เมกะซิตี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เมกะซิตี (อังกฤษ: megacity) เป็นนครขนาดใหญ่ซึ่งโดยทั่วไปถือว่ามีจำนวนประชากรมากกว่า 10 ล้านคน[1][2] เมกะซิตีมีคำจำกัดความที่แน่นอนแตกต่างกันไป โดยสำนักงานกิจการเศรษฐกิจและสังคมแห่งสหประชาชาตินิยามไว้ในรายงาน "แนวโน้มความเป็นเมืองของโลก" (World Urbanization Prospects) ประจำ ค.ศ. 2018 ว่าคือจำนวนของการรวมกลุ่มเมืองที่มีผู้อยู่อาศัยมากกว่า 10 ล้านคน[3] รายงานของมหาวิทยาลัยบ็อนระบุว่าเมกะซิตีคือ "นิยามโดยทั่วไปของพื้นที่มหานครที่มีประชากร 10 ล้านคนขึ้นไป"[4] สำหรับรายชื่อนครอื่น ๆ ที่ตรงตามเกณฑ์คืออยู่ในระหว่าง 5 ถึง 8 ล้านคนรวมถึงมีความหนาแน่นของประชากรอยู่ที่ 2,000 คนต่อตารางกิโลเมตร[5] คำว่าเขตเมืองขยาย มหานครและเมโทรเพล็กซ์ (metroplex) ยังถูกนำมาใช้ในภายหลังด้วย

ทั้งโลกมีเมกะซิตี อยู่ 47 เมือง โดยอยู่ในประเทศจีน 15 เมือง อินเดีย 6 เมือง

อ้างอิง[แก้]

  1. "Definition of megacity in English". Oxford Dictionaries. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-27. สืบค้นเมื่อ 27 March 2018.
  2. "megacity Meaning in the Cambridge English Dictionary". dictionary.cambridge.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 27 March 2018.
  3. "World Urbanization Prospects, The 2018 Revision" (PDF). UN DESA. 7 August 2019. p. 77. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 18 March 2020. สืบค้นเมื่อ 30 March 2020.
  4. Kötter, Theo; Friesecke, Frank (1 March 2009). "Developing urban Indicators for Managing Mega Cities". World Bank. University of Bonn.
  5. "Land Use and Land Use Change". seos-project.eu. สืบค้นเมื่อ March 26, 2018.