มิสเอิร์ธ
![]() | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
![]() | บทความนี้ได้รับแจ้งให้ปรับปรุงหลายข้อ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความ หรืออภิปรายปัญหาที่หน้าอภิปราย
|
ก่อตั้ง | 2544 |
---|---|
ประเภท | การประกวดความงาม |
สํานักงานใหญ่ | มะนิลา |
ที่ตั้ง | |
ภาษาทางการ | อังกฤษ |
ประธานบริหาร | เรมอน มอนซอน |
บุคลากรหลัก | โรรายน์ ซคัต |
เว็บไซต์ | official website |
มิสเอิร์ธ (อังกฤษ: Miss Earth) เป็นการประกวดนางงามในฟิลิปปินส์ โดยชูแนวคิดรณรงค์ความตระหนักต่อสิ่งแวดล้อม[1][2]
ตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง การประกวดส่วนใหญ่จัดขึ้นที่ฟิลิปปินส์, ในเดือนตุลาคมหรือพฤศจิกายน, แต่เวียดนามและออสเตรียก็เป็นเจ้าภาพงานนี้เช่นกัน ตั้งแต่ 2002, มีการถ่ายทอดสดทั่วประเทศผ่านทาง ABS-CBN (ยกเว้นในปี 2018 เมื่อ GMA Network ออกอากาศการประกวด) และ Studio 23 (จนกว่าจะปิดตัวลงในปี 2014), ด้วยการออกอากาศทางโทรทัศน์ระหว่างประเทศกว่า 80 ประเทศผ่าน Star World (เปลี่ยนชื่อเป็น Fox Life) และ The Filipino Channel.[3][4][5]
ผู้ครองตำแหน่งในแต่ละปีจะอุทิศตนเพื่อส่งเสริมโครงการเฉพาะ, มักกล่าวถึงปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมและความท้าทายระดับโลกอื่นๆ[6][7] ผ่านทัวร์โรงเรียน, กิจกรรมปลูกต้นไม้, การรณรงค์ตามท้องถนน, การทำความสะอาด, การพูดจา, ทัวร์ห้างสรรพสินค้า, สื่อมวลชน, งานแสดงสินค้าด้านสิ่งแวดล้อม, โปรแกรมเล่าเรื่องสำหรับเด็ก, งานแสดงแฟชั่นเชิงนิเวศ และกิจกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอื่นๆ.[8][9][10]
ผู้ได้รับรางวัลมิสเอิร์ธจะได้เป็นโฆษกมูลนิธิมิสเอิร์ธ โครงการสิ่งแวดล้อม แห่งสหประชาชาติ (UNEP) และองค์กรด้านสิ่งแวดล้อมอื่นๆ.[11][12][13] มูลนิธิมิสเอิร์ธยังทำงานร่วมกับหน่วยงานด้านสิ่งแวดล้อมและกระทรวงของประเทศที่เข้าร่วม ภาคเอกชนและองค์กรต่างๆ รวมถึงมูลนิธิสัตว์ป่าโลก (WWF).[14][15][16]
มิสเอิร์ธคนปัจจุบันคือ มีนา ซู ชเว จากเกาหลีใต้ ได้รับการสวมมงกุฎในวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565
เจ้าภาพในการจัดประกวด[แก้]
การประกวดมิสเอิร์ธนั้น ส่วนใหญ่จะจัดประกวดในประเทศฟิลิปปินส์ บางปีกองประกวดอาจจะพาสาวงามไปเก็บตัวหรือพาไปประกวดที่ประเทศอื่นซึ่งจะไปประกวดที่ไหนนั้นจะขึ้นอยู่กับคำสั่งของกองประกวดในปีนั้น ๆ
รูปแบบการประกวด[แก้]
เวทีการประกวดมิสเอิร์ธในช่วงยุคแรกของการประกวด (ปี 2001 - 2003) กองประกวดนั้นจะคัดเลือกสาวงาม 10 คนสุดท้ายที่ความพร้อมและความสามารถผ่านเข้ารอบ จากนั้นจึงคัดให้เหลือ 8 และ 4 คนสุดท้าย และในยุคปัจจุบัน (ปี 2004 - ปัจจุบัน) ในรอบแรกจะคัดให้เหลือ 16 คน จากนั้นจึงคัดให้เหลือ 8 และ 4 คนสุดท้าย แล้วจึงคัดหาผู้ชนะต่อไป
ในการประกวดมิสเอิร์ธ เมื่อมีการประกาศผลแล้ว จะชื่อประจำตำแหน่งต่าง ๆ เช่นชนะเลิศือมิสเอิร์ท รองชนะเลิศทั้ง 3 คนจะมีชื่อตำแหน่งว่ามิสเอิร์ธแอร์ มิสเอิร์ธวอเตอร์ มิสเอิร์ธไฟเออร์ (มีตำแหน่งที่เท่ากัน)[ต้องการอ้างอิง]
ของรางวัลที่ผู้ชนะจะได้รับ[แก้]
มงกุฎรูปแบบเก่า[แก้]
มงกุฎรูปเก่านั้นมีอยู่ 2 แบบโดยแบบแรกนั้นใช้ในปี 2001 ซึ่งเป็นรูปแบบมงกุฏแบบ ชวารอสกี้ และแบบที่ 2 นั้นเริ่มใช้ตั้งแต่ปี 2002 - 2007 และเป็นการใช้ติดต่อกันเป็นเวลา 8 ปี จึงทำให้ตัวมงกุฏนั้นเกิดการชำรุดเสียหาย โดยการออกแบบตัวมงกุฎนั้นจะมีแนวคิดจากการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเป็นหลัก และถูกออกแบบโดย มัลติอวอร์ด ซึ่งตัวมงกุฎนั้นจะประกอบไปด้วย เงิน สแนเลท ซึ่งเป็นส่วนประกอบของโครงมงกุฎ แต่ยังคงรูปแบบของชวารอสกี้แบบเดิม และตัวมงกุฎนั้นจะประดับด้วยเพชรพลอย สีแดง และสีฟ้า และมีไข่มุกชวารอสกี้เป็นส่วนประดับเพิ่มเติมอีกด้วย
มงกุฎรูปแบบใหม่[แก้]
มงกุฎรูปแบบใหม่นี้ถูกใช้ขึ้นเมื่อปี 2008 ทำจากโลหะซึ่งเป็นเงิน ทอง และสแทนเลท เป็นส่วนประกอบของโครงมงกุฎ อัญมณีที่ใช้ประดับตัวมงกุฎนั้นได้มาจากการบริจาคจาก 80 ประเทศ และเป็นอัญมณีที่ขึ้นชื่อของแต่ละประเทศนั้น ตัวมงกุฎนั้นแบ่งได้เป็น 3 ส่วนคือ
- ดอกไม้ ที่อยู่บริเวณตรงกลางของตัวมงกุฎ การออกแบบนั้นได้แรงบรรดาลใจจาก นักกวีชาวสหรัฐอเมริกา ที่ชื่อ ราฟ วอลโด อีเมอซัน
- ตัวเกลียวที่อยู่บริเวณรอบๆตัวดอกไม้ แสดงให้เห็นถึงอำนาจและศักดิ์ศรีของเพศหญิง
- คลื่นที่อยู่บริเวณท้ายเชื่อมกับตัวเกลียวของตัวมงกุฎ แสดงให้เห็นถึงความสุภาพ สามัคคี และการร่วมมือกัน
เครื่องประดับ[แก้]
ส่วนนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาส่วนนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก |
นอกจากมงกุฎที่ผู้ชนะและรองทั้ง 3 คนจะได้รับแล้ว ทั้ง 4 คนยังจะได้ชุดเครื่องประดับเป็นของรางวัลอีกหนึ่งอย่างซึ่งชุดเครื่องประดับพวกนี้ถูกสร้างและออกแบบโดย บริษัท โรโมน่า เฮอร์ ไฟน์ จำกัด[ต้องการอ้างอิง] ซึ่งได้แรงบัลดาลใจมาจากขยะ ราคาของชุดเครื่องประดับของผู้ชนะจะประมาณ 250 ดอลล่าห์สหรัฐฯ ส่วนของรองทั้ง 3 นั้นราคาจะประมาณ 10000 ดอลล่าห์สหรัฐฯ ซึ่งตัวเครื่องประดับนั้นจะออกแบบลวดลายตามตำแหน่งที่ได้รับ
- มิสเอิร์ท จะได้รับสร้อยคอและต่างหูที่มี จี้เป็นรูปดอกไม้และตัวของสายนั้นจะเป็นรูปผีเสื้อมีทั้งสีเหลืองและสีขาว อัญมณีที่ใช้เช่น ทัวร์มาลีน บุษราคัม ไพฑูรย์ เพชร และพลอยสังเคราะห์ น้ำหนักรวม 56 กะรัต เพชร 3.0 กะรัต สร้อยคอยาว 17 นิ้ว และต่างหูยาว 3 นิ้ว
- มิสเอิร์ธแอร์ จะได้รับสร้อยคอและต่างหูที่มี ลักษณะเป็นคลื่นและเกลียวมีสีเหลืองและขาว ทอง 14K ประดับด้วยอัญมณีสีและเพชร อัญมณีที่ใช้เป็นพลอยสีเหลืองและทอง มีน้ำหนักรวม 65 กรัม สร้อยคอยาว 17 นิ้ว และต่างหูยาว 3 นิ้ว
- มิสเอิร์ธวอเตอร์ จะได้รับสร้อยคอและต่างหูที่เป็นรูปคลื่นและมีจี้เป็นรูปปลา ประดับด้วยอัญมณีสีเหลืองและฟ้า ไพรินสีน้ำเงิน น้ำหนักรวม 78 กรัม สร้อยยาว 17 นิ้วและต่างหูยาว 3 นิ้ว
- สเอิร์ธไฟเออร์ จะได้รับสร้อยคอและต่างหู เป็นลายประกายไฟจะใช้อัญมณีเป็นเพชรพลอยสีเหลืองและฟ้าและใช้หยกจากประเทศมาเลเซีย ซึ่งน้ำหนักรวมจะประมาณ 87.7 กรัม ซึ่งตัวสร้อยจะยาว 17 นิ้ว และตัวต่างหูยาว 3 นิ้ว
นอกจากนี้ทั้ง 4 คนยังจะได้รับสร้อยคอที่มีสัญลักษณ์ประจำตำแหน่งที่ตัวเองได้ดำรงตำแหน่งอีกด้วย
ผู้ดำรงตำแหน่ง[แก้]
ดูบทความหลักที่ รายนามผู้ครองตำแหน่งมิสเอิร์ธ
ปี | ประเทศ | ผู้ดำรงตำแหน่ง | สถานที่จัดประกวด | ผู้เข้าประกวด |
---|---|---|---|---|
2022 | ![]() |
มีนา ซู ชเว (Mina Sue Choi) | ![]() |
86 |
2021 | ![]() |
เดซทินี่ย์ แวคเนอร์ (Destiny Wagner) | ![]() |
89 |
2020 | ![]() |
ลินด์ซีย์ คอฟฟีย์ (Lindsey Coffey) | 84 | |
2019 | ![]() |
เนลิส ปิเมนเตล (Nellys Pimentel) | ![]() |
85 |
2018 | ![]() |
เหงียน เฟือง คั้ญ (Nguyễn Phương Khánh) | 87 |
ทำเนียบ[แก้]
ปี | มิสเอิร์ธ | รองชนะเลิศ | ||
---|---|---|---|---|
มิสเอิร์ธแอร์ (รองอันดับ 1) |
มิสเอิร์ธวอเตอร์ (รองอันดับ 2) |
มิสเอิร์ธไฟเออร์ (รองอันดับ 3) | ||
2022 | ![]() มีนา ซู ชเว |
![]() เชอริแดน มอทร็อค |
![]() นาดีน อาย็อบ |
![]() แอนเดรีย อาเกียเรียล่า |
2021 | ![]() เดซทินี่ย์ แวคเนอร์ |
![]() มาริสา บัตเลอร์ |
![]() โรมินา เดเนคเก้น |
![]() จรีรัตน์ เพชรโสม |
2020 | ![]() ลินด์ซีย์ คอฟฟีย์ |
![]() สเตฟานี ซรีค |
![]() ร็อกแซนน์ อัลลิสัน บาเยนส์ |
![]() มิชาลา รูบินสไตน์ |
2019 | ![]() เนลลีส์ พิเมนเทล |
![]() เอมานี แดวิส |
![]() คลารา วาฟรุสโควา |
![]() อลิสา มัญโญนก |
2018 | ![]() เหงียน เฟือง คั้ญ |
![]() เมลานี แมเดอร์ |
![]() บาเลเรีย อาโยส |
![]() มาลิสซา ฟลอเรส |
2017 | ![]() กาเรน อิบัสโก |
![]() นีนา โรเบิร์ตสัน |
![]() ฆูลิอานา ฟรังโก |
![]() ลาดา อากิโมวา |
2016 | ![]() กาเตริน เอสปิน |
![]() มิเชล โกเมซ |
![]() สเตฟานี เดอ ซอร์ซี |
![]() บรูนา ซานาร์โด (ถอนตัว) |
![]() คอร์ริน สเตลลาคิส (แทน) | ||||
2015 | ![]() อันเจเลีย อง |
![]() ดายันนา กราเกดา |
![]() บริตทานี เพยน์ |
![]() ธีสซ่า ซิกเคิร์ต |
2014 | ![]() เจมี เฮร์เรลล์ |
![]() แอนเดรีย นิว |
![]() ไมรา โรดริเกซ |
![]() อนาสตาเซีย ตรูโซวา |
2013 | ![]() อาลิซ เอนริช |
![]() เคเทีย แวคเนอร์ |
![]() ปุณิกา กุลสุนทรรัตน์ (ถูกปลด) |
![]() แคเธอรินา ชเว |
2012 | ![]() แตเรซา ไฟก์โซวา |
![]() สเตฟานี สเตฟาโนวิตซ์ |
![]() ออสมาริเอล บียาโลโบส |
![]() กามึลลา แบรนท์ |
2011 | ![]() ออลกา อาลาวา |
![]() ดรายลี เบนเน็ตโทน |
![]() อาเธนา อิมพีเรียล |
![]() กาโรไลน์ เมดินา |
2010 | ![]() นิโคล ฟาเรีย |
![]() เจนนิเฟอร์ ปาซมิญโญ (ถอนตัว) |
![]() วรรษพร วัฒนากุล |
![]() เยดี บอสเกซ |
![]() วิกตอเรีย ชูกินา (แทน) | ||||
2009 | ![]() ลาริสซา รามอส |
![]() แซนดรา ซีเฟอร์ต |
![]() เจสสิกา บาร์โบซา |
![]() อเลฆานดรา เอเชบาร์เรีย |
2008 | ![]() คาร์ลา เฮนรี |
![]() มิเรียม โอเด็มบา |
![]() อาบิเกล เอลิซัลเด |
![]() ทาเทียน อัลเวส |
2007 | ![]() เจสซิกา ทริสโก |
![]() พูจา ชิตโกเปการ์ |
![]() ซิลวานา ซานตาเอลลา |
![]() อังเฆลา โกเมซ |
2006 | ![]() อิล เอร์นันเดซ |
![]() อัมรุตา ปัตกี |
![]() เคธี อันตาลัน |
![]() มาริอัน ปูเกลีย |
2005 | ![]() อาเลกซานดรา บราอุน |
![]() อาเมล ซานตานา |
![]() คาทาริซนา โบโรวิชซ์ |
![]() โจวานา มายาโนวิช |
2004 | ![]() ปริสซิลลา เมย์เรลลิส |
![]() มูริเอลล์ เซลิเมเน |
![]() คาฮายา ลูซาจ (สเตฟานี เลซาจ) |
![]() ยานินา กอนซาเลซ |
2003 | ![]() ดาเนีย ปรินซ์ |
![]() ปริสชิลา โปเลเซดู ซานโดนา |
![]() มาริอาเนลา เซเลโดน โบลาญโญส |
![]() มาร์ตา มัตยาซิค |
2002 | ![]() เจลา กลาวอวิช (ถูกปลด) |
![]() สลัดจานา โบโซวิช (เดิมที มิสเอิร์ธวอเตอร์) |
![]() จูเลียนา แพทริเซีย ดรอสซู (เดิมที มิสเอิร์ธไฟเออร์) |
![]() เอลินา เฮอร์ฟ (กลายเป็น มิสเอิร์ธไฟเออร์) |
![]() วินเฟรด ออมเวควี (แทน) | ||||
ปี | มิสเอิร์ธ | รองชนะเลิศ | ||
มิสเอิร์ธวินด์ (รองอันดับ 1) |
มิสเอิร์ธวอเตอร์ (รองอันดับ 2) |
มิสเอิร์ธไฟเออร์ (รองอันดับ 3) | ||
2001 | ![]() แคทารีนา ซเวนส์เซิน |
![]() ซิโมเน เรจิส |
![]() มาร์การิตา ครัชต์โซวา |
![]() ดานิเอลา สตูกัน |
ทำเนียบมิสเอิร์ธ[แก้]
มิสเอิร์ธ 2018
เหงียน เฟือง คั้ญ
เวียดนามมิสเอิร์ธ 2017
กาเรน อิบัสโก
ฟิลิปปินส์มิสเอิร์ธ 2015
อันเจเลีย โอง
ฟิลิปปินส์มิสเอิร์ธ 2014
เจมี เฮร์เรลล์
ฟิลิปปินส์มิสเอิร์ธ 2012
เตเรซา ไฟก์โซวา
เช็กเกียมิสเอิร์ธ 2008
คาร์ลา เฮนรี
ฟิลิปปินส์มิสเอิร์ธ 2006
ฮิล เฮร์นันเดซ
ชิลีมิสเอิร์ธ 2005
อาเล็กซานดรา บราอุน
เวเนซุเอลา
องค์กรมิสเอิร์ธ[แก้]
องค์กรมิสเอิร์ธ เป็นองค์การในปัจจุบันที่เป็นเจ้าของและดำเนินการประกวดมิสเอิร์ธ และมิสฟิลิปปินส์เอิร์ธ สำนักงานใหญ่อยู่ที่มะนิลา, ฟิลิปปินส์ โดยของเจ้าองค์การคือ Carousel Productions ประธานกองประกวดคนปัจจุบันคือ Ramon Monzon องค์การขายสิทธิทางโทรทัศน์ให้กับการประกวดในประเทศอื่น ๆ
ผู้ครองตำแหน่งองค์กรมิสเอิร์ธ[แก้]
ด้านล่างนี้เป็นรายนามผู้ครองตำแหน่งทั้งหมดขององค์กรมิสเอิร์ธในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ปี | มิสเอิร์ธ | ประเทศ | มิสฟิลิปปินส์เอิร์ธ | จังหวัด | ||
---|---|---|---|---|---|---|
2022 | มีนา ซู ชเว | ![]() |
Jenny Ramp | ![]() | ||
2021 | เดซทินี่ย์ แวคเนอร์ | ![]() |
Naelah Alshorbaji | ![]() | ||
2020 | ลินด์ซีย์ คอฟฟีย์ | ![]() |
Roxanne Allison Baeyens | ![]() | ||
2019 | เนลลีส์ พิเมนเทล | ![]() |
Janelle Tee | ![]() | ||
2018 | เหงียน เฟือง คั้ญ | ![]() |
Silvia Celeste Cortesi | ![]() | ||
2017 | กาเรน อิบัสโก | ![]() |
Karen Ibasco | ![]() | ||
2016 | กาเตริน เอสปิน | ![]() |
Loren Mar Artajos (แทน) | ![]() | ||
Kiara Giel Gregorio (ลาออก) | ![]() | |||||
Imelda Schweighart (ปลด) | ![]() | |||||
2015 | อันเจเลีย อง | ![]() |
Angelia Gabrena Ong | ![]() | ||
2014 | เจมี เฮร์เรลล์ | ![]() |
Jamie Herrell | ![]() | ||
2013 | อาลิซ เอนริช | ![]() |
Angelee Claudette delos Reyes | ![]() | ||
2012 | แตเรซา ไฟก์โซวา | ![]() |
Stephany Dianne Stefanowitz | ![]() | ||
2011 | ออลกา อาลาวา | ![]() |
Athena Mae Imperial | ![]() | ||
2010 | นิโคล ฟาเรีย | ![]() |
Kris Psyche Resus | ![]() | ||
2009 | ลาริสซา รามอส | ![]() |
Sandra Inez Seifert | ![]() | ||
2008 | คาร์ลา เฮนรี | ![]() |
Karla Paula Henry | ![]() | ||
2007 | เจสซิกา ทริสโก | ![]() |
Jeanne Harn | ![]() | ||
2006 | อิล เอร์นันเดซ | ![]() |
Catherine Untalan | ![]() | ||
2005 | อาเลกซานดรา บราอุน | ![]() |
Genebelle Raagas | ![]() | ||
2004 | ปริสซิลลา เมย์เรลลิส | ![]() |
Tamera Marie Szijarto | ![]() | ||
2003 | ดาเนีย ปรินซ์ | ![]() |
Laura Marie Dunlap | ![]() | ||
2002 | เจลา กลาวอวิช (ปลด) | ![]() |
April Ross Perez | ![]() | ||
วินเฟรด ออมเวควี (แทน) | ![]() | |||||
2001 | แคทารีนา ซเวนส์เซิน | ![]() |
Carlene Aguilar | ![]() |
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ New York Times, World News (2003-10-30). "Afghanistan: Anti-Pageant Judges". The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 2009-01-03.
- ↑ News, Reuters (2004-10-25). "Miss Earth 2004 beauty pageant". China Daily. สืบค้นเมื่อ 2007-10-23.
{{cite news}}
:|last=
มีชื่อเรียกทั่วไป (help) - ↑ Palmero, Paul (June 18, 2005). "Pageant History". Pageant Almanac. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 12, 2008. สืบค้นเมื่อ January 7, 2008.
{{cite news}}
: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์) - ↑ Fullarton, Clair (May 15, 2008). "Beauty queen auctions dress". kilmarnock Standard, United Kingdom, Scottish & Universal Newspapers Limited. สืบค้นเมื่อ January 2, 2009.
- ↑ "Miss Earth 2007". ABS-CBN News. December 18, 2007. สืบค้นเมื่อ January 7, 2008.[ลิงก์เสีย]
- ↑ News Online, Reuters (October 8, 2004). "Contestants of Miss Earth 2004 beauty pageant". The Tribune India. สืบค้นเมื่อ December 15, 2007.
- ↑ Nkurunziza, Sam (March 30, 2008). "The most beautiful girl in the world". The Sunday Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 13, 2013. สืบค้นเมื่อ September 3, 2012.
- ↑ Gilbert, Julie (July 12, 2014). "Hamilton woman Amy Meisak is hoping to win Miss Earth 2014". Daily Record (Scotland). สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.
- ↑ Schuck, Lorraine (September 20, 2012). "Miss Earth winners work hand-in-hand" (PDF). Miss Earth Website. สืบค้นเมื่อ September 24, 2012.
- ↑ "Caerphilly beauty queen takes on the world". South Wales Argus. Gannett Company Newsquest Media (Southern) Ltd. September 18, 2013. สืบค้นเมื่อ July 30, 2022.
- ↑ Steinberg, Jessica. "Miss Earth pulls for Palestine". 3 November 2014. The Times of Israel. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.
- ↑ Sieczkowski, Cavan (December 4, 2011). "Miss Earth 2011 Crowned, Miss Ecuador Wins the Title". International Business Times. BT Media Inc. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.
- ↑ Borja, Tessa (October 17, 2007). "Jennifer Neves is Miss Earth Guam". Marianas Variety News, Guam Edition. สืบค้นเมื่อ September 10, 2008.
- ↑ Waddington, Sarah (September 19, 2014). "Plymouth engineering student hopes to "change the future" by competing for Miss Earth England". The Herald (Plymouth). สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Bobby T., Yalong (January 4, 2016). "A haphazard scrutiny and pragmatic dissertation on Philippine pageantry". Asian Journal. สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.
- ↑ Macauley, Richard (November 24, 2015). "China's latest censorship battlefield is global beauty pageants". Quartz. Goldman Sachs. สืบค้นเมื่อ January 27, 2016.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
![]() |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: มิสเอิร์ธ |