ข้ามไปเนื้อหา

สารขยายหลอดลม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สารขยายหลอดลม หรือ ยาขยายหลอดลม (อังกฤษ: Bronchodilator) เป็นสารที่ช่วยขยายหลอดลมและหลอดลมฝอย ช่วยลดอาการหายใจติดขัด และทำให้มีอากาศหมุนเวียนไปสู่ปอดมากขึ้น สารขยายหลอดลมอาจเกิดขึ้นเองโดยกลไกของร่างกาย หรือรับประทานเป็นยาเข้าไปตามการควบคุมของแพทย์ก็ได้ สารขยายหลอดลมนี้มีประโยชน์อย่างมากต่อผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้น รวมทั้งโรคหืด ตลอดจนโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง

ประเภทของยาขยายหลอดลม

[แก้]

ยาขยายหลอดลม สามารถจำแนกออกเป็นสามประเภทตามใบสั่งยาได้ คือ

  • เบต้าอะโกนิสท์ (β-agonists) มีทั้งกลุ่มออกฤทธิ์ระยะสั้นและระยะยาว นอกจากนี้ยังมีผลช่วยให้มดลูกคลายตัวและช่วยให้กล้ามเนื้อขยายตัว เพิ่มการสลายตัวของไขมันที่สะสมในร่างกาย[1] สารขยายหลอดลมในกลุ่มเบต้าอะโกนิสท์มีชื่อเรียกอีกอย่างว่าสารเร่งเนื้อแดง
  • แอนติโชไลเนอร์จิกส์ (Anticholinergics) อยู่ในกลุ่มออกฤทธิ์ระยะสั้น โดยจะไประงับการทำงานของสารสื่อประสาท[2] และอาจจะให้เกิดอาการปากแห้ง และตามัว
  • ธีโอฟิลลีน (Theophylline) อยู่ในกลุ่มออกฤทธิ์ระยะยาว นอกจากนี้ยังมีผลไปกระตุ้นให้เกิดการขับปัสสาวะ กระตุ้นการทำงานของสมองและหัวใจ ทำให้กรดหลั่งในกระเพาะอาหารอีกด้วย[3]

กลุ่มของสารขยายหลอดลม

[แก้]

สารขยายหลอดลมส่งมารถจำแนกออกเป็นสองกลุ่ม คือออกฤทธิ์ระยะสั้น กับออกฤทธิ์ระยะยาว ทั้งนี้ ยาระยะสั้นใช้เพื่อบรรเทาอาการเฉพาะหน้า ส่วนยาระยะยาวใช้เพื่อป้องกันการเกิดอาการ

กลุ่มออกฤทธิ์ระยะสั้น:

กลุ่มออกฤทธิ์ระยะยาว:

อ้างอิง

[แก้]