อหิวาตกโรค

สำหรับความหมายอื่น ดู ห่า

อหิวาตกโรค (Cholera)
ชื่ออื่น	Asiatic cholera, epidemic cholera
ผู้ป่วยอหิวาตกโรคมีภาวะขาดน้ำรุนแรง เห็นได้จากมีตาลึกโหล มือเหี่ยวแห้ง
สาขาวิชา	Infectious disease
อาการ	Large amounts of watery diarrhea, vomiting, muscle cramps
ภาวะแทรกซ้อน	Dehydration, electrolyte imbalance
การตั้งต้น	2 hours to 5 days after exposure
ระยะดำเนินโรค	A few days
สาเหตุ	Vibrio cholerae spread by fecal-oral route
ปัจจัยเสี่ยง	Poor sanitation, not enough clean drinking water, poverty
วิธีวินิจฉัย	Stool test
การป้องกัน	Improved sanitation, clean water, hand washing, cholera vaccines
การรักษา	Oral rehydration therapy, zinc supplementation, intravenous fluids, antibiotics
ความชุก	3–5 million people a year
การเสียชีวิต	28,800 (2015)

อหิวาตกโรค หรือ โรคห่า (อังกฤษ: cholera) คือ โรคระบาดชนิดหนึ่ง เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย Vibrio cholerae ที่ลำไส้เล็ก ผู้ป่วยจะมีอาการท้องร่วงเป็นน้ำและอาเจียนเป็นหลัก เรียกว่า "ลงราก" จึงเรียกโรคนี้ว่า "โรคลงราก" ก็มี และถ้าเกิดแก่สัตว์เลี้ยง เช่น เป็ด ไก่ วัว ควาย เรียก "กลี" ร่างกายจะขับน้ำออกมาเป็นจำนวนมาก ในผู้ป่วยรุนแรงอาจทำให้มีผิวสีออกเทา-น้ำเงินได้ การแพร่เชื้อเกิดขึ้นจากการดื่มน้ำหรือกินอาหารที่ปนเปื้อนอุจจาระของผู้ติดเชื้อเป็นหลัก ซึ่งผู้นั้นแม้ไม่มีอาการก็สามารถแพร่เชื้อได้

ความรุนแรงของอาการท้องร่วงและอาเจียนสามารถนำไปสู่ภาวะขาดน้ำและเสียสมดุลเกลือแร่อย่างรวดเร็ว กระทั่งเสียชีวิตในบางราย การรักษาหลักคือการชดเชยสารน้ำโดยการกิน ซึ่งมักทำโดยให้ดื่มสารละลายชดเชยการขาดน้ำและเกลือแร่ ถ้าไม่ได้ผลหรือได้ผลเร็วไม่เพียงพอหรือดื่มไม่ได้ ผู้ป่วยบางรายอาจจำเป็นต้องได้รับสารน้ำทางหลอดเลือดดำ สำหรับผู้ป่วยบางรายที่เป็นรุนแรงอาจใช้ยาปฏิชีวนะช่วยเพื่อลดระยะเวลาและความรุนแรงของการป่วย

พ.ศ. 2553 มีผู้ป่วยอหิวาตกโรคทั่วโลกประมาณ 3-5 ล้านคน เสียชีวิตประมาณ 100,000-130,000 คนต่อปี โรคนี้เป็นหนึ่งในโรคติดเชื้อโรคแรก ๆ ที่มีการศึกษาด้วยวิธีทางระบาดวิทยา

สาเหตุ

ภาพจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องผ่านของเชื้อ Vibrio cholerae

เกิดจากแบคทีเรียที่มีชื่อว่า วิบริโอ คอเลอเร (Vibrio Cholerae) sero group O1, หรือ O139, biotypes Classical และ เอลเทอร์ (EL Tor) วิบริโอ El Tor แต่ละ biotype มี serotypes inaba, Ogawa และ Hikojima (พบน้อยมาก)

การถ่ายทอดโรค

โดยการกินอาหารหรือน้ำที่มีเชื้ออหิวาตกโรค หรือพิษของเชื้ออหิวาตกโรคปะปนอยู่ เช่น อาหารที่มีแมลงวันตอม อาหารสุกๆ ดิบๆ ซึ่งเกิดจากการจากอุจจาระหรืออาเจียนของผู้ป่วย แพร่กระจายอยู่ในอาหารและน้ำดื่ม โดยมีแมลงวันเป็นพาหะนำโรค

ระยะเวลาฟักตัว

ผู้ที่ได้รับเชื้อ จะเกิดอาการได้ตั้งแต่ 24 ชั่วโมง ถึง 5 วัน แต่โดยเฉลี่ยแล้วจะเกิดอาการภายใน 1 - 2 วัน

อาการ

1. เป็นอย่างไม่รุนแรง พวกนี้มักหายภายใน 1 วัน หรืออย่างช้า 5 วัน มีอาการถ่ายอุจจาระเหลวเป็นน้ำ วันละหลายครั้ง แต่จำนวนอุจจาระไม่เกินวันละ 1 ลิตร ในผู้ใหญ่อาจมีปวดท้องหรือ คลื่นไส้อาเจียนได้
2. เป็นอย่างรุนแรง อาการระยะแรก มีท้องเดิน มีเนื้ออุจจาระมาก ต่อมามีลักษณะเป็นน้ำซาวข้าว เพราะว่ามีมูกมาก มีกลิ่นเหม็นคาว ถ่ายอุจจาระได้โดยไม่มีอาการปวดท้อง บางครั้งไหลพุ่งออกมาโดยไม่รู้สึกตัว มีอาเจียนโดยไม่คลื่นไส้ อุจจาระออกมากถึง 1 ลิตร ต่อชั่วโมง และจะหยุดเองใน 1 - 6 วัน ถ้าได้น้ำและเกลือแร่ชดเชยอย่างเพียงพอ แต่ถ้าได้น้ำและเกลือแร่ทดแทนไม่ทันกับที่เสียไป จะมีอาการขาดน้ำอย่างมาก ลุกนั่งไม่ไหว ปัสสาวะน้อย หรือไม่มีเลย อาจมีอาการเป็นลม หน้ามืด จนถึงช็อค ซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิตได้

ข้อควรปฏิบัติเมื่อเกิดอาการท้องเสีย

1. งดอาหารที่มีรสจัดหรือเผ็ดร้อน หรือ ของหมักดอง
2. ดื่มน้ำชาแก่แทนน้ำ บางรายต้องงดอาหารชั่วคราว เพื่อลดการระคายเคืองในลำไส้
3. ดื่มน้ำเกลือผง สลับกับน้ำต้มสุก ถ้าเป็นเด็กเล็กควรปรึกษาแพทย์
4. ถ้าท้องเสียอย่างรุนแรง ต้องรีบนำส่งแพทย์ด่วน

การป้องกัน

1. รับประทานอาหารที่ปรุงสุกใหม่ ๆ และดื่มน้ำสะอาด เช่น น้ำต้มสุก ภาชนะที่ใส่อาหารควรล้างสะอาด ทุกครั้งก่อนใช้ หลีกเลี่ยงอาหารหมักดอง สุก ๆ ดิบ ๆ อาหารที่ปรุงทิ้งไว้นาน ๆ อาหารที่มีแมลงวันตอม
2. ล้างมือฟอกสบู่ให้สะอาดทุกครั้งก่อนกินอาหาร หรือก่อนปรุงอาหาร และหลังขับถ่าย
3. ไม่เทอุจจาระ ปัสสาวะและสิ่งปฏิกูลลงในแม่น้ำลำคลอง หรือทิ้งเรื่ยราด ต้องถ่ายลงในส้วมที่ถูกสุขลักษณะ และกำจัดสิ่งปฏิกูลโดยการเผาหรือฝังดิน เพื่อป้องกันการแพร่ของเชื้อโรค
4. ระวังไม่ให้น้ำเข้าปาก เมื่อลงเล่นหรืออาบน้ำในลำคลอง
5. หลีกเลี่ยงการสัมผัสผู้ป่วยที่เป็นอหิวาตกโรค
6. สำหรับผู้ที่สัมผัสโรคนี้ ควรรับประทานยาที่แพทย์ให้จนครบ

อ้างอิง

• Colwell RR (1996). "Global climate and infectious disease: the cholera paradigm". Science. 274 (5295): 2025–31. doi:10.1126/science.274.5295.2025. PMID 8953025. CS1 maint: ref=harv (link)
• Drasar, B. S.; Forrest, Bruce D., บ.ก. (1996). Cholera and the ecology of Vibrio cholerae. Springer. p. 355. ISBN 0412612208.CS1 maint: ref=harv (link)
• Furuque, Shah M.; Nair, G. Balakrish, บ.ก. (2008). Vibrio Cholerae: Genomics and Molecular Biology. Horizon Scientific Press. p. 218. ISBN 1904455336.CS1 maint: ref=harv (link)
• Jermyn, William S.; O'Shea, Yvonne A.; Quirke, Anne Marie; Boyd, E. Fidelma (2006). "Genomics and the Evolution of Pathogenic Vibrio Cholerae". ใน Chan, Voon L.; Sherman, Philip M.; Bourke, Billy (บ.ก.). Bacterial genomes and infectious diseases. Humana Press. p. 270. ISBN 158829496X.CS1 maint: ref=harv (link)
• Mintz ED, Guerrant RL (2009). "A lion in our village--the unconscionable tragedy of cholera in Africa". N. Engl. J. Med. 360 (11): 1060–3. doi:10.1056/NEJMp0810559. PMID 19279337. CS1 maint: ref=harv (link)
• Pardio Sedas, Violeta T. (2008). "Impact of Climate and Environmental Factors on the Epidemiology of Vibrio choerae in Aquatic Ecosystems". ใน Hofer, Tobias N. (บ.ก.). Marine Pollution: New Research. Nova Science publishers. p. 448. pp. 221–254. ISBN 1604562420.CS1 maint: ref=harv (link)
• Ryan, Kenneth J.; Ray, C. George, บ.ก. (2003). Sherris medical microbiology: an introduction to infectious diseases (4th ed.). ISBN 0838585299. CS1 maint: ref=harv (link)
• Wachsmuth, Kaye; Blake, Paul A.; Olsvik, Ørjan, บ.ก. (1994). Vibrio cholerae and cholera: molecular to global perspectives. ASM Press. p. 465. ISBN 1555810675.CS1 maint: ref=harv (link)

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Crump JA, Bopp CA, Greene KD; และคณะ (2003). "Toxigenic Vibrio cholerae serogroup O141-associated cholera-like diarrhea and bloodstream infection in the United States". J. Infect. Dis. 187 (5): 866–8. doi:10.1086/368330. PMID 12599062. CS1 maint: multiple names: authors list (link) CS1 maint: ref=harv (link)
• Steinberg EB, Greene KD, Bopp CA, Cameron DN, Wells JG, Mintz ED (2001). "Cholera in the United States, 1995-2000: trends at the end of the twentieth century". J. Infect. Dis. 184 (6): 799–802. doi:10.1086/322989. PMID 11517445. CS1 maint: multiple names: authors list (link) CS1 maint: ref=harv (link)

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิพจนานุกรม มีความหมายของคำว่า:
cholera

• "อหิวาตกโรค: คำถามที่ถามกันบอย." (Archive) - Centers for Disease Control and Prevention
• Cholera Archived 2020-08-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - World Health Organization (อังกฤษ)
• Map of recent international outbreaks (อังกฤษ)
• What is Cholera? - Centers for Disease Control and Prevention (อังกฤษ)
• Cholera information for travelers - Centers for Disease Control and Prevention (อังกฤษ)
• Steven Shapin, "Sick City: Maps and mortality in the time of cholera", The New Yorker May 2006. A review of Steven Johnson, “The Ghost Map: The story of London’s most terrifying epidemic — and how it changed science, cities, and the modern world” (อังกฤษ)
• Cholera Epidemic in NYC in 1832 New York Times 15 April 2008 (อังกฤษ)
• The Cholera Timebomb in The DRC - slideshow by The First Post (อังกฤษ)

การจำแนกโรค	D ICD-10: A00 ICD-9-CM: 001 MeSH: D002771 DiseasesDB: 29089
ทรัพยากรภายนอก	MedlinePlus: 000303 eMedicine: med/351 Patient UK: อหิวาตกโรค Orphanet: 173