พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก
พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก | |||||
ตราพระราชลัญจกรของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 | |||||
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก | |||||
ครองราชย์ | 1326 – 1329 | ||||
ก่อนหน้า | คริสตอฟเฟอร์ที่ 2 และอีริคยุวกษัตริย์ | ||||
ถัดไป | คริสตอฟเฟอร์ที่ 2 และอีริคยุวกษัตริย์ | ||||
ดยุกแห่งชเลสวิช | |||||
ครองราชย์ | 1325 – 1326 1330 – 1364 | ||||
ก่อนหน้า | อีริคที่ 2 เกอร์ฮาร์ดที่ 1 | ||||
ถัดไป | เกอร์ฮาร์ดที่ 1 เฮนริก | ||||
ประสูติ | ค.ศ. 1314 | ||||
สวรรคต | ค.ศ. 1364 (ราว 50 ปี) | ||||
คู่อภิเษก | รีชาร์ดิสแห่งชเวรีน | ||||
พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
ราชวงศ์ | แอสตริดเซน (ตระกูลอเบล) | ||||
พระราชบิดา | อีริคที่ 2 ดยุกแห่งชเลสวิก | ||||
พระราชมารดา | อเดเลดแห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค | ||||
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก (ค.ศ. 1314 - ค.ศ. 1364) พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์กระหว่างปีค.ศ. 1326 ถึง ค.ศ. 1329 ในขณะที่พระองค์ยังไม่บรรลุนิติภาวะ พระองค์ยังครองตำแหน่งเป็น ดยุกวัลเดมาร์ที่ 5 ดยุกแห่งชเลสวิช ในปีค.ศ. 1325 - 1326 และในปีค.ศ. 1330 - 1364 พระองค์เป็นกษัตริย์ฝ่ายผู้ทรยศต่อต้านรัชกาลที่ไม่ประสบความสำเร็จของพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก แต่การครองราชย์ของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 ก็ทรงถูกต่อต้านจากเหล่าข้าราชบริพารด้วย รัชกาลของพระองค์สิ้นสุดลงเมื่อพระองค์สละราชบัลลังก์ บางครั้งมีการสับสนว่า วัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ (ราวค.ศ. 1209 - 1231) เป็นกษัตริย์พระองค์เดียวกับพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3[1]
พระประวัติ
[แก้]ธรรมเนียมพระยศของ สมเด็จพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 | |
---|---|
ตราประจำพระอิสริยยศ | |
การทูล | Hans Majestæt (ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท) |
การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
การขานรับ | Deres Majestæt (พระพุทธเจ้าข้า/เพคะ) |
พระบิดาของกษัตริย์วัลเดมาร์คือ อีริคที่ 2 ดยุกแห่งชเลสวิก และพระมารดาของพระองค์คือ อเดเลดแห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค ธิดาในไฮน์ริชที่ 1 เคานท์แห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค เมื่อพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก พระญาติห่างๆ ของพระองค์และเป็นคู่แข่งทางราชตระกูลถูกเนรเทศออกไปจากบัลลังก์ เหล่าขุนนางฮ็อลชไตน์และเดนมาร์กพยายามสรรหากษัตริย์พระองค์ใหม่ พวกเขาได้เลือกดยุกวัลเดมาร์ที่ 5 แห่งชเลสวิช วัย 11 พรรษาเป็นพระมหากษัตริย์ ซึ่งเป็นประมุขของสายตระกูลอเบลที่สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก ด้วยยังทรงพระเยาว์ เกอร์ฮาร์ดที่ 3 เคานท์แห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค ผู้เป็นพระปิตุลาฝ่ายพระมารดาและเป็นผู้รับจำนองทื่ดินรายใหญ่ที่สุดของเดนมาร์ก ได้เป็นผู้สำเร็จราชการและเป็นผู้ปกครองพระมหากษัตริย์ ("grev Gert" or "Den kullede Greve")[2]
การครองราชย์ของกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 3 มีความเข้มงวดน้อยกว่าสมัยกษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 2 มีข้อกำหนดใหม่บางประการเช่น ปราสาทของราชวงศ์ทั้งหมดในสคาเนียต้องถูกทำลาย และขุนนางทุกคนมีสิทธิที่จะเสริมสร้างที่อยู่อาศัยของตน ข้อตกลงที่สำคัญนี้เรียกว่า คอนสติตูชิโอ วัลเดมาเรียนา ซึ่งเป็นการสัญญาว่าในอนาคต คนๆ เดียวจะไม่สามารถปกครองทั้งชเลสวิชและเดนมาร์กพร้อมกันได้ กษัตริย์วัลเดมาร์จึงยอมยกดินแดนที่เป็นมรดกของพระบิดา คือ ชเลสวิช ให้แก่เคานท์เกอร์ฮาร์ด ผู้เป็นสมเด็จลุงและผู้ปกครอง เกอร์ฮาร์ดจึงเป็นชาวฮ็อลชไตน์คนแรกที่ได้เป็นดยุก และใช้นามว่า เกอร์ฮาร์ด ดยุกแห่งจัตแลนด์ (จัตแลนด์ใต้ หรือ ชเลสวิช)
ในทางปฏิบัติ เดนมาร์กถูกขุนนางครอบงำอย่างสิ้นเชิง สิ่งนี้ไม่เป็นที่นิยมในหมู่ชาวนา ขุนนางส่วนหนึ่งเป็นชาวต่างชาติและหลายคนตั้งอัตราเก็บภาษีใหม่ ในปีค.ศ. 1328 ชาวนาในเกาะเชลลันด์ก่อกบฏ แต่ก็ถูกปราบปราม และมีกบฏในคาบสมุทรจัตแลนด์ในปีค.ศ. 1329 การกบฏในจัตแลนด์ประสบความสำเร็จกว่า แต่สุดท้ายก็ถูกปราบปรามเช่นกัน สุดท้าย เคานท์เกอร์ฮาร์ดประกาศยอมแพ้ในนามของกษัตริย์ และในปีค.ศ. 1329 กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ที่ 2 เสด็จกลับคืนสู่ราชบัลลังก์ อดีตกษัตริย์วัลเดมาร์กลับไปครองชเลสวิชเช่นเดิม
ในปีค.ศ. 1340 อดีตกษัตริย์ทรงให้ขนิษฐาคือ เฮลวิกแห่งชเลสวิช อภิเษกสมรสกับพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 4 แห่งเดนมาร์ก กษัตริย์พระองค์ใหม่ ในช่วงปลายการครองตำแหน่งของพระองค์ ได้มีการเปลี่ยนแปลงนโยบายต่อเดนมาร์ก โดยมีสงครามต่อกันสลับกับการร่วมมือกัน
ดยุกวัลเดมาร์สิ้นพระชนม์ในปีค.ศ. 1364 พระองค์เสกสมรสกับรีชาร์ดิสแห่งชเวรีน ธิดาในกุนเซลินที่ 6 เคานท์แห่งชเวรีน ทั้งสองมีบุตรชายสองคน คือ วัลเดมาร์ (ค.ศ. 1338 - 1360) และเฮนริก ดยุกแห่งชเลสวิช (ค.ศ. 1342 - 1375) เฮนริกสืบตำแหน่งดัชชีชเลสวิชต่อจากบิดา[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Valdemar III (1326-1329)" (ภาษาเดนมาร์ก). aerenlund.dk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2020-01-01.
- ↑ "Erik (II), Hertug af Sønderjylland –1325" (ภาษาเดนมาร์ก). Dansk biografisk Lexikon. สืบค้นเมื่อ 2020-01-01.
- ↑ "Richardis (eller Rixa), Hertuginde af Slesvig, –1360" (ภาษาเดนมาร์ก). Dansk biografisk Lexikon. สืบค้นเมื่อ 2020-01-01.
ก่อนหน้า | พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 3 แห่งเดนมาร์ก | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 และอีริคยุวกษัตริย์ |
พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก (ค.ศ. 1326 - ค.ศ. 1329) |
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 และอีริคยุวกษัตริย์ | ||
อีริคที่ 2 | ดยุกแห่งชเลสวิก ครั้งที่ 1 (ค.ศ. 1325 - ค.ศ. 1326) |
เกอร์ฮาร์ดที่ 1 | ||
เกอร์ฮาร์ดที่ 1 | ดยุกแห่งชเลสวิก ครั้งที่ 2 (ค.ศ. 1330 - ค.ศ. 1364) |
เฮนริก | ||
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 | ดยุกแห่งเอสโตเนีย ครั้งที่ 1 (ค.ศ. 1326 - ค.ศ. 1329) |
คนุตที่ 2 และอิงเงอร์บอร์กแห่งนอร์เวย์ | ||
อ็อทโทที่ 1 | ดยุกแห่งเอสโตเนีย ครั้งที่ 2 (ค.ศ. 1338 - ค.ศ. 1340) |
วัลเดมาร์ที่ 3 |