ข้ามไปเนื้อหา

วันแสนทรหด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วันแสนทรหด
ส่วนหนึ่งของ ยุทธการที่บริเตน

พนักงานสังเกตการณ์เครื่องบินข้าศึกในกรุงลอนดอน
วันที่18 สิงหาคม ค.ศ. 1940
สถานที่
ภาคใต้ของอังกฤษและช่องแคบอังกฤษ
ผล สรุปผลไม่ได้
ทั้งสองฝ่ายสูญเสียเท่า ๆ กัน
คู่สงคราม
สหราชอาณาจักร สหราชอาณาจักร นาซีเยอรมนี เยอรมนี
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
สหราชอาณาจักร Hugh Dowding
สหราชอาณาจักร Keith Park
สหราชอาณาจักร Trafford Leigh-Mallory
นาซีเยอรมนี แฮร์มันน์ เกอริง
นาซีเยอรมนี อัลแบร์ท เคสเซิลริง
นาซีเยอรมนี ฮูโก ชแปร์เริล
ความสูญเสีย
27[1]–34 fighters destroyed[2]
39 fighters damaged[2]
29 aircraft destroyed (ground)[2]
including only eight fighters[3]
23 aircraft damaged (ground)[2]
10 killed[4]
8 lightly wounded[4]
11 severely wounded[4]
69[2]–71[1] aircraft destroyed
31 aircraft damaged[2]
94 killed[5]
40 captured[5]
25 wounded[5]

วันแสนทรหด (อังกฤษ: The Hardest Day) เป็นนามที่ถูกมอบให้จากการรบทางอากาศของสงครามโลกครั้งที่สองในช่วงระหว่างยุทธการที่บริเตน เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม ค.ศ. 1940 ระหว่างกองทัพอากาศเยอรมัน (ลุฟท์วัฟเฟอ) และกองทัพอากาศหลวงของอังกฤษ (RAF) โดยเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 ฝ่ายสัมพันธมิตรต้องพบความปราชัยในยุโรปตะวันตกและสแกนดิเนเวีย สหราชอาณาจักรได้ปฏิเสธการทาบทามเพื่อเจรจาสันติภาพกับนาซี ดังนั้นอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ได้ออกคำสั่งที่ 16 ให้กองทัพเยอรมัน (เวร์มัคท์) เข้ารุกรานสหราชอาณาจักร

การรุกรานสหราชอาณาจักรได้ถูกเรียกเป็นรหัสนามว่า ปฏิบัติการสิงโตทะเล (เยอรมัน: Unternehmen Seelöwe) อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะดำเนินการครั้งนี้ เยอรมันจำเป็นต้องครองน่านฟ้าให้ได้เสียก่อน ลุฟท์วัฟเฟอต้องทำลายกองทัพอากาศอังกฤษเพื่อป้องกันไม่ให้อังกฤษโจมตีหมู่เรือยกพลขึ้นบกของเยอรมัน หรือให้การป้องกันแก่กองเรือของราชนาวีอังกฤษที่หมายจะสกัดกั้นการยกพลขึ้นบกทางทะเลของเยอรมัน ฮิตเลอร์ได้ออกคำสั่งให้ผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งลุฟท์วัฟเฟอ จอมพล แฮร์มันน์ เกอริง และกองบัญชาการสูงสุดกองทัพอากาศเยอรมัน (OKL) เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจนี้

เป้าหมายหลักคือกองบัญชาการเครื่องบินขับไล่ของกองทัพอากาศอังกฤษ ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1940 ลุฟท์วัฟเฟอได้เริ่มปฏิบัติการทางทหารเพื่อทำลายกองทัพอากาศอังกฤษ ตลอดเดือนกรกฎาคมและต้นเดือนสิงหาคม เยอรมันได้มุ่งเป้าไปที่ขบวนเรือในช่องแคบอังกฤษและบางครั้งเป็นสนามบินของกองทัพอากาศอังกฤษ เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม ความพยายามของเยอรมันที่สำคัญ ได้เป็นที่รู้จักกันคือ แอดเลอร์แทก (วันนกอินทรีย์) ได้เข้าโจมตีสนามบินของกองทัพอากาศหลวง แต่กลับล้มเหลว ความล้มเหลวไม่ได้เป็นอุปสรรคของเยอรมันจากการโจมตีทางอากาศต่อกองทัพอากาศหลวงหรือโครงสร้างพื้นฐาน

เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม ค.ศ. 1940 ลุฟท์วัฟเฟอได้พยายามทุกวิถีทางในการทำลายกองบัญชาการเครื่องบินขับไล่ การสู้รบทางอากาศที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นช่วงการรบทางอากาศที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ในช่วงเวลานั้น ทั้งสองฝ่ายต่างได้รับความเสียหายอย่างหนัก ในทางอากาศ ฝ่ายอังกฤษได้ถูกยิงตกสองเท่าจากเครื่องบินรบจำนวนมากของลุฟท์วัฟเฟอที่พวกเขาได้พ่ายแพ้ อย่างไรก็ตาม เครื่องบินรบจำนวนมากของกองทัพอากาศหลวงได้ถูกทำลายบนภาคพื้นดิน การชดเชยความสูญเสียทั้งหมดของทั้งสองฝ่าย การสู้รบทางอากาศที่มีขนาดใหญ่และแสนจะราคาแพงได้เกิดขึ้นในภายหลังวันที่ 18 สิงหาคม แต่ทั้งสองฝ่ายต่างสูญเสียเครื่องบินรบผสมมากขึ้นในช่วงวันนั้นกว่าจุดอื่นๆในช่วงระหว่างการทัพ รวมถึงวันที่ 15 กันยายน วันยุทธการที่บริเตน การพิจารณาโดยทั่วไปของจุดสูงสุดของการสู้รบ ด้วยเหตุนี้ การสู้รบทางอากาศของวันที่ 18 สิงหาคม ค.ศ. 1940 ได้กลายเป็นที่รู้จักกันคือ "วันแสนทรหด" ในอังกฤษ

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1 2 Addison and Crang 2000, p. 59.
  2. 1 2 3 4 5 6 Bungay 2000, p. 231.
  3. Franks 1997, pp. 59–60.
  4. 1 2 3 Price 2010, p. 228.
  5. 1 2 3 Price 2010, p. 226.