกษาในโรงเรียนของคณะเยซูอิตที่ฆากา และเรียนมัธยมศึกษาที่อูเอสกา เขาจบมัธยมศึกษาในปีเดียวกับที่ประเทศสเปนประกาศเป็นสาธารณรัฐครั้งที่หนึ่ง เข้าเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยซาราโกซา ในเมืองหลักของแคว้นอารากอน ซึ่งครอบครัวทั้งหมดของเขาก็ย้ายไปอยู่ที่นั่นด้วยในปี ค.ศ. 1870 จบการศึกษาอย่างรวดเร็วในปี ค.ศ. 1873 ปี ค.ศ. 1874 สมัครไปเป็นแพทย์ทหารที่คิวบา และเขาติดโรคมาลาเรียและโรคบิดที่นั่น เขาถูกส่งตัวถึงสเปนในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1875

ก่อนจะถึง ค.ศ. 1876 เขาซื้อกล้องจุลทรรศน์ตัวแรก ค.ศ. 1876 ได้เป็นแพทย์ฝึกหัดที่โรงพยาบาลแม่พระแห่งพระหรรษทานที่เมืองซาราโกซา ค.ศ. 1878 เขาป่วยเป็นวัณโรค ค.ศ. 1879 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์กายวิภาคศาสตร์แห่งซาราโกซา 19 กรกฎาคม ปีเดียวกัน เขาแต่งงานกับซิลเบเรีย ฟัญญานัส การ์ซิอา มีบุตรธิดา 7 คน ค.ศ. 1883 เป็นอาจารย์สาขาการอธิบายกายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบาเลนเซีย ซึ่งเขามีโอกาสศึกษาอหิวาตกโรคที่นี่ ค.ศ. 1887 ย้ายไปสอนสาขามิญชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนา

ค.ศ. 1892 ย้ายไปทำงานในสาขาวิชามิชญวิทยา มิชญวิทยาเคมีพื้นฐานและพยาธิกายวิภาคศาสตร์ ณ มหาวิทยาลัยกอมปลูเตนเซแห่งมาดริด ค.ศ. 1902 สามารถทำให้รัฐบาลสร้างห้องปฏิบัติการทางชีววิทยาใหม่ ซึ่งเขาทำงานที่นั่นถึง ค.ศ. 1922 หลังจากนั้นเขาย้ายไปทำวิจัยที่สถาบันรามอน อี กาฆัล[6] จนเสียชีวิต

ในวันที่ 17 ตุลาคม ค.ศ. 1934 เขาเสียชีวิตในบ้านที่มาดริด ประเทศสเปน

ผลงานทางวิทยาศาสตร์[แก้]

รามอน อี กาฆัล ในห้องทดลองของเขา

ค.ศ. 1888 ตอนที่เขาอยู่ที่บาร์เซโลนา ได้ใช้เทคนิกการย้อมสีตามแบบของกามิลโล กอลจี นักวิทยาศาสตร์อิตาลี และค้นพบการเชื่อมต่อของเซลล์ประสาทในสารสีเทา ระบบประสาทของสมองและกระดูกสันหลัง ซึ่งทฤษฎีนี้ถูกนำเสนอที่ สถาบันกายวิภาคศาสตร์เยอรมันใน ค.ศ. 1889 ซึ่งให้คำอธิบายเกี่ยวกับกระแสประสาท ในปี ค.ศ. 1906 เขาและกอลจีด้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือแพทยศาสตร์ จากการศึกษาระบบประสาท

สิ่งตีพิมพ์[แก้]

รามอน อี กาฆัลพิมพ์เผยแพร่งานและบทความทางวิทยาศาสตร์ มากกว่า 100 ผลงานในภาษาฝรั่งเศส ภาษาสเปน และภาษาเยอรมัน ที่โด่งดังมากที่สุดก็คือ "กฎเกณฑ์และคำแนะนำสำหรับการสืบสวนทางวิทยาศาสตร์", "มิญชวิทยา (วิทยาเนื้อเยื่อ)", "ความเสื่อมและการเจริญทดแทนของระบบประสาท", "คู่มือเทคนิคมาตรฐานในวิทยาเนื้อเยื่อและไมโครกราฟ", "องค์ประกอบต่าง ๆ ของวิทยาเนื้อเยื่อ", "คู่มือพยาธิวิทยาทั่วไป", "ข้อคิดใหม่ ๆ ในกายวิภาคแบบละเอียดของศูนย์ประสาท", "ตำราระบบประสาทของมนุษย์และสัตว์มีกระดูกสันหลัง", "เรตินาของสัตว์มีกระดูกสันหลัง"[3]

ในปี ค.ศ. 1905 เขาตีพิมพ์หนังสือนวนิยายวิทยาศาสตร์ "เรื่องต่าง ๆ ในเวลาหยุดงาน" ภายใต้นามปากกา "ดร. แบคทีเรีย"

งานตีพิมพ์ของเขารวมทั้ง

ภาพวาดโดย รามอน อี กาฆัล[แก้]

เชิงอรรถและอ้างอิง[แก้]

  1. ForMemRS เป็นชื่อเรียกที่อนุญาตให้ใช้ ตามหลังชื่อของผู้ที่เป็นสมาชิกต่างชาติของราชสมาคมแห่งลอนดอน
  2. doi:10.1098/rsbm.1935.0007
    This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand
  3. 3.0 3.1 Nobel lectures, Physiology or Medicine 1901-1921. Amsterdam: Elsevier Publishing Company. 1967. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-14. สืบค้นเมื่อ 2013-01-29.
  4. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1906|"http://nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1906/index.html"
  5. "History of Neuroscience". Society for Neuroscience. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-15. สืบค้นเมื่อ 2008-10-09.
  6. http://www.cajal.csic.es/ingles/historia.html Institue of Cajal's history

ดูเพิ่ม[แก้]

หนังสืออ้างอิงอื่น[แก้]

แหล่งอ้างอิงอื่น[แก้]