เลขฐานสามสิบสอง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ระบบเลขตามพัฒนาการ
ตัวเลขฮินดู-อาหรับ
อาหรับตะวันตก
อาหรับตะวันออก
เขมร
มอญ
อินเดีย
พราหฺมี
ไทย
 
ตัวเลขเอเชียตะวันออก
จีน
ญี่ปุ่น
เกาหลี
 
ตัวเลขที่ใช้ตัวอักษร
อับญัด
อาร์มีเนีย
ซีริลลิก
กีเอส
ฮีบรู
ไอโอเนียน/กรีก
สันสกฤต
 
ตัวเลขระบบอื่น ๆ
แอตติก
อีทรัสคัน
โรมัน
บาบิโลเนีย
อียิปต์
มายา
รายชื่อระบบเลข
ระบบเลขตามฐาน
เลขฐานสิบ (10)
2, 4, 8, 16, 32, 64
3, 9, 12, 24, 30, 36, 60, อื่น...

เลขฐานสามสิบสอง (อังกฤษ: Base32) หมายถึง เลขฐานที่มีตัว 0-9 และ A-V รวมมีสัญลักษณ์ 32 ตัว

ระบบเลขฐานสามสิบสอง (Base32) นี้จะเป็นที่นิยมใช้ในการเข้ารหัส (encode) คำสั่งควบคุมเครื่อง (control code) ที่อยู่ในระบบเลขฐานสอง (binary) ที่มีจำนวนคำสั่งยาวมาก ๆ ยกตัวอย่างได้เช่นตามคำอธิบายข้างต้น ถ้า 11111 เป็นคำสั่งควบคุมเครื่องในรูปเลขฐานสอง คือ 11111 ผู้ควบคุมเครื่องอาจจะเข้ารหัสคำสั่งควบคุมเครื่องไว้ในรหัสบาร์โค้ด (barcode) ในรูป 1F ถ้าใช้รหัสเลขฐานสิบหก (hexadecimal) ซึ่งบาร์โค้ดนั้นเวลาพิมพ์ที่จะใช้ให้เครื่องอ่านคำสั่งควบคุมเครื่อง จะใช้ความยาวของบาร์โค้ดถึง 2 ตัว แต่ถ้าผู้ควบคุมเครื่องสามารถเข้ารหัสควบคุมเครื่องดังกล่าว ไว้ในรูปของเลขฐานสามสิบสอง ซึ่งในที่นี้คือ V ซึ่งบาร์โค้ดนั้นเวลาพิมพ์จะใช้ความยาวของบาร์โค้ดเพียง 1 ตัว เท่านั้น ซึ่งจะทำให้รูปร่างบาร์โค้ดสั้นกว่า หรือกระทัดรัดกว่า เช่นการใช้ระบบเลขฐานสามสิบสองนี้ในการเข้ารหัสคำสั่งควบคุมเครื่องสำหรับเครื่องจักรอัตโนมัติความเร็วสูง (high speed Finishing system) เป็นต้น