รสสุคนธ์

รสสุคนธ์
รสสุคนธ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอตา
อาณาจักร:	พืช
เคลด:	พืชมีท่อลำเลียง
เคลด:	พืชดอก
เคลด:	พืชใบเลี้ยงคู่แท้
อันดับ:	Dilleniales
วงศ์:	ส้าน
สกุล:	Tetracera
ชื่อทวินาม
Tetracera loureiri (Fin. & Gagnep.) Pierre ex Craib

รสสุคนธ์ เป็นพืชดอกชนิดหนึ่ง ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Tetracera loureiri Pierre และมีชื่อพื้นเมืองอื่นเช่น เถาะปดใบเลื่อม (ประจวบคีรีขันธ์) บอระคน อรคนธ์ (ตรัง) ปดคาย ปดเลื่อน (สุราษฎร์ธานี) ปดน้ำมัน (ปัตตานี) ปะละ สะปัลละ (มลายู,นราธิวาส) มะตาดเครือ รสสุคนธ์ขาว สุคนธรส เสาวรส (กรุงเทพฯ) ย่านปด (นครศรีธรรมราช)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

รสสุคนธ์เป็นพันธุ์ไม้เลื้อย มีเถาใหญ่เหนียวแข็งแรง ไม้เลื้อยพันไม้ได้สูง 5-10 เมตร กิ่งและใบสากคาย ขอบใบจัก เล็กน้อย ดอกมีกลีบสีขาว ดอกขนาดเล็กทรงกลม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.8 ซม., มีเกสรตัวผู้เป็นพู่ฝอย คล้ายเส้นด้ายสีขาวละเอียดรอบดอก ดอกบานวันเดียวแล้วโรย ออกดอกเป็นระยะตลอดปี. มีกลิ่นหอมแรงมากในเวลากลางวัน และหอมอ่อนๆ ในเวลากลางคืน

การปลูกเลี้ยง

รสสุคนธ์เป็นไม้ขึ้นได้ทั้งกลางแจ้งและที่ร่ม หากปลูกในกระถางควรใช้ไม้ปักให้รสสุคนธ์เลื้อยได้ หรือปล่อยให้เลื้อยไต่รั้วก็ได้ การขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด, ตอน

ประโยชน์

ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ, ดอกของรสสุคนธ์เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งใช้เป็นส่วนผสมในยาหอมแก้ลมและบำรุงหัวใจ

ในวรรณกรรม

รสสุคนธ์ปรากฏในวรรณกรรมเรื่อง เงาะป่า พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 5 และ เพลงอุทยานดอกไม้

ข้อความจากเงาะป่า

มะลิวัลย์พันกอพฤกษาดาด
เหมือนผ้าลาดขาวละออหนอน้องเอ๋ย
รสสุคนธ์ขึ้นเป็นดงอย่าหลงเลย
กำลังเผยกลีบเกสรสลอนชู

อ้างอิง

• รสสุคนธ์ เก็บถาวร 2007-12-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ