สี่แพร่ง
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
สี่แพร่ง | |
---|---|
ใบปิดภาพยนตร์ | |
กำกับ | |
บทภาพยนตร์ |
|
อำนวยการสร้าง | |
นักแสดงนำ | |
กำกับภาพ | |
ดนตรีประกอบ | |
บริษัทผู้สร้าง | จอกว้าง ฟิล์ม |
ผู้จัดจำหน่าย | จีทีเอช |
วันฉาย | 24 เมษายน 2551 |
ความยาว | 112 นาที |
ประเทศ | ไทย |
ภาษา | ไทย |
ทำเงิน | 85 ล้านบาท[ต้องการอ้างอิง] |
ต่อจากนี้ |
|
ข้อมูลจากสยามโซน |
สี่แพร่ง (อังกฤษ: 4 Bia) เป็นภาพยนตร์ไทยแนวสยองขวัญแบบรวมตอน ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2551 กำกับโดย ยงยุทธ ทองกองทุน, ปวีณ ภูริจิตปัญญา, ภาคภูมิ วงศ์ภูมิ, บรรจง ปิสัญธนะกุล นำแสดงโดย มณีรัตน์ คำอ้วน, เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์, วิทวัส สิงห์ลำพอง, อภิญญา สกุลเจริญสุข, ชล วจนานนท์, ณัฏฐพงษ์ ชาติพงษ์ และ กันตพัฒน์ สีดา[1] ทำรายได้รวม 85 ล้านบาท[2]
เนื้อเรื่อง
[แก้]เหงา
[แก้]กำกับโดย ยงยุทธ ทองกองทุน
พิน หญิงสาวที่ติดอยู่ในอพาร์ตเมนท์เนื่องจากใส่เฝือกที่ขา สื่อสารกับโลกภายนอกผ่านโทรศัพท์มือถือและข้อความ เธอบ่นกับแฟนหนุ่มชื่อปั๊กที่ไปตั้งแคมป์ที่เชียงใหม่ว่าเธอรู้สึกเหงามาก ทุกคืน พินจะส่งข้อความหาคนแปลกหน้าซึ่งขอเป็นเพื่อนกับเธอและดูเป็นมิตรพอสมควร คนแปลกหน้าบอกว่าเขาอยู่ในที่ที่ "คับแคบ" มา 100 วันแล้ว และแปลกที่ติดต่อได้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น หลังจากส่งรูปถ่ายของเธอให้กับคนแปลกหน้าลึกลับ พินก็ขอรูปถ่ายกลับ และได้รับรูปถ่ายเดียวกันนั้นมา เมื่อเธอถามเขา เขาก็บอกว่าเขาอยู่ในรูปถ่ายข้างๆ เธอ ใบหน้าผีๆ ปรากฏขึ้นเล็กน้อยข้างๆ ใบหน้ายิ้มแย้มของพิน ขณะที่เธอค้นหาเกี่ยวกับการตายเมื่อไม่นานมานี้ พินก็พบว่าลูกชายของเจ้าหญิงโซเฟียแห่งเวอร์นิสถานเสียชีวิตและถูกฝังไว้กับโทรศัพท์มือถือ เพื่อที่เขาจะได้ติดต่อกับแม่หรือติดต่อกับคนอื่นได้เมื่อรู้สึกเหงา พินก็ได้รับข้อความจากคนแปลกหน้าที่บอกว่าเขาจะมาที่บ้านของเธอตอนนี้ ไฟทั้งหมดเริ่มดับลงและพินก็ร้องไห้ด้วยความกลัว เธอถูกผีเข้าโจมตีและถูกโยนออกไปนอกหน้าต่างจนเสียชีวิต ฉากจากอดีตแสดงให้เห็นเจ้าชายได้รับข้อความจากแฟนสาวที่บอกเลิกความสัมพันธ์ซึ่งทำให้เขาฆ่าตัวตายด้วยการเดินผ่านหน้ารถแท็กซี่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ ซึ่งเป็นอุบัติเหตุเดียวกับที่ทำให้พินขาหักในขณะที่เธออยู่ในรถแท็กซี่
ยันต์สั่งตาย
[แก้]กำกับโดย ปวีณ ภูริจิตปัญญา
นักเรียนเนิร์ดชื่อ งิด เห็นเพื่อนร่วมโรงเรียนเสพยาเสพติด และเขาถูกตีจนตาย หนึ่งในสมาชิกแก๊งค์ชื่อ พิงค์ รู้สึกกังวลแต่ก็ไม่สามารถห้ามเพื่อนๆ ไม่ให้รังแกงิดได้ แต่น่าเสียดายที่เมื่อเขาถูกตี เขาสาปแช่งเพื่อนๆ ด้วยเครื่องรางมรณะ ซึ่งต้องใช้รูปคนตายที่ลืมตาเอาไว้ เรื่องราวยิ่งเลวร้ายลงเมื่อทุกอย่างดำเนินไปเองตามคำสั่งของวิญญาณของงิด และผู้ติดยาก็เริ่มตายทีละคน แม้ว่าพิงค์ จะไม่ได้ตีเขา แต่วิญญาณของงิด ก็ตัดสินใจไม่ไว้ชีวิตเธอเช่นกัน เพราะเธอเห็นทุกอย่างแล้วแต่ยังไม่ทำอะไรเพื่อช่วยเขา ในท้ายที่สุด เจ้าหน้าที่ตำรวจมาเตือนเธอไม่ให้ออกไปข้างนอก และตกใจเมื่อเห็นพิงก์ หัวเราะหลังจากควักดวงตาของตัวเองเพราะคำสาปกำหนดให้เหยื่อต้องเห็นงิด เขาจึงไม่สามารถทำร้ายเธอได้อีกต่อไป เพราะตอนนี้เธอสูญเสียความสามารถในการมองเห็นไปแล้ว เผยว่าบุคคลในภาพที่งิดเคยฝึกเสน่ห์คือพิน หญิงสาวพิการในเรื่องแรกที่เสียชีวิตขณะที่ลืมตาอยู่
คนกลาง
[แก้]กำกับโดย บรรจง ปิสัญธนะกุล
เพื่อนสี่คน เอ้ เต้ ชิน และผ่อง ไปล่องแพในป่าเปลี่ยวแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ คืนนั้นขณะตั้งแคมป์ เอ้บอกเพื่อนๆ ว่าถ้าต้องตาย คนที่นอนตรงกลางจะเป็นคนต่อไปที่ต้องตายไปกับเขา วันรุ่งขึ้น ขณะที่เพื่อนทั้งสี่กำลังล่องแก่ง เอ้ก็ถูกโยนลงจากแพและหาตัวไม่พบ หลังจากค้นหามานานหลายชั่วโมง เพื่อนทั้งสามที่เหลือก็ยอมแพ้และตัดสินใจพักค้างคืนที่นั่น สามเพื่อนที่หวาดกลัวกับเรื่องราวการตายของเอ้ จึงทะเลาะกันว่าใครควรนอนตรงกลาง จนกระทั่งตกลงกันได้ซึ่งไม่มีใครจำเป็นต้องทำ ต่อมาในคืนนั้น เอ้มาถึงค่ายและเข้าไปในเต็นท์ แต่เหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นทำให้เพื่อนๆ ของเขาเริ่มสงสัย เอ้ ชิน และผ่อง ออกจากเต็นท์เพื่อไปสูบบุหรี่ แล้วชินก็พบศพเอ้ เตอร์ ชิน และผ่องตกใจวิ่งเข้าไปในป่าและพบศพของตัวเองลอยอยู่ในแม่น้ำ ปรากฏว่าทั้งสี่คนจมน้ำตายเมื่อแพพลิกคว่ำในน้ำเชี่ยว แต่มีเพียงเอยเท่านั้นที่ยอมรับความตายของเขา ในขณะที่คนอื่นๆ ยังคงเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่าพวกเขาตายไปแล้ว ในที่สุดเพื่อนทั้งสี่ก็ผูกพันกันเป็นวิญญาณ
เที่ยวบิน 224
[แก้]ตอนสุดท้าย กำกับโดย ภาคภูมิ วงศ์พูล
พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน พิมแอบมี สัมพันธ์ลับๆกับเจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งเวอร์นิสถาน วันหนึ่งเธอได้รับคำสั่งให้ขึ้นเครื่องบินเช่าเหมาลำให้กับเจ้าหญิงโซเฟีย พระมเหสีของเจ้าชาย ทุย พนักงานต้อนรับ บนเครื่องบินของเธอ ไม่สามารถขึ้นเครื่องบินได้เนื่องจากพบเทอร์ พี่ชายของเธอ (จากเรื่องก่อนหน้า) จมน้ำเสียชีวิตที่เชียงใหม่ เที่ยวบินปกติกลับกลายเป็นโศกนาฏกรรมเมื่อเจ้าหญิงเกิดอาการแพ้อาหารกลางวันของพิม เนื่องจากมีส่วนผสมของกุ้งที่เจ้าหญิงแพ้หลังจากที่ราชวงศ์เวอร์นิสถานขอให้ส่งศพของเธอกลับไปเผา ทันที พิมจึงต้องอยู่บนเครื่องบินและคุ้มกันร่างของเธอ ซึ่งเป็นผู้โดยสารเพียงคนเดียว เพื่อขึ้นเครื่องบินเที่ยวกลับ ขณะที่เจ้าหญิงพยายามจะถอดผ้าห่อศพ ฝันร้ายที่สุดของพิมก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อเครื่องบินลงจอดที่สหราชอาณาจักรพบร่างของพิมนอนอยู่บนพื้นใต้พระบาทของศพเจ้าหญิงโซเฟียที่ห่อศพไว้
นักแสดง
[แก้]- มณีรัตน์ คำอ้วน รับบท ปิ่น (เหงา)
- วิโรจน์ เงาอำพันไพฑูรย์ รับบท หนุ่มออฟฟิศ (เหงา)
- อภิญญา สกุลเจริญสุข รับบท พิ้งค์ (ยันต์สั่งตาย)
- วิทวัส สิงห์ลำพอง รับบท เดียว (ยันต์สั่งตาย)
- ชล วจนานนท์ รับบท โยเกิร์ต (ยันต์สั่งตาย)
- ณัฏฐพงษ์ ชาติพงษ์ รับบท เต๋อ (คนกลาง)
- กันตพัฒน์ เพิ่มพูนพัชรสุข รับบท เอ (คนกลาง)
- พงศธร จงวิลาส รับบท เผือก (คนกลาง)
- วิวัฒน์ คงราศรี รับบท ชิน (คนกลาง)
- เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์ รับบท พิมพ์ (เที่ยวบิน 224)
- ปรเมศร์ น้อยอ่ำ รับบท กัปตัน (เที่ยวบิน 224)
- Nada Lesongan รับบท เจ้าหญิงโซเฟีย (เที่ยวบิน 224)
ดีวีดี
[แก้]ดีวีดีเรื่อง สี่แพร่ง ออกวางจำหน่ายและผลิตเองโดย จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ และ แกรมมี่บิ๊ก ซึ่งเป็นผลงานการผลิตของทาง Raccoon City มีอยู่ 2 รูปแบบคือแบบธรรมดา (2 แผ่น) และLimited Edition ที่แถมสินค้าพรีเมี่ยมโมเดลเครื่องบิน (2 แผ่นเช่นกัน) มีระบบภาพเป็น Widescreen Anamorphic 1.85.1 ระบบเสียงเป็นไทย Dolby Digital 5.1,2.0
- แผ่นที่ 1
- ภาพยนตร์
- หลากหลายผู้คนพบกับที่สี่แพร่ง (Interview)
- แพร่งแห่งความ "กลัว" (Music Video)
- ภาพนิ่งทั้งสี่แพร่ง (Photo Gallery)
- ตัวอย่างภาพยนตร์ (Trailers)
- แผ่นที่ 2
- เบื้องหลังการถ่ายทำ (The Making)
- คุยภาพยนตร์สั้นขวัญผวา (Video Commentary)
- บางแพร่งที่หายไป (Deleted Scene)
- สื่อประชาสัมพันธ์ (Special VTRs)
เพลงประกอบภาพยนตร์
[แก้]รายได้
[แก้]หลังจากเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ สี่แพร่งสามารถมากเกิน 70 ล้านทาง GTH จึงได้จัดงาน กริ๊ดเกินคาด 4แพร่งแรงสู่ 70 ล้าน โดยรวมรายได้ทั้งหมดอยู่ที่ 85 ล้านบาท
รางวัลและการเข้าชิง
[แก้]รางวัลที่ได้รับ
[แก้]- ลำดับภาพยอดเยี่ยม (วิชชพัชร์ โกจิ๋ว, ธรรมรัตน์ สุเมธศุภโชค, ปวีณ ภูริจิตปัญญา, สุรวุฒิ ตุงคะรักษ์)
- นักแสดงหญิงในบทสมทบจากภาพยนตร์ไทยแห่งปี (เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์)
เข้าชิงรางวัล
[แก้]- ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (สี่แพร่ง)
- บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (ยงยุทธ ทองกองทุน, ปวีณ ภูริจิตปัญญา, บรรจง ปิสัญธนะกูล, ภาคภูมิ วงศ์ภูมิ, เอกสิทธิ์ ไทยรัตน์)
- ลำดับภาพยอดเยี่ยม (วิชชพัชร์ โกจิ๋ว, ธรรมรัตน์ สุเมธศุภโชค, ปวีณ ภูริจิตปัญญา, สุรวุฒิ ตุงคะรักษ์)
- การสร้างภาพพิเศษยอดเยี่ยม (บริษัท โอเรียนทัล โพสท์ จำกัด)
- ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (สี่แพร่ง)
- นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม (มณีรัตน์ คำอ้วน)
- บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (ยงยุทธ ทองกองทุน, ปวีณ ภูริจิตปัญญา, บรรจง ปิสัญธนะกูล, ภาคภูมิ วงศ์ภูมิ, เอกสิทธิ์ ไทยรัฐ )
- กำกับภาพยอดเยี่ยม (นิรมล รอสส์)
- กำกับศิลป์ยอดเยี่ยม (อรรคเดช แก้วโคตร, วุฒินันท์ สุจริตพงศ์, โสภณ พูลสวัสดิ์, ปรัชวิญณ์ เพ็ชรกรด และ คนึง ดำแก้ว)
- ลำดับภาพยอดเยี่ยม (วิชชพัชร์ โกจิ๋ว, ธรรมรัตน์ สุเมธศุภโชค, ปวีณ ภูริจิตปัญญา, สุรวุฒิ ตุงคะรักษ์)
- นักแสดงหญิงในบทสมทบจากภาพยนตร์ไทยแห่งปี (เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์)
- นักแสดงหญิงในบทสมทบจากภาพยนตร์ไทยแห่งปี (มณีรัตน์ คำอ้วน)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ สี่แพร่ง thaicinema.org
- ↑ มยุรี อำนวยพร, ที่สุดของหนังเด่น-หนังโดนแห่งปี เก็บถาวร 2008-12-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน dailynews.co.th