มะลิวัลย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มะลิวัลย์
มะลิวัลย์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
หมวด: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
อันดับ: Scrophulariales
วงศ์: Oleaceae
สกุล: Jasminum
สปีชีส์: J.  adenophyllum

มะลิวัลย์ หรือผักแส้ว ชื่อวิทยาศาสตร์: Jasminum adenophyllum Wall. เป็นไม้เลื้อยในสกุลมะลิ พบครั้งแรกที่ประเทศอินเดีย กระจายพันธุ์จนถึงไทย พม่า มาเลเซีย และเวียดนาม ในไทยพบได้ทุกภาค เถามีขนาดเล็ก ใบเดี่ยว ดอกช่อ ดอกสีขาว มีกลิ่นหอมอ่อน แฉกกลีบเลี้ยงยาวกว่ามะลิชนิดอื่น ใช้เป็นประดับ ทางภาคเหนือนำยอดอ่อนไปใส่แกง

มะลิวัลย์ในวรรณกรรม[แก้]

มะลิวัลย์มีปรากฏในวรรณกรรมเรื่องอิเหนา พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 2

มะลิวัลย์พันพุ่มคัดค้าว
ระดูดอกออกขาวทั้งราวป่า
บ้างเลื้อยเลี้ยวเกี่ยวกิ่งเหมือนชิงช้า
ลมพาพัดแกว่งดังแกล้งไกว

อ้างอิง[แก้]

  • ปิยะ เฉลิมกลิ่น. มะลิในเมืองไทย. กรุงเทพฯ: บ้านและสวน. 2556. หน้า 60

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]